Σημαντικό εργαλείο επίλυσης των θαλάσσιων διαφορών
Στην έκθεση που αφορά την δικαιοδοσία των υδάτων στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα τονίζεται η ανάγκη θέσπισης θαλασσίων ζωνών και ολοκλήρωσης του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού ως μέτρο για την προώθηση της βιώσιμης διαχείρισης και εκμετάλλευσης των αλιευτικών και θαλάσσιων πόρων γενικότερα, των ιχθυοκαλλιεργειών καθώς και της αντιμετώπισης της υπεραλίευσης και της λαθραίας αλιείας. Προς αυτήν την κατεύθυνση καλείται να συνδράμει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Τα δυνητικά οφέλη από τη δυνατότητα εφαρμογής ενός σχεδίου βιώσιμης διαχείρισης με τον καθορισμό Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) και ζωνών προστατευόμενης αλίευσης, θα είναι πολλά, ενώ θα συμβάλουν στην ανάπτυξη του κλάδου της θαλάσσιας οικονομίας παρέχοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Ως εκ τούτου, μέσα από την έκθεση ενθαρρύνεται η δημιουργία Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (AOZ) και καλείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συνδράμει σε αυτό το πλαίσιο παρέχοντας καθοδήγηση και την ανάλογη υποστήριξη στα κράτη-μέλη.
Συγκεκριμένα απευθύνεται έκκληση στην «ΕΕ και στα κράτη – μέλη να εργαστούν μαζί για να διασφαλίσουν την παρακολούθηση, τον έλεγχο, την ασφάλεια και την προστασία των χωρικών υδάτων, των ΑΟΖ, της υφαλοκρηπίδας και θαλασσίων υποδομών και πόρων». Η ΕΕ θα πρέπει μάλιστα, βάσει της έκθεσης, να διατηρήσει υψηλό πολιτικό προφίλ και «να επιδιώξει να αποτρέψει διεθνείς διαφωνίες».
Επιπλέον, τονίζεται ότι «από τα 21 κράτη της Μεσογείου, τρία δεν έχουν ούτε υπογράψει ούτε κυρώσει την UNCLOS η οποία ζητεί από την Επιτροπή να παροτρύνει αυτές τις χώρες, ιδίως τις χώρες που είναι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ, να προσχωρήσουν στην Σύμβαση και να εφαρμόσουν την UNCLOS ως αναπόσπαστο μέρος του κανονιστικού πλαισίου της ΕΕ για τις θαλάσσιες υποθέσεις, κάνοντας μια σαφή αναφορά στην προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας που δεν έχει υιοθετήσει και κυρώσει τη Σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS).