Μίκης: Δεν έχω καμία σχέση με το προσωπικό της υποτέλειας
Κάτι που προφανώς γνωρίζει και αντιλαμβάνεται ο Β. Βενιζέλος, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να προτείνει δημόσια τον μουσικοσυνθέτη για την ύπατη πολιτειακή θέση. Δεν περίμενε, φυσικά, ότι η απάντησή του θα ήταν θετική, απώτερος στόχος του ήταν να «τεστάρει» τις αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο ενδεχόμενο ενός υποψηφίου για την Προεδρία που θα προέρχεται από τον χώρο της Αριστεράς. Και η μεν Κουμουνδούρου δεν «τσίμπησε», ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διέπραξε μέγα ατόπημα που κατά μία έννοια αγγίζει τα όρια της προσβολής του Μ. Θεοδωράκη, ενώ επέφερε πλήγμα και στον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Για τρεις κυρίως λόγους: Πρώτον, διότι υπάρχουν οι αντικειμενικές δυσκολίες προκειμένου ο Μίκης να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αξιώματος. Δεύτερον, διότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες δεν μπορεί να έχουν τον χαρακτήρα φιλολογικής συζήτησης στα Μέσα Ενημέρωσης ή εξαγγελιών, πρέπει να έχει προηγηθεί ενδελεχής συζήτηση με το προτεινόμενο πρόσωπο. Κάτι που δεν έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τρίτον, διότι ήταν από αναμενόμενο έως βέβαιο ότι η απάντηση του μουσικοσυνθέτη θα ήταν κάθετα αρνητική. Πέραν των άλλων και για πολιτικούς λόγους. Εξ ου και η απάντηση του Μίκη Θεοδωράκη ήταν χαστούκι για τους εμπνευστές της πρότασης, που εξυπηρετούν μόνο και μόνο τον σκοπό τους: «Πώς είναι δυνατόν να με εμπλέκουν στα παιχνίδια τους οι παντός είδους εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης στο πρόβλημά τους;», και προσθέτει «θεωρώ τα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν το υπάρχον πολιτικό δυναμικό σαν ένα τμήμα της βαθειάς κρίσης ενός πολιτικού χώρου ο οποίος εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές φιλοδοξίες και απέναντι στον οποίο η δική μου θέση είναι η κάθετη αντίθεση και η ανθρώπινη θλίψη». Και τελειώνει επισημαίνοντας ότι έχουν καταδικάσει σε σιγή όσους και όποιους συνεχίζουν «να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά. Ένας απ’ αυτούς υπήρξα και είμαι κι εγώ, γεγονός που το γνωρίζουν όλοι».