Η απάντηση στον… συνωστισμό από τη γιαγιά του Μάξιμου

Επικαλούμενος τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο έκανε λόγο για «ένοχη συνεργία», συμπληρώνοντας ότι είναι τραγικά επίκαιρη η συζήτηση, διότι με την ανοχή της Δύσης και σήμερα συντελείται αφανισμός των χριστιανών της Μέσης Ανατολής.

Ο Μάξιμος πρότεινε την καθιέρωση μιας Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Μικρασιατών, των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, καθώς όπως είπε το σχέδιο των Τούρκων για καθαρό τουρκικό κράτος περιλάμβανε τον αφανισμό όλων των χριστιανικών λαών της Ανατολής. Με κοινή δράση θα επιτευχθεί ο κοινός στόχος της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας.

Ο Μικρασιάτης στην καταγωγή υπουργός τόνισε με νόημα ότι «τη Μικρασία τη χάσαμε και λόγω της εσωτερικής έριδας και της πλειοδοσίας κάποιων αφρόνων της εποχής που ζήταγαν από τον ελληνικό Στρατό να μην περιοριστεί στα μικρασιατικά παράλια, αλλά να φτάσει στην Κόκκινη Μηλιά. Ας μην αναπαράγουμε, λοιπόν, και σήμερα τις πιο αρνητικές πλευρές μας».

Ανασύροντας μνήμες από τα παιδικά του χρόνια ο θεσσαλός πολιτικός είπε ότι «η ιστορία δεν είναι αλά καρτ, έτσι ώστε ανάλογα με τις πρόσκαιρες πολιτικές ανάγκες να σβήνουμε, να παρασιωπούμε ή να διαγράφουμε. Αυτό ίσως δεν μπορούν να κατανοήσουν όσοι “συνωστίζουν” τις μνήμες στα στενά πλαίσια του «πολιτικά ορθού». Μπορεί να είναι πια ελάχιστοι οι εν ζωή πρόσφυγες πρώτης γενιάς, όμως είναι ζωντανές ακόμα ανάμεσά μας οι μαρτυρίες τους. Θυμούμαι τις διηγήσεις της γιαγιάς μου, της Χατζη-Μαρίας, για τον παππού Παντελή που κατέβηκε από το καράβι στην προκυμαία της Σμύρνης για να βρει τον αδελφό του. Τι και αν οι συγχωριανοί του, του έλεγαν να μην κατέβει διότι θα τον σφάξουν οι Τσέτες. Εκείνος δεν μπορούσε να αφήσει πίσω του τον μικρό του αδερφό, τον Καλλίνικο και τελικά βρήκε τραγικό τέλος. Κατά τραγική ειρωνεία, ο μικρός του αδερφός σώθηκε διότι είχε ανέβει σε άλλο βαπόρι και κατάφερε να έλθει στη νέα πατρίδα».