Μας πυρπολούν…

Η συνέντευξη ορίστηκε στην Αθήνα γιατί οι χρόνοι του στην Κρήτη ήταν κυριολεκτικά εξαντλητικοί. Ο Αποστόλης Τότσικας, ταλαντούχος ηθοποιός, το καινούργιο τηλεοπτικό είδωλο των γυναικών, από τη νέα σεζόν στον ΑΝΤ1, είναι βέβαιο ότι θα μεθύσει με το «Μπρούσκο» τις θαυμάστριές του. Έχει, όμως, ένα ατού. Δουλεύει ακατάπαυστα χωρίς να παραπονιέται. Και έχει και άποψη.
Για τους νέους που δεν επαναστατούν, για την εξουσία πους μας θέλει αμόρφωτους να μας χειραγωγεί σαν ζώα, για το άγχος και το στρες που είναι χειρότερα από τον καρκίνο. Αλλά μιλά και για τη μαγεία του αρχαίου κειμένου που καθοδηγεί τον ηθοποιό, για την ίαση των θαλασσών μας και τη δύναμη της αγάπης.

// Ο ΑΝΤ1 σάς εμπιστεύτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας σειράς που φαίνεται ότι θα τα βάλει ή με τη «Φατμαγκιούλ» των 800.000 τηλεθεατών ή με τα «Κλεμμένα όνειρα» των 1.500.000.
Μεγάλη η ευθύνη;
Είναι τεράστια η ευθύνη γιατί ο πρωταγωνιστής στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, δίνει τον ρυθμό. Είσαι υπεύθυνος για να δώσεις τη σωστή ενέργεια σε όλους τους άλλους. Όση και αν είναι η κούραση -ειδικά σ’ ένα καθημερινό που οι χρόνοι είναι γρήγοροι- δεν πρέπει να πέσεις αλλά να έχεις δύναμη για να καθορίσεις το αποτέλεσμα.
Ο κόσμος αναζητά τις ελληνικές σειρές. Ο ΑΝΤ1 έκανε φέτος μια πολύ έξυπνη κίνηση. Εμπιστεύτηκε τους έλληνες ηθοποιούς και τους υποστήριξε εκατό τοις εκατό με γυρίσματα σε Κρήτη και Κύπρο. Η σειρά θα αγγίξει όλο το φάσμα των ηλικιών γιατί είναι μια παραγωγή που αφορά τις ρίζες, την παράδοση αλλά και τον έρωτα που είναι τόσο απόλυτος, που στο πέρασμά του διαλύει τα πάντα.

// Στο σίριαλ, σας απατά η γυναίκα σας από την πρώτη κιόλας μέρα του γάμου σας ενώ είστε ο παιδικός της έρωτας. Πόσο καταστροφικό μπορεί να είναι αυτό για την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου;
Για μένα η αγάπη σημαίνει αφοσίωση. Όταν σε προδίδει ο πιο κοντινός σου άνθρωπος, ο συνοδοιπόρος σου, το τραύμα είναι τεράστιο γι’ αυτό και οι ήρωες αγγίζουν τα όρια της τραγικότητας. Ο έρωτας, όμως, είναι επαναστατική πράξη που σε θέλει παθιασμένο με τον άνθρωπο που θέλεις και να αδιαφορείς για όλους τους άλλους. Ως συναίσθημα προτιμώ την αγάπη. Το να είσαι ερωτευμένος είναι επιδερμικό, το να αγαπάς θέλει ψυχή. Το να αγαπάς και να αφιερώνεσαι, ειδικά στις μέρες μας με τις τόσες προκλήσεις, σημαίνει ότι είσαι υπεύθυνος, σοβαρός, έχεις αντιστάσεις και δεν χειραγωγείσαι. Κατά βάση πιστεύω ότι όσοι μένουν ουσιαστικά πιστοί σήμερα στη γυναίκα τους και την οικογένειά τους είναι η εξαίρεση. Ο ήρωας όταν αντιλαμβάνεται την απιστία θα γίνει πολύ κακός. Αλλά ότι είναι κάποιος κακός, είναι το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων.

// Μπορεί να συγχωρηθεί η απιστία;
Αναλόγως της συγνώμης. Αν καταλάβεις ότι ο άλλος λέει συγγνώμη ως αποτέλεσμα μιας βαθιάς εσωτερικής διαδρομής, που είναι και το πιο δύσκολο και το κάνει και πράξη, μετανιώσει και αλλάξει πορεία, τότε ναι, αξίζει να συμπορευτείς μαζί του, να δώσεις μια ευκαιρία.

// Ευκαιρία στο υπάρχον πολιτικό και κοινωνικό σύστημα αξίζει να δώσει η νέα γενιά;
Καμία. Πρέπει να φωνάξουμε, όχι άλλο. Είναι επιτακτική ανάγκη. Η υπομονή τελείωσε. Μας πυρπολούν όλο με νέους φόρους, με νέα χαράτσια, με νέες περικοπές και καμία ανάπτυξη. Αν παραμείνουμε κι άλλο στο σπίτι μας και δεν ξεσηκωθούμε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Δεν είμαστε ζώα, είμαστε άνθρωποι! Αλλά δεν πιστεύω σε εξεγέρσεις πολιτικά υποκινούμενες. Πιστεύω στην αγανάκτηση του λαού.

// Ξεκινήσαμε τη σχολική χρονιά με απεργίες.
Ώρες γνώσης χάνονται.
Πιστεύετε ότι τους νοιάζει; Τους αμόρφωτους τους χειραγωγούν καλύτερα από τους μορφωμένους. Μας θέλουν χαμένους μέσα στην υπερπληροφόρηση ή την παραπληροφόρηση του διαδικτύου.

// Θεωρείτε τα αρχαία ελληνικά νεκρή γλώσσα που πρέπει να βγει από τη διδακτέα ύλη των σχολείων;
Θα σας πω κάτι όπως το έχω ζήσει βιωματικά μέσα από τους ρόλους της αρχαίας τραγωδίας. Το αρχαίο κείμενο έχει τέτοιο ρυθμό, ζωντάνια μέσα του, δίνει τόσες πληροφορίες, οδηγίες που ο μεταφραστής και ο σκηνοθέτης δεν μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους. Αυτό τι σημαίνει; Ότι η γλώσσα αυτή σου μιλάει, σε καθοδηγεί. Εδώ οι περισσότερες λέξεις στη φιλοσοφία, στο θέατρο, στην επιστήμη, στη μουσική έχουν ρίζα τα αρχαία ελληνικά σε παγκόσμια βάση. Η συζήτηση από μόνη της είναι άκυρη γιατί η πραγματικότητα θέλει τα αρχαία ελληνικά να είναι στην καθημερινότητά μας. Όλα τα άλλα είναι πολιτικές σκοπιμότητες. Αν ζούσε ο Κάρολος Κουν, ο μεγαλύτερος δραματουργός που στο Υπόγειό του γεννιόταν η τέχνη, θα μπορούσε να απαντήσει κατάλληλα σ όλους αυτούς που αντί να εξελίσσονται και να πειραματίζονται με το παλιό το αποδομούν ή θέλουν να το σβήσουν. Εγώ ίσως να μην έχω τη γνώση ή τα επιχειρήματα, αλλά έχω ως ηθοποιός την εμπειρία του αρχαίου κειμένου.

// Υπάρχουν πολιτικοί με όραμα σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο;
Δεν υπάρχουν πολιτικοί με όραμα. Υπάρχουν τα οράματα των πολυεθνικών. Και αυτοί που μπαίνουν στον Λευκό Οίκο, αν δεν ήθελαν οι πολυεθνικές δεν θα ανέβαιναν. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών κυβερνούν.

// Ποια είναι η ασθένεια της εποχής μας;
Θεωρώ ότι ισχυρότερο και από τον καρκίνο είναι το άγχος. Ο κόσμος πεθαίνει από το στρες. Ο κόσμος αυτοκτονεί από τα χρέη. Και ακόμη θεωρώ ότι δεν έχουμε πονέσει αρκετά στην Ελλάδα. Τα χειρότερα έρχονται. Δεν μπορώ να προσδιορίσω τι συμβαίνει στη χώρα μου. Ποιοι την ορέγονται, τι θέλουν από εμάς. Πρέπει αντί να πηδάμε στο μέλλον να προσγειωθούμε στο παρόν και να την προστατεύσουμε. Για μένα είναι πασιφανές το τι θέλουν. Την ομορφιά της. Τη θάλασσά της. Έχω ταξιδέψει αρκετά και αυτή η θάλασσα η καθαρή που σε τραβά να κολυμπήσεις, να ιαθείς, δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη. Το νερό της δεν είναι γκρίζο, δεν είναι λάσπη. Το νερό της είναι ιαματικό, έχει ποιότητα.

// Είπατε να αντισταθούμε. Σε ποιους;
Μα ζούμε έναν πόλεμο, δεν τον βλέπετε; Στις δουλειές επικρατεί ο θάνατός σου η ζωή μου. Υπάρχει ο πόλεμος μέσα στα σπίτια μας σε κάθε φάκελο που μας χτυπά την πόρτα για να τον πληρώσουμε.
Εγώ απορώ γιατί οι νέοι κάθονται στις καφετέριες ή στο πατρικό τους και δεν παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους… Η ελληνική οικογένεια από τη μια βοηθά τα μέλη της στα δύσκολα αλλά από την άλλη τα ευνουχίζει, δεν τους δίνει την ώθηση να αγωνιστούν, να ωριμάσουν, να ανεξαρτητοποιηθούν. Το παιδί πρέπει να βρει τον δικό του δρόμο. Δεν είναι φυσική εξέλιξη να είναι 30 χρονών και να ζει με τη μάνα του. Και οι γονείς πρέπει μετά τη σύνταξή τους να ηρεμήσουν και αυτοί, να ζήσουν για τον εαυτό τους. Αρκετά έδωσαν. Οι ξένοι που χαιρετάνε τα παιδιά τους στα 18 δεν το κάνουν επειδή δεν τα αγαπάνε, αλλά για να μάθουν να μάχονται.

// Κλέψατε τις εντυπώσεις στο Εθνικό Θέατρο στην «Οδύσσεια» του Μπομπ Ουίλσον. Μεγάλη εμπειρία για εσάς;
Έμαθα πώς είναι πραγματικά να δουλεύεις με τον Ουίλσον. Να δουλεύεις με ηρεμία και με ψυχραιμία. Ο σκηνοθέτης αυτός βγάζει από τον ηθοποιό τον καλύτερό του εαυτό. Ξέρετε ότι στην Ιταλία είχαν προπωληθεί τα εισιτήρια για την «Οδύσσεια» από τον Σεπτέμβριο και εμείς πήγαμε για την παράσταση την άνοιξη; Ήταν μεγάλη στιγμή για το Εθνικό μας Θέατρο το ταξίδι της «Οδύσσειας» στην Ευρώπη. Μας αγκάλιασαν απίστευτα. Το κείμενο της «Οδύσσειας» συγκινεί παγκοσμίως. Ιντριγκάρει. Όπως και το ταξίδι της ζωής. Δεν ξέρεις πού θα καταλήξεις αλλά σημασία έχει να δεις όσο πιο πολλά πράγματα μπορείς.

// Ποια είναι η εικόνα τού έξω κόσμου για τη χώρα μας;
Στο εξωτερικό μάς θεωρούν τεμπέληδες. Αλλά επειδή έχω ταξιδέψει αρκετά δεν έχω δει τους Ευρωπαίους να δουλεύουν περισσότερο από ό,τι εμείς. Απλώς η διαφορά είναι στον επαγγελματισμό και στον σεβασμό που έχουν απέναντι στον πελάτη. Επιθυμείς για τον πελάτη το καλύτερο. Δεν είναι επιφάνεια, είναι ουσία. Καλλιεργούν το αίσθημα της ευθύνης.

// Τι επιθυμείς για τη χώρα σου;
Να πάρουν ρίσκα οι Έλληνες και να αναπτυχθούν.

// Και για εσένα προσωπικά;
Θέλω να δουλεύω. Στην Ελλάδα είναι, στο εξωτερικό είναι, στη Σελήνη είναι, θέλω να κάνω ωραίες καλλιτεχνικές δουλειές που θα μου αναπτύσσουν τη τεχνική μου γύρω από την τέχνη μου. Και προσωπικά θέλω να διατηρήσω όσα έχω αυτήν τη στιγμή στη ζωή μου και με κάνουν ευτυχισμένο.

// Έχετε κάνει μια σπουδαία τηλεοπτική δουλειά, την έζησα από κοντά στα Χανιά στην αποστολή του ΑΝΤ1 στην Κρήτη. Όταν μπαίνει η νύφη με καΐκι από τον ενετικό φάρο και εσύ την περιμένεις στο λιμάνι πάνω στο άλογο, τύφλα να έχει ο Σουλεϊμάν και τα παλάτια…
Το τουρκικό υπουργείο Τουρισμού και Πολιτισμού, όμως, βοηθάει τις σειρές τους. Εδώ το υπουργείο αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες σαν κάτι τύπους παράνομους. Δεν μας αγκάλιασε ποτέ παρότι έχει να κερδίσει.

// Ποιο είναι το ελάττωμα του Έλληνα;
Ότι δεν έχουμε γνώση της ιστορίας μας και επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας. Δεν σκάβουμε στο παρελθόν μας με ψυχραιμία. Δεν βλέπουμε το πασιφανές, ότι αυτήν τη χώρα και τα καλά της θέλουν να την απομυζήσουν και να την κλέψουν όλοι αυτοί που τάχα θέλουν να μας βοηθήσουν. Μας βοηθούν γιατί χρεοκοπήσαμε ή θέλουν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο και τις τζάμπα διακοπές στον ελληνικό ήλιο; Πέσαμε στην παγίδα ενός τεράστιου παιχνιδιού, τα γεγονότα πλέον μας ξεπερνούν.

// Είστε αισιόδοξος;
Πάντα. Έχω μάθει να δουλεύω σκληρά και δεν παραπονιέμαι. Αυτοί είναι οι ρυθμοί των ηθοποιών στην Ελλάδα, αλλιώς ας δούλευα στο Χόλυγουντ να είχα και το δικό μου τροχόσπιτο στο γύρισμα και να έβγαινα από αυτό όταν θα ήταν να πω τα λόγια μου και να γυρίσω τη σκηνή. Οι ξένοι ηθοποιοί έχουν να πουν μόνο τον ρόλο τους και την τρέλα των παπαράτσι. Οι Έλληνες κάνουν τον μάνατζερ του εαυτού τους, τις δημόσιες σχέσεις, τους λογιστές. Είμαστε καλύτεροι πιστεύω. Το κακό μας είναι ότι ζηλεύουμε την επιτυχία του άλλου. Πρέπει να βρεθεί χάπι για αυτήν την αρρώστια. Γιατί να ζηλεύουμε και όχι να θαυμάζουμε;