Διά χειρός…

… του Νίκου Γ. Ξυδάκη από την «Τρίτη γνώμη» του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Ανάκτηση εθνικής ταυτότητας – ποιας όμως;»:

Τα πολύτιμα όπλα μας…

«Ποια εθνική ταυτότητα; Η κρίση διέλυσε την αδιάφορη ισορροπία των αυτονοήτων, των ασύμπτωτων συγκρουόμενων ατομικοτήτων, του νοσηρού κορπορατισμού. Ταυτόχρονα, μας παρακινεί να ξαναβρούμε ταυτότητα, συλλογικότητα, γενική βούληση υπό νέες συνθήκες, με νέες απαιτήσεις. Ο λόγος των πολιτικών ηγετών, όσων δρουν τώρα και όσων θα αναδυθούν στο ταραγμένο εγγύς μέλλον, πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτή την κατεύθυνση. Να ενώνει, να συνθέτει, να συναιρεί, να υπερβαίνει, να απορρίπτει και να ξεδιαλέγει, να επικοινωνεί διαρκώς αμφίδρομα με τους πολίτες, να υποκινεί διαρκώς τις ποικίλες ομαδώσεις τους προς προωθητικές συνθέσεις. Το φρόνημα ενός έθνους, η ηθική δύναμη ενός λαού, η επαναφορά της συλλογικότητας, η ανασυγκρότηση του δημοκρατικού κράτους, είναι τα πολυτιμότερα όπλα για αντιμετώπιση της δεινής δοκιμασίας, για να διασχίσουμε την Ερυθρά Θάλασσα της χρηματοπιστωτικής πατρωνίας και της ολιγαρχικής παγκόσμιας διακυβέρνησης, ακέραιοι και αναγεννημένοι. Πολίτες και πρόσωπα, όχι καταναλωτές και νεοπληβείοι».

****

… Γρηγόρη Νικολόπουλου, από τη «Γνώμη» του στο «Πρώτο Θέμα» με τίτλο «“Βαριά” η βιομηχανία για τον Σαμαρά»:

Δεν βλέπει…

«Δεν βλέπει γύρω του ο πρωθυπουργός; Δεν βλέπει ότι οι βιομηχανίες κλείνουν, ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν ή υπολειτουργούν χωρίς να έχουν ρευστότητα για να πληρώσουν ούτε καν τους μισθούς; Δεν άκουσε ότι οι εφοπλιστές είναι έξαλλοι διότι η κυβέρνησή του δολίως αλλάζει τις συμφωνίες μετατρέποντας τους εθελοντικούς φόρους σε υποχρεωτικούς-εθελοντικούς; Δεν βλέπει ότι η οικοδομή διαλύθηκε, ότι η αγορά ακινήτων δεν υπάρχει, ότι τραπεζικό σύστημα δεν υπάρχει, ότι καμία δραστηριότητα δεν μπορεί να συντηρήσει τους εργαζόμενούς της; Δεν καταλαβαίνει ότι όλα αυτά θα έχουν τρομερή, άμεση επίπτωση στην ανεργία και στην οικονομική και κοινωνική ζωή και σήμερα αλλά και στο μέλλον; Ή μήπως ο κ. Σαμαράς θεωρεί ότι το άνοιγμα φούρνων, σουβλατζίδικων και μπαρ μπορεί να υποκαταστήσει τη βαριά βιομηχανία της χώρας; Διότι οι μόνες επιχειρήσεις που ανοίγουν είναι φούρνοι, μπαρ, καφετέριες και σουβλατζίδικα. Αυτή είναι η οικονομία που θέλουμε; Αυτή είναι η οικονομία που θα συντηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα που πετύχαμε με τεράστιες θυσίες; Αυτή είναι η οικονομία που θα φέρει ανάπτυξη για να αποπληρώσουμε το τεράστιο χρέος μας;».

****

… του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά από την «Επιφυλλίδα» του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Η ολιγάρκεια αποκλείει τις λύσεις»:

Η ανυποχώρητη αξίωση…

«Κατάλυση του πελατειακού κράτους και αξιοκρατία να γίνουν η ανυποχώρητη αξίωσή μας των ψηφοφόρων. Η λογική της ολιγάρκειας και του συμβιβασμού με την κομματική ποταπότητα νέκρωσε τη ζωή μας, έπνιξε τις ελπίδες μας. Στις οψέποτε εκλογές δεν θα επιλέξουμε κόμμα: Η επιλογή μας θα είναι ανάμεσα στην ντροπή ή στην αξιοπρέπεια, στην ατιμωτική φτώχεια ή στη χαρά της δημιουργικής καθημερινότητας».