Φυγή προς τα εμπρός επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ

Eπιδίωξη της ηγεσίας είναι να αφήσει πίσω την εσωκομματική αναταραχή που προκάλεσαν οι εν λόγω επιλογές, ωστόσο η συζήτηση συνεχίζεται και μάλιστα οι αντιπαραθέσεις μεταξύ ηγετικών στελεχών των διάφορων τάσεων είναι σχετικά έντονες και θυμίζουν περιόδους «εσωκομματικής ψυχανάλυσης» που ταλάνιζαν το κόμμα όταν αυτό ήταν στο 4%, τραυματίζοντας έτσι την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος που είναι στον προθάλαμο της εξουσίας.

Εκτός όμως από τα εσωκομματικά, στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια, το ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει και το θέμα που προέκυψε με την καθιέρωση του σταυρού προτίμησης για τις ευρωεκλογές, αντί της λίστας που ίσχυε μέχρι τώρα. Η Κουμουνδούρου αιφνιδιάστηκε από την κοινή απόφαση Σαμαρά- Βενιζέλου, οι οποίοι για δικούς τους λόγους προχώρησαν στη εν λόγω ρύθμιση, αφού ο σταυρός προτίμησης ανέτρεψε όλους τους μέχρι τώρα σχεδιασμούς του ηγετικού επιτελείου για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου.

Με βάση τον σχεδιασμό που υπήρχε μέσα στον Φεβρουάριο, θα προκηρύσσονταν εσωκομματικό δημοψήφισμα για τη λίστα των ευρωεκλογών και τη σειρά κατάταξης των υποψηφίων και ήδη είχαν προχωρήσει οι ζυμώσεις για την εκπροσώπηση όλων των τάσεων και την ισότιμη παρουσία ανδρών και γυναικών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και τις δημοσκοπήσεις, αναμένεται να εκλέξει τουλάχιστον έξι ευρωβουλευτές και ως εκ τούτου με τη λίστα ήταν σχετικά εύκολο να χωρέσουν ύστερα από τις σχετικές διαβουλεύσεις «όλες οι φυλές» στην πρώτη σειρά που διασφαλίζει την εκλογή προκειμένου να διατηρηθούν οι εσωκομματικές ισορροπίες. Ωστόσο, με την καθιέρωση του σταυρού προτίμησης τα δεδομένα αλλάζουν, αφού κανείς δεν μπορεί να προβλέψει -πόσω μάλλον να καθοδηγήσει- τη συμπεριφορά των -αρκετών πια- ψηφοφόρων που θα προτιμήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.

Στις συγκεκριμένες εκλογές όλη η χώρα είναι μία ενιαία περιφέρεια, ισχύει η απλή αναλογική και προφανώς το προβάδισμα θα έχουν -για όλα τα κόμματα- τα προβεβλημένα από τα Μέσα Ενημέρωσης στελέχη και έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να διαχειριστεί ένα ζήτημα που μπορεί να του δημιουργήσει εσωκομματικά προβλήματα που θα θολώσουν τη σίγουρη νίκη του στις ευρωεκλογές. Και αυτό γιατί, η κεντρικά -από το κόμμα- οργανωμένη σταυροδοσία για την εκλογή συγκεκριμένων υποψηφίων μπορεί να λειτουργούσε σε ένα κόμμα του 4%, αλλά δεν μπορεί να ισχύσει για ένα κόμμα που κινείται στο 30%. Άλλωστε, τα οργανωμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια απειροελάχιστη ποσότητα μπροστά στους νέους και πολλούς ψηφοφόρους του κόμματος και ως εκ τούτου η ηγεσία καλείται να διαχειριστεί ένα σύνθετο πρόβλημα το οποίο δεν είχε προβλέψει. Εάν ρίξει στη μάχη των ευρωεκλογών κεντρικά και προβεβλημένα στελέχη, είναι σίγουρο ότι αυτά θα πάρουν τους σταυρούς λόγω της αναγνωρισιμότητας που έχουν και έτσι είναι ισχυρό το ενδεχόμενο να αποκλειστούν από την Ευρωβουλή υποψήφιοι που δεν είναι ευρέως γνωστοί στο πανελλαδικό ακροατήριο.

Το θέμα είναι εάν κεντρικά στελέχη του κόμματος θα δεχθούν να ριχτούν ως υποψήφιοι στη μάχη των ευρωεκλογών, αφού η πρόσφατη εμπειρία των διαβουλεύσεων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές έδειξε απροθυμία για κάθοδο, καθώς κάποιοι προβάρουν από τώρα «υπουργικά κουστούμια» σε μια μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Εάν η ηγεσία αποφασίσει να βάλει στο ευρωψηφοδέλτιο νέα στελέχη που δεν είναι ευρέως γνωστά, τότε είναι ισχυρό το ενδεχόμενο να εκλεγούν ευρωβουλευτές υποψήφιοι που δεν θα αποτελούν επιλογές της ηγεσίας, με προφανές αποτέλεσμα να αρχίσει ένας νέος γύρος εσωκομματικής γκρίνιας, αφού όλοι θα στρέφονται κατά όλων με κατηγορίες περί αποκλεισμών συγκεκριμένων υποψηφίων, συγκεκριμένης εσωκομματικής τάσης.

Η Οδύσσεια του Οδυσσέα

Έπειτα απο αρκετές τρικυμίες το καράβι της υποψηφιότητας του Οδυσσέα Βουδούρη, με απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδρίασε την Παρασκευή, έπιασε την Ιθάκη του, αλλά άφησε πίσω του αρκετά απόνερα, αφού όλες σχεδόν οι οργανώσεις του κόμματος στην Πελοπόννησο εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην υποψηφιότητά του.

Η συγκεκριμένη υποψηφιότητα, όμως, ανέδειξε το κεντρικό πρόβλημα που υπάρχει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις πολιτικές συμμαχίες ενός κόμματος που βρίσκεται στα πρόθυρα της εξουσίας και θα κληθεί να διαχειριστεί υποθέσεις που θα αφορούν πλέον την ίδια τη χώρα και όχι το εσωτερικό του.

Η ηγεσία του κόμματος επικαλείται τις αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματος για αμφίπλευρη διεύρυνση και προς τα αριστερά και προς ριζοσπαστικές δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας που εγκαταλείπουν το ΠΑΣΟΚ, ενώ η «Αριστερή Πλατφόρμα» του Π. Λαφαζάνη προτάσσει τη συνεργασία μόνο με δυνάμεις της Αριστεράς.

Η εν λόγω αντιπαράθεση δημιουργεί, όπως είναι φυσικό, πρόβλημα στη δημόσια εικόνα του κόμματος και δίνει την αφορμή στους αντιπάλους του -ΝΔ και ΠΑΣΟΚ- να κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι στην ουσία είναι δύο κόμματα στη συσκευασία του ενός, ότι υπάρχουν στο εσωτερικό του διαφωνίες που ξεκινούν από τα ονόματα των υποψηφίων στις περιφερειακές εκλογές και εκτείνονται μέχρι και το θέμα της παραμονής της χώρας στο ευρώ και ως εκ τούτου -ισχυρίζονται οι αντίπαλοί του- μια τέτοια πανσπερμία απόψεων θα είναι επικίνδυνη εάν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει στην κυβέρνηση.

Με αφορμή, κυρίως, την επιλογή Βουδούρη, βγήκαν στην επιφάνεια οι διαφορές στο εσωτερικό του κόμματος σχετικά με την πολιτική συμμαχιών του κόμματος που βρίσκεται στα πρόθυρα της κυβέρνησης και την εβδομάδα που πέρασε στην αντιπαράθεση αυτή πήραν μέρος -εκ παραλλήλου-, με δηλώσεις τους, κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Π. Σκουρλέτης, υπερασπιζόμενος την υποψηφιότητα Βουδούρη, είπε ότι αποτυπώνει την αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για τις συμμαχίες, αντίληψη που τον έφερε στο 27%. Στο ποσοστό αυτό, λένε στην ηγεσία του κόμματος, δεν μας έφερε η μονομερής διεύρυνση προς τις δυνάμεις της ιστορικής Αριστεράς, όπως το ΚΚΕ, αλλά η αμφίπλευρη διεύρυνση που ξεκινάει από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και φτάνει ως τα κομμάτια που αποδεσμεύονται από τη σοσιαλδημοκρατία.

Το ηγετικό επιτελείο του κόμματος, με αφορμή τις εσωκομματικές αντιδράσεις στην υποψηφιότητα Βουδούρη, έφτασε στο σημείο να πει ότι αυτές δεν σέβονται τις «συλλογικά και δημοκρατικά» επεξεργασμένες αποφάσεις του κόμματος όπως αυτές εκφράστηκαν στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για την αμφίπλευρη διεύρυνση.

Μάλιστα, ο Π. Σκουρλέτης, μιλώντας στο κομματικό ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο», έσπευσε να υπενθυμίσει σε όσους αντιτίθενται στην τωρινή πολιτική συμμαχιών ότι κάποιοι από αυτούς δεν συντάχθηκαν με το κόμμα στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές αφού στήριξαν διασπαστικές υποψηφιότητες, όπως αυτή του Αλ. Αλαβάνου στην Περιφέρεια Αττικής.

Σε κάθε περίπτωση, η ηγεσία στέλνει το μήνυμα ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια της εσωκομματικής ενδοσκόπησης ενός κόμματος του 4% και ως εκ τούτου πρέπει ορισμένα στελέχη να καταλάβουν ότι «στην κοσμογονία που έχουμε αυτή τη στιγμή, όλα αυτά που είχαμε ως δεδομένα το προηγούμενο διάστημα προ κρίσης, βρίσκονται σε μια μετάβαση, έχουν διαρραγεί οι σχέσεις, τα κοινωνικά «στάτους», οι πολιτικές «εκφράσεις».

«Θα μπορέσουμε να φτιάξουμε την Αριστερά του αιώνα μας ή θα αναμασάμε αποτυχημένες στρατηγικές του παρελθόντος;», ήταν η αποστροφή του Π. Σκουρλέτη, η οποία περιέχει ένα προφανές μήνυμα προς την εσωκομματική αντιπολίτευση και προοιωνίζει εξελίξεις στο εσωτερικό του κόμματος.

Στον αντίποδα, εκ μέρους της «Αριστερής Πλατφόρμας», ο Αντ. Νταβανέλλος, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα Iskra, που εκφράζει τις απόψεις του Π. Λαφαζάνη, κάνει λόγο για επιλογές της ηγεσίας σχετικά με τις συμμαχίες που δεν έχουν αποφασιστεί από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και αναφέρει ότι «το «άνοιγμα» του ΣΥΡΙΖΑ προς τα θραύσματα του μνημονιακού στρατοπέδου δεν αποτελεί πολιτική συμμαχιών ενός ριζοσπαστικού αριστερού ρεύματος που έχει στόχο μια ουσιαστική ανατροπή μέσα από την ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς».

Στην πορεία προς τις επικείμενες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή -πιθανόν και για την ελληνική Βουλή- ο Αλ. Τσίπρας καλείται να διαχειριστεί ένα εσωκομματικό μείγμα απόψεων που συχνά συγκρούονται μεταξύ τους και ποντάρει στο ηγετικό του προφίλ, γνωρίζοντας ότι ο ίδιος είναι το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι έχει -όπως τονίζουν στελέχη της ηγεσίας- την αυτοπεποίθηση να παρίσταται σε εκδήλωση μαζί με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Δ. Δασκαλόπουλο και να δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να μετατραπεί από «δύναμη ανατροπής, σε δύναμη προσαρμογής».

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, τα επιτελεία του κόμματος βλέποντας και τις συνεχόμενες δημοσκοπήσεις, εκτιμούν ότι η πρωτοκαθεδρία του κόμματος είναι μη ανατρέψιμη και στρέφουν πλέον την προσοχή τους στην αποφυγή «πολιτικών ατυχημάτων», όπως αυτά με τους υποψήφιους στις περιφέρειες.

Γιάννης Φωτούλας