Μέρκελ – Σαμαράς
Πέμπτη γράφεται (και στέλνεται στην εφημερίδα) αυτό το άρθρο. Δεν είναι, επομένως, δυνατόν να γνωρίζει κανείς τα αποτελέσματα της αυριανής συνάντησης της αναμφισβήτητης και αυταρχικά λειτουργούσας ηγέτιδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον κλυδωνιζόμενο έλληνα πρωθυπουργό. Μόνο εικασίες χωράνε ως προς τα εν λόγω αποτελέσματα. Υποκειμενικές φυσικά εικασίες στηριζόμενες, όμως, σε ακλόνητα γεγονότα, αλλά και στη μέχρι τούδε πολιτική –πολιτική στενοκέφαλων και εχθρικών εμμονών απέναντι στην Ελλάδα– της… συμπαθέστατης αυτής κυρίας.
Τα ακλόνητα γεγονότα είναι πασίγνωστα και η γκάμα τους ανατριχιαστική. Από πού νʼ αρχίσει κανείς; Τα παραθέτω όπως μου ʼρχονται στον νου, με πρώτο την αφαίρεση της εθνικής μας κυριαρχίας και τη μετατροπή της χώρας μας σε προτεκτοράτο. Διάλυση, πραγματικό ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, με μισθούς και μεροκάματα πείνας. Συνεχώς αυξανόμενη ανεργία σε συνδυασμό με αυτοκτονίες που ο αριθμός τους έχει ξεπεράσει κατά πολύ κάθε όριο εν καιρώ ειρήνης. Βάναυση υποβάθμιση της ΠΑΙΔΕΙΑΣ και της ΥΓΕΙΑΣ, με αποψίλωση της ομαλής λειτουργίας των πανεπιστημίων, τη συγχώνευση νοσοκομείων, τη διάλυση του ΕΟΠΥΥ και την εξόντωση 1.500 γιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων. (Ο φαιδρεπίφαιδρος υπουργός Υγείας σεμνύνεται για το καταστροφικό του έργο. Αυτόν, φρονώ, θα όφειλε η Μέρκελ να χρίσει πρωθυπουργό της ταλαίπωρης πατρίδας μας!) Ας μην λησμονήσω τις πενιχρές συντάξεις των απόμαχων της ζωής που καθιστούν τον βίο τους αβίωτο, καθώς και τα παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία τους. Εν κατακλείδι: ολοκληρωτικό αδιέξοδο και χάος αμέτρητον.
Και να σκεφτεί κανείς ότι οι Γερμανοί που μας χρωστούν τις πολεμικές αποζημιώσεις, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, την πλήρη καταστροφή των υποδομών της χώρας μας, χώρια τη στυγνή λεηλασία ανεκτίμητων πολιτισμικών θησαυρών του τόπου μας, σφυρίζουν αδιάφορα. Τους θυμίζω ότι τα χρέη αυτά δεν τα οφείλουν οι προπαππούδες τους, αλλά οι χιτλερικοί της προηγούμενης γενιάς όσων ζουν ακόμα. Προσθέτω ότι ο όρος για την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου και την καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων εξέπνευσε το 1990 με την επανένωση της Γερμανίας. Από τότε μέχρι σήμερα δεν μας έχουν δώσει ούτε δεκάρα τσακιστή! Συμπέρασμα: Μας ΕΚΔΙΚΟΥΝΤΑΙ, το ξαναγράφω, επειδή υπήρξαμε Η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΦΤΙΛΙΣΑΜΕ, με τεράστιες θυσίες, ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΜΑΣ.
Τα επικείμενα ΝΕΑ μέτρα –τα περισσότερα από αυτά είναι ήδη προσυμφωνημένα με τους τρισάθλιους που μας κυβερνούν– θα συντρίψουν την εξαθλιωμένη κοινωνία, ενώ, και χωρίς αυτά, φρόντισαν προηγουμένως να διαλύσουν τη μεσαία τάξη, τον κορμό δηλαδή της ελληνικής κοινωνίας. Έπονται οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας, ακόμα και αν ο ιδιοκτήτης της οφείλει στο κράτος ΜΟΝΟ πέντε ή έξι χιλιάδες ευρώ! Πρόκειται για έγκλημα ολκής. Πολύ περισσότερο αφού οι κατοικίες αυτές (οι περισσότερες από τις οποίες είναι μικρά διαμερίσματα δύο ή τριών δωματίων) δεν πουλιούνται, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αγοραστές. Πέραν τούτου, όμως, ποιος θα καθορίσει την τιμή των κατοικιών αυτών, ώστε να εισπράξουν οι ιδιοκτήτες τους το ποσό που τους αναλογεί, αφαιρουμένων των πέντε, έξι, ή επτά χιλιάδων ευρώ που χρωστάνε;
Η συνάντηση του Σαμαρά με τη Μέρκελ τολμώ να ισχυριστώ ότι θα γίνει σαν να μην είχε γίνει ποτέ. Η Μέρκελ, η οποία δεν έχει χριστεί ακόμα καγκελάριος, αφού δεν έχουν συμφωνηθεί μέχρι τούδε οι όροι συγκρότησης του λεγόμενου Μεγάλου Συνασπισμού μεταξύ χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών, θα περιοριστεί σε συμβουλές και παραινέσεις για να τηρηθούν τα συμπεφωνηθέντα και μάλιστα το ταχύτερο δυνατόν. Και ουδέν έτερον.
Από την πλευρά του ο Σαμαράς θα διεκτραγωδήσει την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, διότι τη γνωρίζει και αυτός άριστα, και θα προβάλει ως σκιάχτρο το ενδεχόμενο κατάληψης της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Λίγο πριν από τη δήθεν κρίσιμη συνάντησή του με τη φερόμενη ως προστάτιδά του, υποθέτω ότι θα λέει μέσα του ως βέρος χριστιανός ορθόδοξος: «υπεραγία Θεοτόκε, μήτερ του Θεού, ελέησόν με και σώσον με υπό την σκέπην σου», ή κάτι ανάλογο από τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Και όμως θα μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα ως θριαμβευτής. Εάν, μετά τις αδιέξοδες συμβουλές της Μέρκελ, τα έσπαζε μαζί της υπέρ της χώρας του και των κατοίκων της.