Και η άλλη Αριστερά;
Η Ανανεωτική Αριστερά στις μέρες μας έχει δύο στόχους: Πρώτον, να σταματήσει τον ΣΥΡΙΖΑ από την πορεία προς την εξουσία. Αν δεν τα καταφέρει θα απορροφηθεί σε μεγάλο βαθμό από αυτόν, ή θα πολυδιασπαστεί για άλλη μια φορά.
Δεύτερον, να καταγραφεί αυτόνομα και να παίξει σημαντικό ρόλο στη νέα πολιτική σκηνή. Και τα δύο είναι δύσκολα, το πρώτο μάλιστα δεν περνάει από το χέρι της στο βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγεται ως λύση απέναντι στη δοκιμασμένη και κραυγαλέα αποτυχημένη λύση της οικονομικής καταστροφής που έφερε το σχήμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ υπό οποιαδήποτε μορφή, ήδη από τα τέλη του 2009.
Η αυτόνομη καταγραφή, με σημαντικά μάλιστα ποσοστά, της Ανανεωτικής Αριστεράς είναι κάτι που μπορεί να συμβεί αν η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη πάει καλά στις ευρωεκλογές και αποτελέσει τον κύριο πόλο έκφρασης εκείνων που δεν θέλουν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ (ούτε στις ευρωεκλογές), αλλά και άλλων που δεν αντέχουν να (ξανα)ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ. Η άλλη έκφραση της Ανανεωτικής Αριστεράς, η πρωτοβουλία των «58», θα πάει καλά (ή έστω ανεκτά) μόνο αν απομακρυνθεί από τον εναγκαλισμό του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ και του εκσυγχρονιστικού σημιτικού μπλοκ που μοιάζει να κυριαρχεί.
Αλλά πως να τα καταφέρει αυτά τα δύο, όταν η πλειοψηφία των μελών της πρωτοβουλίας συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ ή αποτέλεσε μέρος του σημιτικού μηχανισμού εξουσίας; Αυτή την αντίφαση την αντιλαμβάνεται ο έμπειρος Φ. Κουβέλης γι’ αυτό και φροντίζει να πολιορκεί διακριτικά αλλά αποτελεσματικά το σχήμα αυτό στοχεύοντας στην όποια δυναμική διαθέτει σε συγκεκριμένους χώρους. Μπορεί λοιπόν να οδήγησε σε απομάκρυνση από τη θέση του γραμματέα της ΔΗΜΑΡ τον φίλο του αλλά διαφορετικών απόψεων Σπ. Λυκούδη και τον εκπρόσωπο του κόμματος Π. Παπαδόπουλο, όμως πλαγιοκοπεί τους «58» με την επιλογή του δημοσιογράφου Χρήστου Μαχαίρα για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου. Συγχρόνως πλαγιοκοπεί και τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ μια και ο Χρ. Μαχαίρας είναι κοντά στις απόψεις τους διατηρώντας και φιλικές σχέσεις με αρκετά στελέχη του εκσυγχρονιστικού/σημιτικού ΠΑΣΟΚ. Επιπλέον είναι «πολιτικό τέκνο» του Παν-Παν (Παναγιώτης Παναγιώτου), σημαντικού στελέχους της Ανανεωτικής Αριστεράς και της ομάδας που εξέδιδε τη δεκαετία του ’80 το περιοδικό «Σχολιαστής». Ο Π. Παναγιώτου έχει διατελέσει επί της τελευταίας πρωθυπουργίας του Ανδρέα Παπανδρέου γενικός διευθυντής της τότε ΕΤ-2 και στη συνέχεια πρόεδρος της ΕΡΤ, θέση που διατήρησε και για σημαντικό διάστημα επί πρωθυπουργίας Σημίτη.
Σήμερα ο Π. Παναγιώτου είναι ηγετικό (αλλά αθόρυβο σε σχέση με άλλους) στέλεχος της ΔΗΜΑΡ που διατηρεί καλές και φιλικές σχέσεις με πολλούς από τους «58». Αρθρογραφεί, μάλιστα, στο site «Μεταρρύθμιση» που εκφράζει τους «58», όπως άλλωστε και ο Χρ. Μαχαίρας. Να ένα σχήμα, μια συνεργασία που μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στους «58» απ’ όσο οι επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Η «ζημιά» θα προσδιορίζεται στην απορρόφησή τους από τη ΔΗΜΑΡ ή τη συνεργασία τους μαζί της σε ένα σχήμα που δεν θα καταργεί την αυτονομία τους, αλλά θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο εκλογικά τόσο για τη ΔΗΜΑΡ όσο και για τους ίδιους. Συγχρόνως, θα τους απαλλάξει (όσους από τους «58» έχουν τέτοιους προβληματισμούς) από το άχθος της συνεργασίας με το διαβλητό ΠΑΣΟΚ έστω και υπό τη στέγη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Κάτι που ήδη αναφέρεται από αρκετούς ως… «ο φερετζές του ΠΑΣΟΚ» που δεν θέλει να πάρει μόνο του μέρος στις ευρωεκλογές, όχι για να προσφέρει στην υπόθεση συγκρότησης της Κεντροαριστεράς, αλλά απλώς για να μην εξαφανιστεί!
Ήδη, σε πολλούς από την πρωτοβουλία των «58» δεν αρέσει καθόλου η προθυμία του ΠΑΣΟΚ να τους αγκαλιάσει και να αρχίσει ήδη να μιλά για ψηφοδέλτια και πρόσωπα που θα συμμετάσχουν σε αυτά.
Ο χώρος τη Κεντροαριστεράς είναι υπό διαμόρφωση και γι’ αυτό η κινητικότητα προ των ευρωεκλογών θα είναι ενδιαφέρουσα και μεγάλη.