ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΓΙΑ ΑΟΖ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ

Μία συνέλευση εξαιρετικά υψηλού επιπέδου όπου ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Ράσμουσεν, στην τοποθέτησή του περιέγραψε τον αναβαθμισμένο ρόλο του Οργανισμού στην περιοχή των Βαλκανίων και της Αν. Μεσογείου.

Η ελληνική αντιπροσωπεία τόσο στις συνομιλίες της με μέλη άλλων αντιπροσωπειών όσο και στις παρεμβάσεις της στα κείμενα ψηφισμάτων, επεσήμανε το σταθεροποιητικό ρόλο της χώρας και τη λειτουργία της ως νησίδα ασφάλειας στην ιδιαίτερα ασταθή περιοχή της ΝΑ Μεσογείου (Β. Αφρική, Συρία, Τουρκία, Ιράν). Στην τελευταία ημέρα εργασιών της Συνέλευσης, τούρκος εμπειρογνώμονας, παρουσιάζοντας ανάλυση για τους ενεργειακούς δρόμους, προέβαλε εμμέσως πλην σαφώς την τουρκική θέση για την ΑΟΖ στην περιοχή ανάμεσα σε Κύπρο και Κρήτη, αμφισβητώντας όχι μόνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, αλλά και την οικονομική βιωσιμότητα του μελλοντικού αγωγού Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα. Εκπροσωπώντας το ελληνικό Κοινοβούλιο στην Επιτροπή ο βουλευτής Ροδόπης, κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, επιχειρηματολόγησε υπέρ των ελληνικών θέσεων. Εξήγησε ότι η ελληνική θέση βασίζεται πάνω σε δύο ισχυρούς νομικούς πυλώνες:

• Πρώτον, στις διεθνείς και διμερείς Συνθήκες ανάμεσα σε Ελλάδα-Τουρκία-Ιταλία, που εντάσσουν το Καστελόριζο στο Ελληνικό Αιγαιακό νησιωτικό σύμπλεγμα της Δωδεκανήσου.

• Δεύτερον, στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και της ΑΟΖ και στη σχετική Νομολογία, που αναγνωρίζει στα νησιά ΑΟΖ, και άρα λόγω Καστελόριζου ενώνει το χώρο Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, δημιουργώντας προϋποθέσεις για ένα νέο ενεργειακό δρόμο.

Τέθηκε από τον κ. Στυλιανίδη ενώπιον όλων των εκπροσώπων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, το εξής ερώτημα: «Ποια είναι τα νομικά επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς και γιατί η Τουρκία δεν έχει κυρώσει και δεν εφαρμόζει στη Μεσόγειο το Διεθνές Δίκαιο της ΑΟΖ και της Θάλασσας;»

Ο τούρκος ομιλητής απέφυγε να απαντήσει, δηλώνοντας αναρμοδιότητα και ευχήθηκε να τα βρούμε όπως στο θέμα της τουριστικής συνεργασίας. Είναι σαφές ότι η διευθέτηση του ζητήματος της ΑΟΖ είναι απ’ όλους επιθυμητή, στη βάση πάντα του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας και αν δε γίνει αποδεκτή από την Τουρκία η νομική της αυτή βάση, είναι πρώιμο να αξιολογείται η βιωσιμότητα του αγωγού Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα.

Ενδιαφέρον πάντως ήταν -μετά το πέρας της συνεδρίασης- το σχόλιο βρετανίδας βουλευτού και προέδρου της Επιτροπής, ότι είναι σημαντικό να ακούγεται τεκμηριωμένα η άποψη της Ελλάδας, γεγονός που επιβεβαίωσε ότι η παρέμβαση Στυλιανίδη ήταν καίρια και βρήκε ανταπόκριση και εκτός συνόρων.

Όταν οι ελληνικές θέσεις παρουσιάζονται στους Διεθνείς Οργανισμούς στιβαρά και στοιχειοθετημένα, προστατεύονται αποτελεσματικότερα τα συμφέροντα της Ελλάδας και ενισχύεται η διεθνής της θέση.

Σε μία περίοδο που όλα τα βλέμματα της κοινής γνώμης είναι στραμμένα στη στάση της «τρόικας», η μοναδική ελπίδα της χώρας είναι να ακολουθήσει μία έξυπνη πολιτική διεθνών συμμαχιών αξιοποιώντας την προνομιακή γεωστρατηγική της θέση.