Επιχείρηση ανατροπής του πολιτικού σκηνικού
Όλα αυτά εν αγνοία και πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού. Είναι διάχυτη η εντύπωση, που ενισχύεται από γεγονότα, πρακτικές και αντιδράσεις, ότι κέντρα εκτός κι εκτός Ελλάδος, με «όπλο» υποθέσεις σκανδάλων που αφορούν στη διασπάθιση δημοσίου χρήματος ή προκλητικές συμπεριφορές πολιτικών προσώπων, επιχειρούν τη σάρωση του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού και την εγκαθίδρυση ενός νέου. Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν αρωγό μερίδα των Μέσων Ενημέρωσης που, λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει, είναι «ευάλωτα» στις πιέσεις. Καθοριστικός είναι κι ο ρόλος της Δικαιοσύνης, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να πει κανείς ότι αποτελεί κιόλας μέρος του μηχανισμού που έχει στηθεί, απλώς οι αποφάσεις της βοηθούν στην υλοποίηση των σχεδίων που έχουν καταστρώσει τα διάφορα κέντρα. Από την άλλη δεν μπορεί να υποβαθμίζεται η σημασία της ενέργειας στελέχους της «τρόικας» που προ καιρού είχε «απαιτήσει» από τους δικαστικούς λειτουργούς να επιταχύνουν τις διαδικασίες απονομής της Δικαιοσύνης. Προφανώς δεν αναφερόταν σε τροχαίες παραβάσεις, μικροκλοπές και άλλα πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα.
Εκτός από τα πολιτικά στελέχη η «μπόρα» φαίνεται να παίρνει κι επιχειρηματίες, απολύτως δικαιολογημένα σε ορισμένες περιπτώσεις, έτσι που δεν πρέπει να αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο να εξελίσσεται παράλληλα κι ένας πόλεμος συμφερόντων. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και κρίσιμα: Τα κέντρα που επιδιώκουν την κατακρήμνιση του σημερινού πολιτικού συστήματος έχουν εναλλακτικό σχέδιο για αυτό που θα το διαδεχθεί; Κι αν ναι, ποιοι θα το συγκροτούν και περισσότερο ποιοι θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο; Το πιο σημαντικό είναι αν αυτές οι «εκ βάθρων» αλλαγές θα αποβούν προς όφελος της χώρας και του ελληνικού λαού ή θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη «υποδούλωση», πολιτική και οικονομική.
Κατά πάντων…
Οι συνεχιζόμενες αποκαλύψεις για τις μίζες με τα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων, το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας, ρίχνουν βαριά σκιά στο πολιτικό σκηνικό. Ανεξάρτητα από το ότι το μεγαλύτερο κόστος επωμίζεται το ΠΑΣΟΚ, καθότι όλες οι «επιλήψιμες προμήθειες» έγιναν επί διακυβέρνησής του.
Δεν αποκλείεται ωστόσο τις επόμενες ημέρες να βρεθεί εκτεθειμένη και η Νέα Δημοκρατία, καθότι υπάρχει κατάθεση εμπλεκόμενου που είπε ότι οι μίζες συνεχίσθηκαν και μετά το 2004. Αν ήταν τα υπόλοιπα από προηγούμενες συμφωνίες ή προκαταβολές, για τις νεότερες θα φανεί πολύ σύντομα και ανάλογες θα είναι οι εντυπώσεις. Ταυτόχρονα «έσκασε» και η υπόθεση με τα επισφαλή δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που σύμφωνα με τη δικαστική έρευνα ζημίωσε το Ελληνικό Δημόσιο με ποσό της τάξης των 400 με 500 εκατ. ευρώ. Ο έλεγχος αφορά στην περίοδο 2008-12 και κατά συνέπεια αγγίζει εξίσου Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν και ήσαν αυτοί που διόρισαν τις διοικήσεις του Ταμιευτηρίου. Ακόμη κι αν οι ηγεσίες των κομμάτων δεν είχαν, που δεν είχαν, την παραμικρή ανάμιξη στις διαδικασίες χορήγησης των επισφαλών (χωρίς κριτήρια και προϋποθέσεις) δανείων, επωμίζονται την πολιτική ευθύνη.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ορισμένων, από την παρατεταμένη σκανδαλολογία πλήττονται οι σημερινές ηγεσίες των δύο κομμάτων, αλλά και οι… προκάτοχοί τους. Κι αυτό ίσως να είναι μέρος του σχεδίου που έχουν καταστρώσει τα συγκεκριμένα κέντρα: Αφενός να «τελειώσουν» με τους κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλο και τα πρωτοκλασάτα στελέχη, αλλά παράλληλα να κλείσουν τον δρόμο για την ενδεχόμενη επιστροφή στην πρώτη γραμμή των κ.κ. Σημίτη, Καραμανλή και Παπανδρέου. Κι αν οι (προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ) πρώην πρωθυπουργοί φαίνεται να έχουν κλείσει τον κύκλο τους στην ενεργό πολιτική, ο Κ. Καραμανλής διατηρεί σημαντικό μέρος από το πολιτικό κεφάλαιό του. Ενώ στο παρασκήνιο έχουν ξεκινήσει εδώ και αρκετό οι συζητήσεις για την πιθανότητα επιστροφής του σε ένα ευρύτερο ρόλο. Εξ αντανακλάσεως ο Κ. Καραμανλής πλήττεται και από την υπόθεση του εξαδέλφου του Μιχ. Λιάπη, ο οποίος με αφορμή μια σειρά πράξεις αλλά και άθλιες και ακατανόητες συμπεριφορές είναι για εβδομάδες πρωταγωνιστής στα βραδινά δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Πρώτα για την υπόθεση με τις πλαστές πινακίδες, τα ταξίδια ψυχικής εκτόνωσης στη Μαλαισία και μετά για τις επιδοτήσεις για το εξοχικό του στην Ευρυτανία. Το ότι όλα αυτά συνέβησαν σε άλλες περιόδους άσχετες με την πενταετία (2004-2009) αποτελούν ασήμαντες λεπτομέρειες για μεγάλη πλειονότητα των πολιτών που δεν είναι σε θέση, ίσως και να μην θέλει, να κάνει τις σχετικές διακρίσεις.
Απορία και ποικίλα ερωτηματικά πάντως έχει προκαλέσει η επιμονή και η ένταση με την οποία αντιμετώπισαν την περίπτωση του Μιχ. Λιάπη οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα εκδοτικά συγκροτήματα. Έδωσαν τη μεγαλύτερη δυνατή προβολή και δημοσιότητα στις πράξεις και στις παραλείψεις του πρώην υπουργού, υποβαθμίζοντας αρκετές φορές πιο κρίσιμα και σαφώς πιο σημαντικά ζητήματα που εξελίσσονταν παράλληλα.
Και δεδομένου ότι σκοπός τους δεν ήταν ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι απώτερος στόχος τους ήταν να πλήξουν τον Κ. Καραμανλή. Σαν υπάρχει όντως τέτοιος σχεδιασμός θα φανεί πολύ σύντομα καθώς οι εμπνευστές του θα υποχρεωθούν να γίνουν ακόμη πιο σαφείς.
Γιάννης Ζαφείρης