Να φοβάστε την οργή του καναπέ…
«Η πατρίδα μας με τα μάτια της τηλεόρασης μοιάζει με έναν διαρκή καβγά», τονίζει, για να συμπληρώσει ότι οι νέοι ξέρουν το «Durex» και το «Red Bull» αλλά όχι τις λέξεις «άσυλο» και «δεδηλωμένη». Τα βάζει ακόμη με τους εκπροσώπους της ΕΣΗΕΑ, που ενέταξαν την ΕΡΤ στη στρατηγική του κλάδου με 65 ημέρες απεργίας σε σύνολο 120 ημερών, ενώ στα μαγαζιά της διαπλοκής δεν κουνήθηκε φύλλο, και υπογραμμίζει ότι το πρόγραμμα της ΝΕΤ το «έτρεχαν» οι συμβασιούχοι, με μια ομάδα ευσυνείδητων μόνιμων υπαλλήλων. Τέλος, με νόημα μας λέει: «Μην υποτιμάτε την οργή του καναπέ», είναι πιο επικίνδυνη από δέκα σπασμένες βιτρίνες.
// Η ΕΡΤ έπρεπε να κλείσει;
Αυτό που ξέρω καλά είναι ότι η ΕΡΤ υπό την προηγούμενη μορφή της είχε ολοκληρώσει τον κύκλο της και χρειαζόταν ανανέωση και μεταρρύθμιση. Η εποχή είναι, άλλωστε, μεταβατική. Ολόκληρη η χώρα βρίσκεται σε μετάβαση. Κατά συνέπεια, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να δώσουμε τη μάχη τού αύριο με σχήματα του χθες. Αυτό που προέχει τώρα είναι να δούμε πώς θα λειτουργήσει ο νέος φορέας. Αν οικοδομηθεί σε υγιείς βάσεις, κανείς δεν θα συζητάει σε λίγο για το παρελθόν.
// Τι εννοείτε όταν λέτε «υγιείς βάσεις»;
Μα, να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει Δημόσια Τηλεόραση στη νέα εποχή. Συνήθως εξαντλούμαστε στο να συζητάμε το ζήτημα της παρέμβασης της εκάστοτε κυβέρνησης στην ενημέρωση. Αυτό είναι το αληθινό θέμα; Θυμόμαστε μήπως τι λέει το Σύνταγμα στο άρθρο 15 για την αποστολή της Δημόσιας Τηλεόρασης-Ραδιοφωνίας; Για να κοιτάξουμε τη μεγάλη εικόνα! Δύο δεδομένα: Η τηλεόραση τα χρόνια της εικονικής ευημερίας -ιδιωτική και δημόσια- ήταν ένα παράλληλο εκπαιδευτικό σύστημα. Ήταν όμως καλό σύστημα; Φοβάμαι πως όχι. Η ιδιωτική τηλεόραση φλέρταρε ασύστολα με τον λαϊκισμό και η δημόσια τηλεόραση με τον ελιτισμό. Η πατρίδα μας με τα μάτια της τηλεόρασης μοιάζει με έναν διαρκή καβγά. Εκπέμπουμε την εικόνα ότι τσακωνόμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Λάθος.
// Πώς νομίζετε ότι μπορεί να αλλάξει αυτό;
Σαράντα χρόνια τώρα, από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οι περισσότερες κυβερνήσεις έβλεπαν τη δημόσια τηλεόραση σαν τα παλιά σερβίτσια που τα βάζουμε στην προθήκη για να τα κοιτάμε! «Μη μας ενοχλείτε» ήταν το μήνυμα. Είναι καιρός να αγαπήσουμε την τόλμη. Η ΝΕΡΙΤ πρέπει να αγαπά και τις πλειοψηφίες και τις μειοψηφίες. Όλοι οι Έλληνες, αριστεροί – δεξιοί, μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί, πιστοί – άθεοι, φιλελεύθεροι – κρατιστές, πρέπει να νιώσουν ότι βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από την οθόνη. Τις αγωνίες τους, τις σκέψεις τους, τις έγνοιες τους. Πρόκειται για μια επιλογή που υπερβαίνει την κλασική αντιπαράθεση των κομμάτων, τα οποία έριζαν μονίμως για το πόσα δεύτερα παραπάνω ή παρακάτω διαρκούσαν τα ρεπορτάζ με τις δραστηριότητές τους. Η ΝΕΡΙΤ οφείλει να ισορροπήσει μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας. Να μεταδίδει την παρέλαση και την κυριακάτικη λειτουργία, που «χτυπάνε σαραντάρια» τηλεθέασης, αλλά να ανοίγει την πόρτα της και στα σύγχρονα φιλελεύθερα ρεύματα. Να είναι με τη λαϊκή εθνική ψυχή, αλλά να δίνει και άπλετο χώρο στο διαφορετικό.
// Θέλετε να γίνετε πιο συγκεκριμένος;
Δεν πρέπει να ανοίξει η Δημόσια Τηλεόραση τολμηρά, στον χρόνο που πρέπει, το ζήτημα της αναθεώρησης του Συντάγματος, με τρόπο κατανοητό στο μεγάλο κοινό; Δεν πρέπει να εξηγήσει τι Ευρώπη θέλουμε, ειδικά τώρα που υπάρχει ο κίνδυνος της εκλογής ενός «αντιευρωπαϊκού» Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου των άκρων; Δεν θα έπρεπε να εστιάσουμε στη γλώσσα με μονόλεπτες «σφήνες» για την ιστορία και την ετυμολογία κάθε ελληνικής λέξης; Ξέρετε ότι οι δεκαοκτάρηδες αγνοούν βασικές ελληνικές λέξεις; Πως αν τους πεις τι είναι το «Durex» και το «Red Bull» ξέρουν να σου απαντήσουν, αλλά αν ρωτήσεις τι σημαίνει «άσυλο» και «δεδηλωμένη» (τυχαία παραδείγματα) δυσκολεύονται να σου εξηγήσουν; Δεν πρέπει να εξηγήσουμε την Ιστορία μας μέσα από τα ονόματα των οδών; Ζούμε στην πρωτεύουσα, μιλάμε για Ρηγίλλης, Συγγρού, Κουμουνδούρου, και αν ρωτήσεις κάποιον ποιοι-ες ήταν όλοι αυτοί, θα δυσκολευθεί να σου απαντήσει! Δεν πρέπει να ανοίξουμε την οθόνη στους καλύτερους Έλληνες του απόδημου Ελληνισμού; Κάπως έτσι θα ήθελα ως πολίτης τη νέα Δημόσια Τηλεόραση. Να εκπέμψει την οικουμενική ταυτότητα του Ελληνισμού, χωρίς εθνικισμούς.
// Θα μπορούσε να γίνει εξυγίανση της παλαιάς ΕΡΤ με τους συνδικαλιστές;
Επιμένετε με το παρελθόν! Δεν θα αποφύγω την απάντηση. Εξαρτάται ποιους εννοείτε. Αν εννοείτε την ΠΟΣΠΕΡΤ, προσωπικά δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα στα οκτώ χρόνια της συνεργασίας μου με τη ΝΕΤ. Ούτε παρατήρησα να είναι η ΠΟΣΠΕΡΤ αυτή που πρωταγωνίστησε στα γεγονότα μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου. Αντιθέτως, παρατήρησα ότι εκπρόσωποι των δημοσιογραφικών μας Ενώσεων ενέταξαν την ΕΡΤ στη στρατηγική τους για τις εκλογές του κλάδου μας. Έγιναν 65 ημέρες απεργίας σε σύνολο 120 ημερών μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου, ενώ στα μαγαζιά της διαπλοκής δεν κουνήθηκε φύλλο. Η ΕΡΤ ήταν κλειστή ακόμη και τη μέρα που πτώχευσε η Κύπρος μας. Προφανώς και δεν μου άρεσε το μαύρο του Ιουνίου, αλλά το μαύρο εν λειτουργία ήταν καλύτερο; Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από την περιπέτεια αυτή, είναι: Να πάψουν στο μέλλον οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μας να κάνουν τη Δημόσια Τηλεόραση σάκο του μποξ επειδή διστάζουν να ανοίξουν μέτωπα εκεί που πρέπει.
// Ποιες ήταν οι παθογένειές της;
Περιορίζομαι σε αυτά που ξέρω. Το πρόγραμμα της ΝΕΤ το «έτρεχαν» οι εξαιρετικοί συμβασιούχοι, σε συνεργασία με μια ομάδα ευσυνείδητων μονίμων υπαλλήλων. Δυστυχώς, επειδή ποτέ δεν εφαρμόστηκε ο κανονισμός για την αξιολόγηση, αυτό δεν καταγράφηκε πουθενά.
// Θα κάνετε αίτηση για μόνιμη θέση ή θα συνεργαστείτε με τη ΝΕΡΙΤ στο πλαίσιο εξωτερικών παραγωγών;
Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δεν αγάπησα ποτέ τη μονιμότητα, ούτε και πρόκειται. Εργάστηκα κατά βάση με τον κόσμο της ΕΡΤ όλα αυτά τα χρόνια και εκτιμώ την ποιότητά του. Όταν έρθει η ώρα, θα δούμε.
// Τα χρόνια που συνεργαστήκατε με την ΕΡΤ δεχθήκατε πολιτικές πιέσεις;
Όποιος παρακολουθούσε την εκπομπή μου στην ΕΡΤ κάθε Σάββατο, την «Άλλη Όψη», και άκουγε τι ρωτούσα, δεν έχει καμία τέτοια απορία. Έλεγα πάντα ότι «θέλω να αφαιρέσω θυμό και να προσθέσω λογική» και ρωτούσα ό,τι ήθελε να μάθει ο πολίτης. Κάρολος Παπούλιας, Γλαύκος Κληρίδης, Τάσσος Παπαδόπουλος, Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος, Κώστας Καραμανλής, Αλέξης Τσίπρας, Αλέκα Παπαρήγα, Φώτης Κουβέλης, Αντώνης Λιβάνης και δεκάδες άλλοι τίμησαν την εκπομπή.
// Γιατί δεν έχουν κατέβει ακόμη στους δρόμους δύο εκατομμύρια άνεργοι;
Μην υποτιμάτε την οργή του καναπέ. Είναι πιο επικίνδυνη από δέκα σπασμένες βιτρίνες. Μπορεί στη χώρα μας οι ανοργάνωτες πλειοψηφίες να μην είναι τόσο ισχυρές όσο οι οργανωμένες μειοψηφίες, όμως στην κάλπη δεν «πέφτουν» φωνές αλλά ψηφοδέλτια.
// Θα έχουμε εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές;
Δεν μπορώ να το αποκλείσω, αλλά η κυβέρνηση εργάζεται με βασικό σενάριο τον Φεβρουάριο του 2015.
// Πόσο φταίμε εμείς οι δημοσιογράφοι για την κρίση; Κάναμε κριτική, αποκαλύψαμε σκάνδαλα ή μήπως γίναμε μέρος της διαπλοκής; Εσείς κυκλοφορείτε στον δρόμο;
Η βασική κριτική που μας κάνω είναι ότι δεν στηρίξαμε φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις σε ανύποπτους καιρούς. Τα έγραφα από το 2008 στο βιβλίο μου «Ηγεσίες». Ήμασταν άσοι στη σκανδαλολογία και στην παραπολιτική γιατί είχαμε στόχο. Ήμασταν αμήχανοι στις αλλαγές γιατί έπρεπε να τα βάζουμε με το κοινό μας και δεν μας άρεσε. Όσο με αφορά, είμαι παντού με τους πολίτες και ακούω την κριτική τους.
// Η κοινωνία μέσω της Χρυσής Αυγής ψάχνει τους τιμωρούς. Φοβάστε τον διχασμό;
Τον διχασμό τον θέλουν ξένα κέντρα για να αποσταθεροποιούν τις ηγεσίες μας. Όχι ο λαός, που έχει ένστικτο και έχει διδαχθεί από την Ιστορία μας. Με ενοχλεί -παρεμπιπτόντως- που ορισμένες σατιρικές εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης έχουν γίνει ακούσιοι χορηγοί επικοινωνίας της Ακροδεξιάς. Δήθεν σατιρίζουν, αλλά κατά βάση στηρίζουν.
// Πώς κρίνετε τους Σαμαρά, Τσίπρα, Βενιζέλο;
Ο πρωθυπουργός είναι ψημένος πολιτικός μέσα στο καμίνι της Βουλής του 1977, του Σκοπιανού του 1991, των εξελίξεων του 1993, της πολιτικής μοναξιάς του 1997-2004. Είναι μαχητής, έχει σχέδιο και κάνει λάθος όποιος τον υποτιμά. Ο Τσίπρας είναι ένας αριστερός αστός αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, σοβαρός, αλλά δεν εξελίσσεται. Στάσιμος. Ο Βενιζέλος διαχειρίζεται τον άχαρο ρόλο της ολοκλήρωσης του πολιτικού κύκλου του ΠΑΣΟΚ. Η στιγμή του ήταν το 2007, αλλά την έχασε.