Τότε που τα Ναυπηγεία μας μεσουρανούσαν
>> Εκεί παρακολούθησα την ομιλία του προέδρου του Ομίλου Νεωρίου κ. Ν. Ταβουλάρη και συγκράτησα τα παρακάτω, που παρουσιάζουν αδρά και ανάγλυφα την ανικανότητα και ανεπάρκεια των ελλήνων πολιτικών που οδήγησαν έναν χώρο υψηλής τεχνολογίας, παραγωγικότητας και προσφοράς στην οικονομία, στο χάος.
>> Στις δεκαετίες του ’50 και ’60 δημιουργούνται τα σύγχρονα μεγάλα ναυπηγεία της χώρας. Ο Σταύρος Νιάρχος στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Αναφέρομαι στον Σταύρο Νιάρχο, που υπήρξε ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος επενδυτής στη βιομηχανία της χώρας (ναυπηγεία, διυλιστήρια, αλουμίνιο). Ο Στρατής Ανδρεάδης στα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Οι Γουλανδρήδες εκσυγχρονίζουν το Νεώριο Σύρου. Ο Καρράς τα ναυπηγεία στη Χαλκίδα. Όλοι, πρωτοπόροι και στη ναυτιλία, επενδύουν και στη βιομηχανία της χώρας. Η υπάρχουσα σήμερα ναυπηγική υποδομή οφείλεται σε αυτούς. Σύγχρονοι μελετητές και αναλυτές τους αγνοούν, παρά το γεγονός ότι αυτοί δεν ξέχασαν ποτέ την πατρίδα τους. Κοντά σε αυτούς και ο Περατικός, που πλήρωσε φόρο αίματος.
>> Σήμερα, αν το συγκράτησα σωστά, μοναδικός επενδυτής στον χώρο μένει η Ναυπηγοβιομηχανία Νεωρίου – Ελευσίνας (αλλά κι αυτή σε μαρασμό).
>> Τις πταίει; Η διεθνής ύφεση, ασφαλώς, αλλά και ο αφόρητος λαϊκισμός, οι συνδικαλιστικές ακρότητες, η διαφθορά, η ανυπαρξία ναυπηγικής πολιτικής.
>> Ο γράφων εντόπισε μερικά κομβικά σημεία που πρέπει να αλλάξουν ή να καθιερωθούν (π.χ. σταθερό φορολογικό σύστημα, επενδυτικοί νόμοι, πάταξη της διαφθοράς, περιορισμός παρέμβασης κρατικών περιουσιών κ.ά.). Χιλιοειπωμένα πράγματα σε ώτα μη ακουόντων. Ας μην είναι τόσο αισιόδοξος ο κ. Ν. Ταβουλάρης. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή».
>> Μήπως, τελικά, ο μύθος των παλαιών ελλήνων εφοπλιστών που επένδυσαν και βοήθησαν, τότε, στη χώρα πρέπει να συγκινήσει τους σημερινούς; Να κάνουν κάτι, όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται. Να προσφέρουν, ο καθένας χωριστά ή όλοι μαζί, κάτι στο, ταλαιπωρημένο σήμερα, ΠΝ που πρέπει να ανταποκρίνεται στην ελληνική ναυτική παράδοση, στη ναυτική ιστορία της Ελλάδας και οφείλουν, όσοι μπορούν, να βοηθήσουν ώστε να κρατηθεί το γόητρό του ψηλά. Κάντε κάτι κύριοι πατριώτες εφοπλιστές.
===
>> Έχοντας νωπή την εικόνα της κατάντιας των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και, ταυτόχρονα, το διπλό σκάνδαλο των χρυσοπληρωμένων υποβρυχίων που σαπίζουν, δέχθηκα, ασμένως, πρόσκληση να παραστώ στο 3ο Ναυτιλιακό Συνέδριο (23 Οκτ. ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ).
>> Εκεί παρακολούθησα την ομιλία του προέδρου του Ομίλου Νεωρίου κ. Ν. Ταβουλάρη και συγκράτησα τα παρακάτω, που παρουσιάζουν αδρά και ανάγλυφα την ανικανότητα και ανεπάρκεια των ελλήνων πολιτικών που οδήγησαν έναν χώρο υψηλής τεχνολογίας, παραγωγικότητας και προσφοράς στην οικονομία, στο χάος.
>> Στις δεκαετίες του ’50 και ’60 δημιουργούνται τα σύγχρονα μεγάλα ναυπηγεία της χώρας. Ο Σταύρος Νιάρχος στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Αναφέρομαι στον Σταύρο Νιάρχο, που υπήρξε ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος επενδυτής στη βιομηχανία της χώρας (ναυπηγεία, διυλιστήρια, αλουμίνιο). Ο Στρατής Ανδρεάδης στα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Οι Γουλανδρήδες εκσυγχρονίζουν το Νεώριο Σύρου. Ο Καρράς τα ναυπηγεία στη Χαλκίδα. Όλοι, πρωτοπόροι και στη ναυτιλία, επενδύουν και στη βιομηχανία της χώρας. Η υπάρχουσα σήμερα ναυπηγική υποδομή οφείλεται σε αυτούς. Σύγχρονοι μελετητές και αναλυτές τους αγνοούν, παρά το γεγονός ότι αυτοί δεν ξέχασαν ποτέ την πατρίδα τους. Κοντά σε αυτούς και ο Περατικός, που πλήρωσε φόρο αίματος.
>> Σήμερα, αν το συγκράτησα σωστά, μοναδικός επενδυτής στον χώρο μένει η Ναυπηγοβιομηχανία Νεωρίου – Ελευσίνας (αλλά κι αυτή σε μαρασμό).
>> Τις πταίει; Η διεθνής ύφεση, ασφαλώς, αλλά και ο αφόρητος λαϊκισμός, οι συνδικαλιστικές ακρότητες, η διαφθορά, η ανυπαρξία ναυπηγικής πολιτικής.
>> Ο γράφων εντόπισε μερικά κομβικά σημεία που πρέπει να αλλάξουν ή να καθιερωθούν (π.χ. σταθερό φορολογικό σύστημα, επενδυτικοί νόμοι, πάταξη της διαφθοράς, περιορισμός παρέμβασης κρατικών περιουσιών κ.ά.). Χιλιοειπωμένα πράγματα σε ώτα μη ακουόντων. Ας μην είναι τόσο αισιόδοξος ο κ. Ν. Ταβουλάρης. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή».
>> Μήπως, τελικά, ο μύθος των παλαιών ελλήνων εφοπλιστών που επένδυσαν και βοήθησαν, τότε, στη χώρα πρέπει να συγκινήσει τους σημερινούς; Να κάνουν κάτι, όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται. Να προσφέρουν, ο καθένας χωριστά ή όλοι μαζί, κάτι στο, ταλαιπωρημένο σήμερα, ΠΝ που πρέπει να ανταποκρίνεται στην ελληνική ναυτική παράδοση, στη ναυτική ιστορία της Ελλάδας και οφείλουν, όσοι μπορούν, να βοηθήσουν ώστε να κρατηθεί το γόητρό του ψηλά. Κάντε κάτι κύριοι πατριώτες εφοπλιστές.