επί του πιεστηρίου
Στο χέρι μας είναι όλα, θα το ξαναπούμε άλλη μια φορά και δεν θα κουραστούμε να το φωνάζουμε. Όσο σιωπάς, μην περιμένεις να σε λυπηθεί η κάθε λογής εξουσία. Μόνο όταν σε φοβηθεί, μόνο τότε θα αρχίσει να ξεσφίγγει το λουρί. Το 2014 μπορεί να αρχίσει να μετράει αντίθετα αν βάλει ο καθένας το χεράκι του. Αλλιώς θα πας άκλαυτος…
Και από ατράνταχτα επιχειρήματα άλλο τίποτε. Πριν από μία βδομάδα το ΔΝΤ ξύπνησε και είδε ότι και αυτό έκανε λάθος στις εκτιμήσεις του. Αυτήν τη φορά η Πορτογαλία ήταν η χαμένη. Η ύφεση, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε. Το λάθος ποιος θα το πληρώσει είναι το ερώτημα. Μα ούτε αυτό θα έπρεπε. Δικό τους είναι το λάθος, αυτονόητο το ποιος θα το χρεωθεί. Όμως τόσο πολλά λάθη δεν μπορεί να γίνονται τυχαία. Επίτηδες τα κάνουν, για να αυξάνουν τον λογαριασμό.
Μπράβο στον Πρόεδρό μας που μίλησε για τη διαφθορά. Κάπως αργά, όμως, την ανακάλυψε. Χρειάσθηκε να περάσουν 13 ολόκληρα έτη για να μιλήσει ο κ. Παπούλιας για την τεράστια αρπαχτή που έγινε το 2000 στο Χρηματιστήριο, όπου ο κοσμάκης έχασε τα λεφτά του, και εξοργίσθηκε με τους δικαστές που πρόσφατα αθώωσαν τους υπευθύνους! Τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Ελπίζω να θυμάται φυσικά ότι τότε κυβερνούσε ο Σημίτης, που θεωρούσε το Χρηματιστήριο ευλογία Θεού. Κανείς δεν βγήκε ούτε από το ΠΑΣΟΚ να πει στον κόσμο να προσέξει. Όπως επίσης για πρώτη φορά σάς ακούσαμε, κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, να μιλάτε με σκληρή γλώσσα για τη διαφθορά στις αγορές εξοπλιστικών προγραμμάτων. Καλά, τόσα χρόνια τίποτε δεν είχε πάρει το αυτί σας; Ο φίλος σας ο Άκης δεν σας είχε πει τίποτε; Να το πιστέψουμε;
Αλλά και ο Σημίτης… σφύριζαν δίπλα του οι μίζες όταν ήταν πρωθυπουργός και δεν άκουγε τίποτα. Το ΚΥΣΕΑ, στο οποίο προήδρευε, σε ρυθμούς πολυβόλου ενέκρινε αγορές δισεκατομμυρίων και εκείνος ποτέ δεν διερωτήθηκε: Ρε παιδιά, τι συμβαίνει εδώ πέρα; Φαίνεται όμως ότι είχε περιοριστεί στον ρόλο του τροχονόμου, για να μην τρακάρουν οι μίζες μεταξύ τους. Βλέπω να έρχεται η ώρα σας, κύριε Σημίτη, να σας καλούν εισαγγελείς και ανακριτές και να σας ζητούν εξηγήσεις για το πού πήγαν τα λεφτά.
Και μια και περί εξοπλισμών ο λόγος, να δώσουμε βήμα σε κάποιον που έχει περάσει από τον χώρο αυτό και διαφωνεί με την απαίτηση της «τρόικας» να κλείσουν οι πολεμικές βιομηχανίες μας. Πρόκειται για τον κ. Μάριο Ευγ. Δαλέζιο, ο οποίος σε επιστολή του σημειώνει: «Είναι λογικό οι δανειστές μας να θέλουν να κλείσουν οι ελληνικές πολεμικές βιομηχανίες, για να αναλάβουν οι ίδιοι να εξυπηρετούν τας ανάγκας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Εύχομαι η ελληνική κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση να απορρίψει αυτή την αθέμιτη ενέργεια, διότι η Ελλάδα έχει ανάγκη τις καλές πολεμικές βιομηχανίες. Οποιαδήποτε ενέργεια για την παύση της λειτουργίας των ελληνικών πολεμικών βιομηχανιών αποτελεί εχθρική πράξη κατά της πατρίδας μας».