Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν ούτε 2 ευρώ…

// Πόσα χρόνια στο τιμόνι της Unicef;
Δέκα χρόνια.

// Τι έχετε συνειδητοποιήσει αυτά τα χρόνια για το συναίσθημα του Έλληνα;
Είναι φιλάνθρωπος;
Η ελληνική κοινωνία είναι από τη φύση της μια κοινωνία αλληλεγγύης. Έχοντας βιώσει πολύ δύσκολες συνθήκες ανάπτυξης έχει δημιουργήσει μια βαθύτατη αντίληψη και ευαισθησία για τα προβλήματα που απασχολούν τους συνανθρώπους μας. Και αυτό καταγράφεται και εκφράζεται όχι μόνο μέσα από τις πρωτοβουλίες της Unicef για ανθρωπιστική βοήθεια αλλά σε κάθε κρίσιμη καμπή της χώρας μας. Αυτός ο κόσμος είναι πάντα παρών και συμμέτοχος. Σέβομαι και τιμώ όλη αυτήν τη γενιά των ανθρώπων που μέσα από τις πίκρες τους, τη φτώχεια τους και τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο κατάφεραν να ορθοποδήσουν και να μας φέρουν εκεί που μας έφεραν.

// Ο φετινός τηλεμαραθώνιος της Unicef που θα μεταδοθεί αύριο στη ΔΤ έχει σκοπό, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση τριών ελληνικών ορφανοτροφείων. Περιμένατε ότι θα ερχόταν η στιγμή που τα ελληνόπουλα θα υποσιτίζονταν;
Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε τη συγκυρία πάνω στην οποία ζούμε. Δεν είναι δύσκολη. Είναι πρωτόγνωρες οι συνθήκες που ζει ο ελληνικός λαός. Η οικονομική κρίση, που δεν έπεσε από τον ουρανό, ήταν συνέπεια των αστόχαστων πολιτικών που ασκήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Δεν είμαι εγώ, όμως, αυτός που θα μοιράσει ευθύνες και θα καταγγείλει αυτά που συμβαίνουν.

// Τι είδε η Unicef και αποφάσισε να βοηθήσει την Ελλάδα;
Η Unicef έχει πολιτική ουδετερότητα, δεν αναμειγνύεται στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις των χωρών όπου βρίσκεται, συνεργάζεται με όλες τις κυβερνήσεις, με πανεπιστημιακά ιδρύματα, με ερευνητικά κέντρα. Μέσα από αυτό το σύμπλεγμα των συνεργασιών μας θέλουμε να αναδείξουμε την αξία που έχουν τα δικαιώματα του παιδιού, η προστασία του παιδιού. Τη στιγμή λοιπόν που έχει καταστραφεί το εισόδημα των απλών ανθρώπων της μεσαίας τάξης, φαντάζεστε πόσο έχουν υποβαθμιστεί οι συνθήκες διαβίωσης στη χώρα μας. Τα πράγματα είναι τραγικά.

// Έχετε στοιχεία;
Υπάρχει ανεργία που έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα και για τα διεθνή δεδομένα. Σε μια τριετία η ανεργία έχει εκτοξευθεί στην Ελλάδα. Έχουμε φτάσει στους 1.500.000 άνεργους. Αυτό προσεγγίζει το 50% του ελληνικού λαού. Προσεγγίζουμε, λοιπόν, τις απόλυτες συνθήκες φτώχειας. Φέτος ο τηλεμαραθώνιος -ένας θεσμός που τον ακολουθούμε περισσότερα από είκοσι χρόνια- είναι αφιερωμένος στον εμβολιασμό.

// Υπάρχουν ελληνόπουλα που δεν κάνουν τα εμβόλιά τους;
Πρέπει να το κατανοήσουμε και να το δεχθούμε ότι υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν ούτε 2 ευρώ για να εμβολιαστούν τα παιδιά τους που πηγαίνουν στο σχολείο. Θέλουμε να ενισχύσουμε τα προγράμματα εμβολίων με τη συνεργασία των δήμων της Ελλάδας και το υπόλοιπο μέρος των χρημάτων θα πάει σε τρία ορφανοτροφεία. Θα καλύψουμε τις δαπάνες λειτουργίας τους, τη στιγμή που υπολειτουργούν.

// Ποια είναι αυτά;
Είναι το ορφανοτροφείο «Μέλισσα» στη Θεσσαλονίκη, στη Λαμία αυτό των «Θηλέων» και στην Αθήνα το «Χατζηκώστα». Είναι τρία ορφανοτροφεία στα οποία θέλουμε να καλύψουμε τις ανάγκες που έχουν και να ζεστάνουμε λίγο τη μοναξιά των παιδιών αυτών.

// Ποια είναι τα προγράμματα που αναπτύσσει η Unicef στον κόσμο και στην Ελλάδα;
Είναι τα προγράμματα του υποσιτισμού. Υπάρχουν παιδιά στην Ελλάδα έξι, επτά ετών που βιώνουν πολύ δύσκολες καταστάσεις, προγράμματα εμβολίων, καταπολέμησης του AIDS, εκπαίδευσης. Τα παιδιά υφίστανται εκμετάλλευση, από την παιδική εργασία μέχρι την πορνεία, την πορνογραφία, το εμπόριο οργάνων. Οι στατιστικές που υπάρχουν αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα του υποσιτισμού, της πορνογραφίας, του εμπορίου οργάνων δεν αφορούν μόνο τον υποανάπτυκτο και αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά αφορά και τον ανεπτυγμένο. Στη χώρα μας υπάρχει μεγάλη απήχηση των προγραμμάτων της Unicef. Και το συγκινητικό είναι ότι η στήριξη των προγραμμάτων της Unicef δεν προέρχεται από το μεγάλο κεφάλαιο, δεν προέρχεται από τον επιχειρηματικό κόσμο της Ελλάδας, προέρχεται από το μικρό, φτωχό, μεσαίο εισόδημα της χώρας μας. Αυτή είναι σπονδυλική στήλη, η καρδιά που στηρίζει τη Unicef στην Ελλάδα, και όχι μόνο τη Unicef.

// Τι ανθρωπότητα είμαστε σήμερα;
Ανθρωπότητα σε μεταβατική φάση. Η αχαλίνωτη επέλαση του κεφαλαίου, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα σε συνθήκες αγριότητας, ανασφάλειας, αβεβαιότητας. Σε κοινωνίες των μεγάλων ανισοτήτων, του κοινωνικού αποκλεισμού δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Έχει διευρυνθεί το χάσμα μεταξύ των φτωχών και των πλουσίων. Και δεν είναι τυχαίο ούτε συμπτωματικό το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες ο ρυθμός αύξησης των εκατομμυριούχων έχει πάρει αυτές τις εξωπραγματικές διαστάσεις.

// Φοβάστε μια κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα;
Δεν αποκλείω τις κοινωνικές εντάσεις. Αν συνεχιστεί αυτός ο τρόπος που μειώνεται και αφαιρείται το αυτονόητο, το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή των ανθρώπων, αντιλαμβάνεστε ότι θα οδηγηθεί ο κόσμος σε εκρήξεις. Οι Έλληνες ζουν από τα έτοιμα ή από την αλληλεγγύη της οικογένειας. Αλλά και οι οικονομίες των οικογενειών εξαντλούνται. Αυτά τα αναχώματα, που λειτουργούσαν προστατευτικά για τα αδύναμα οικονομικά μέλη μιας κοινωνίας, δοκιμάζονται πλέον πολύ. Το εισόδημα δεν επαρκεί στις οικογένειες, αφού υπάρχουν άνεργα μέλη. Αν δεν επαναξιολογηθεί η πολιτική, δεν επαναπροσδιοριστούν οι στόχοι, θα έχουμε εντάσεις.

// Τα χρήματα αυτά που μαζεύονται από τη Unicef πηγαίνουν σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη;
Υπάρχει μια περιρρέουσα φήμη σχετικά με αυτό. Σ’ αυτό που διαφοροποιείται η Unicef είναι ότι δεν δίνει στις κυβερνήσεις τα χρήματα που συγκεντρώνει ή ανθρωπιστικό υλικό. Τα προγράμματα στις αναπτυσσόμενες χώρες τα κάνει η ίδια η Unicef. Γνωρίζω ότι μεγάλες βοήθειες που έχουν δοθεί από άλλες οργανώσεις σε κυβερνήσεις χωρών της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, της Ασίας έχουν χαθεί. Τα πρωτόκολλα συνεργασίας της Unicef με την κάθε χώρα ξεχωριστά κάνουν σαφές ότι το ανθρωπιστικό έργο για την επίλυση προβλημάτων το αναλαμβάνει η ίδια η Unicef.

// Εσείς έχετε πάει σε αυτές τις χώρες;
Ναι, πριν από τρία χρόνια. Κάναμε μια μεγάλη καμπάνια στη Unicef για τη συγκέντρωση χρημάτων για την αντιμετώπιση του τετάνου στις υποανάπτυκτες χώρες στα παιδιά. Η Ελλάδα μάζεψε τα περισσότερα χρήματα για αυτό τον σκοπό ώστε να αποφευχθεί ο θάνατος μικρών παιδιών από τέτανο. Πήγαμε, λοιπόν, με φάρμακα στη Μαδαγασκάρη και στην Αφρική. Πολλά στελέχη της Unicef έχουν δολοφονηθεί στην προσπάθειά τους να εκπαιδεύσουν τα παιδιά χωρίς να υποτιμήσουν τα ήθη και τα έθιμα της κάθε χώρας. Εκατόν δέκα εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο πριν από μερικά χρόνια δεν πήγαιναν σχολείο, που από αυτά το 80% ήταν γυναίκες. Τώρα φτάσαμε στα 60 εκατομμύρια. Και εδώ χάρη των προγραμμάτων της Unicef, που καταπολεμά τις διακρίσεις.

// Τη Unicef τη βοηθάει το κράτος;
Δεν έχει καμία οικονομική ενίσχυση από το κράτος. Οι ενισχύσεις μας είναι από τον απλό πολίτη, ο οποίος αγοράζει τα προϊόντα μας (κούπες, στολίδια, τσάντες). Τα χρήματα πάνε στην καταπολέμηση της πείνας, της φτώχειας, αλλά και για την ενίσχυση προγραμμάτων όπως αυτό του εμβολιασμού.
Τα τελευταία χρόνια η ελληνική Unicef ενισχύει προγράμματα για τη χώρα μας. Δώσαμε χρήματα για τις βιβλιοθήκες των ελληνικών σχολείων, για την καταπολέμηση της κακοποίησης των παιδιών, αλλά και για την ενίσχυση εγκαταλελειμμένων παιδιών.

// Αφήσατε την πολιτική για χάρη της Unicef;
Είναι στάση ζωής να βοηθάω. Όταν αποφάσισα να σταματήσω την πολιτική, ήθελα να αφοσιωθώ στα παιδιά. Μ’ αρέσει, είναι επιλογή ζωής.

// Είστε αισιόδοξος για τη χώρα;
Ναι. Αλλά θα πρέπει να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης. Ωστόσο η κοινωνική συνοχή, το βιοτικό επίπεδό της, θα αργήσει να φτάσει στο υψηλό σημείο που ήταν τις τελευταίες δεκαετίες και θα είναι το ζητούμενο για αρκετά χρόνια.

// Η Χρυσή Αυγή πώς σας φαίνεται;
Είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής ατολμίας των ηγεσιών της χώρας. Αν δεν εξαλειφθεί η οικονομική κρίση και δεν ενισχυθούν οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, μέσα από τους κοινωνικούς θεσμούς, τότε δεν θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Προσβάλλουν και ντροπιάζουν την ελληνική κοινωνία οι συνολικές δράσεις αυτής της εγκληματικής οργάνωσης. Οι Έλληνες έχουν ανθρωπιά και λόγω της κρίσης δεν μπορούν να την αποδείξουν. Δεν ήμασταν ρατσιστές.

// Γιατί γίναμε τώρα;
Δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή να μην αποδεχόμαστε έναν χώρο λατρείας και θρησκείας τόσων εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα. Όταν ξέρουμε ότι σε όλες σχεδόν τις χώρες της γης υπάρχει ένας σταυρός και το έχουμε δει με τα ίδια μας τα μάτια όσοι έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό. Και εδώ στην Ελλάδα να αρνούμαστε την επιλογή κάποιων συνανθρώπων μας στην πίστη.