«Γιάφκες» μοντέρνων και συντηρητικών στην Εκκλησία!
Ιερείς, πολλές φορές κάτω από τη μύτη του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας, ερμηνεύουν τις ευχές κατά το δοκούν ή προβάλλουν πιο «σύγχρονες» απόψεις. Μεταφράζουν στη δημοτική γλώσσα το Ευαγγέλιο. Κατακεραυνώνουν με την αρθρογραφία τους όσους έχουν αντίθετη γνώμη από αυτούς. Αποκαλούν τους αντίθετους «συντηρητικούς», γιατί επιμένουν στην παράδοση της Εκκλησίας. Είναι οι υπέρμαχοι μιας διαφορετικής, πιο μοντέρνας θεολογίας που θέλει την Εκκλησία περισσότερο σύγχρονη. Ζητούν να «ξεκολλήσει» όχι από την ουσία της πίστης, αλλά από τον τρόπο που επικοινωνεί η Εκκλησία –ο κλήρος– με τον λαό.
Οι συντηρητικοί τούς αποκαλούν «νεοορθόδοξους» ή «νεοπατερικούς» και, υποτιμητικά, «νεοκουλτουριάρηδες». Οι «νεοορθόδοξοι» θέλουν την Εκκλησία πιο απλή και διαφωνούν με τις «υπερεξουσίες» των αρχιερέων. «Για τους νεοορθόδοξους αυτός που έχει το προβάδισμα στην Εκκλησία είναι ο κληρικός και όχι ο δεσπότης» σημειώνει Μητροπολίτης που έχει ασχοληθεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια με την αντιπαράθεση «νεοορθόδοξων» και υπερσυντηρητικών.
Οι θέσεις των «νεοορθοδόξων»
Οι «νεοορθόδοξοι» ιερείς θέλουν την Εκκλησία λιγότερο «αποστειρωμένη». Διαπρύσιοι κήρυκες της λεγόμενης «μεταπατερικής» θεολογίας που ζητούν μεταξύ των άλλων, λένε ιερείς που παρακολουθούν από κοντά την αντιπαράθεση, την κατάργηση των κατηχητικών σχολείων. Θεωρούν επιβεβλημένη τη μείωση της ισχύος των Μητροπολιτών και οι πιο προοδευτικοί από αυτούς θέλουν τη μετάφραση ευχών και του Ευαγγελίου στη δημοτική γλώσσα. Διαφωνούν με τα πομπώδη άμφια που φορούν οι Μητροπολίτες στις πανηγυρικές λειτουργίες. Έχουν πιο φιλελεύθερες απόψεις σχετικά με ζητήματα βιοηθικής (τάσσονται υπέρ της παρένθετης μητέρας, της καύσης νεκρών κ.ά.) και δεν είναι σφόδρα αντίθετοι με τον πολιτικό γάμο ούτε με την ψυχανάλυση. Αντίθετα, οι υπερσυντηρητικοί διαφωνούν με τις μεταμοσχεύσεις, με τον διάλογο του Οικουμενικού Πατριάρχη και άλλων ορθόδοξων Προκαθημένων με τον Πάπα και την Εκκλησία των Καθολικών ακόμη και για θέματα μη θεολογικού χαρακτήρα (φιλανθρωπίες, κοινωνικές δράσεις κ.ά.) και συχνά κατακεραυνώνουν την Πολιτεία για πρωτοβουλίες που κρύβουν από πίσω τους τον αριθμό «666». Η αντιπαράθεση των δύο άκρων της Εκκλησίας απασχολεί τους ιεράρχες στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, όμως το θέμα δεν έχει τεθεί στο σύνολό του στις συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας. Μόνο αποσπασματικά παίρνουν αποφάσεις είτε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος είτε η Ιεραρχία άλλοτε ικανοποιώντας τη μία πλευρά και άλλοτε την άλλη. Όμως ο κλήρος όσο περνούν τα χρόνια χωρίζεται στα δύο και η αντιπαράθεση διαρκώς οξύνεται. Είναι χαρακτηριστικό πως σε αίθουσα του Χαλανδρίου μία φορά το μήνα οι «νέο-ορθόδοξοι» συγκεντρώνονται (εν αγνοία ή εν γνώσει του Αρχιεπισκόπου, αλήθεια;) και καταθέτουν τις απόψεις τους. «Υποστηρίζουν πως αυτοί αποτελούν το μέλλον της Εκκλησίας και προσπαθούν να διαδώσουν τις δικές τους απόψεις σε ειλημμένα ζητήματα» σημειώνει Μητροπολίτης της Β. Ελλάδας που τάσσεται σφόδρα κατά των πρακτικών που ακολουθούν.
Οι μεν και οι δε
Τις θέσεις των «νεοορθοδόξων», άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, φέρονται να υποστηρίζουν με ιδιαίτερη θέρμη οι ιερείς: Βασίλειος Θερμός από τη Μητρόπολη Θηβών, Ευάγγελος Γκανάς, Δ. Μπαθρέλλος, Αντώνιος Πινακούλας, Νικόλαος Δουλγέρης και Κωνσταντίνος Καραϊσαρίδης από την Αττική και ο τέως πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Πρεβέζης Θεοδόσιος Μαρτζούχος. Τις ίδιες θέσεις υποστηρίζουν θεολόγοι που έχουν την αφετηρία τους σε Μητρόπολη της κεντρικής Ελλάδας και ο θεολόγος – διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας Αλέξανδρος Κατσιάρας. Στους υπερσυντηρητικούς ή απλά παραδοσιακούς, όπως οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς τους (οι «νέο-ορθόδοξοι» τους αποκαλούν υποτιμητικά «ταλιμπάν») φέρονται να ανήκουν οι ιερείς Σαράντης Σαράντος, Θ. Ζήσης, Ι. Φωτόπουλος, Γ. Μεταλληνός και Ι. Χατζηθανάσης.Τα θυλάκια ή καλύτερα οι… γιάφκες των μεταπατερικών, εκσυγχρονιστών, συντηρητικών και «ταλιμπάν» παρεπιδημούν σε πολλές ενορίες της Αττικής και σε άλλες τόσες μεγάλες Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η αντιπαράθεση έχει περιοριστεί τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο απλών κληρικών και όχι ιεραρχών.Όμως, πολλοί στον χώρο της Εκκλησίας εκτιμούν πως σύντομα πρέπει να καταπιαστεί με το πρόβλημα η Ιεραρχία, η οποία προς το παρόν σφυρίζει αδιάφορα. Να τραβήξει, υποστηρίζουν, αυτή την κόκκινη γραμμή κάτω ή πάνω από την οποία δεν θα μπορεί να περνά κανένας κληρικός. Με λίγα λόγια, να χαράξουν το πλαίσιο στο οποίο θα κινούνται στο εξής οι κληρικοί αφού οι αντιπαραθέσεις αυτές προκαλούν ήδη τριβές ανάμεσα σε ομάδες κληρικών, απαξιωτικές προσεγγίσεις των μεν από τους δε και δυναμιτίζουν το κλίμα και την ενότητα στο εσωτερικό της Εκκλησίας.
Δυσφορία στην Ι. Σύνοδο
Στην Πρέβεζα ο πρώην πρωτοσύγκελος έχει τραβήξει το δικό του δρόμο μακριά από τις επίσημες θέσεις της Εκκλησίας. Με άρθρο του, όχι στο προσωπικό του ιστολόγιο αλλά στη σελίδα της ενορίας του, κατακεραυνώνει με αυστηρότατο ύφος αρθρογράφο της ιστοσελίδας της Μητρόπολής του (!), επειδή οι μεν τάσσονται υπέρ και οι δε κατά των μεταφράσεων του Ευαγγελίου στη δημοτική γλώσσα. Με λίγα λόγια, ο συγκεκριμένος ιερέας τάσσεται ανοικτά κατά του Μητροπολίτη του και των επίσημων θέσεων της Ιεράς Συνόδου που διαφωνούν με τη μετάφραση του Ευαγγελίου! Στην Ιερά Σύνοδο η αντιπαράθεση του υπέρμαχου της δημοτικής και η ανοχή του Μητροπολίτη του σε τέτοια φαινόμενα σχολιάστηκε δυσμενώς. Τόσο για τον ιερέα που αναπτύσσει τη δική του θεολογία όσο και για τον Μητροπολίτη που ανέχεται τις πρακτικές του ιερέα χωρίς να τον επαναφέρει στην τάξη.