Πότε θα ξυπνήσουμε και θα κάνουμε έξωση στους κακούς νοικάρηδες;

Από τις 6 Νοεμβρίου στο θέατρο «Κιβωτός», με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τον Θανάση Αλευρά, τη Βασιλική Ανδρίτσου και μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών, θα μας χαρίζει γέλιο μέχρι δακρύων. Πολυτάλαντος, με αστείρευτη ενέργεια, χιουμορίστας, αστείος και, πάνω απ’ όλα, εργασιομανής, ο Νίκος Μουτσινάς, ενώ θα μπορούσε να καυχιέται ότι φέτος είναι η χρονιά του, δηλώνει ότι δεν μπορεί να ευτυχήσει όταν ο συνάνθρωπός του ψάχνει στα σκουπίδια, όταν ο συμπολίτης του πεθαίνει γιατί δεν έχει 25 ευρώ να μπει στο νοσοκομείο και όταν έχουμε γίνει οι «πίθηκοι» της Ευρώπης…

// Τώρα, δηλαδή, δεν ζηλεύετε που αντί να βρίσκεστε εσείς απέναντι από το ζεύγος Λιάγκα – Σκορδά βρίσκεται ο Πέτρος Κωστόπουλος και γίνεται τόσος ντόρος;
Δεν είχα απωθημένο το πρωινό. Δεν είναι το φόρτε μου. Πρωινό έκανα και με τον Γρηγόρη στο Mega. Με τη Μαρία και την Κατερίνα έχουμε δέσει πολύ ως ομάδα και κάνουμε μια σούπερ έξτρα-ουάου εκπομπή, που σχολιάζει με έναν διαφορετικό τρόπο τη σόουμπιζ. Γιατί να αφήσω το επιτυχημένο «Δέστε τους» αυτήν την περίεργη εποχή; Με τον Alpha είμαι πολύ ευχαριστημένος.

// Πώς σας φαίνονται τα δύο πρωινά, του Mega και του ANT1;
Ίδιες εκπομπές, παρόμοια προϊόντα, διαφορετικοί άνθρωποι…
Άρα είναι ξεκάθαρο. Αν σ’ αρέσει το στυλ Κωστόπουλου, βλέπεις τον Πέτρο. Αν σ’ αρέσει ο Γιώργος και η Φαίη, βλέπεις το ζεύγος.

// Και το «Νικ ο’ κλοκ» πώς προέκυψε;
Από την ανάγκη μου να συζητήσω λίγο πιο βραδινά και διαφορετικά.

// Αν στα «Βαφτίσια» στηλιτεύσατε την ελληνική οικογένεια, στο «ΚΤΕΛ» τι να περιμένουμε;
Το θέμα του είναι λίγο μαύρο και περίεργο. Εμπόριο οργάνων…
Ωστόσο, είναι μια κωμωδία χαρακτήρων. Ένας γιατρός, η Μις Πελοπόννησος, ένας γυμναστής, ένας μαφιόζος, μια απειλή και πόσοι ακόμη σε ένα λεωφορείο των ΚΤΕΛ… Θέλω να γελάσει ο κόσμος.

// Μπορεί να γελάει ακόμα ο κόσμος;
Με το ζόρι. Φτάσαμε στο σημείο να παρακαλάμε τον Θεό να μη μας δώσει κι άλλες στεναχώριες. Φαίνεται ότι ως λαός μπορούμε να αντέξουμε πολλά, αλλά έχουμε περάσει πλέον τα όριά μας. Και να σκεφτείτε ότι είμαστε ένας λαός που τον χαρακτηρίζει το κέφι και το χαμόγελο. Οι απέξω από την Ελλάδα αποφάσισαν να μας κάνουν πλούσιους και φτωχούς. Δεν θα πατήσουμε πόδι;

// Ποια είναι η ατμόσφαιρα που επικρατεί;
Επικρατεί φόβος και ανασφάλεια. Θα είμαι καλά αύριο; Θα με κλέψουν; Θα με πληρώσουν στη δουλειά που θα πάω; Θα με χτυπήσουν; Κυκλοφορούμε όλοι σαν ζόμπι… Στο θέατρο ο κόσμος έρχεται για να ξεσκάσει λίγο, αλλά αυτό δεν είναι κάτι μόνιμο. Είναι παροδικό.

// Η τηλεόραση έχει ενδιαφέρον φέτος;
Πάρα πολύ. Η μετατόπιση ανθρώπων και εκπομπών από κανάλι σε κανάλι θα έχει και καλά αποτελέσματα. Η μετακίνηση δεν κάνει κακό. Και η δημιουργία νέων εκπομπών έχει κάτι πολύ θετικό. Δουλειά. Θέσεις εργασίας. Υπάρχει μεγάλη ανεργία στον χώρο. Θα γκρινιάζουμε που τα κανάλια βγάζουν νέες εκπομπές; Και, από την άλλη, γιατί να μην υπάρχουν ωραία προγράμματα να βλέπει το κοινό στην τηλεόραση, τη στιγμή που δεν έχει λεφτά να βγει έξω και να διασκεδάσει; Δύο εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι και κάθονται στο σπίτι. Γιατί να μην έχουν πολλές τηλεοπτικές επιλογές στην ενημέρωση και στην ψυχαγωγία;

// Τόσα ψυχαγωγικά τοκ σόου τα έχουμε ανάγκη;
Γιατί όχι; Το μεγάλο στοίχημα είναι να υπάρχει σε κάθε εκπομπή προσωπική σφραγίδα, ταυτότητα.

// Δηλαδή, για να κάνουμε πιο σαφές αυτό που λέτε, πώς είδατε τη Δούκισσα Νομικού σε σχέση με τη Ζέτα Μακρυπούλια στο «Dancing with the stars»;
Η αντικατάσταση είναι περίεργο πράγμα, όπως και στο θέατρο. Η Δούκισσα θα πρέπει να ξεπεράσει τη Ζέτα, το προηγούμενο δηλαδή. Η Ζέτα ήταν πάρα πολύ καλή σε αυτό που έκανε. Έχει μεγάλο αγώνα αυτή η σύγκριση. Αλλά κρύβει και μεγάλη αγωνία, όπως και μεγάλη γοητεία.

// Τι έχετε να πείτε στους νέους που απελπίζονται και τα παρατάνε; Στη δική σας περίπτωση, για να φτάσετε στο σημείο να ανεβάζετε το δικό σας έργο στο θέατρο, να κάνετε τη δική σας εκπομπή, η διαδρομή ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα;
Κατ’ αρχάς, δεν είμαι από πλούσια οικογένεια. Άλλωστε, οι πλούσιες οικογένειες στην Ελλάδα είναι γνωστές και λίγες. Δεν υπάρχουν έτοιμα, λοιπόν. Πρέπει να δουλέψω για να ζήσω. Κάθε μέρα πρέπει να φουρνίζω τις τυρόπιτες. Αλλά το να δημιουργώ και να έχω το μυαλό μου σε εγρήγορση είναι κάτι που με ευχαριστεί. Δεν μου αρέσει να κάθομαι. Το να δημιουργείς χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και υπομονή. Αυτό δεν σου χαρίζεται. Αμέτρητες ώρες δουλειάς. Από την άλλη, υπάρχουν και οι περιπτώσεις των παιδιών που προσπαθούν πολύ, αλλά δεν τους κάθεται.

// Αυτό δεν είναι άδικο;
Υπάρχουν πάντα οι συγκυρίες στη ζωή. Στην περίπτωση που προσπαθείς για κάτι και δεν σου βγαίνει, πρέπει να κάνεις στροφή, να βάζεις ένα όριο στην επιμονή σου. Ίσως και το σύμπαν να θέλει κάτι να σου πει, να κοιτάξεις κάπου αλλού. Ίσως η επιτυχία να είναι κάπου πιο κοντά.

// Να σας πάω στην επικαιρότητα. Αυτά που συμβαίνουν με τη Χρυσή Αυγή πώς τα βλέπετε;
Η Χρυσή Αυγή είναι δημιούργημα της αγανάκτησης του κόσμου από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Είναι ένα φαινόμενο. Οι Έλληνες ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή για να τιμωρήσει τους πολιτικούς που υπήρχαν ήδη στο Κοινοβούλιο. Ήθελαν κάποιοι να τους λένε με τσαμπουκά αυτά που ήθελαν να τους πουν οι ίδιοι. Τη Χρυσή Αυγή τη γέννησε η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά με όσα κατάφεραν να δημιουργήσουν μέχρι σήμερα. Ποιος μας έφερε σ’ αυτήν την τραγική κατάσταση; Για μένα, όσο ακραία είναι η Χρυσή Αυγή άλλο τόσο ανάλγητη μου φαίνεται η σημερινή διακυβέρνηση, με τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και τα εξαντλητικά μέτρα. Το ίδιο επικίνδυνοι φαντάζουν αυτοί που υπογράφουν συμφωνίες για να γίνει η Ελλάδα Ινδία. Το θέμα είναι πότε θα ξυπνήσουμε και θα κάνουμε έξωση σε όλους αυτούς που τόσα χρόνια δεν ήταν καλοί νοικάρηδες…

// Την αγαπάμε την πατρίδα μας;
Αγαπάει κάποιος απ’ όλους αυτούς που βρίσκονται στη Βουλή την πατρίδα του; Αυτιστικοί είναι. Αγαπάνε το σπίτι τους, τα λεφτά τους στην τράπεζα, το οικόπεδό τους. Τους νοιάζει αν ξεπουληθούν κομμάτια της Ελλάδας; Αν ο διπλανός τους δεν έχει να φάει; Είναι σαν να ρίχνει κάποιος μια πέτρα στη θάλασσα και ο τελευταίος κύκλος που θα δημιουργηθεί να μην έχει καμία σχέση με τον πρώτο. Νοιάζεται ο τάδε πολιτικός αν το παιδί στο Πέραμα έχει πετρέλαιο στο σχολείο του για να ζεσταθεί; Τι μου λέτε τώρα;

// Πόσο φταίμε εμείς γι’ αυτό που ζούμε σήμερα;
Για τις 4.000 αυτοκτονίες που διαβάζουμε στο ίντερνετ; Πάρα πολύ. Δεν ήμασταν σε εγρήγορση. Ήμασταν στο «χαλαρά». Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ζούσαμε ένα μεγάλο πάρτι. Και ξαφνικά, πάνω στο τσακίρ κέφι, σταμάτησε η μουσική, άνοιξαν τα φώτα και αρχίσαμε όλοι να κλαίμε γιατί κάποιοι μας χάλασαν την υπερκατανάλωση. Πόσο θα ζούσαμε με δανεικά;

// Θα έλεγε κανείς, τι ανάγκη έχει ο Μουτσινάς και φωνάζει; Δουλεύει στην τηλεόραση, στο θέατρο…
Εντάξει, δουλεύω. Μπορεί να μη ζορίζομαι οικονομικά, αλλά δεν τα βάζω στην τράπεζα για να τρώω ύστερα από χρόνια από τα έτοιμα. Πρέπει να μ’ έχει ο Θεός καλά και να παλεύω. Το ότι βγάζω κάποια χρήματα δεν με κάνει πιο ευτυχή όταν βλέπω τον συνάνθρωπό μου να τρώει από τα σκουπίδια, να δίνει 25 ευρώ για να εισαχθεί στο νοσοκομείο, να πέφτει από το παράθυρο. Πόσο ευτυχισμένος να είναι κάποιος σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι δεν χαμογελούν; Λοιπόν, σ’ εμένα ο ψεκασμός δεν έχει επιδράσει ακόμη. Ορίστε πώς οι Γερμανοί εξοντώνουν τους Έλληνες. Στα νοσοκομεία. Έχεις 25 ευρώ, μπαίνεις για νοσηλεία. Δεν έχεις, πεθαίνεις. Παλιότερα είχαν τους φούρνους.

// Με τι μοιάζει η χώρα μας;
Με πειραματόζωο στο «Big Brother». Νιώθω ότι είμαστε οι «πίθηκοι» της Ευρώπης και κάποιοι μας κάνουν πειράματα για να δουν πόσο ανθεκτικοί είμαστε, πόσο αντέχουμε. Αυτό που ζούμε είναι πόλεμος και το ότι αντιστεκόμαστε με τόση υπερηφάνεια και αλληλεγγύη είναι κάτι που δεν το περίμεναν. Δεν μπορούν να μας εξοντώσουν τόσο εύκολα, όπως φαίνεται.

// Πώς θα πετάξουμε έξω τους εχθρούς;
Αν κατέβουμε όλοι συνολικά, μαζικά στους δρόμους και φωνάξουμε «φτάνει μέχρι εδώ».

// Τι σας φοβίζει σήμερα;
Το ότι η επιβίωση έχει φτάσει στα όρια του «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Αλλά αλίμονό μας. Οι άνθρωποι δεν είμαστε ζώα στη ζούγκλα. Σκεφτόμαστε.

// Είστε αισιόδοξος; Θα νικήσουμε;
Ακόμη και στο πόκερ, το πιο δύσκολο παιχνίδι, υπάρχει η ανατροπή. Κανείς δεν ξέρει το τέλος σε καμία μάχη, σε κανέναν πόλεμο, σε καμία σχέση. Εύχομαι μόνο να μην είναι όλα προσημειωμένα κι εμείς τα πιόνια.

// Τι άλλο θα θέλατε από τη ζωή σας;
Θα ήθελα να γίνω γονιός, να κάνω οικογένεια. Νιώθω ότι είμαι έτοιμος να αποκτήσω ένα παιδάκι. Το θέλω πάρα πολύ. Αλλά δεν θέλω μια οικογένεια σαν καρτ ποστάλ. Ο γάμος, η οικογένεια, δεν είναι μια ωραία φωτογραφία με τους δύο ενήλικες και το ανήλικο στη μέση. Η οικογένεια είναι δέσιμο ουσιαστικό. Δεν μιλάω για υπερβολή. Γιατί και τη σοκολάτα -το πιο ωραίο πράγμα στον κόσμο- αν την τρως σε υπερβολική δόση, θα πονέσει η κοιλιά σου. Γονέας, λοιπόν, με αγάπη και μέτρο.