Ο «στρατός της πείνας»…

Για το παρά φύσιν κυβερνητικόν «δίδυμον» Σαμαρά – Βενιζέλου γεννάται το ερώτημα των εθνικών εκλογών. Να συμπέσουν με τις άλλες εκλογές; Ο προβληματισμός τους εστιάζεται στο κατά πόσον θα μπορούν να δικαιολογήσουν την πανωλεθρία στην Ευρωβουλή και στους δήμους. Κι επειδή η ήττα δεν καλύπτεται με κανένα φραστικό πυροτέχνημα, το «Μαξίμου» σκέφτεται σοβαρά μήπως είναι προτιμότερο να πάρει την ψυχρολουσία μια και καλή! Φυσικά, το αφεντικό της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, η μαντάμ Μέρκελ, δεν θέλει να κουνήσουν από την εξουσία οι δύο υπάκουοι αρχηγοί προκειμένου να εφαρμόζουν τα σχέδια ερημώσεως της Ελλάδας. Κάτω από το κύμα όμως της λαϊκής κατακραυγής η συγκυβέρνηση δεν μπορεί ν’ αντέξει για πολύ, παρά τα όσα ψελλίζει για το 2016. Με το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο κ. Σαμαράς επεχείρησε αγωνιωδώς να πείσει τους πολίτες ότι δήθεν το 2014 θα… φύγουμε από το Μνημόνιο και θα αρχίσει η ανάκαμψη! Μάταιη η προσπάθειά του! Το κείμενο του μηνύματος ήταν ανιαρή επανάληψη της «κασέτας» με τα ψεύδη περί φανταστικού πλεονάσματος, ανύπαρκτης ανάκαμψης, ενώ η ανεργία που συνεχώς πολλαπλασιάζεται δεν αφήνει περιθώρια να καλλιεργηθούν φρούδες ελπίδες.

Άλλωστε, οι ίδιοι οι ευρωπαίοι προϊστάμενοι διαψεύδουν τους εν Ελλάδι υπαλλήλους των. Θα βαφτίσουν νέα φορομπηχτικά μέτρα και Μνημόνια με άλλες ονομασίες, ενώ η γερμανική κατοχική παρουσία δεν είναι διατεθειμένη να αποχωρήσει. Στο διάγγελμά του ο κατοχικός πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης -όταν εσχημάτισε «κυβέρνηση» στις 7 Απριλίου του 1943- έλεγε μεταξύ άλλων: «Πρέπει καλώς πάντες να κατανοήσωμεν ότι διεξάγων ο Άξων σκληρόν αγώνα κατά του επαπειλούντος τον πολιτισμόν φοβερού κουμμουνιστικού κινδύνου, δικαιούται να έχει τουλάχιστον την αξίωσιν όπως μη δημιουργεί ο Ελληνικός λαός περιπλοκάς και όπως μη παρεμβάλλη εμπόδια εις το βαρύτατον τούτο έργον του…»! Περίπου το ίδιο μας λέει τώρα ο κ. Σαμαράς. Να μην παρεμβάλλουμε εμπόδια στο «βαρύτατον έργον» της Γερμανίας, που έχει μεταβάλει την πατρίδα μας σε αποικία. Ο τότε «κουμμουνιστικός κίνδυνος» αποκαλείται σήμερα «αντιμνημονιακός κίνδυνος». Και τόσον ο γερμανοκρατούμενος «άξων της Ευρωζώνης» όσο και η τωρινή κατοχική κυβέρνηση έχουν την αξίωση να μην τους δημιουργούμε «περιπλοκές»! Να σκύψουμε το κεφάλι και να υποταχθούμε… Ματαιοπονούν! Ο λαός μας περιφρονεί τους ξένους αφεντάδες και πατώντας γερά πάνω στην ιερή γη μας, με μόνο όπλο την οργή του και την κατάρα του, γίνεται φραγμός στα σχέδια των μνημονιακών. Αυτοί οι «τύποι» που παριστάνουν τους «πρωθυπουργούς», «αντιπροέδρους» και «υπουργούς», που ανταλλάσσουν την πολιτική τους αξιοπρέπεια και την τιμή τους αντί ενός «πινακίου ευρωπαϊκής φακής», που νομίζουν ότι… «προεδρεύουν» μέσα στον «λάκκο των λεόντων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μας λένε να μην αντιδρούμε στα σχέδια της γερμανικής καγκελαρίας. Σαμαράς – Βενιζέλος από τη μια και εκπρόσωπος της Μέρκελ από την άλλη, εξ αφορμής της επιθέσεως κατά της κατοικίας του γερμανού πρεσβευτού, έκαναν κατάχρηση όρκων «φιλίας και συνεργασίας» μεταξύ των δύο χωρών. Εάν, όμως, τολμούσαν μια σφυγμομέτρηση μεταξύ των απλών πολιτών για τα αισθήματά τους απέναντι στο Δ’ Ράιχ, θα διεπίστωναν την αποστροφή και τη δίκαιη οργή του λαού κατά της Γερμανίας. Μια οργή που κάποια στιγμή θα ξεσπάσει με απρόβλεπτες αντιδράσεις. Ο Μάκης Κουρής (πρύτανης πάντα του πολιτικού ρεπορτάζ) στο άρθρο του της 29ης Δεκεμβρίου, απεκάλυψε όλο το «σκεπτικό» της «μέγαιρας του Βερολίνου»: Κατά τη Σύνοδο Κορυφής στις 19 Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες (όπου συμμετείχε και ο Σαμαράς) ενώ συζητούσαν για την υποχρεωτική υπογραφή συμβολαίων (υποταγής) ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε κάθε κράτος – μέλος με τα οποία τίθεται το πλαίσιο των χαλκάδων των «μεταρρυθμίσεων», η Μέρκελ το είπε ξεκάθαρα: «Εάν η Ελλάδα έβγαινε από την Ευρωζώνη, θα εγκαταλείπαμε στη συνέχεια όλοι μας την Ευρωζώνη…». Και πρόσθεσε με περιφρόνηση ότι: «Η Ελλάδα δεν αξίζει στήριξη, αλλά το κάνουμε εξ ανάγκης για να μη διαλυθούμε»! Κι ο Αντώνης Σαμαράς που τα άκουσε όλα αυτά αντί να πάρει την πρωτοβουλία και να αποσύρει τη χώρα μας από το γκέτο της Ευρωζώνης γκρεμίζοντάς την (ώστε να απελευθερώσει τον λαό μας από τη δουλεία) πολιτεύθηκε σαν φοβισμένος υπαλληλάκος. Προτίμησε, από μεγαλομανία, να παριστάνει ότι «προεδρεύει» μεταξύ των βασανιστών του ελληνικού λαού, παρά να σηκώσει τη σημαία της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι ύστερα -μαζί με τον Βενιζέλο- βγήκαν και μας είπαν ανερυθρίαστα στα πρωτοχρονιάτικα «μηνύματά» τους ότι: «Θα κάνουμε το μεγάλο βήμα για να βγούμε από το Μνημόνιο», κι επίσης: «Με την ελληνική προεδρία είμαστε πιο ασφαλείς και αισιόδοξοι»! Φυσικά, είμαστε συνηθισμένοι στα χονδροειδή ψεύδη των δύο αρχηγών και κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως, πώς δέχθηκε να βγάλει τέτοιο «διάγγελμα»; Ενώ γνωρίζει την αλήθεια, πώς λέει στον λαό ότι «τελειώνει η εποχή της ”τρόικας”»; Κι ενώ καινούργια φορομπηχτικά μέτρα εφαρμόζονται με τον καινούργιο χρόνο, το μόνο που βρήκε να πει ο κ. Παπούλιας ήταν ότι: «Ο κ. Στουρνάρας έχει μία αισιοδοξία μαχητική»! Εκεί που περιμέναμε να ακούσουμε τουλάχιστον έναν υπαινιγμό από τον «ρυθμιστή του πολιτεύματος» για το μισητότερο πρόσωπο της πολιτικής ζωής, τον «παράφρονα τεχνοκράτη» Στουρνάρα, εκείνος του έκανε… κομπλιμέντο! Δυστυχώς, ο κ. Παπούλιας λειτουργεί ως παλαιό στέλεχος του αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ και όχι ως Πρόεδρος «όλων των Ελλήνων». Ενέκρινε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τη «μαχητική αισιοδοξία» του Στουρνάρα να εξοντώσει με οικονομικά μέτρα τους Έλληνες, χάριν της Γερμανίας. Αυτής της Γερμανίας η οποία αποτελεί συνέχεια του Γ’ Ράιχ και κάνει ό,τι μπορεί για να το αποδείξει. Δεν φτάνουν όσα έκλεψαν τα στρατεύματα του Χίτλερ από την Ελλάδα κατά την προηγούμενη Κατοχή. Δεν αρκεί που αδιαφορούν προκλητικά η Μέρκελ και ο Σόιμπλε για τις δίκαιες ελληνικές οικονομικές διεκδικήσεις και τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Τώρα, για να δείξουν σε όλους ότι «η Γερμανία είναι υπεράνω όλων» και ότι το Δ’ Ράιχ αποτελεί συνέχεια του τρίτου, εστόλισαν το Γερμανικό Κοινοβούλιο με δύο κλεμμένα έργα τέχνης από τους ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… Στο «πρωτόκολλο» που υπεγράφη το 1960 μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας αναφερόταν ότι: «Η γερμανική κυβέρνησις θα καταβάλει εις το Βασίλειον της Ελλάδος 115 εκατομμύρια γερμανικών μάρκων υπέρ των υπό εθνικοσοσιαλιστικών μέτρων διώξεως διά λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς ή αντιθέσεως προς την εθνικοσοσιαλιστικήν θεωρίαν, θιγέντων ελλήνων υπηκόων, αίτινες υπέστησαν συνεπεία των μέτρων διώξεως, ζημίας ελευθερίας ή υγείας και ιδίως προς όφελος των επιζησάντων οικείων των φονευθέντων, συνεπεία των μέτρων διώξεως τούτων». Και ότι «η κατανομή του ποσού επαφίεται εις την κρίσιν της ελληνικής κυβερνήσεως». Οι Γερμανοί δεν χώνεψαν ποτέ ότι βρέθηκαν στην ανάγκη να υπογράψουν ένα τέτοιο συμφωνητικό και μνησίκακοι και αλαζόνες όπως είναι, θέλουν τώρα να εκδικηθούν επιβάλλοντας -διά των εδώ «υπαλλήλων» τους- την ερήμωση, την ανεργία και τη δυστυχία στην πατρίδα μας. Κι ο κ. Σαμαράς, που τώρα «προεδρεύει» στο γκέτο της γερμανοκρατούμενης «Ευρωπαϊκής Ένωσης», δεν πρόκειται να πει κουβέντα για τις παλαιές υποχρεώσεις της Γερμανίας. Όμως, το 2014 είναι έτος εκλογικής μάχης και οι αντιμνημονιακές δυνάμεις πρέπει να ανασυνταχθούν. Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις; Η Αριστερά εκφράζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ (αφού το ΚΚΕ εμμένει πεισματικά στον μοναχικό του δρόμο). Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα μέγιστο τμήμα του λαού, δεξιοί και παλαιοκεντρώοι αντιμνημονιακοί, που αισθάνονται απογοήτευση διότι δεν έχουν δική τους παράταξη. Υπάρχουν, βεβαίως, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του κ. Καμμένου. Ένα κόμμα πατριωτικό, συνεπές προς τις αρχές του, που διαθέτει άξια στελέχη όπως ο κ. Καπερνάρος, ο κ. Μαριάς και άλλοι. Σ’ αυτόν τον χώρο έκανε δυναμική την παρουσία του και ο κ. Βύρων Πολύδωρας με την εθνικά υπερήφανη στάση του στη Βουλή, όπου διεχώρισε τις ευθύνες του από τη Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Πολύδωρας είναι μαχητής και πνευματικός άνθρωπος. Πλείστες φορές έχει αποδείξει ότι ξέρει να αγωνίζεται και δεν υποκύπτει σε πιέσεις. Μια συσπείρωση Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πολύδωρα, καθώς και άλλων προσώπων που αυτή τη στιγμή βρίσκονται εκτός της πολιτικής κονίστρας (με βάσιμη πιθανότητα να αποσκιρτήσουν και άλλοι από τη Νέα Δημοκρατία) μπορεί να «χτίσει» μια μεγάλη κεντροδεξιά αντιμνημονιακή παράταξη.

Κι αυτή η παράταξη έχει ευχέρεια να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κοινό μίνιμουμ πρόγραμμα απελευθέρωσης της χώρας, με συμμαχική κυβέρνηση. Η πραγματική εθνική ενότητα μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο δύναται να πραγματοποιηθεί. Βρισκόμαστε στην ώρα των μεγάλων αποφάσεων και πρωτοβουλιών που μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα του τόπου. Το σύνθημα δόθηκε μέσα στη Βουλή όταν ο κ. Πολύδωρας είπε το ιστορικό «όχι» του για τα εθνοκτόνα φορολογικά μέτρα. Χειροκροτήθηκε θερμά από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά, εκείνη τη στιγμή ο κ. Πολύδωρας έδωσε με τη στάση του το σύνθημα για συνεργασία Κεντροδεξιάς και Αριστεράς. Κι αυτό είναι που φοβάται το Βερολίνο. Διότι μια τέτοια κυβέρνηση στην Ελλάδα σίγουρα θα αποτελέσει την απαρχή για το γκρέμισμα της γερμανικής απολυταρχίας. Κι είναι σχεδόν βέβαιο ότι το ελληνικό παράδειγμα θα βρει μιμητές και σε άλλες χώρες του Νότου που επίσης υποφέρουν. Η μέχρι τώρα παθητική στάση των υποδούλων πολιτών θα τερματισθεί και θα αρχίσει δυναμική κινητοποίηση εφόσον διαπιστώσουν ότι οι ενωμένες αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις έχουν μπει στην πρωτοπορία. Όταν αυτό το πολιτικό «μέτωπο» σηκώσει τη σημαία του ανένδοτου αγώνα όλοι θα ακολουθήσουν. Οι ημέρες του Στουρνάρα θα είναι μετρημένες. Θα ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για να ανατραπούν τα ανδρείκελα της Μέρκελ. Για να καταργηθούν όλα τα παρανοϊκά, ανελέητα φορολογικά μέτρα. Για να ξανασταθεί πάλι στα πόδια της η ελληνική κοινωνία. Και κάτι παραπάνω: Ο Στουρνάρας και οι άλλοι συνυπεύθυνοι της ελληνικής τραγωδίας θα πρέπει να περάσουν από ειδικό δικαστήριο ώστε να απολογηθούν για το μεγάλο τους έγκλημα. Αυτό θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα μετά τη νίκη των ενωμένων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Η κατάσταση όπως έχει δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Απέναντι σε μια εξουσία που είναι ο μέγιστος τρομοκράτης, ο μέγιστος βιαστής, ο μέγιστος εκμεταλλευτής, είναι μοιραίο ως απάντηση στη βία της «τρόικας» να ξεσπάσει η αιματηρή εξέγερση. Λίγο προτού δολοφονηθεί από δεξιούς παρακρατικούς στις 24-3-1980, ο Αρχιεπίσκοπος του Ελ Σαλβαδόρ Όσκαρ Ρομέρο είχε προμαντέψει: «Αν η κυβέρνηση πιέσει περισσότερο τα πράγματα θα σημάνει η ώρα της δίκαιης βίας του λαού…». Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Ο «στρατός της πείνας» (έτσι ονόμαζαν το αντάρτικο στη Γουατεμάλα) είναι έτοιμος για αναμέτρηση. Για να προλάβουμε έναν νέο εμφύλιο στη χώρα μας, για να αποτρέψουμε νέα «Δεκεμβριανά» πρέπει να μπουν στην πρωτοπορία ανένδοτου αγώνα οι ενωμένες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Περιθώρια δισταγμών δεν υπάρχουν. Οι «ανυστερόβουλοι» συνήγοροι των τυραννικών καθεστώτων και κυβερνήσεων σπεύδουν πάντα να διαλαλήσουν πως τις λαϊκές εξεγέρσεις τις προκαλεί κάποιος «ξένος δάκτυλος» ή κάποιοι «αναρχικοί» – «ακραίοι» που επιμένουν να μη βλέπουν τα αόρατα «αγαθά» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ. Η απλή αλήθεια είναι, βέβαια, πολύ λιγότερο καταχθόνια και περισσότερο τραγική. Οι αιτίες των ξεσηκωμών βρίσκονται πάντα εκεί, στη γη που οιμώζει και ξεσηκώνεται. Κι οι αίτιοί τους είναι πάντα εκείνοι που, με την άφρονη και αφόρητη πολιτεία τους, κάνουν αναγκαία, αναπότρεπτη και μοναδική λύση την εξέγερση του «στρατού της πείνας»…