Τορπιλισμός της Κύπρου από τον ίδιο τον Πρόεδρό της

Είναι μια προκαταρκτική συμφωνία, που ανατρέπει τη βάση του Κυπριακού και προβαίνει, πριν ακόμη από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, σε αδιανόητες υποχωρήσεις, προς την Τουρκική πλευρά σε όλα τα επίμαχα θέματα.

O Κύπριος Πρόεδρος προσποιείται ότι δήθεν κατοχύρωσε την ενιαία κυριαρχία, την ενιαία ιθαγένεια και την ενιαία διεθνή προσωπικότητα του νέου ομόσπονδου κράτους, που σχεδιάζεται. Οικτρή φενάκη και εμπαιγμός. Αυτό που διακηρύσσεται στην αρχή, αναιρείται στο τέλος. Η δήθεν ενιαία κυριαρχία πηγάζει εξίσου από τα δύο συνιστώντα κράτη. Ο ίδιος ο Ντερβίς Έρογλου, αμέσως μετά την υπογραφή του κοινού ανακοινωθέντος, προέβη σε δηλώσεις, με τις οποίες δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το πώς αντιλαμβάνεται η Τουρκική πλευρά τη δήθεν ενιαία κυριαρχία: Δύο ισότιμα, κυρίαρχα κράτη, τα οποία συνέρχονται σε συνεταιρισμό. Το ψευδοκράτος των κατεχομένων μετατρέπεται σε ίσο κράτος και ισοκυρίαρχο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η αυταπάτη περί ενιαίας δήθεν κυριαρχίας, διαλύεται, όταν αναλογισθεί κανείς ότι η συμμετοχή σ’ αυτήν «εξίσου» των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, δηλαδή κατά 50% με 50%, καθιστά ανέφικτη τη λήψη οποιασδήποτε αποφάσεως, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Τουρκοκυπρίων και κατ’ επέκταση της Άγκυρας, που τους ελέγχει πολιτικά, δημογραφικά (μέσω των εποίκων) και στρατιωτικά (μέσω της συνθήκης εγγυήσεως και της παραμονής μέρους των Τουρκικών στρατευμάτων ακόμη και μετά τη «λύση»).

Η «ίση» κυριαρχία συγκαλύπτει επίσης την υποδούλωση της Ελληνικής πλειοψηφίας του 80% στην Τουρκοκυπριακή μειοψηφία του 18% και μέσω αυτής στην Άγκυρα. Η δήθεν «λύση» θα καθιστούσε ολόκληρη την Κύπρο όμηρο και ενεργούμενο της Άγκυρας, θα κατέλυε οποιαδήποτε πραγματική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κύπρου, θα εξασφάλιζε μια τεράστια γεωστρατηγική νίκη στην Άγκυρα και θα έθετε το νέο στρατηγικό όπλο της Κύπρου, το φυσικό αέριο, υπό τον έλεγχο κυρίως ξένων συμφερόντων και της Άγκυρας.

Σχετικά με το φυσικό αέριο, η τελευταία δεν διεκδικεί μόνο «ισότιμο» μερίδιο για τους Τουρκοκυπρίους. Διεκδικεί επίσης την εξαγωγή του στην Ευρώπη, με αγωγό μέσω Τουρκίας. Αμφισβητεί επίσης την Κυπριακή ΑΟΖ και ο καθένας μπορεί να υποθέσει τι θα γίνει εάν η Κυπριακή Δημοκρατία υποκατασταθεί από μια ομόσπονδη Κύπρο δύο «ίσων» κρατών!

Ένα άρθρο στην Τουρκική εφημερίδα «Μιλλιέτ» του πολύ γνωστού και έγκυρου δημοσιογράφου Σαμί Κοέν με τίτλο «Μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί», είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό. Ο Τούρκος δημοσιογράφος απαριθμεί τα κέρδη από τη μεγάλη στροφή που σηματοδοτεί το κοινό ανακοινωθέν και μια «λύση» στο πνεύμα του κοινού ανακοινωθέντος, θέτοντας το ερώτημα «ποια είναι τα μεγάλα οφέλη της Τουρκικής πλευράς από τη συμφωνία για επίλυση»:

α. «Θ’ αναγνωρισθεί, για πρώτη φορά διεθνώς, η Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου ως συνιστών κράτος, που μέχρι σήμερα ελάχιστοι ανεγνώριζαν, ως συνεταίρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Κύπρου και θα μετέχει ισότιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

β. Θα καταργηθεί ο οικονομικός αποκλεισμός (embargo), που ίσχυε μέχρι τώρα κατά της Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου.

γ. Θ’ ανοίξουν όλα τα κεφάλαια της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Η Ενωμένη Ομοσπονδιακή Κύπρος θα αντικαταστήσει την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

δ. Θα πάψουν τα χρόνια προβλήματα που έχει η Τουρκία με το Κυπριακό και η λύση του θα είναι για την κυβέρνηση η πρώτη μεγάλη επιτυχία εξωτερικής πολιτικής εδώ και πολύ καιρό.

ε. Αλλά φυσικά, το πιο σημαντικό απ’ όλη αυτή την ιστορία (που γίνεται, για πολλούς, εξαιτίας του), είναι η ισότιμη συμμετοχή της Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου στα οφέλη και στα κέρδη από τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα της Κυπριακής ΑΟΖ. Από εδώ και στο εξής και αφού καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, η Βόρεια Κύπρος, ως συνιστών κράτος, θα έχει πρώτο λόγο για την εκμετάλλευση και για τα μεγάλα κέρδη, που έχουν ήδη αναγγελθεί από τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ.

Έτσι θα δοθεί τέλος και στα σενάρια για κατασκευή ενεργειακών αγωγών, που θα περνούν από την Ελλάδα, αφού πλέον η Τουρκία θα γίνει το κομβικό σημείο για τους ενεργειακούς αγωγούς, που θα μεταφέρουν το φυσικό αέριο της Κύπρου στην Ευρώπη αλλά και το φυσικό αέριο του Ισραήλ, που τώρα, χωρίς το πρόβλημα του Κυπριακού, θα έρθει πιο κοντά στην Τουρκία για μια μεγάλη ενεργειακή συνεργασία».

Οι εκτιμήσεις του Τούρκου δημοσιογράφου είναι απολύτως ακριβείς και τίθεται το ερώτημα γιατί αυτά που βλέπει ο Τούρκος δημοσιογράφος δεν τα βλέπουν οι πολιτικές ηγεσίες στην Κύπρο και την Ελλάδα; Γιατί ακολουθούν μια αυτοκαταστροφική πολιτική, που τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα, τις νέες μεγάλες προοπτικές που γέννησε η ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδος και η ανεύρεση μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων;

Γιατί τορπιλίζουν την προοπτική για νέες στρατηγικές συγκλίσεις στην περιοχή και τη διαμόρφωση νέων στρατηγικών ισορροπιών, που θα υπεράσπιζαν τα Ελληνικά συμφέροντα και θα λειτουργούσαν ως αποτροπή;

Η απάντηση, δυστυχώς, δεν είναι δύσκολη στο ερώτημα. Είναι η ξένη εξάρτηση. Είναι η υποτακτική πολιτική, που προτάσσει την εύνοια και τα στρατηγικά συμφέροντα ξένων δυνάμεων σε βάρος Ελληνικών συμφερόντων.

Οι ΗΠΑ ασκούν υψηλή στρατηγική έναντι της Τουρκίας, κινούμενες πάντα από ένα υστερικό γεωπολιτικό ανταγωνισμό προς τη Ρωσία, αναλώμασι Ελληνικών συμφερόντων, με τη σύμπραξη υποτακτικών ηγετών στην Κύπρο και την Ελλάδα.

Μόνη ελπίδα, υπό τις συνθήκες αυτές, γι’ αποτροπή της σχεδιαζόμενης καταστροφικής «λύσεως» στην Κύπρο, είναι η κινητοποίηση και η αντίσταση του λαού στην Κύπρο και την Ελλάδα.