Διά χειρός…

…της ευρωβουλευτού Νίκης Τζαβέλλα από το άρθρο της στην «Καθημερινή» με τίτλο «Οι άριστοι και οι “πρωτοκλασάτοι” των κομματικών θερμοκηπίων»:

Ιδού οι… άριστοι και οι… πρωτοκλασάτοι…

«Θυμίζω στους παλαιότερους, κορυφαίο υπουργό παραγωγικού σημαντικότατου υπουργείου, που επαίρετο: “αν δει κανείς την υπογραφή μου πουθενά τα τρία χρόνια που ήμουν υπουργός, να μου τρυπήσει τη μύτη”! Επιβραβεύτηκε με υψηλότατα πόστα, εγχώρια και διεθνή.

Η Ελλάδα εδώ και 35 χρόνια, χρειάζεται τολμηρές μεταρρυθμίσεις, για να μετατραπεί από τελευταία Σοβιετία σε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις, έπρεπε να γίνουν από παντοδύναμα στελέχη των δύο κομμάτων εξουσίας και να υποστηριχθούν γενναιόδωρα και πατριωτικά από παντοδύναμα στελέχη της αντιπολίτευσης».

****

…του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά από την επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή» με τίτλο: «Περί επαναστατικής ορμής και “αγώνων”»:

Υποδείξεις προς επαναστάτες…

«Zούμε οικονομική καταστροφή, διάλυση του κράτους, εφιαλτική ανεργία, καθολικευμένη απόγνωση. Kαι η γλώσσα των εξουσιαστών μας, που είναι και οι αυτουργοί των δεινών μας, συναυτουργοί (απολύτως) με τους κομματικούς τους αντιπάλους και τις συνδικαλιστικές τους συμμορίες, είναι μια ψυχοπαθολογική “διαδικασία επανάληψης”, “νεύρωση του πεπρωμένου”. Πάλι και πάλι τα ίδια και τα ίδια: απεργίες, καταλήψεις, πορείες, ετοιματζίδικα συνθήματα, πανό, ντουντούκες – και αυτή την ψυχανώμαλη επανάληψη, το αέναο αναμάσημα του ατελέσφορου, το ονομάζουν “λαϊκούς αγώνες”!

Eπαναστατική ορμή θα πει: να αλλάξεις εσύ τους όρους του παιχνιδιού, να φέρεις σύγχυση στον αντίπαλο, να πάψεις να παίζεις στο γήπεδό του. Aντί να απεργήσουν οι εκπαιδευτικοί, να μπουν όλοι στις τάξεις τους, αλλά αρνούμενοι το “πρόγραμμα” του υπουργείου. Όλες τις ώρες, όλες τις μέρες, μαζί με τα παιδιά, να μνημονεύουν Διονύσιο Σολωμό και να μνημονεύουν Aλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Kαι να συζητάνε, να συζητάνε ατέλειωτα με τα παιδιά. Nα τους μιλάνε μόνο για ό,τι οι ίδιοι αγαπούν, για ό,τι τους ίδιους παθιάζει – θεωρητικά (όχι χρηστικά) μαθηματικά, τη φυσική σαν ερευνητική περιέργεια, την Iστορία σαν σπουδή των πολιτισμών. Nα απεργήσουν με αποχή από τη “λογική” του κομματικού κράτους, όχι απέχοντας από τα παιδιά.
Mόνο έτσι ξεκινάνε επαναστάσεις».

****

…του διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση από τη «Γνώμη» με τίτλο: «Η κουλτούρα Κασιδιάρη»:

Κινήσεις για ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα

«Η “κουλτούρα Κασιδιάρη”, αυτός ο ψευτοτσαμπουκάς και το δήθεν αντισυστημικό νταηλίκι, επιζεί, ελκύει αρκετούς ακόμη. Τα ορφανά του Μιχαλολιάκου και οι πολλοί τυχοδιώκτες της Δεξιάς, μαζί με τμήματα της λούμπεν επιχειρηματικής τάξης, επενδύουν σ’ αυτήν και σπεύδουν να εκμεταλλευθούν το κενό.

Από παντού έρχονται σήματα και μηνύματα ότι προσπαθούν να στήσουν ένα νέο εσωστρεφές αντιμνημονιακό, ακροδεξιό, λαϊκιστικό κόμμα απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, φιλοδοξώντας να το καταστήσουν κυρίαρχο.

Κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια αν τελικώς θα συγκροτηθεί και αν θα αποδειχθεί ικανό να απειλήσει τη Νέα Δημοκρατία.

Όπως και να έχει, πάντως, οι διεργασίες πρέπει να θεωρούνται δεδομένες και ίσως αρκούν να διαμορφώσουν περιβάλλον πολιτικής αστάθειας στην πιο κρίσιμη περίοδο για την οικονομία και τη χώρα».

****

…του Αναστάση Ι. Καραμήτσου από το σχόλιό του στο «Πρώτο Θέμα» του:

Κουκούτσι μυαλό δεν έχουν…

«Ποιος ξένος θα έρθει να επενδύσει όταν του ζητάνε “πόθεν έσχες” στην Ελλάδα λες και είναι βουλευτής ή δικαστής; Πρόσφατο το παράδειγμα νέου πλούσιου Έλληνα επιχειρηματία με διεθνή και μόνο δραστηριότητα (καμία δουλειά στην Ελλάδα) που αγόρασε μεγάλες εκτάσεις γης σε νησί και θέλησε να χτίσει και ένα ξενοδοχείο. Του ζητούν “πόθεν έσχες”, του βάζουν δεκάδες μικρά και μεγαλύτερα προβλήματα, του κάνουν τη ζωή δύσκολη, με αποτέλεσμα να φύγει τρέχοντας και να ματαιώσει την επένδυσή του. Οκτώ εφοριακοί ψάχνουν καμιά εικοσαριά χιλιάδες εμβάσματα που πήγαν στο εξωτερικό και δεν δικαιολογούνται από τα δηλωμένα εισοδήματα. Και άλλοι τόσοι “ερευνούν” χίλιες περιπτώσεις ενδεχόμενης φοροδιαφυγής της λίστας Λαγκάρντ. Αυτό γίνεται τρία χρόνια τώρα. Κανείς όμως δεν αποφασίζει να τους κάνει μια ρύθμιση και να τους πάρει έστω μερικά εκατομμύρια αντί να κατάσχουν λογαριασμούς για χρέη μερικών ευρώ. Ποιος θα φέρει τα λεφτά του στην Ελλάδα όταν οι πάντες πλέον μπορούν να σου ανοίξουν τους λογαριασμούς, τις θυρίδες, να σου πάρουν ακόμα και τον μισθό; Ποιος, έστω απλός εύπορος Ευρωπαίος, θα αγοράσει ένα σπίτι στη θάλασσα σε νησί όταν διαβάζει την προχθεσινή είδηση ότι αυτό τον μήνα έρχονται τρεις φόροι για το ίδιο ακίνητο;

Αν δεν μαζευτεί αυτή η παράνοια, ξένος επενδυτής δεν θα πατήσει το πόδι του, οι Έλληνες θα φεύγουν τρέχοντας, είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, και οι Κασιδιάρηδες θα κάνουν πάρτι και πάλι σε λίγους μήνες. Θυμηθείτε το».