Ποιοι φοβούνται και μπλοκάρουν τη συμφωνία με την Ελβετία για τη φορολόγηση των καταθέσεων Ελλήνων
Δεν είναι δυνατόν η Ελβετία να έχει υπογράψει με την Αυστρία και την Αγγλία συμφωνία, η οποία ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2013, για την αναδρομική φορολόγηση καταθέσεων υπηκόων τους -ήδη μπήκε ζεστό χρήμα στα ταμεία τους, 700 εκατομμύρια ευρώ εισέπραξε σε πρώτη φάση η Αυστρία και περίπου 550 εκατομμύρια ευρώ η Αγγλία- και να αρνείται ξαφνικά να υπογράψει ανάλογη συμφωνία και με τη χώρα μας. Η συμφωνία αυτή προβλέπει αναδρομική φορολόγηση του κεφαλαίου των καταθέσεων, μέχρι δέκα χρόνια πίσω, με φόρο περίπου 25% και διατήρηση της ανωνυμίας του καταθέτη. Ανάλογη συμφωνία η Ελβετία είχε υπογράψει και με τη Γερμανία, η οποία όμως τον Δεκέμβριο του 2012 δεν πέρασε από το Γερμανικό Κοινοβούλιο λόγω της αντίδρασης της αντιπολίτευσης, που υποστήριζε ότι έτσι θα δινόταν άσυλο στους γερμανούς φοροφυγάδες. Κάτι, λοιπόν, πρέπει να συμβαίνει. Υπάρχουν σκιές. Ήδη ακούγονται πολλά, ότι κάποιοι δεν θέλουν να ανοίξει αυτή η ιστορία και μπλοκάρουν την υπογραφή της συμφωνίας, ώστε τελικά να αποφευχθεί η φορολόγηση των ελληνικών καταθέσεων στην Ελβετία, οι οποίες μάλιστα υπολογίζονται από 40 μέχρι 60 δισ. ευρώ! Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο από τους 300 βουλευτές οι 200 να έχουν λεφτά στην Ελβετία, όπως και επώνυμοι πολιτικοί που σήμερα είναι εκτός δράσης και πρώτα ονόματα της άρχουσας τάξης και για τον λόγο αυτό να έχουν βάλει βέτο εκεί που τους περνάει… Δεν μπορεί να συζητάει η χώρα μας από το 2011 για τη σύναψη αυτής της συμφωνίας και να καταλήγουμε ύστερα από τρία χρόνια σε φιάσκο. Η πρώτη επαφή έγινε τον Οκτώβριο του 2011, όταν ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών Ηλίας Πλασκοβίτης πήγε στην Ελβετία με εντολή του τότε υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος σε μετέπειτα δηλώσεις του είχε εκφράσει την ικανοποίησή του για τις διαπραγματεύσεις και τη βεβαιότητα ότι σύντομα θα υπογραφόταν η συμφωνία και η Ελλάδα θα εισέπραττε σημαντικά ποσά.
Ακολούθησαν πολλά πήγαιν’ έλα στη Βέρνη του υφυπουργού Γιώργου Μαυραγάνη, ένα από τα οποία ήταν τον Σεπτέμβριο του 2012, και στη συνέχεια είχε ανακοινωθεί ότι περί τον Δεκέμβριο θα υπογραφόταν η συμφωνία για την αναδρομική φορολόγηση καταθέσεων Ελλήνων στην Ελβετία. Άγνωστο, όμως, τι συνέβη και δεν κατέληξαν σε υπογραφές. Τι άλλαξε και οι Ελβετοί έκαναν πίσω; Αν δεν είχαν διάθεση να υπογράψουν, δεν θα συνέχιζαν επί τρία χρόνια τις διαπραγματεύσεις. Άλλωστε, επανειλημμένα ο κ. Μαυραγάνης είχε δηλώσει ότι όλα πήγαιναν καλά και σύντομα θα έκλεινε η συμφωνία. Γεγονός είναι ότι γύρω από αυτήν τη σημαντική υπόθεση για τη χώρα, δεδομένου ότι ήταν και είναι πηγή άντλησης δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει τηρηθεί από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπουργούς μια απίστευτη μυστικότητα. Μετά όμως και το προχθεσινό οριστικό ναυάγιο θα πρέπει ο πρωθυπουργός και πρωτίστως ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας να δώσουν σαφέστατες εξηγήσεις για το τι συνέβη και οι Ελβετοί αρνούνται να υπογράψουν μια συμφωνία παρόμοια με αυτήν που έκαναν με την Αυστρία και την Αγγλία. Υπήρχε σχέδιο, και ποιο; Ο κ. Στουρνάρας δεν έδειξε ποτέ βάσει ποιου σχεδίου γίνονταν οι διαπραγματεύσεις. Υπήρχε στο σχέδιο η αναδρομικότητα; Και αν οι Ελβετοί δέχθηκαν να ισχύσει σε βάθος δεκαετίας για την Αυστρία, την Αγγλία και τη Γερμανία, πώς και για ποιον λόγο την αρνούνται -αν την αρνήθηκαν- για την Ελλάδα; Η Αυστρία, μια χώρα ίδιου πληθυσμού με την Ελλάδα, κατόρθωσε και πήρε ήδη την πρώτη δόση, πολλών εκατομμυρίων, και μια πτωχευμένη χώρα, η Ελλάδα, δεν κατάφερε τρία χρόνια τώρα να πάρει ούτε ένα ευρώ. Όπως φαίνεται, άνθρακας καταλήγει για τον λαό ο ελληνικός θησαυρός που βρίσκεται στα ελβετικά θησαυροφυλάκια, εξαιτίας των εγκληματικών χειρισμών της κυβέρνησης. Και επειδή ενδεχομένως να υπάρξουν ισχυρισμοί από πλευράς κυβερνητικών παραγόντων ότι οι Ελβετοί προβάλλουν ως επιχείρημα για την άρνησή τους το ότι δήθεν αξιοποιούμε τη λίστα Λαγκάρντ, που είναι προϊόν υποκλοπής, αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση, είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.