Ομολογίες ολετήρων

Όσα καταγγέλλουμε εδώ και πάνω από έναν χρόνο από το «ΠΑΡΟΝ» για τους κινδύνους που διατρέχει η πατρίδα μας από τη γερμανοκρατούμενη «Ευρωπαϊκή Ένωση» έρχονται τώρα να επιβεβαιωθούν κατά τον πιο επίσημο τρόπο. Η εφημερίς «Το Βήμα», στο φύλλο της 4ης Ιανουαρίου, παρουσίασε σειρά συνεντεύξεων με ορισμένους από τους πιο σημαντικούς ολετήρες -ευρωπαίους και εγχώριους- που δεν κρύβουν τις πραγματικές προθέσεις και τα σχέδιά τους για την υποδούλωση των λαών (κυρίως του Νότου) από τη δικτατορία του καπιταλισμού. Μόνο που όλοι αυτοί οι θιασώτες (ή πράκτορες) του καπιταλιστικού κεφαλαίου «πλασάρουν» τη δυστυχία και την υποταγή των λαών στον ελεεινότερο ολοκληρωτισμό που εγνώρισε ποτέ η υφήλιος, ως… στόχους, «μεγαλεπήβολα σχέδια» και «επιτεύγματα»! Και κάποιοι δεν αρνούνται ότι κερδισμένη από τη συμφορά των λαών βγαίνει μόνον η Γερμανία. Πολύ συνοπτικά θα δώσουμε το «απόσταγμα» των απόψεων αυτών των ευρωλάγνων. Και πρώτα να δούμε τι λέει ο τραπεζικός δικτάτορας, ο Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κάτω από το σκήπτρο του οποίου θα υπαχθούν όλες οι τράπεζες. Και μ’ αυτόν τον τρόπο παύσουν να υπάρχουν εθνικές οικονομίες. Ο νέος αυτός Φύρερ δηλώνει απροκάλυπτα ότι για να έχουμε «πιο αποτελεσματική» Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδεχθούμε «λιγότερη εθνική κυριαρχία»! Η εθνική ανεξαρτησία θα αποτελεί δηλαδή παρελθόν και θα είμαστε αποικία της Γερμανίας. Ο Ντράγκι θέλει να «τελειοποιήσουμε» την ΟΝΕ, να την καταστήσουμε μόνιμη Ένωση στην οποία «οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια» χάνουν, τόσο επί της αρχής όσο και βάσει της Συνθήκης, την ικανότητα επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων». Μας αποκαλύπτει ότι ένα από τα κύρια κίνητρα της Νομισματικής Ένωσης είναι η «πολιτική αποτελεσματικότητα». Δηλαδή, η πολιτική της υποδούλωσης των λαών περνά μέσα από το κοινό νόμισμα και θεωρεί «αναγκαίο» να εκλείψουν οι «εθνικές αρχές»! Στη συνέχεια έρχεται ο Ούλριχ Μπεκ, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Ο «σοφός» αυτός καθηγητής οραματίζεται έναν… υπερεθνικό πατριωτισμό ώστε να εξαλειφθούν ουσιαστικά τα εθνικά γνωρίσματα κάθε χώρας. Καμαρώνει τη Μέρκελ σαν νέο Μακιαβέλι, ενώ πονηρά προτείνει τη συγκρότηση της τραπεζικής ένωσης και επιβολή ευρωπαϊκού φόρου. Ο Ούλριχ Μπεκ διαπιστώνει την αντιγερμανική και αντιευρωπαϊκή οργή που εκδηλώνουν οι λαοί και τονίζει: «Πρέπει να δούμε πώς μπορεί να τεθεί φραγμός στην τρέχουσα αντιευρωπαϊκή επανάσταση» και προβληματίζεται για τον τρόπο με τον οποίο θα καταστεί δυνατόν να εξαπατήσουν τους πολίτες των χωρών λέγοντας ότι: «η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, δήθεν, είναι προς προσωπικό τους όφελος»! Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ο Μπεκ παραδέχεται ότι πολλοί αποκρούουν την κυριαρχία της Γερμανίας, φοβάται τη «νέα αναζωπύρωση του μίσους κατά των Γερμανών και αποκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο των σημερινών αυτοαποκαλούμενων «σοσιαλδημοκρατών». Αυτοί, λοιπόν, οι λεγόμενοι «σοσιαλδημοκράτες -τύπου Σημίτη» εργάζονται για να «διορθώσουν την εικόνα της Γερμανίας»… Με εθνικιστική αλαζονεία ο Μπεκ μας λέει: «Με φόντο την ιστορία της καθώς και τη σημερινή οικονομική της ευρωστία, η Γερμανία θα έπρεπε να αναλάβει υπεύθυνο ρόλο στην Ευρώπη. Κι αυτό όχι από την άποψη ενός συμπονετικού αλτρουϊσμού, αλλά του ορθώς εννοουμένου εθνικού της συμφέροντος…». Επιδιώκει ο καθηγητής του Μονάχου την υλοποίηση «υπερεθνικής κυριαρχίας, μέσω της συμπύκνωσης των επιμέρους εθνικών κυριαρχιών»… Και τέλος, αποκαλύπτει ο Μπεκ τον εγκληματικό ρόλο της «τρόικας» και τη συμπαιγνία Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ με τους κατακτητές: «Τα πράγματα θα γίνουν πιο σκληρά. Η ελληνική προεδρία θα γίνει ίσως η αφορμή για την εγκατάσταση μιας ευρωπαϊκής εκτελεστικής εξουσίας στην Ελλάδα, με την έννοια ότι η «τρόικα» θα αναλάβει ΑΜΕΣΑ, ή σχεδόν άμεσα, την ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ…»! Όλα, λοιπόν, τα φληναφήματα των Παπούλια, Σαμαρά, Βενιζέλου ότι δήθεν βγαίνουμε από το Μνημόνιο και άλλα φαιδρά «διαλύονται σαν τα τραγούδια της γιορτής στην ξαφνική βροχή», όπως έγραφε σ’ έναν στίχο του ο Τάσος Λειβαδίτης. Οι ξένοι πάτρωνες δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις των. Πάμε τώρα σε κάποιους δικούς μας ολετήρες: Στον Κώστα Σημίτη, της κατηγορίας εκείνων των ψευτοσοσιαλδημοκρατών, τους οποίους ο Λένιν αποκαλούσε «υβρίδια». Ο άνθρωπος αυτός, που ευθύνεται για μύρια δεινά σ’ αυτόν τον τόπο, που μας έβαλε στο ευρώ γνωρίζοντας ότι μας περνάει τις γερμανικές χειροπέδες, στο άρθρο του στο «Βήμα» ζητάει «περισσότερη Ευρώπη». Δηλαδή περισσότερη υποδούλωση. Φερέφωνο του Βερολίνου ο Σημίτης ολοφύρεται διότι «οι εθνικολαϊκιστικές δυνάμεις έχουν ενισχυθεί σε πολλές χώρες της Ένωσης που επιδιώκουν να σταματήσουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση»! Ήδη, με τους νέους αποικιοκρατικούς κανονισμούς καθίστανται «νόμιμοι» οι έλεγχοι των ξένων πατρώνων στα κράτη – μέλη που θα έχουν ελλείμματα στους προϋπολογισμούς και προβλέπονται πρόστιμα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης στις κοινοτικές διαταγές. Οι τράπεζες θα κλείνουν χωρίς οι χώρες να έχουν οι ίδιες τον πρώτο λόγο. Ευρωλάγνος ο Σημίτης έβγαλε το συμπέρασμα ότι μας χρειάζεται «περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη. Όχι λιγότερη Ευρώπη»! Θιασώτης της εθνοκτόνου παγκοσμιοποίησης το «υβρίδιο της σοσιαλδημοκρατίας» μας διαβεβαιώνει -για να μην… ανησυχούμε- ότι: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξακολουθήσει να υπάρχει»! Και προσθέτει: «Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης μόνον ευρύτερα σχήματα συνεργασίας μπορούν να εξασφαλίσουν συμμετοχή στη διαχείριση των υπερεθνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κάθε χώρα». Και ισχυρίζεται ότι: «Η Ένωση θα πρέπει να εμβαθύνει την ενοποίησή της στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο και να επαναπροσδιορίσει το περιεχόμενο της ενοποίησης στη βάση των σημερινών συνθηκών της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας». Ζητάει δηλαδή ο Σημίτης την πλήρη υποδούλωσή μας στη χειρότερη δικτατορία που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, αυτήν ακριβώς την παγκοσμιοποιημένη οικονομία που προϋποθέτει την πλήρη κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι επειδή Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έχουν χρεοκοπήσει και καταρρέουν με αυτήν την πολυσυζητημένη απάτη της νέας παρδαλής «Κεντροαριστεράς» που προσπαθεί να στηθεί, επιδιώκεται να περάσουν δι’ αυτού του «καρνάβαλου» τα σχέδια του Βερολίνου.

Στο ίδιο φύλλο της προαναφερομένης εφημερίδας δίνει «βαρυσήμαντη» συνέντευξη και ο λαογδάρτης Στουρνάρας, ο «παράφρων τεχνοκράτης» που εξακολουθεί να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα. Στη συνέντευξή του κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι… «υπονομεύει την εθνική προσπάθεια»! Δυσανασχετεί δηλαδή, διότι ο κ. Τσίπρας δεν δέχεται να ακολουθήσει δωσιλογική πολιτική. Κι ακόμη: α) επαναλαμβάνει τις ονειρώξεις του περί ανακάμψεως και μειώσεως της ανεργίας, β) αρνείται ότι οι Έλληνες υπερφορολογούνται, γ) δηλώνει υπερήφανος για την πρωτοφανή του αθλιότητα με τον μόνιμο φόρο ακινήτων και για το ότι θα πετάξει στον δρόμο τους άλλοτε νοικοκυραίους, δ) εκφράζει φόβους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπονομεύει τη θέση μας στο ευρώ και ε) με άκρατη αλαζονεία τονίζει ότι ο ίδιος «δεν είναι αναλώσιμος» και ότι ο μόνος λόγος εκείνων που τον πολεμούν είναι διότι η τραγελαφική και ανεκδιήγητη πολιτική του «δεν είναι συμβατή με τα συμφέροντά τους»! Ενώ τα δικά του συμφέροντα τοποθετούνται πάντα υπό τη σκέπη της Μέρκελ! Άξιος ο μισθός του! Στο πρωτοχρονιάτικο «αφιέρωμα» του «Βήματος» αρθρογραφεί και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος, ο οποίος, υπό το πρίσμα των τραπεζικών συμφερόντων του άκρατου καπιταλισμού, πιστεύει ότι ο ρόλος της τραπεζικής ένωσης θα είναι καθοριστικός για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Η επίτροπος Μαρία Δαμανάκη, κάποτε Αριστερή, που όταν την προωθούσαν κομματικά ο Φλωράκης και ο Κύρκος δεν μπορούσαν φυσικά να φανταστούν την «εξέλιξή» της, έχει άλλες φοβίες. Μας λέει: «Με ανησυχεί ο αντιευρωπαϊσμός! Η διχαστική ρητορεία που από κάποιους προβάλλεται ως πολιτική λύση στα προβλήματά μας και στη σκιά της κρίσης κερδίζει έδαφος…». Και βγάζει το απόφθεγμα ότι: «Με την καταστροφή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος οι πρώτοι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι ευρωπαίοι πολίτες». Κάνει ένα βασικό λάθος η κυρία Δαμανάκη. Εάν έλθει η άγια εκείνη ημέρα που θα καταστραφεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα χαμένοι αποκλείεται να είναι οι ευρωπαίοι πολίτες, γιατί θα ξαναβρούν την ελευθερία τους. Χαμένη θα είναι μόνο η κυρία Δαμανάκη που θα χάσει την παχυλά αμειβομένη θέση της επιτρόπου. Τέλος, ένας άλλος «σοφός» εμπειρογνώμων της γερμανικής κυβέρνησης, ο Πέτερ Μπόφινγκερ, διαπιστώνοντας τη γενική κατακραυγή κατά της «τρόικας», προτείνει μια… μεταμφίεσή της: «Η ”τρόικα”, η Κομισιόν και τα βοηθητικά τους όργανα, όπως το ESM, πρέπει να αντικατασταθούν από έναν ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών ο οποίος θα αναλάβει τη λύση των τρεχόντων προβλημάτων και θα λογοδοτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο…». Απ’ αυτήν τη μικρή σταχυολόγηση των απολογητών της γερμανοευρωπαϊκής τυραννίας αντιλαμβάνεται κανείς την πρωτοφανή τραγωδία που βιώνουμε, τη στυγνή κατοχή, την εκστρατεία πλήρους εξαθλιώσεως των πολιτών αλλά και τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η αποχώρησή μας από τον «λάκκο των λεόντων» της Ευρωζώνης και του ευρώ και την ταχεία επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα. Κάτι που θα πρέπει να επιδιώξουν όλοι οι λαοί του Νότου. Κι είναι χαρακτηριστικό για το είδος της «ενημέρωσης» που μας παρουσιάζουν τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια το γεγονός ότι αντί να προβάλλουν, να αναλύσουν και να τονίσουν τις στυγνές προθέσεις των γερμανοπροσκυνημένων, αντί να εκμεταλλευτούν αυτό το «αφιέρωμα» για να δείξουν πώς σκέφτονται οι μνημονιακοί, το αποσιωπούν παντελώς και θέτουν σαν πρώτο ειδησεογραφικό θέμα τον Λιάπη! «Όχι πως χάνει τη σημασία του το ζήτημα του πρώην υπουργού, αλλά το παρόν και το μέλλον μας δεν κρίνεται από τον βίο και την πολιτεία ορισμένων ατόμων. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μεγαλύτερο εξευτελισμό για ένα -υποτίθεται- «κυρίαρχο» κράτος απ’ αυτόν που υφίσταται η Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη. Αλλά ο πρωθυπουργός και τα μέλη της συγκυβέρνησης καμάρωναν στις τελετές στο Ζάππειο και στο Μέγαρο Μουσικής διότι θα προεδρεύουν για λίγο μέσα σ’ ένα «γκέτο» στο οποίο δεν μπορούν να επιβάλλουν καμία αξίωση. Ορθώς απουσίασαν από αυτές τις κακόγουστες φιέστες οι αρχηγοί της αντιπολιτεύσεως όπως και ο κ. Καραμανλής. Η ομιλία του κ. Σαμαρά αποτέλεσε ύμνο προς την εθνική υποτέλεια. Κατηγόρησε αυτούς που αρνούνται τη γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το… ΝΑΤΟ! Αυτή η λεγόμενη «Ατλαντική Συμμαχία», τον καιρό που υπήρχε ο ανατολικός συνασπισμός, ουδέποτε μας υποστήριξε. Και -φυσικά- σήμερα δεν έχει κανένα νόημα η ύπαρξή της. Ουσιαστικά, αλλά και τυπικά, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ελληνική εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατική λευτεριά αφού γίναμε αποικία του Βερολίνου. Οι μνημονιακοί κυβερνώντες κατακουρέλιασαν την εθνική μας αξιοπρέπεια και απεμπόλησαν όλα όσα κέρδισαν οι εργαζόμενοι επί αιώνες με αγώνες και αίμα. Τα άγια των αγίων του νεοελληνικού έθνους κυλιούνται στη λάσπη των ευρωπαϊκών δουλοπάζαρων. Με θλίψη είδαμε καλλιτέχνες σαν τον Μανώλη Μητσιά και τη Μαρία Φαραντούρη, που εμφανίζονται σαν «αριστεροί», χάριν «προβολής», να μετέχουν στη φιέστα του Μεγάρου Μουσικής και να υποκλίνονται μπροστά στον Μπαρόζο και στους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών. Η πιο υψηλή εθνική επιταγή προστάζει: Ανένδοτο αγώνα για έξοδο από την Ευρωζώνη και το ευρώ, το «υπερόπλο» της καγκελαρίας. Ο λόρδος Μπάιρον μας είχε προειδοποιήσει σε ανύποπτους χρόνους: «Απ’ τους Φράγκους λευτεριά μη ζητάτε! Εκεί ζουν ηγεμόνες που πουλούν και αγοράζουν…». Κι ο Μακρυγιάννης, αγανακτισμένος με τους επίορκους βουλευτές που ψήφιζαν στη Βουλή να παίρνουν συντάξεις άτομα που δεν είχαν προσφέρει τίποτα στον αγώνα και στην πατρίδα έλεγε: «Τέτοιοι πολιτικοί όπου είσαστε, φέρατε την πατρίδα σ’ αυτήν την κατάσταση…». Η φωνή του μεγάλου εκείνου πατριδοφύλακα έρχεται από το βάθος των αιώνων να καυτηριάσει τους σημερινούς μνημονιακούς προσκυνημένους: «Τέτοιοι πολιτικοί που είσαστε, φέρατε την Ελλάδα σ’ αυτό το κατάντημα…».