Απάντηση στους «58»
Χωρίς ελπίδα για το μέλλον της ελληνικής νεολαίας. Αλλά πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικό όταν οι συντάκτες του είναι μακριά από την ψυχή του λαού, μακριά από τις ανάγκες και τις αγωνίες του;
Είναι τόσο φτωχό το λεξιλόγιο των «58 σοφών» που δεν βρίσκεις ούτε μια λέξη καταδίκης του νεοφιλελευθερισμού και των συνεπειών του. Ούτε μία λέξη και για την άγρια λιτότητα στον λαό μας.
***
Ο ενδιάμεσος (κεντρώος) χώρος θα εκφραστεί πολιτικά με γνήσιες νέες λαϊκές δυνάμεις, που θα προέλθουν από τη μήτρα της ελληνικής κοινωνίας. Όχι από κατεστημένες δυνάμεις, οι οποίες μπλοκάρουν την ανάδειξη των νέων δυνάμεων.
Τους περισσότερους από τους υπογράφοντες το «μανιφέστο», οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ τους γνωρίζουν. Ανήκουν στη μοιραία για την οικονομία εκσυγχρονιστική εποχή όσο και στη δραματική μνημονιακή εποχή. Συμμετείχαν ποικιλοτρόπως είτε ως τεχνοκράτες-σύμβουλοι είτε ως πολιτικά στελέχη. Συνεπώς, βαρύνονται με πολιτική αναξιοπιστία και κοινωνική απαξίωση διαρκείας, η οποία δεν υπόκειται σε καμιά παραγραφή. Γιατί κατά τον κώδικα κοινωνικής ηθικής, τα αδικήματα της αναξιοπιστίας και της απαξίωσης είναι απαράγραπτα.
Δεν πείθουν κανέναν ότι μπορεί να φέρουν το καινούργιο. Κουβαλάνε παλαιές αμαρτωλές νοοτροπίες. Και στήνουν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να αποκαθάρουν τους αμαρτήσαντες και ινστιτούτο αισθητικής για λίφτινγκ στους χρεοκοπημένους του συστήματος Βενιζέλου-Σημίτη.
Το καινούργιο θα έλθει με νέους ανθρώπους από την κοινωνία και το διαφορετικό με νέες ιδέες από το μέλλον. Και αυτό το καινούργιο θα εκφραστεί από την Πρωτοβουλία για ένα πατριωτικό και κοινωνικό Κέντρο, την οποία πλαισιώνουν νέοι άνθρωποι.
Προαναγγέλλουμε ότι ύστερα από ώριμη σκέψη και με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, συμμετέχουμε δυναμικά και κινούμε κάθε διαδικασία προσέγγισης όλων των τίμιων και πατριωτικών δυνάμεων αντιμνημονιακής και μεταμνημονιακής αντίληψης.
Η Πρωτοβουλία για την πολιτική ανασύνταξη του ενδιάμεσου χώρου στην οποία έχω τιμή να συμμετέχω, θα εδράζεται στον συγκερασμό δύο μεγάλων ρευμάτων: τον πολιτικό ρεαλισμό του αειμνήστου Κων/νου Καραμανλή και το κοινωνικό όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτά τα μεγάλα ρεύματα αποτελούνται από λαϊκές δυνάμεις που έχουν εγκλωβιστεί στο σύστημα Σαμαρά η πρώτη και στο σύστημα Βενιζέλου η δεύτερη. Ειδικότερα, η ομάδα των «58», είναι αμοιβαδογενής εξέλιξη του συστήματος Σημίτη-Βενιζέλου και επιδιώκει την ανασύνταξη της καταρρέουσας elite και των αμαρτωλών εκπροσώπων της.
Ο ενδιάμεσος (κεντρώος) πολιτικός χώρος, έχει ανάγκη από ένα δημοκρατικό πατριωτικό και προοδευτικό σχήμα με λαϊκά χαρακτηριστικά και όχι από κινήσεις επιτήδειων εκπροσώπων της οικονομικοπολιτικής elite, που είναι διαθέσιμες για όλες τις παραπειστικές αποστολές με στόχο την παραπλάνηση του λαού και τον εγκλωβισμό του σε νέα σχήματα χειραγώγησης.
Η Πρωτοβουλία για ένα γνήσια πατριωτικό και προοδευτικό Κίνημα στον ενδιάμεσο χώρο ξεκαθαρίζει ευθύς εξαρχής ότι δυνάμεις και άτομα που μετεωρίζονται στο ηγετικό εποικοδόμημα στο οποίο ανήκουν οι πλείστοι των «58» και που συνέπραξαν στην μνημονιακή κατάργηση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών, δυνάμεις οι οποίες συνυπέγραψαν την εθνική και οικονομική υποθήκευση της χώρας βαρύνονται με την κοινωνική απαξίωση και την πολιτική αναξιοπιστία. Συνεπώς, οι δυνάμεις αυτές δεν μπορούν να αποτελούν εγγύηση για την ανασυγκρότηση, πολλώ δε μάλλον πολιτική έκφραση του ενδιάμεσου χώρου, ή εκείνου που επειδή τις βολεύει, ονομάζουν χώρο της Κεντροαριστεράς.
ΥΓ.: Αν δει κανείς και από τη χιουμοριστική πλευρά την κίνηση των «58», μοιάζει με μάντρα παλαιών οικοδομικών υλικών του καταρρεύσαντος εκσυγχρονισμού. Θα διακρίνει αρχιτεκτονικά μέλη του πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικού οικοδομήματος (προτομές, επιτύμβιες στήλες, κίονες, κιονόκρανα, μετώπες, αετώματα κ.λπ.). Με αυτά θέλουν να οικοδομήσουν τη σύγχρονη Κεντροαριστερά; Αυτό δεν θα είναι Κεντροαριστερά, θα είναι μουσείο.
* Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής