Ένας ακόμη προϋπολογισμός ληστείας

Oι μεν βουλευτές ελάχιστα ασχολήθηκαν με τον προϋπολογισμό και την αξιοπιστία του, η οποία είναι και μειωμένη, καθώς η σύνταξή του στηρίχτηκε σε παραδοχές που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Άλλωστε η ίδια η κυβέρνηση άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο τροποποίησης του προϋπολογισμού γύρω στον Απρίλιο. Οι βουλευτές όλων των κομμάτων συμπεριλαμβανομένων και των βουλευτών της συμπολίτευσης, καταφέρθηκαν εναντίον των μέτρων που λαβαίνει ο Στουρνάρας και τα οποία ουδέποτε πρόκειται να οδηγήσουν στην ανάκαμψη της οικονομίας και στην ανάπτυξη. Άσφαιρες βολές εναντίον του Στουρνάρα αποδείχτηκαν οι αγορεύσεις των βουλευτών των κομμάτων της συμπολίτευσης. Και δυστυχώς στην ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό συντεταγμένοι τον ψήφισαν. Και φαίνεται αυτό ήταν ένα παιχνίδι κομματικό για να δείξει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ότι συμμερίζονται τάχα τη δύσκολη θέση που περνάει σήμερα ο έλληνας πολίτης. Οι βουλευτές ίσως και να σκέφτηκαν ότι δεν ήρθε ο καιρός ακόμη για να χάσουν τις παχυλές αποδοχές τους, και με το σκεπτικό αυτό έδωσαν άφεση αμαρτιών και στην κυβέρνηση και στον κ. Στουρνάρα. Από το άλλο μέρος οι βουλευτές της αντιπολίτευσης παρέμειναν πιστοί στη γραμμή που καθόρισε το κόμμα τους με εξαίρεση τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο επικεφαλής του Αριστερού Ρεύματος, ο κ. Λαφαζάνης, διαχώρισε τη θέση του. Καταψήφισε μεν την κυβέρνηση, αλλά κατέθεσε δήλωση για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Αλλά αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ θα μας απασχολήσουν στη συνέχεια του σημερινού άρθρου μας. Καθόσον αφορά τις αγορεύσεις των αρχηγών των κομμάτων, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι υπήρξαν επανάληψη των γνωστών και χιλιοειπωμένων θέσεων των κομμάτων τους. Η ομιλία του κ. Σαμαρά δεν περιείχε τίποτα το νέο. Απλά ήθελε να εμπνεύσει αισιοδοξία στον λαό, όπως το κάνει σε κάθε ομιλία του, και που πάντα μέσα σε μερικές ημέρες διαψεύδεται. Ίσως αυτό που κράτησε σαν σημείωση ο κ. Σαμαράς είναι η ανάγκη που προέκυψε για ανασχηματισμό της κυβέρνησης με την απομάκρυνση ορισμένων υπουργών, που θεωρούνται ότι δεν κατάφεραν να επιλύσουν τα σοβαρά προβλήματα των υπουργείων τους. Και ασφαλώς μέσα σε αυτούς φαίνεται ότι θα συμπεριληφθεί και ο κ. Στουρνάρας για να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επανέλαβε και αυτός τις γνωστές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, και προέβλεψε επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης το 2014. Και θέλησε να παρουσιάσει σαν εφικτή πολιτική την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη και στο ευρώ με ακύρωση των Μνημονίων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του Αριστερού Ρεύματος κ. Λαφαζάνης, διαχώρισε τη θέση του από την επίσημη γραμμή του κόμματος με δήλωσή του για αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ.

Πράγμα που σημαίνει ότι μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κατάφεραν ακόμη να αποκτήσουν μια σταθερή γραμμή γύρω από την πολιτική που θα εφαρμόσουν σαν κυβέρνηση στον τομέα της οικονομίας. Και ασφαλώς αυτός είναι ο τομέας που πάσχει περισσότερο και οι διαφωνίες τους όσον αφορά τις επιλογές τους στην οικονομία μειώνουν την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στον λαό. Σήμερα το κορυφαίο πρόβλημα είναι η οικονομία. Δεν είναι όμως και το μοναδικό στο οποίο διαφωνούν τα στελέχη του κόμματος αυτού. Η πολυγνωμία, βέβαια, είναι προτέρημα να υπάρχει και να συζητείται στα κομματικά όργανα όλων των κομμάτων, η πολυγλωσσία όμως προς τον λαό σε πολλά σημαντικά θέματα φανερώνει ότι υπάρχουν πολλοί αφεντάδες μέσα σε ένα κόμμα. Και ας προσέξει ο ΣΥΡΙΖΑ να καταρτίσει ένα πρόγραμμα εξουσίας με πείθοντα επιχειρήματα για να πείσει το εκλογικό σώμα ότι είναι σε θέση να κυβερνήσει επωφελώς για τον λαό. Γιατί όλα τα κόμματα, από τη μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, που άσκησαν την εξουσία, έδειξαν ανώριμα και χωρίς προγραμματισμό για την επίλυση των προβλημάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει τις ελπίδες που τρέφει επάνω του ο λαός να μην τις διαψεύσει.

Ο ελληνικός λαός μέχρι σήμερα έχει υποστεί αρκετές ληστείες. Και ας μην ρίχνουμε όλα τα βάρη στη σημερινή κυβέρνηση. Οι ληστείες του λαού ξεκίνησαν από τη νομισματική μεταρρύθμιση από τη δραχμή στο ευρώ. Τότε διαπράχθηκαν δύο τεράστια σφάλματα σε βάρος του ελληνικού λαού. Η είσοδος της Ελλάδος στην Ευρωζώνη με ψεύτικα στοιχεία και εύθραυστη οικονομία. Το πρώτο μεγάλο σφάλμα που το πληρώνουμε τώρα. Και το δεύτερο σφάλμα ήταν η υψηλή ισοτιμία της δραχμής έναντι του ευρώ. Ο έλληνας εργαζόμενος πλήρωσε ακριβά το ευρώ, με ισοτιμία 340 δραχμές έναντι ενός ευρώ, χωρίς η αγοραστική του δύναμη να ανταποκρίνεται σε αυτή την ισοτιμία. Αυτό έφερε τον εργαζόμενο στην απόγνωση, γιατί πολύ σύντομα διαπίστωσε ότι είχε υποβαθμιστεί το βιοτικό του επίπεδο. Η κυβέρνηση Σημίτη που είχε αναλάβει το πράγματι βαρύ έργο της προπαρασκευής της Ελλάδος για την είσοδο της στην Ευρωζώνη, αντί να επιδιώξει την θωράκιση της οικονομίας μας προσπαθούσε μέσω της «δημιουργικής λογιστικής» να παρουσιάσει ευνοϊκές εξελίξεις στα μακροοικονομικά στοιχεία με ψεύτικες επιδόσεις για να ικανοποιηθούν τα κριτήρια εισόδου της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ.

Και ενώ όφειλαν να γνωρίζουν οι τότε οικονομικοί υπουργοί ότι η είσοδος σε μια οικονομική και νομισματική ένωση μιας ασθενούς οικονομίας, αποβαίνει σε βάρος της και την καταδικάζει σε κατάσταση στασιμοπληθωρισμού. Έτσι αυτό που εμφανιζόταν αργότερα σαν ευεργεσία, μετετράπη με την πάροδο του χρόνου σε ληστεία του ελληνικού λαού. Η δεύτερη ληστεία σε βάρος του λαού αφορά την κατάσταση έλλειψης ρευστότητας στην αγορά, που μας καταδίκασε σε ύφεση, σε «λουκέτα» στις επιχειρήσεις και σε πολύ υψηλή ανεργία. Και το κράτος φταίει για την κατάσταση αυτή, αλλά κυρίως φταίνε οι τράπεζες, οι οποίες περιόρισαν τις πιστώσεις τους προς την οικονομία και έφεραν αυτήν την ασφυξία στην αγορά. Τα θησαυροφυλάκιά τους όμως είναι γεμάτα από ευρώ, αφού οι χορηγήσεις τους είναι περιορισμένες ενώ αντίθετα η χρηματοδότηση προς τις τράπεζες από το Ελληνικό Δημόσιο και από την ΕΚΤ ήταν πλουσιότατη.

Οι τράπεζες της χώρας μας στην περίοδο της κρίσης δείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα στην οικονομία είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί, παρά τις περί του αντιθέτου σκόπιμες προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και των ξένων οικονομικών παραγόντων. Ο κ. Σαμαράς πρέπει να έχει υπόψη του ότι αν δεν τονωθεί σε σημαντικό βαθμό η ρευστότητα στην αγορά, δεν θα ξεφύγουμε ποτέ από την κατάσταση ύφεσης.

Η τρίτη ληστεία που υπέστη ο ελληνικός λαός προκειμένου να διατηρηθεί η σταθερότητα της Ευρωζώνης και του ευρώ, είναι τα αλλεπάλληλα κουρέματα των αποδοχών και γενικά όλων των εισοδημάτων του. Όλες οι πηγές εισοδήματος (μισθοί, συντάξεις, ενοίκια) έχουν μπλοκαριστεί πλέον και βρίσκονται στα χέρια ορισμένων εκμεταλλευτών που πλουτίζουν σε βάρος της ανέχειας του ελληνικού λαού. Θα πρέπει η κυβέρνηση να ξεμπλοκάρει τις πηγές εισοδήματος, ώστε το εισόδημα να διαχέεται κατά τρόπο δίκαιο προς όλους τους εργαζομένους, και όχι να συγκεντρώνεται στα θησαυροφυλάκια ορισμένων ισχυρών επιχειρηματικών παραγόντων. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο βήμα για την ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά θέλει «παλληκαριά» σαν αυτή που έδειξε σε βάρος του ελληνικού λαού η κυβέρνηση και τον κατέστρεψε! Αλλά τέτοιου είδους «παλληκαριά» δεν έχει σκοπό η κυβέρνηση να εφαρμόσει και σε αυτούς που γνωρίζει πολύ καλά ότι έχουν θησαυρίσει εκμεταλλευόμενοι τις καταστάσεις για παράνομο και εύκολο πλουτισμό.

Και σημειώνουμε ότι η φοροδιαφυγή την οποία καταπολεμά η κυβέρνηση μετά από πιέσεις της «τρόικας», παρατηρείται αποκλειστικά σχεδόν και μόνο στην ανώτατη εισοδηματική τάξη. Και όμως η κυβέρνηση δεν χτυπά την φοροδιαφυγή αυτών των πολιτών. Επομένως τα διατυμπανιζόμενα μέτρα πάταξης της φοροδιαφυγής αφορούν μόνο τα μεσαία εισοδήματα. Και όχι εκεί που πράγματι υπάρχει εκτεταμένη και σημαντική φοροδιαφυγή. Αυτή η κυβέρνηση με τα μέτρα και τις αποφάσεις που λαβαίνει έχει φτάσει στο άκρον άωτον της κοινωνικής αναλγησίας. Η κ. Λαγκάρντ και στο παρελθόν αλλά και προ τριημέρου παραδέχτηκε και πάλι ότι η συνταγή που εφαρμόστηκε στην περίπτωση της χώρας μας ήταν λάθος. Και παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζεται το λάθος, συνεχίζεται να εφαρμόζεται αυτή η λαθεμένη συνταγή.

Αυτό πλέον ξεπερνάει τα όρια του λάθους και φτάνει στον δόλο. Δολίως το σύστημα εφαρμόζει τα σκληρά αυτά μέτρα και αποδεικνύεται ότι χρησιμοποιεί τον ελληνικό λαό σαν πειραματόζωο. Και τώρα η «τρόικα» εξακολουθεί να επιμένει σε πλειστηριασμούς εναντίον των οφειλετών προς το Δημόσιο και τις τράπεζες, σε απολύσεις και στον περιορισμό του κράτους με τη διάλυση σημαντικών οργανισμών του Δημοσίου, όπως ο ΕΟΠΥΥ, οι αμυντικές βιομηχανίες και ό,τι άλλο έχει αξία σ’ αυτή τη χώρα. Έτσι καταντάει η υπόθεση της Ελλάδος να είναι ένα λάθος διαρκείας που θα μας οδηγήσει στην καταστροφή του κράτους και της κοινωνίας. Με τον προϋπολογισμό του 2014 έχουμε άλλη μια ληστεία.