Μεταναστευτικό πρόβλημα

Δυστυχώς -και το έχουμε ήδη επισημάνει- το θέμα της παράνομης μετανάστευσης δεν έχει αντιμετωπισθεί στη σωστή του διάσταση.

Λόγω της πτώσης των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη το 1990, το μεταναστευτικό πρόβλημα άρχισε να λαμβάνει μεγάλες, ανεξέλεγκτες πολλές φορές, διαστάσεις.

Από τότε φάνηκαν οι πρώτες αδυναμίες στην αντιμετώπισή του.

Η κατάσταση περιεπλάκη ακόμη περισσότερο όταν, στους παράνομους μετανάστες από τις παραπάνω χώρες, προστέθηκαν και άλλοι, προερχόμενοι από Ασία και Αφρική, αυξάνοντας έτσι εκρηκτικά τις μεταναστευτικές ροές.

Είναι γεγονός ότι η χώρα μας έπρεπε να είχε ήδη λάβει εγκαίρως μέτρα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος.

Τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα, όπως εκείνα στο Φαρμακονήσι -που είχαν τραγικό απολογισμό 12 ανθρώπινων ψυχών, μεταξύ αυτών και αθώων παιδιών- αλλά και πολλά άλλα προηγούμενα, εξακολουθούν να σφραγίζουν τις μνήμες όλων μας και να επαναφέρουν την ανάγκη άμεσης εξεύρεσης λύσης στο χρονίζον αυτό πρόβλημα.

Δεν είμαστε βέβαια οι μόνοι που αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, ούτε οι μόνοι που διεκδικούμε το τραγικό μονοπώλιο της άδικης απώλειας ανθρώπινων ζωών. Τα όσα συνέβησαν πρόσφατα στην Λαμπεντούζα, επιβεβαιώνουν την τραγική κατάληξη ενός προβλήματος με τις τεράστιες ανθρώπινες διαστάσεις που έχει λάβει.

Η διαχείρισή του αποτελεί ευαίσθητη και δύσκολη άσκηση. Απαιτούνται πολιτική βούληση, δύσκολες αποφάσεις και συντονισμένες ενέργειες.

Ποιες, λοιπόν, είναι οι αναγκαίες και άμεσες ενέργειες στις οποίες η χώρα μας, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, πρέπει να προβεί;

Νομίζουμε δύο βασικές:

1) Θα πρέπει πρώτα να καταβληθεί σοβαρή προσπάθεια να υπάρξει συνεννόηση στο εσωτερικό της χώρας. Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία, προωθώντας την ιδέα της επίτευξης εθνικής συναίνεσης, συνεννοούμενη με τα πολιτικά κόμματα.

Ήδη από το 2009 είχαμε παροτρύνει τον τότε πρωθυπουργό και τον τότε αρχηγό της αντιπολίτευσης να συμφωνήσουν στην υιοθέτηση μιας κοινής γραμμής στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης.

Η πρόταση αυτή είχε διατυπωθεί στο φύλλο μας της 14ης Ιουνίου 2009, υπό μορφή ανοιχτής επιστολής προς τους παραπάνω.

Επανερχόμαστε λοιπόν και πάλι στην αρχική μας πρόταση: Άμεση σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων για τη χάραξη μιας μακρόπνοης πολιτικής σε βάθος χρόνου.

Δεν χρειάζεται να ενεργήσουμε εν θερμώ, ούτε να λάβουμε σπασμωδικά μέτρα. Με ψυχραιμία και συντονισμένες ενέργειες και πρωτοβουλίες, που να μην εξαντλούνται σε συσκέψεις αρμοδίων, να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις. Με τέτοιο τρόπο ώστε να χαράξουμε μια ενιαία και μακρόπνοη πολιτική με χρονικό βάθος.

Δύο είναι οι βασικοί παράμετροι που πρέπει σοβαρά να ληφθούν υπόψη. Αφενός μεν το εθνικό συμφέρον, αφετέρου δε ο σεβασμός των διεθνών συμβάσεων και γενικά το διεθνές δίκαιο.

2) Παράλληλα και με ευκαιρία την τρέχουσα προεδρία μας στην ΕΕ, να συνεχίσουμε την ευαισθητοποίηση εις το έπακρον των εταίρων μας. Και εκείνοι αντιλαμβάνονται ότι το θέμα της παράνομης μετανάστευσης απειλεί πλέον την κοινωνική συνοχή των κρατών-μελών της ΕΕ και κυρίως εκείνων που αποτελούν τόπο προορισμού.

Είναι γεγονός ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ και κυρίως αυτά του Νότου επιβαρύνονται με τον κύριο όγκο των εισερχομένων από τις τρίτες χώρες. Για τον λόγο αυτό η ελληνική προεδρία θα πρέπει να προωθήσει την ιδέα της μεταξύ των μελών της ΕΕ αρχής της αλληλεγγύης, όπως άλλωστε έχει αναγγείλει, και να προσπαθήσει να εξεύρει τρόπους συνεργασίας της Ένωσης. Όχι βέβαια μόνον με τις χώρες προέλευσης, αλλά και με τις χώρες διακίνησης, προκειμένου οι υπήκοοι των τρίτων χωρών να λαμβάνουν τον δρόμο της επιστροφής. Είναι άλλωστε προς το συμφέρον όλων των κρατών-μελών η υιοθέτηση μιας εν προκειμένω αποτελεσματικής κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής.

Ορθά λοιπόν η χώρα μας ενέταξε αυτό στις προτεραιότητες της ασκούμενης προεδρίας μας.

Είναι χαρακτηριστική η έκθεση που πρόσφατα δημοσίευσε ο διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΙΟΜ) -ο διακυβερνητικός οργανισμός εκείνος που ιδρύθηκε το 1951 και ασχολείται με το πρόβλημα της μετανάστευσης- και που σύμφωνα με την οποία περί τους 45.000 μετανάστες έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή τους στη Μεσόγειο προσπαθώντας να φτάσουν στις ιταλικές και μαλτέζικες ακτές.

Οι αρμόδιοι του Οργανισμού, μάλιστα, τονίζουν μια άλλη τραγική διάσταση του προβλήματος: Στη Μεσόγειο υπάρχουν απώλειες ανθρώπινων ζωών που παραμένουν άγνωστες, αφού άλυτο πολλές φορές παραμένει και το πρόβλημα της αναγνώρισης πτωμάτων. Είναι οι περιπτώσεις εκείνες που οικογένειες θυμάτων αναμένουν να τους γνωστοποιηθεί κατά πόσον αγαπημένα τους πρόσωπα συγκαταλέγονται ή όχι μεταξύ των ανασυρομένων πτωμάτων. Η τραγική όψη της ζωής σε όλες της τις εκφάνσεις…

Εν κατακλείδι, το πρόβλημα του μεταναστευτικού απαιτεί άμεσες και συντονισμένες ενέργειες.

Η περαιτέρω καθυστέρηση ασφαλώς θα επιφέρει μη ανατρέψιμες συνέπειες.