Η παρέλαση ανέδειξε την ιστορία του Πειραιά
Που δεν είναι τίποτ’ άλλο από το λιμάνι. Το λιμάνι που σημαίνει εμπόριο, δουλειές, ανάπτυξη. Ούτε λίγο ούτε πολύ στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου είδαμε πάνω από 17 συλλόγους και οργανώσεις Πειραιωτών που κατάγονται απ’ όλα τα μέρη της χώρας. Από την Κρήτη, τη Μάνη, την Κεφαλονιά, τα Δωδεκάνησα, τα Αντικύθηρα, την Ύδρα, τις Σπέτσες, την Αρκαδία κ.λπ. Οι πρόγονοι των ανθρώπων αυτών βρήκαν καταφύγιο στον Πειραιά κι έκαναν μια νέα αρχή στη ζωή τους. Οι περισσότεροι ήρθαν διωγμένοι από τη φτώχεια και τα αδιέξοδα των τόπων που γεννήθηκαν και εδώ στην πόλη του μεγάλου λιμανιού βρήκαν δουλειά, ευκαιρίες και πάνω απ’ όλα γόνιμο έδαφος για να καλλιεργήσουν αυτό που είχαν μέσα τους, τις δεξιότητες, τα ταλέντα τους, τις όποιες δυνατότητές τους και ν’ αναπτυχθούν. Κατάφεραν και δυνάμωσαν, απέκτησαν χρήματα, έκαναν περιουσία και όλα αυτά τα χρόνια βοηθούσαν και τους δικούς τους στα χωριά κι έστρωσαν τη ζωή τόσο τη δική τους όσο και των οικογενειών τους. Μοχλός ανάπτυξης για όλους ο Πειραιάς και κυρίως το λιμάνι του, γιατί από εκεί ξεκινούσαν όλα. Επί σειρά ετών ο Πειραιάς συντηρούσε ολόκληρες περιοχές της χώρας. Οι τοπικές οικονομίες φτωχών περιοχών όπως της Μάνης, κάποιων νησιών των Δωδεκανήσων όπως Λέρος, Κάσος, Κάρπαθος κ.λπ., της Αρκαδίας, των Κυθήρων, των Αντικυθήρων κ.λπ. κινούνταν λόγω του Πειραιά. Οι άνθρωποί τους εδώ δούλευαν, αποκτούσαν οικονομική άνεση και έστελναν στους γονείς και τ’ αδέλφια που είχαν αφήσει πίσω ό,τι μπορούσαν. Για να ζούνε καλύτερα, να συντηρούν τα πατρικά σπίτια να βελτιώνουν τα χωράφια ν’ αυγαταίνουν τις περιουσίες τους.
Αυτοί δημιούργησαν τον Πειραιά. Γι’ αυτό κι αν ψάξει κανείς τους Πειραιώτες στο βάθος των γενεών, σίγουρα κάποια άκρη από άλλη περιοχή της χώρας θα βρει. Αυτή η ιστορία, το γενεαλογικό δέντρο της πόλης ξετυλίχθηκε στην παρέλαση και οι θεατές χειροκρότησαν ζωηρά τα τμήματα των σωματείων των ιδιαίτερων πατρίδων τους όταν περνούσαν μπροστά τους. Αυτή την ιδιαιτερότητα μόνο οι πόλεις των μετοίκων, που προήλθαν από την εσωτερική μετανάστευση, μπορούν να έχουν. Και να την αποκαλύπτουν σε κάθε ευκαιρία και κυρίως στις παρελάσεις, όπου όλες οι «φυλές» συναντώνται και δίνουν τον δικό τους τόνο, τον δικό τους ρυθμό, τη δική τους πινελιά στην ιστορία της πόλης… Γι’ αυτό άλλωστε και οι γιορτές για την Πειραϊκή Αμφικτυονία, που οργανώνει κάθε καλοκαίρι τα τελευταία δύο χρόνια ο δήμος, έγιναν θεσμός.
Κατά τα άλλα η παρέλαση ήταν λιτή αλλά ουσιαστική. Δεν υπήρξαν παρατράγουδα, δεν γυρνούσαν αριστερά τα κεφάλια των μαθητών όταν περνούσαν από τους επισήμους, δεν υπήρχαν διαδηλωτές, δεν έγινε κάτι που να χαλάσει την εικόνα. Η Φιλαρμονική του δήμου και η μπάντα του Λιμενικού Σώματος παιάνιζαν τα εμβατήρια, ενώ τα πιο πολλά χειροκροτήματα απέσπασαν τα Λυκόπουλα, το σχολείο των ΑΜΕΑ και όπως πάντα το άγημα του Πολεμικού Ναυτικού και οι λόχοι του Στρατού και της Αεροπορίας που όντως εντυπωσίασαν με το παράστημα και τον σωστό τρόπο που παρέλασαν.
Μετά την παρέλαση ο δήμαρχος Πειραιά Β. Μιχαλολιάκος τόνισε ότι «αυτή τη μέρα θα έπρεπε να τη γιορτάζει όλη η Ευρώπη και ιδιαίτερα το Βερολίνο. Γιατί με τη θυσία του ελληνικού λαού και τον ηρωισμό του το Γ΄ Ράιχ έχασε πολύτιμο χρόνο και συνετρίβη -βοηθούντος του πολικού χειμώνα- στο ρωσικό μέτωπο. Έτσι η Ευρώπη γλίτωσε από τον ναζισμό και η Γερμανία από την αιώνια καταδίκη. Αυτά όμως, τόνισε ο Β. Μιχαλολιάκος, οι δανειστές μας τα ξεχνούν. Η μνήμη τους σταματάει στα 30 χρόνια πριν. Και θυμούνται μόνο τα χρέη… Εμείς όμως, κατέληξε, και τα δάνεια θα ξεπληρώσουμε και την ανάπτυξη θα τη βρούμε. Έχουμε μάθει να πολεμάμε και να νικάμε. Και μόνο το ότι η παρέλαση φέτος έγινε μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο που ξαναλειτούργησε είναι μία νίκη. Έτσι θα πορευτούμε κι έτσι θα πετύχουμε», κατέληξε.