Με την Ελλάδα παντελώς απούσα από τη Μόσχα…
Καταγόμενος από την Αργυρούπολη του Πόντου και κρατώντας ως το τέλος ως φυλαχτό την ποντιακή του ταυτότητα, ο Β. Σαρηγιαννίδης ακολούθησε τα έσχατα βήματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πραγματοποίησε ιστορικές ανασκαφές στο Αφγανιστάν και στο Τουρκμενιστάν. Εκεί ανακάλυψε και απέδειξε την ύπαρξη ενός πέμπτου αρχαίου πολιτισμού καθώς και χιλιάδες χρυσά και πολύτιμα ευρήματα που κοσμούν τις συλλογές των μουσείων των χωρών της περιοχής, της Ρωσίας και του κόσμου.
Με τις ανασκαφές και τα συγγράμματά του ο Σαρηγιαννίδης ανέδειξε, μεταξύ άλλων, τη στενή σχέση του αρχαιοελληνικού μακεδονικού –και όχι μόνο– πολιτισμού με την αρχιτεκτονική, τις συνήθειες και την κουλτούρα της Κεντρικής Ασίας και τιμήθηκε για το έργο του από τη Ρωσία, το Τουρκμενιστάν και πολλά επιστημονικά ιδρύματα παγκοσμίως. Η ιστορική του πατρίδα φρόντισε να τον ταλαιπωρήσει και επεχείρησε να τον ταπεινώσει, όχι μόνο όταν ζήτησε σε μεγάλη ηλικία και άρρωστος πλέον την ελληνική υπηκοότητα –όπως συμβαίνει άλλωστε με δεκάδες ομογενείς έως και σήμερα–, αλλά και ανήμερα ακόμη της κηδείας του στην τελετή της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και εν συνεχεία στο νεκροταφείο Τροεκούροβσκογε της Μόσχας. Τη στιγμή που προσήλθαν για να τον αποχαιρετήσουν εκπρόσωποι της ρωσικής κυβέρνησης και του προέδρου του Τουρκμενιστάν, το οποίο μάλιστα διεκδίκησε από την οικογένειά του και τη σορό του για να τη θάψει με τις μέγιστες τιμές αρχηγού κράτους στο έδαφός του, καθώς και δεκάδες συνάδελφοί του και ομογενείς, έλαμψε διά της απουσίας της η ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να καλύψει το κενό της εξίσου απαράδεκτης και πλήρους απουσίας εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης ανήμερα Χριστουγέννων. Κανένα στέλεχος της πρεσβείας μας δεν παραβρέθηκε. Ούτε καν ένα μικρό μπουκέτο με λουλούδια στα χρώματα της ελληνικής σημαίας δεν έστειλαν…
Παρόμοιο σκηνικό επαναλήφθηκε και παραμονές Πρωτοχρονιάς, με διακύβευμα αυτή τη φορά τα συλλυπητήρια της ελληνικής κυβέρνησης προς τον Πρόεδρο Πούτιν με αφορμή τις αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις στο Βόλγκογκραντ (πρώην Στάλινγκραντ). Το πρώτο τρομοκρατικό χτύπημα σημειώθηκε στις 29 του μηνός και το δεύτερο στις 30 το πρωί. Αν και αυτή η διαδικασία θα έπρεπε να είναι τυπική και αυτόματη, με την πρεσβεία να ετοιμάζει και να εισηγείται σχέδιο συλλυπητηρίων και να «αγωνιά» για την έγκαιρη έγκρισή τους από τον πρωθυπουργό και το διπλωματικό του γραφείο, τη μετάφραση και επίδοσή τους στον παραλήπτη τους, αλλά και στον ρωσικό Τύπο που άρχισε από την πρώτη στιγμή να αναφέρεται στα συλλυπητήρια πολλών άλλων χωρών, η πρεσβεία μας, άγνωστο για ποιον λόγο, δεν απέστειλε τίποτε. Το βράδυ της 30ής Δεκεμβρίου, το Κρεμλίνο, με δύο ανακοινώσεις του, παρουσίασε περισσότερους από 40 ηγέτες και επικεφαλής διεθνών οργανισμών που είχαν αποστείλει συλλυπητήρια, από πολλές βαλκανικές και ευρωπαϊκές χώρες, φυσικά την Τουρκία και πολλές άλλες χώρες του κόσμου, όχι όμως και την Ελλάδα. Δεν ακούστηκαν πουθενά τα ονόματα του υπουργού Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλου (που είχε ήδη εκφράσει τα συλλυπητήριά του), ή του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά και του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια. Εκ των υστέρων πλέον και περί τα τέλη της εργάσιμης ημέρας της 31ης του μηνός η πρεσβεία μας απέστειλε τα συλλυπητήρια, όταν βέβαια Κρεμλίνο και ΜΜΕ είχαν «κλείσει» για Πρωτοχρονιά και δεν υπήρχε περίπτωση να ακουστεί και το όνομα της Ελλάδας μεταξύ των χωρών που συλλυπούνται τον ρωσικό λαό.