Η λύση στην κρίση είναι να επιστρέψουμε στα χωριά μας!

Πέταξε τη γραβάτα και το κοστούμι και ξαναγύρισε στο ρεπορτάζ. Αυτό που οφείλει να κάνει ο δημοσιογράφος. Ρεπόρτερ είναι τίτλος τιμής, μας λέει, και το αισθάνεται. Αλλά δεν μας μίλησε μόνο για το επάγγελμά μας, μας «αποκάλυψε» τα φραγκόσυκα της Κρήτης και τα πέτρινα σπίτια της Μάνης… Τους νέους που επιστρέφουν στα χωριά ως απάντηση στην κρίση, τους μπρατσαράδες της Χρυσής Αυγής που κάνανε μπίζνες με την οργή του έλληνα ψηφοφόρου, την «τρόικα», που γεννά «σωτήρες» και φασίστες, αλλά και τους ισχυρούς της Γης, που δεν πρέπει να τους αφήσουμε να κάνουν ό,τι γουστάρουν στη χώρα μας.

// Ποια είναι τα προβλήματα στην ελληνική περιφέρεια;
Η τρομακτική γραφειοκρατία. Ωστόσο, η επαρχία αντέχει στην κρίση. Γι’ αυτό και από τα αστικά κέντρα δημιουργείται ένα κύμα αποκέντρωσης. Οι πολίτες επιστρέφουν στην πατρίδα τους και ζητούν επαγγελματική διέξοδο. Με την κάμερα της εκπομπής κατέγραψα εκατό τέτοια περιστατικά, που νίκησαν την κρίση.

// Τι δουλειές κάνουν στην επαρχία, οι οποίες τους αποφέρουν;
Αγροτικές εργασίες. Η καλλιέργεια βοτάνων πάει πολύ καλά. Οι σιδεράδες, παραδοσιακό επάγγελμα, έχουν εξέλιξη, φτιάχνουν καζάνια, βαρέλια. Βγάζουν ένα καλό μεροκάματο για να ζήσουν την οικογένειά τους. Υπάρχει ποιότητα στη ζωή τους, υπάρχει σύνδεση με τη φύση. Υπάρχουν χωριά που είναι μια γροθιά. Εκεί κανείς δεν πεινάει. Στην Αθήνα δεν ξέρεις ποιος είναι ο διπλανός σου.
Η πρώτη εκπομπή φέτος μας ταξίδεψε μέχρι την Κρήτη. Επισκεφτήκαμε τα Ζωνιανά. Μια παρεξηγημένη περιοχή. Οι νέοι Κρητικοί, μορφωμένοι ως επί το πλείστον, έχουν μια γόνιμη τρέλα. Καλλιεργούν φραγκόσυκα και κάνουν φοβερές εξαγωγές. Ο Κρητικός ξορκίζει την κρίση με χαμόγελο και ευρηματικότητα. Συσκευάζουν και το λάδι τους και το κρασί τους. Το έζησα και στα Ανώγεια, ένα χωριό με πολιτισμό και κουλτούρα. Στεναχωριέμαι γιατί η τρέλα των Αθηναίων δεν παράγει ιδέες, είναι νοσηρή.

// Σε ποια εκπομπή νιώσατε μεγάλη έκπληξη για το επίπεδο ζωής;
Σε εκείνη για τη Μάνη. Οι άνθρωποι είναι σκληροί σαν πέτρα, δεν λυγίζουν, αμύνονται σαν τους πέτρινους πύργους τους. Δεν είναι τυχαίο το ότι η Μάνη δεν κατακτήθηκε ποτέ από εχθρούς. Ο τουρισμός πάει περίφημα, όπως και η αλιεία. Πολύ καλοί ψαράδες. Η εκπομπή γυρίστηκε την ημέρα του αγιασμού στα σχολεία και οι δασκάλες καλωσόριζαν από το μικρόφωνο τα παιδιά που πήγαν από την Αθήνα στα χωριά των παππούδων τους. Υπάρχει πλέον μια συγκινητική πραγματικότητα και ελπιδοφόρα. Οι νέοι επιστρέφουν στα χωριά τους. Δεν έχουμε ανάγκη ούτε από άλλους γιατρούς ούτε από δικηγόρους ούτε από αρχιτέκτονες ούτε από δημοσιογράφους ούτε από μαθηματικούς και φιλολόγους. Η ζωή είναι μικρή, προσωρινή, και πρέπει να επιβιώσουμε όμορφα και με χαρά. Όχι με κατήφεια.

// Η δολοφονία του Π. Φύσσα ήταν η κορυφή του παγόβουνου σε μια κοινωνία που βράζει;
Για μένα έπρεπε εδώ και καιρό να παρακολουθούνται τα τηλέφωνα της Χρυσής Αυγής. Όλοι είχαμε την υποψία ότι ήταν μια εγκληματική οργάνωση και να που επιβεβαιωθήκαμε ότι ήταν μια συμμορία.
Πιστεύω ότι απαλλαχθήκαμε από τη Χρυσή Αυγή. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Θα μπει ταφόπλακα στον φασισμό. Βέβαια, κάποια τέρατα αργούν να ξεψυχήσουν, αλλά τώρα ακούμε τον επιθανάτιο ρόγχο.

// Γιατί είχαν 500.000 ψηφοφόρους, με ανοδική τάση;
Φορούσαν μάσκες. Δεν ήταν μια ηρωική ομάδα. Βγήκαν με το σύνθημα: «Ψηφίστε μας να ξεβρωμίσει ο τόπος». Και ο κόσμος τούς ψήφισε γιατί ήθελε να εκδικηθεί τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Αυτοί που επαγγέλλονταν το ξεβρώμισμα ήταν αυτοί που είχαν στη δούλεψή τους Πακιστανούς, που δεν τους πείραζαν αρκεί να τους έσκαγαν χρήματα, ενώ με τους Αλβανούς έκαναν μπίζνες. Μια παρακρατική ομάδα που έκανε μπίζνες με μπρατσωμένους πορτιέρηδες της νύχτας. Ένα παραμάγαζο. Όσο μεγάλωνε η οργή του λαού για τα «χαράτσια», τους φόρους, μεγάλωναν και οι μπίζνες τους. Γι’ αυτό και η Ευρώπη, που νοιάζεται για τη Δημοκρατία, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι όσο σφίγγει τον κλοιό στους λαούς και τους ωθεί να υπογράφουν νέα Μνημόνια τόσο θα γεννιούνται διάφοροι σωτήρες που θα καλούν τους λαούς να τους ψηφίσουν για να δείρουν τους πολιτικούς τους. Πλέον δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει από φόρους. Μπορεί κάποια οικογένεια να ζήσει, να πάρει τα απαραίτητα, και να πληρώσει τους φόρους της; Οι περισσότερες οικογένειες δεν πληρώνουν τους φόρους και αυτοί συσσωρεύονται μέχρι να τους πάρουν και τα σπίτια. Δηλαδή, τι θα καταφέρει η «τρόικα» με το να ξεσπιτώσει όλους τους Έλληνες; Απλώς, νιώθουν ισχυροί και κάνουν ό,τι γουστάρουν. Εμείς θα κάτσουμε με στωικότητα να μας κάνουν ό,τι γουστάρουν;

// Γιατί οι Έλληνες δεν εξεγείρονται;
Γιατί ο πατέρας ζει το παιδί στην Ελλάδα και το παιδί τον πατέρα. Χιλιάδες ζουν έτσι. Το ξέρουν ότι η οικογένεια στην Ελλάδα είναι δεμένη, κάτι που αυτοί δεν έχουν. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Η κρίση μέχρι σήμερα μας έχει βρει ενωμένους. Για πόσο ακόμη, όμως; Ευτυχώς που στην Ελλάδα δεν έχουμε ενισχυμένη ταξική συνείδηση. Η ταξική συνείδηση γεννιέται στα ανθρακωρυχεία, στα εργοστάσια, και δημιουργείται η πάλη. Στην Ελλάδα υπήρχε ενισχυμένη η μεσαία τάξη. Οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης σπάνια επαναστατούν. Έχουν περιουσία πoυ δεν θέλουν να χάσουν.

// Ο Alpha εξέπληξε με τα ποσοστά τηλεθέασης που συγκέντρωσε το Σαββατοκύριακο των συλλήψεων των μελών της Χρυσής Αυγής…
Ο Alpha με το που έφυγαν οι Γερμανοί του RTL έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Ισορρόπησε την ψυχαγωγία με την ενημέρωση. Και το δελτίο του χτυπάει τριαντάρια. Η εκπομπή μου ξεκίνησε για τέσσερις εκπομπές τον Ιούνιο και λόγω της υψηλής τηλεθέασης ο Alpha μού έδωσε την ευκαιρία να την παρουσιάσω φέτος όλη την τηλεοπτική σεζόν. Για μένα αυτή η δουλειά είναι μεράκι. Δύο μέρες γύρισμα, τις άλλες ημέρες μοντάζ και προβολή. Εβδομάδα και εκπομπή. Η επαφή με τους κατοίκους της Φλώρινας, των ακριτικών νησιών, που βρίσκονται μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια, με την άγονη γραμμή των Κυκλάδων, ήταν για μένα ένας αιφνιδιασμός. Είναι τιμή το να κάνω ακόμη ρεπορτάζ. Αυτό σημαίνει δημοσιογραφία, περιέργεια. Επίτηδες διαλέγω μέρη απομακρυσμένα, για να τα εξερευνώ, να τα ανακαλύπτω. Θέλω να εκπλήσσονται τα μάτια μου.

// Η καταγωγή σας είναι από την Κεφαλονιά. Σκέφτεστε να επιστρέψετε;
Οι ρίζες της οικογένειάς μου είναι από το Ιόνιο. Έχω παππούδες από την Κέρκυρα, γιαγιάδες από τη Λευκάδα και τη Ζάκυνθο, αλλά ο πατέρας παντρεύτηκε Κεφαλονίτισσα. Λατρεύω τα Επτάνησα. Την τρέλα των κατοίκων, τη μουσικότητά τους, την καλλιτεχνία τους, το πράσινό τους, το βότσαλο, την άμμο. Στην Κεφαλονιά θα τα βρείτε όλα. Και το ξερό τοπίο των Κυκλάδων και τα σπίτια του Καστελλόριζου και την αμμουδιά της Κρήτης. Είμαστε η μικρογραφία της Ελλάδας.

// Είστε τοπικιστής;
Όχι, είμαι αντικειμενικός. Αλλά όλη η Ελλάδα μας είναι όμορφη. Και το κλίμα μας. Οκτώ μήνες να φοράς πουκαμισάκι; Ευλογημένος τόπος; Να μη βάζεις πετρέλαιο; Η Ελλάδα μας, παρόλο που καίμε τα δάση της, βρωμίζουμε τις θάλασσές της, μας αντέχει ακόμη. Δυνατός τόπος.
Η λύση στην κρίση είναι να επιστρέψουμε στα χωριά μας και να αφήσουμε την Αθήνα, που μας πνίγει. Να απαιτήσουμε νοσοκομεία και σχολεία στην περιφέρεια. Ξέρετε ότι στα Κύθηρα βρίσκεται το πιο υπερσύγχρονο νοσοκομείο της Ελλάδας, ένα κόσμημα, με υπερσύγχρονα μηχανήματα, και έχει μπλέξει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και δεν παραδίδεται στον κόσμο;
Τρελά πράγματα με τους εργολάβους.

// Υπάρχει λύση στο αδιέξοδο της Ελλάδας; Υπάρχει χώρα που να έχει μπλέξει με το ΔΝΤ και να τα έχει καταφέρει;
Χρειάζεται να έχεις βγάλει το Χάρβαρντ για να δεις ότι η υπερφορολόγηση θα φέρει μείωση της κατανάλωσης και ύφεση της οικονομίας; Από το Μνημόνιο θα έρθει μόνο φτώχεια. Ποιος έξυπνος νους πίστευε ότι θα μας βάλει στο Μνημόνιο και θα ορθοποδήσουμε;

// Και τι θα κάνουμε;
Να πούμε μέχρι εδώ. Η λύση είναι στα χέρια μας. Είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος. Το σύνθημά μου είναι: «Δεν το βάζουμε κάτω».

// Εσείς πώς δεν το βάζετε κάτω;
Έχω βάλει τα χρέη μου σε διακανονισμό, και να σκεφτείτε ότι είμαι από τους καλά αμειβόμενους δημοσιογράφους. Δηλαδή, τι να πουν οι συνταξιούχοι έτσι που μας κατάντησαν; Μετά, για να χαίρομαι ψυχικά, να τη βρίσκω, επέστρεψα σ’ αυτό που ήμουν, ρεπόρτερ. Δεν τα πήγα ποτέ καλά με τη γραβάτα και το σακάκι. Είκοσι χρόνια ήμουν στο ρεπορτάζ. Ασυνείδητα ή συνειδητά, μπήκα τα τελευταία χρόνια στο κοστούμι και τρελάθηκα. Ξαναγύρισα σε αυτό που ήξερα. Το ποδήλατο δεν ξεχνιέται. Η κρίση θέλει ουσία. Νιώθω σαν μικρό παιδί όταν παίρνω το μικρόφωνο και την πένα στο χέρι. Είναι δυνατόν να είσαι δημοσιογράφος και να μην είσαι περίεργος, να μη ρωτάς, να μην παρατηρείς; Αν πάψεις να κάνεις ρεπορτάζ, που για μένα είναι τίτλος τιμής, φύγε από το επάγγελμα!
Ο δημοσιογράφος πεθαίνει με το γιατί στο στόμα. Έτσι θέλω να πεθάνω. Με το πού πάει αυτός και γιατί κάνει αυτό που κάνει. Γεννιέσαι δημοσιογράφος. Δεν παρατηρούν και δεν αναρωτιούνται όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο. Αυτό είναι έμφυτο.