Διεθνείς σχέσεις και δημοσιογραφία με μέσα και φράσεις του βίαιου σεξ

Αυτό που σεμνότυφα συγκαλύφθηκε στην υποκλαπείσα σύντομη τηλεφωνική συνομιλία της βοηθού υπουργού των Εξωτερικών των ΗΠΑ με τον πρέσβη Τζέφρι Πάιατ, ήταν η κρίσιμη ουσία της. Και ουσία της ήταν οι μεγάλης νομικής, πολιτικής και ιστορικής βαρύτητας αβίαστες παραδοχές / ομολογίες της κ. Νούλαντ για τους μοχλούς, τις μεθόδους, το ήθος και την κοσμοαντίληψη της Ουάσινγκτον στη διαχείριση -ή και επώαση- προβλημάτων τα οποία απαιτεί να διαχειρίζεται: Στην Ουκρανία και αλλαχού, όπως στην Κύπρο και στην Ελλάδα…

Πέραν της παταγώδους αποκάλυψης για το επίπεδο των αισθημάτων της Ουάσινγκτον για την ευρωπαϊκή ηγεσία, η πολύκροτη τηλεφωνική συνομιλία (έγινε μεταξύ 22 και 25 Ιανουαρίου και διοχετεύθηκε, από άγνωστο, στο δίκτυο YouTube) δεν επιβεβαιώνει απλώς τον πλήρη αμερικανικό έλεγχο στη σκακιέρα της «εξέγερσης» στην Ουκρανία, αλλά επιπλέον -και σε ό,τι μας αφορά- εισφέρει την πιστοποίηση ότι:

•Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν (δράστης του πρόσφατου αποκαλυπτικού υποβιβασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας σε «ελληνοκυπριακή κοινότητα», όπως και προηγουμένων ανάλογων «ολισθημάτων») είναι απλό υποχείριο των ΗΠΑ.

•Διαβιβαστής των εντολών της Ουάσινγκτον στον κ. Μπαν Κι Μουν προκύπτει από την κουβέντα ο βοηθός Γ.Γ. (αμερικανός πρώην διπλωμάτης) Τζέφρι Φέλντμαν, ο οποίος εξασφαλίζει (καθʼ υπόδειξιν) τους διορισμούς στα όργανα του ΟΗΕ:

Τώρα, τον Ολλανδό Ρόμπερτ Σέρι -πρώην υπεύθυνο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ- ως απεσταλμένο στην Ουκρανία. Παλαιότερα, τον διαβόητο κ. Ντάουνερ, ως «μεσολαβητή» στο Κυπριακό. Και από προχθές την κ. Λίζα Μπατενχάιμ, ως «συντονίστρια» των συνομιλιών μεταξύ «των δύο κοινοτήτων»…

Ο κ. Φέλντμαν, επίσης, εξασφαλίζει -κατά την κ. Νούλαντ- τη συμβολή του ΟΗΕ στη «συγκόλληση» (και κάλυψη με τη σφραγίδα του διεθνούς οργανισμού) κινήσεων και αποφάσεων σε εφαρμογή των αμερικανικών στρατηγικών σχεδίων.

•Από τον συνοπτικό βιασμό της ΕΕ η κ. Νούλαντ ακούγεται να εξαιρεί την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής, βαρόνη Κάθριν Άστον, και -με το στοργικό υποκοριστικό «Κάθι»- να την κατατάσσει στο ίδιο οργανόγραμμα με τους προαναφερθέντες αυτόματους μοχλούς διεκπεραίωσης των αποφάσεων της Ουάσινγκτον.

Η Βικτόρια Νούλαντ είναι γνωστή ως μια πολύπειρη κυρία, ακραίων νεοσυντηρητικών πεποιθήσεων. Διετέλεσε διπλωματικός σύμβουλος του αντιπροέδρου Ντίκ Τσένι, προέδρου της περιβόητης πολυεθνικής Χαλιμπέρτον και αρχιτέκτονα της εκστρατείας εκδημοκρατισμού του Ιράκ. Επελέγη αργότερα από τον Πρόεδρο Μπους για αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ. Επί δημοκρατικής προεδρίας Ομπάμα, προσλήφθηκε από την υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ως εκπρόσωπός της και καταγγέλλεται ως υπεύθυνη του σκανδάλου συγκάλυψης όσον αφορά τους δράστες της επίθεσης στο προξενείο στη Βεγγάζη και τη φρικιαστική δολοφονία του αμερικανού πρεσβευτή στη Λιβύη -από τρομοκράτες της Αλ Κάιντα, συμμάχους της Ουάσινγκτον στην ανατροπή και εξόντωση του Καντάφι. Μετά την κ. Κλίντον, ο κ. Τζον Κέρι την προσέλαβε βοηθό του για την Ευρώπη και την Ασία.

Παράλληλα με τον παγκόσμιο σταυροφόρο «εκδημοκρατισμού», γερουσιαστή Μακέιν, τη βαρόνη Άστον και άλλους ευρωνατοϊκούς αξιωματούχους, η κ. Βικτόρια Νούλαντ έχει επισκεφθεί κατ’ επανάληψη το στρατόπεδο της «εξέγερσης» στην Ουκρανία και έχει φωτογραφηθεί στο κέντρο της τριανδρίας των οπλαρχηγών της.

Θέμα της τηλεφωνικής συνομιλίας της ήταν, μάλιστα, η συνταγή για μια νέα κυβέρνηση στην Ουκρανία και ποιος θα ήταν ο ρόλος καθενός από τους τρεις στη διαχείριση της νέας εξουσίας. Συγκεκριμένα, υποδείκνυε την ένταξη του Γιατσένιουκ στο κυβερνητικό σχήμα και τη διατήρηση των άλλων δύο σε παρασκηνιακούς ρόλους -του ενός λόγω της ναζιστικής και αντιεβραϊκής δράσης των ταγμάτων του και του άλλου για να αποφευχθούν εκρήξεις αγανάκτησης του πρώτου. Το όλον θα λειτουργούσε σε συντονισμό με τον αμερικανό πρεσβευτή και με τον «αντιπρόσωπο του ΟΗΕ».

Ακόμη και επιπόλαια δημοσιογραφική ανάγνωση των παραπάνω θα επεσήμαινε τη βαρύτητα του μηνύματος που αναδύεται από τα λεχθέντα και την ευρύτητα της εμβέλειάς του και σε προβλήματα επιβίωσης του Ελληνισμού. Παράλειψη που υπογραμμίζεται από την επίσκεψη- αστραπή που πραγματοποίησε η κ. Νούλαντ σε Κύπρο και Αθήνα (μεταξύ δύο αποστολών της στην Ουκρανία) και των όσων συνέπεσαν, ακολούθησαν και διαγράφονται στον ορίζοντα του Ελληνισμού.

Για το περιεχόμενο των συνομιλιών της με τους κ. Αναστασιάδη και Σαμαρά δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμη ανάλογη διαφωτιστική υποκλοπή. Έχουμε, όμως, ως «επαρκείς αποχρώσες ενδείξεις»:

•Την εκκωφαντική εγκατάλειψη μιας ηρωικής ρητορικής και την υποταγή των συνομιλητών της στη «λογική» της «ειρήνης των αγωγών», με ένα Σχέδιο Ανάν 2 -για τον ενταφιασμό του κυπριακού Ελληνισμού και ποιος ξέρει σε τι ακόμη…

•Την πολύ πρόσφατη υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε «ελληνοκυπριακή κοινότητα» στο λεξιλόγιο του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν (το οποίο φάνηκε να υιοθετεί τώρα και ο κ. Σαμαράς).

•Τις αποκαλύψεις της ομογενειακής εφημερίδας «Πρωινή», ότι, κατά τις πρόσφατες συναντήσεις του στις ΗΠΑ, ο κ. Ευ. Βενιζέλος άκουσε, χωρίς αντιρρήσεις, εντολές από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Κέρι και άλλους αξιωματούχους (επικαλούμενους και τις «ευνοϊκές συνθήκες» ανυπαρξίας λαϊκών αντιστάσεων, λόγω οικονομικής κρίσεως):

α) «να τελειώνετε με το Κυπριακό, με ένα νέο σχέδιο, τύπου Ανάν, β) να κλείσετε το ζήτημα με τα Σκόπια σχετικά με το όνομα και γ) να συντονιστείτε μαζί μας, ως χώρα και ως Ευρωπαϊκή Ένωση (ελληνική προεδρία γαρ), στο αντιρωσικό μέτωπο».

(Η «Πρωινή» παρέπεμπε στην ιστοσελίδα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τη σχετική δήλωση- κείμενο του κ. Τζον Κέρι που αναζήτησε ο γράφων, αλλά είχε αποσυρθεί.)

•Τη γιγάντωση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και στις κυπριακές θάλασσες. Και τη -μέχρις αφοπλισμού Αθήνας και Λευκωσίας- ενδοτικότητα σε όλα τα μέτωπα. Στη Θράκη, στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο (από Ιμίων μέχρι Καφηρέα), όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ.

•Τις αλλεπάλληλες -παρά ταύτα- τηλεφωνικές επικοινωνίες και όλο χαμόγελα συναντήσεις Βενιζέλου – Νταβούτογλου. Και την υποδοχή απεσταλμένου του ψευδοκράτους της τουρκικής κατοχής ως συνομιλητή της ελληνικής κυβέρνησης – δηλαδή την αποδοχή της τουρκικής αξίωσης για συνέχιση του θανάσιμου εναγκαλισμού των «εγγυητριών δυνάμεων».

•Την -αδιαμαρτύρητα από τον προεδρεύοντα κ. Ευ. Βενιζέλο- επαναληπτική αναφορά σκοπιανού βουλευτή σε «Δημοκρατία της Μακεδονίας», μέσα στην ελληνική Βουλή, ενώπιον 120 εκπροσώπων ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων, σε εκδήλωση για την ελληνική προεδρία στην ΕΕ.

•Τις πρόσφατες αναξιοπρεπείς φραστικές υποκλίσεις και υποσχέσεις του υπουργού των Εξωτερικών στον επισκέπτη αλβανό ομόλογό του, σε πείσμα εχθρικών ενεργειών της χώρας του στη Β. Ήπειρο, στην ΑΟΖ, στους σχολικούς χάρτες μέχρις Πρεβέζης -συν τη συμμαχία της με την Τουρκία.

•Την -πέραν ευφημισμών- καταρράκωση των ελληνορωσικών σχέσεων σε βαθμούς κατάψυξης χωρίς προηγούμενο, μετά τον εμφύλιο στην Ελλάδα.

Η δόλια εισδοχή του οικονομικού εφιάλτη σε Ελλάδα και Κύπρο, σε συνδυασμό με ξενοκίνητους μηχανισμούς συσκότισης και παραπληροφόρησης, συντρέχει στη δημιουργία συνθηκών πνευματικής αφασίας και νέκρωσης του ενστίκτου αυτοσυντήρησης των δύο τμημάτων του Ελληνισμού. Είναι οι συνθήκες (ιδέ και τις φράσεις που αποκαλύπτει η «Πρωινή») που αφήνουν ακάλυπτες τις πύλες του έθνους σε πάσης φύσεως άρπαγες επιδρομείς και εγχώριους γραικύλους προδότες.

Και θέτουν τους δημοσιογράφους ενώπιον της Λυδίας Λίθου των επιταγών του επαγγέλματος, του πατριωτικού καθήκοντος και της προσωπικής τους τιμής.