Η ώρα για τον κ. Παπούλια…

Έχουμε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα και μια άρρωστη δημοκρατία. Μια κατ’ επίφαση δημοκρατία, αφού τα πάντα εναπόκεινται στη βούληση της Γερμανίας και των Βρυξελλών. Οι μνημονιακοί βουλευτές, που αυτή τη στιγμή διαθέτουν πλειοψηφία, ψηφίζουν αντιλαϊκά, εθνοκτόνα νομοσχέδια τα οποία τους υποβάλλει η ξενοκρατία. Έφθασαν στο κατάντημα να ψηφίσουν με πλήρη αναλγησία την αρπαγή των σπιτιών των πολιτών και να δεχθούν τους επαίσχυντους πλειστηριασμούς. Πετούν τους ανθρώπους στον δρόμο.

Οι κουτοπόνηρες «διευκολύνσεις» και «προϋποθέσεις», η κοροϊδία περί «προστασίας των ασθενέστερων», μαρτυρούν το μέγεθος της υποκρισίας που διακρίνει τους προδότες της λαϊκής εντολής. Αυτοί που άλλα υποσχέθηκαν προεκλογικά και μετεκλογικά έκαναν στροφή 180 μοιρών, επειδή τους διέταξαν οι ξένοι πάτρωνες, τρέμουν την κάλπη, και δηλώνουν ξεδιάντροπα ότι εκλογές θα γίνουν το 2016. Γνωρίζουν ότι υφίσταται πλήρης δυσαρμονία μεταξύ λαϊκής θελήσεως και συγκυβέρνησης. Θέλουν όμως τα «μεγαλεία», να κορδώνονται επειδή θα αναλάβουν για λίγους μήνες την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα προεδρεύει ο κ. Σαμαράς μεταξύ αυτών που ζητούν τον αφανισμό μας. Μεγάλη τιμή! Η απίστευτη απάτη που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Και το χειρότερο είναι ότι η ένωση των τραπεζών (υπό την αιγίδα του Βερολίνου φυσικά) θα σηματοδοτήσει την επέλαση της χειρότερης δικτατορίας που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης. Πρόκειται περί αισχρής και αιματοβαμμένης παγκόσμιας δικτατορίας του καπιταλισμού, δικτατορίας της παγκοσμιοποίησης. Ο Μουσολινισμός ή ο Φρανκισμός θα φαίνονται «πταίσματα» μπροστά σ’ αυτόν τον ολοκληρωτισμό ελεεινής μορφής. Η εθνική ανεξαρτησία των χωρών θα γίνει οριστικά παρελθόν. Κράτη θα μεταβληθούν σε αποικίες, θα γίνουν θέρετρα για Κροίσους και μεγαλοκαρχαρίες και οι ντόπιοι θα καταντήσουν υπηρέτες των προνομιούχων αποικιοκρατών. Γι’ αυτό αποτελεί εθνική ανάγκη η αποχώρησή μας από τον λάκκο των λεόντων της Ευρωζώνης και η επιστροφή στη δραχμή. Απαιτείται άμεση στροφή στην οικονομική και εξωτερική μας πολιτική. Διαφορετικά, η Ελλάδα θα βυθιστεί σαν την Ατλαντίδα. Και ψεύδεται ασύστολα η συγκυβέρνηση των προσκυνημένων όταν ισχυρίζεται ανερυθρίαστα ότι… «σύντομα θα βγούμε από το Μνημόνιο», την ώρα που τα αφεντικά της το είπαν ξεκάθαρα: «Η ”τρόικα” ήλθε για να μείνει…». Δον Κιχώτης των Βρυξελλών, ο κ. Σαμαράς νομίζει ότι συντασσόμενος με την «καμαρίλα» του Βερολίνου είναι ποτέ δυνατόν να αλλάξει οτιδήποτε. Διακοσμητικός «πρόεδρος» θα είναι και θα ακολουθεί τη γραμμή της Μέρκελ. Τίποτα από τα ισχύοντα δεν μπορεί να διαφοροποιήσει. Τι νόημα έχουν επομένως τα «μεγαλεία» μέσα στην τρέλα της παγκοσμιοποίησης; Θα «προεδρεύει» ο κ. Σαμαράς -κατά τον στίχο του Βάρναλη- μέσα «στα φονικά ρηγάτα, τα θεμελιωμένα στην ψευτιά»… Έχουμε καταλάβει τι έχει συμβεί; Η απάτη της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» αποτελεί μια χολέρα που σκορπά τον θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους. Κάτι χειρότερο:

Πρόκειται για τον μηχανισμό που κατέστρεψε την ελληνική κοινωνία (φυσικά και τις κοινωνίες των άλλων χωρών του Νότου) και σαν μαγικό ραβδί του ολέθρου διέλυσε όλη τη δομή του κράτους κι έφερε τη δυστυχία και την εξαθλίωση. Μέσον για να υλοποιηθεί ο όλεθρος είναι το καταραμένο ευρώ, που εξαφάνισε όλα τα σταθερά νομίσματα των ευρωπαϊκών χωρών για να προσφέρει τη φτώχεια. Κι αυτό το νόμισμα της συμφοράς εκθειάζουν όλοι οι ανεγκέφαλοι (ή πληρωμένοι) ευρωλάγνοι. Πώς θα μπορούσε να καταστεί κυρίαρχος η Γερμανία στον ευρωπαϊκό χώρο χωρίς ενιαίο νόμισμα, το οποίο εκείνη ελέγχει με τον μηχανισμό των τραπεζιτών και του διεθνούς καπιταλισμού; Στα πλαίσια αυτού του σχεδίου συμπεριλαμβάνονται τα «οργανέτα» των πολιτικών φορέων και κυβερνήσεων ευρωπαϊκών χωρών που δέχθηκαν να υπηρετήσουν το Δ’ Ράιχ. Αυτή είναι όλη η ιστορία. Ζούμε μέσα σ’ αυτό το σκηνικό της φρίκης. Ο πρωθυπουργός μας, όμως, δεν θέλει να ακούσει τίποτε. Τα βογγητά των σκλάβων δεν φτάνουν μέχρι τ’ αυτιά του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι πώς θα πάρει «εύσημα» από τον γερμανικό Αττίλα. Οραματίζεται «πλεονάσματα», επενδύσεις, φανταστικούς αριθμούς που… ευημερούν, ενώ οι άνθρωποι υποφέρουν, και δεν διστάζει να ψεύδεται ότι δήθεν… μειώθηκε η ανεργία, όταν κάθε μέρα που περνά πολλαπλασιάζεται. Υπάρχουν και χειρότερα. Διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μας γύρισε στον εργασιακό μεσαίωνα. Πέραν των ανέργων, έχουμε το πλήθος των ανθρώπων που «εργάζονται» χωρίς να πληρώνονται ενώ τα αφεντικά -ελεύθερα από εργασιακούς κανονισμούς και εργασιακές κατακτήσεις που στοίχισαν αγώνες και αίμα στο παρελθόν- δίνουν ψίχουλα σ’ αυτούς που εκμεταλλεύονται με σκληρά ωράρια. Έτσι, τα νιάτα της πατρίδας μας ξενιτεύονται αναζητώντας καλύτερη μοίρα. Όταν η αντιπολίτευση κάνει λόγο για όλα αυτά, ο κ. Σαμαράς οργίζεται. Χαρακτηρίζει τους αντιπολιτευόμενους ως… «εχθρούς της πατρίδας», διότι τολμούν να αμφισβητούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ και τη Γερμανία. Φοβάται μην τυχόν κλονίσει κανείς το οικοδόμημα της μαντάμ Μέρκελ και του Σόιμπλε. Θυμίζει ο κ. Σαμαράς έναν παλιό υπουργό της ΕΡΕ (ας μην αναφέρουμε το όνομά του) ο οποίος κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής 1941-1944, ως νομάρχης, είχε εκδώσει μια εγκύκλιο που έλεγε: «Πας πολεμών τους Γερμανούς, δεν είναι Έλλην»! Υπάρχουν πρακτικά της τότε Βουλής με θυελλώδεις συνεδριάσεις γι’ αυτό το θέμα. Ίδιο είναι το νόημα των σημερινών δηλώσεων Σαμαρά. Και δεν μπόρεσε να αντέξει το γεγονός ότι ο κ. Βύρων Πολύδωρας όρθωσε το ανάστημά του ως υπεύθυνος πολιτικός άνδρας και είπε «όχι» στη γερμανική παντοκρατορία και στην εξαθλίωση των Ελλήνων. Κι εξακολουθεί ο κ. Σαμαράς να καλύπτει το πιο μισητό πρόσωπο που έχει για συνεργάτη, τη «Φιλιππινέζα της Μέρκελ», τον παράφρονα Στουρνάρα, ο οποίος δηλώνει κυνικά και ανερυθρίαστα ότι: «Οι Έλληνες δεν υπερφορολογούνται»! Από ποιο ευρωπαϊκό ψυχιατρείο δραπέτευσε άραγε αυτός ο «τεχνοκράτης» και τον έχρισε ο Σαμαράς υπουργό Οικονομικών; Έχουμε όμως και τον συνεταίρο της συμφοράς, τον αρχηγό του κομματικού ερειπίου που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Από τον πάτο των εκλογικών αποτελεσμάτων τον ανέσυρε ο κ. Σαμαράς για να στηρίξει τις μνημονιακές «υποχρεώσεις» του. Από το «φούμο» της κάλπης ο κ. Βενιζέλος έφθασε να συγκυβερνά τη χώρα, ελέω Μέρκελ. Το κόμμα των Σημίτη, Γιωργάκη, Παπαντωνίου, Τσοχατζόπουλου και σία, αυτή η «λέσχη ολετήρων», μας διδάσκει… «σοσιαλισμό» (κακόμοιρη ιδεολογία!). Σύμφωνα με τα στοιχεία του «πόθεν έσχες», ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ο πλουσιότερος των «τριακοσίων» και το γεγονός αυτό του δίνει την άνεση να μιλάει περί… «σοσιαλισμού» και «δημοκρατικής παράταξης»! Ο Γιάννης Τσαρούχης είχε πει το αμίμητο: «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις». Τυχοδιωκτική πανσπερμία το ΠΑΣΟΚ, θυμίζει γελοιογραφία της εικόνας που παρουσίαζε κάποτε το… κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα. Οι αντιπαραθέσεις στην κορυφή της ηγεσίας του ήσαν περίπλοκες. Από την εκστρατεία κατά των «αντιδραστικών» το 1957 έως την αποκαλούμενη «κριτική της αντικομματικής ομάδας» του Πενγκ Ντε Χουάι το 1959 και ως την «πολιτιστική επανάσταση» του 1966, όλες αυτές και άλλες πολιτικές αναταραχές έδειχναν να προκαλούνται από διαφορετικούς λόγους. Στην πραγματικότητα, μία και μόνη ήταν η βασική αιτία: Ο Μάο ήθελε να διατηρεί την απόλυτη εξουσία. Αυτήν ακριβώς την «απόλυτη εξουσία» ποθεί και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Πνέων μένεα κατά του κ. Τσίπρα, ο οποίος συνεχώς τον φέρνει σε δύσκολη θέση με το ανηλεές μαστίγωμά του, θέλησε να… μονομαχήσει μαζί του σε στυλ… γουέστερν! Κι επειδή ηττήθηκε ο κ. Βενιζέλος σ’ αυτήν τη «μονομαχία», επεδόθη σε μια «αισχροβαρβαρολογία», όπως έλεγε ο Περραιβός στα απομνημονεύματά του της εποχής του 1821. Κατηγόρησε, λοιπόν, τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ για… «εκτσογλανισμό» της ελληνικής κοινωνίας! Θα έπρεπε να σταθμίσει τα λόγια του προτού ξεφύγει από το «έρκος των οδόντων» του η βλασφημία. «Ογλάν» (ή «τσογλάνια») έλεγαν οι τούρκοι αγάδες τα παιδιά που τους ετοίμαζαν να καπνίσουν τσιμπούκι ή να φροντίσουν τα καρβουνάκια για τους ναργιλέδες, συνήθεια που παρέμεινε και μετά την απελευθέρωση σε ελληνικά καφενεία, όπως της «Ωραίας Ελλάδος» κ.ά. Ο κ. Βενιζέλος παίζει αυτό τον ρόλο υπηρετώντας τους συγχρόνους «πασάδες» των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Αυτός είναι ο πραγματικός «εκτσογλανισμός της ελληνικής κοινωνίας», από τους πολιτικούς που προσκυνούν το «σαράι» της Ευρωζώνης κι όχι από εκείνους που εναντιώνονται στην ξένη απολυταρχία. Σαμαράς – Βενιζέλος στην απέλπιδα προσπάθειά τους να διατηρηθεί η ξενοκρατία στην Ελλάδα, έχουν παραδώσει την ουσιαστική διακυβέρνηση της χώρας στην «τρόικα».

Η «ελληνική» κυβέρνηση βρίσκεται κάτω από τις διαταγές ξένων υπαλλήλων. Οι Γερμανοί νομοθετούν για το τι θα γίνει στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν πλέον ελληνικές αποφάσεις, αλλά διαταγές των Βρυξελλών. Οι δύο συνεταίροι της συγκυβέρνησης ή ψεύδονται ασύστολα ή είναι μωροί εάν πιστεύουν ότι θα βγει ποτέ η Ελλάδα από τα Μνημόνια μέσα στην Ευρωζώνη και στο ευρώ. Τα εθνοκτόνα μέτρα του Στουρνάρα ποτέ δεν θα σταματήσουν, εάν και ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας δεν βρεθεί στον δρόμο ή στη φυλακή. Το μόνο πλεόνασμα που επέτυχε η συγκυβέρνηση είναι εκείνο του ψεύδους και του κυνισμού. Δεν υπάρχει καμία «ανάκαμψη» αλλά μόνον «κάμψις» της μέσης Νεοδημοκρατών και Πασόκων μπροστά στη μαντάμ Μέρκελ. Σαμαράς – Βενιζέλος χαρακτηρίζουν τους αντιπολιτευόμενους ως «αντεθνικώς δρώντες» και μας γυρίζουν πίσω σε νοοτροπίες των «πέτρινων χρόνων». Βήμα προς βήμα μας οδηγούν σε ένα νέο εμφύλιο που θα είναι εξίσου καταστροφικός με τον προηγούμενο, σ’ έναν διχασμό το ίδιο ολέθριο όπως παλιά, με χειρότερα αποτελέσματα. Διότι με την αντεθνική τους πολιτική οι κυβερνώντες σπρώχνουν τον κόσμο να βγει στους δρόμους. Και θα χυθεί αίμα. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έχουν αποχαλινωθεί. Έχουν πάρει τον κατήφορο στον γκρεμό της εθνικής υποτέλειας. Εάν δεν υπάρξει φρένο στις παρανοϊκές φορολογικές αυθαιρεσίες και στα Μνημόνια, ο λαός θα προχωρήσει σε αυτοάμυνα. Όταν θα παίρνουν τα σπίτια των πολιτών τι άλλο μένει στα θύματα να πράξουν; Βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια σε πλήρη αναρχία εξαιτίας της τραγικής συγκυβέρνησης, την οποία διέταξε το Βερολίνο να μην παραιτηθεί και να μην κάνει εκλογές διότι θα κινδυνεύσει το μνημονιακό οικοδόμημα. Το ερώτημα είναι: Ο ρυθμιστής του πολιτεύματος (που στην ουσία έχει αλλοιωθεί) βλέπει τι γίνεται; Αναλογίζεται τον ρόλο του σ’ αυτό το χάος που φθάσαμε; Το Σύνταγμα του παρέχει μια ευχέρεια σημαντική: Την παραίτηση, προκειμένου να αναγκαστεί η κυβέρνηση να πάει σε εκλογές. Θα προσφέρει μέγιστη υπηρεσία ο κ. Παπούλιας εάν προχωρήσει σε αυτή τη γενναία πρωτοβουλία και θα μείνει στην Ιστορία. Θα απαλλάξει τον λαό από την τυραννία. Τα προπολεμικά χρόνια ο ναύαρχος Κουντουριώτης, Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε, είχε παραιτηθεί διότι λόγω της ηλικίας του -η οποία δεν ήταν μεγαλυτέρα της ηλικίας του σημερινού Προέδρου- εφοβείτο ότι θα μετεβάλλετο σε αργόμισθο. Αντιθέτως, ο Αλέξανδρος Ζαΐμης είχε δεχθεί την προεδρία, ίσως διότι είχε συνηθίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του όταν δεν ήταν υποχρεωμένος να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Από τον κ. Παπούλια ζητούμε να αναλάβει ιστορική πρωτοβουλία για να σωθεί ο τόπος. Με την παραίτησή του να αποσοβήσει μια εθνική συμφορά. Ο ιστορικός Γεώργιος Βεντήρης ετόνιζε ότι ο Ζαΐμης επέπρωτο να γίνει ο νεκροθάφτης της αβασιλεύτου δημοκρατίας. Η επανεκλογή του το 1934 εστάθη μοιραία διότι λόγω της ιδιοσυγκρασίας του ήταν ανίκανος να την προστατέψει. Ας σκεφθεί ο κ. Παπούλιας τον καίριο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει για τη σωτηρία της Ελλάδος.

Ο Μάρκος Αυρήλιος έλεγε: «Αδικεί πολλάκις ου μόνον ο ποιών αλλά και ο μη ποιών». Οι μνημονιακοί βουλευτές που εψήφισαν όλα τα αντιλαϊκά φορολογικά νομοσχέδια προκειμένου να μην πάμε σε εκλογές και χάσουν τα προνόμια που τους προσφέρει η βουλευτική έδρα, θα γίνουν -όπως στην αρχαία εποχή- στηλίτες. Θα αναγραφούν τα ονόματά των επί στήλης, προς στιγματισμόν. Κάτι ήξεραν οι πρόγονοί μας που ελάμβαναν αυτά τα μέτρα προκειμένου να τιμωρήσουν εκείνους που προέβαιναν σε πράξεις επαίσχυντες. Η οργή του κόσμου γι’ αυτούς έχει γιγαντωθεί. Οι γερμανοί κατακτητές -αν θέλει ο Θεός- κάποτε ίσως φύγουν. Οι μνημονιακοί προσκυνητές όμως -αλίμονο- θα μείνουν και θα εξακολουθούν να ζητούν την ψήφο μας…