Όλοι εναντίον όλων
«Όλοι εναντίον όλων», έχω γράψει και ξαναγράψει και σε αυτήν εδώ τη στήλη. Για του λόγου το αληθές, αντιγράφω μια παράγραφο:
«…Μια κοινωνία με συνοχή ως τα τέλη της δεκαετίας του ’70, αρχές του ’80, τείνει να μετατραπεί σε χώρο ανεξέλεγκτης δράσης παντός είδους βίας. Έχω ξαναγράψει ότι μπαίνουμε σε φάση: ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ. Έτσι, την -υπαρκτή από παλαιότερα- ενδοοικογενειακή βία, καθώς και τη βία κατά ανηλίκων, αδυνάτων, περιθωριακών, συμπληρώνει τώρα η βία διαφόρων ομάδων “κατά του κράτους”». («Επί Τροχάδην», «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», 6.3.2009). Κατά του «κράτους» έγραφα τότε, προ Μνημονίου.
Κατά πάντων συμπληρώνω τώρα.
Την ώρα που η χώρα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους, την ώρα που ο λαός μας σε μεγάλο ποσοστό παλεύει για την επιβίωσή του σε αντίξοες συνθήκες, τη στιγμή που είναι περισσότερο από ποτέ ΑΝΑΓΚΑΙΟ το πιο πλατύ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ αντι-Μνημονιακό ΜΕΤΩΠΟ και αντίστοιχη κυβέρνηση σωτηρίας, παρατηρούμε ΟΛΙΓΩΡΙΑ επί του θέματος από τις «παραδοσιακές» δημοκρατικές δυνάμεις. Ολιγωρία; Αμηχανία; Την ίδια στιγμή, η Χρυσή Αυγή βρήκε -πάλι-ευκαιρία να σπείρει μίσος και δολοφονία (δυστυχώς), πραγματοποιώντας το «ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΑΛΜΑ», φέρνοντάς μας προ των πυλών της καταστροφής και της εμφύλιας σύγκρουσης, που πολλές πλευρές (παρανοϊκών, ιδεοληπτικών, πρακτόρων κ.λπ., αδιάφορο) ονειρεύονται. Θέλουν να μας πάρουν μαζί τους στον όλεθρο. Να συμπληρώσω ότι, «δυστυχώς» για τη ΧΑ, δεν κατάλαβε ότι στον «Εμφύλιο» συμπεριλαμβάνεται και η ίδια,
ότι δεν θα έχει μόνο θύτες αλλά και θύματα…
Τούτη την ώρα που η Ελλάδα μόλις έθαψε τον αδικοχαμένο Παύλο Φύσσα, ο λογισμός μας τρέχει στα γιατί και στα πρέπει. Πώς φτάσαμε εδώ; Ποιος δηλητηριάζει τις σκέψεις μας με τόσο μίσος, ποιοι εκφέρουν κατά ημών, του λαού και της πατρίδας, τη συκοφαντία; Πώς ο φασισμός αποθρασύνθηκε και έφτασε στο αίμα; Από την άλλη, ο εθνομηδενισμός συναντά τον «εκσυγχρονισμό» και σε ενιαίο μέτωπο λοιδορούν τη χώρα που τους γέννησε, το γάλα που ήπιαν από τις μάνες τους για να μεγαλώσουν: Και εν συνεχεία να το (τις) φτύσουν… Καμία κολοβωμένη, αποκομμένη από τις ρίζες της χώρα, κανένα αποκομμένο από την Ιστορία του έθνος, δεν μπορεί να επιβιώσει. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τον πολιτισμό μας, την πορεία και την ταυτότητά μας, το αξιακό σύστημα που μας μεταδόθηκε διαμορφούμενο και ανανεούμενο ανά τους αιώνες… Για να σμιλευθεί ξανά το χθες με το σήμερα, για να υπάρξει αύριο. Κάθε «χάρισμα» αυτού του ΠΛΟΥΤΟΥ στην Ακροδεξιά είναι ΛΑΘΟΣ ολκής, καταστροφή.
Μπορεί να φτάσαμε ως τον 21ο αιώνα, πλην όμως οι πνευματικές μας δυνάμεις έχουν λιγοστέψει, ο πνευματικός κόσμος οικουρεί. Πριν περάσουμε στην ΑΚΙΝΗΣΙΑ, προεόρτιο θανάτου, πριν γίνουμε μουσειακό είδος, σύγχρονοι υπό εξαφάνιση (νεο) Φοίνικες, οφείλουμε να αντιπαλέψουμε τη σημερινή πραγματικότητα με δημοκρατική ΠΑΝΣΤΡΑΤΙΑ, με αντιπρόταση εξόδου από τα καταστροφικά Μνημόνια και την εξάρτηση της χώρας, που τη μετατρέπει καθημερινά σε μια ανεξέλεγκτη χωματερή…
Το «όλοι εναντίον όλων» θα ΜΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ.
Η (σωστή, αλλά) συγκυριακή αντιφασιστική πινελιά των ημερών δεν αλλάζει την ουσία των πραγμάτων.