Ιδού η ακριβής ροή των δισεκατομμυρίων!

Για τη σύμβαση 012Β/00 που αφορά τα τέσσερα νέα υποβρύχια τ-214:

2000: 184.876.980,93 ευρώ.
2001: 133.714.696,86 ευρώ.
2002: 308.468.860,86 ευρώ.
2003: 240.155.811,17 ευρώ.
2004: 306.144.147,79 ευρώ.
2005: 220.895.838,21 ευρώ.
2006: 1.001.170, 60 ευρώ.
(σύνολο πληρωμών 2000-2006 1.395.257.522 ευρώ, εκκρεμείς ληξιπρόθεσμες οφειλές 2005-2009 412.641.193 ευρώ). Για τη σύμβαση 021Β/02 που αφορά τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής των τριών παλαιοτέρων υποβρυχίων τ-209:

2002: 219.876.550,38 ευρώ.
2003: 109.075.208,60 ευρώ.
2004: 128.549.375,55 ευρώ.
2005: 045.777.813,67 ευρώ.
2006: 030.804.900,06 ευρώ.
2009: 104.198.308,40 ευρώ.
(σύνολο πληρωμών 2002-2009 637.782.157 ευρώ, εκκρεμείς
ληξιπρόθεσμες οφειλές 2005-2009 105.389.532 ευρώ).

Όπως εύκολα συνάγεται, για τη μεν πρώτη σύμβαση των νέων υποβρυχίων τ-214 οι πληρωμές σταμάτησαν στο τέλος του 2005 όταν οι επιτροπές του Πολεμικού Ναυτικού διαπίστωσαν στο Κίελο ότι το υποβρύχιο «έγερνε» στις δοκιμές εν πλω. Με εντολή, όμως, του τότε ΥΕΘΑ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, «ή το φτιάχνουν ή τίποτε», το θέμα πάγωσε. Τώρα, για τη δεύτερη σύμβαση του εκσυγχρονισμού των παλιών υποβρυχίων τ-209 πληρώθηκαν την τριετία 2002-2004 460 περίπου εκατομμύρια ευρώ, τη διετία 2005-2006 μόλις 76 εκατομμύρια ευρώ, την επόμενη διετία 2007-08 ΜΗΔΕΝ ευρώ και τέλος, λίγο πριν τις εκλογές του 2009, 104 εκατομμύρια ευρώ. Συμπερασματικά, μέχρι την υπογραφή της αποτυχημένης συμφωνίας πώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον Λιβανέζο επιχειρηματία Ισκαντάρ Σάφα τον Οκτώβριο του 2010, για το μεν πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των υποβρυχίων τ-209 είχαν καταβληθεί 637.782.157 ευρώ, χωρίς το ΠΝ να έχει παραλάβει ούτε ένα Υ/Β, ενώ για το πρόγραμμα κατασκευής των υποβρυχίων τ-214 είχαν καταβληθεί 1.395.257.522,04 ευρώ χωρίς το ΠΝ να έχει παραλάβει επίσης ούτε ένα υποβρύχιο (το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» παραλήφθηκε στο τέλος του 2010). Ήλθε λοιπόν και η συμφωνία Βενιζέλου με τον ν. 3883/2010, πληρώσαμε άλλα 330 εκατομμύρια ευρώ στον Λιβανέζο και από το 2011 κυνηγάμε και παρακαλάμε τον κ. Σάφα, ο οποίος όχι μόνο δεν συνεργάζεται αλλά έχει προσφύγει και στη Διεθνή Διαιτησία ζητώντας και τα ρέστα. Με το γεγονός ότι «σαπίζουν» τα υποβρύχια στα ναυπηγεία ή ότι οι εργαζόμενοι είναι δύο χρόνια απλήρωτοι τι κάνουμε; Ενδιαφέρεται κανένας;