Στημένος διαγωνισμός της ΕΥΔΑΠ φωτογραφίζει τον ανάδοχο!
Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο έργο -καλύπτει το 14% του προϋπολογισμού της ΕΥΔΑΠ-, το οποίο προκηρύχθηκε την ώρα που η ΕΥΔΑΠ τελεί υπό αποκρατικοποίηση, που -σύμφωνα με τον σχεδιασμό που έχει ανακοινωθεί- θα ολοκληρωθεί μέσα στο 2014, αν και δεν είναι σίγουρο ότι θα γίνει με τις αντιδράσεις που έχουν ήδη εκδηλωθεί. Και εδω τίθεται εύλογα το ερώτημα, απορία, προς τι αυτή η πρεμουρα; Τι κρύβει αυτή η βιασύνη;
Οταν μάλιστα η χαμένη θα ειναι η ΕΥΔΑΠ και το κράτος, αφου εκείνος που θα θελήσει να μετάσχει στον διαγωνισμό γνωρίζοντας οτι θα αναλάβει να πληρώσει τα 220 εκατ. ευρω στον εργολάβο του έργου, που ενδεχομένως να φθάσουν στα 400 εκατ. ευρω με επεκτάσεις με τα γνωστά κόλπα που γίνονται στις εργολαβίες, θα προσφέρει μειωμένη τιμή, μικρότερη από αυτή που θα έδινε αν δεν υπήρχε η ανάθεση του εν λογω έργου. Πέραν του γεγονότος οτι ο ιδιωτης πλεον ιδιοκτήτης της ΕΥΔΑΠ μπορει να πετύχει φθηνότερη προσφορά για το έργο της Ψυττάλειας.
Υπάρχει επομένως σαφέστατη εξήγηση της πρέμουρας να δοθεί το…δωράκι στον γνωστό μεγαλοεργολάβο που έχει δραστηριότητα και στα ΜΜΕ, πριν η ΕΥΔΑΠ περάσει σε ιδιωτικά χέρια και τα συμβαινοντα σήμερα στον ΟΠΑΠ επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω.
Όλα λοιπόν δείχνουν ότι πρόκειται για έναν φωτογραφικό διαγωνισμό, που εκ προοιμίου προδιαγράφει έναν ανάδοχο και μόνον στην Ελλάδα, αφού τα απαιτούμενα προσόντα συμμετοχής είναι εξαιρετικά στενά και περιορίζουν τη δυνατότητα συμμετοχής σε ελάχιστους υποψηφίους.
Με τη μέθοδο της απαιτούμενης εμπειρίας για τη συμμετοχή καθίσταται αδύνατη η συμμετοχή των περισσότερων μεγάλων εταιρειών του κλάδου: Αξιώνεται σωρευτική εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας σε μονάδα ίδια με την Ψυττάλεια, ισοδύναμου πληθυσμού μεγαλύτερου ή ίσου του ενός εκατομμυρίου (1.000.000 ΙΠ), για χρονική περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών, και εμπειρία σε μονάδα αναερόβιας χώνευσης ιλύος όγκου ίσου με ή μεγαλύτερου από 4.000 μ3 σε εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων ή εγκατάσταση επεξεργασίας ιλύος προερχόμενης από επεξεργασία λυμάτων για χρονική περίοδο τουλάχιστον δύο ετών συνολικά.
Πόσες μονάδες εγκαταστάσεων βιολογικής επεξεργασίας λυμάτων με ισοδύναμο πληθυσμό μεγαλύτερο ή ίσο του 1.000.000 υπάρχουν στην Ευρώπη; Ελάχιστες, αφού στην Ευρώπη κατασκευάζονται πολλές μικρότερες μονάδες ανά πόλη.
Στην Ελλάδα μόνο μία πόλη πληροί τα κριτήρια αυτά. Εξάλλου, μόνον μία μονάδα αναερόβιας χώνευσης ιλύος (όγκου ίσου με 4.000 μ3) υπάρχει στην ελληνική επικράτεια.
Συνεπώς, εμπειρία τέτοια μπορεί να έχει και πάλι μόνο η γνωστή εταιρεία που λειτουργεί και συντηρεί τη μονάδα του ΚΕΛΨ. Κατά τρόπο όλως μεροληπτικό και ενάντια στις διεθνείς πρακτικές, η ΕΥΔΑΠ ζητάει ποσοτικά κριτήρια αντί για ποιοτικά, όπως είθισται σε τέτοιους διαγωνισμούς. Τεχνικά δεν τεκμηριώνεται η ικανότητα λειτουργίας εργοστασίου του μεγέθους του ΚΕΛΨ από κάποιον που έχει εμπειρία μονάδας 1.000.000 κατοίκων έναντι κάποιου που έχει λειτουργήσει μικρότερες μονάδες οι οποίες συνολικά πληρούν το κριτήριο του 1.000.000 κατοίκων.
Ο αποκλεισμός εταιρειών με πολλαπλάσια εμπειρία, σε πολλές μονάδες μικρότερου μεγέθους, εμφανίζεται αδικαιολόγητος και έχει μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση της επιλογής του συγκεκριμένου αναδόχου.
Η φωτογράφηση αναδόχου είναι φανερή και από την απαιτούμενη εμπειρία των στελεχών:
Τα στελέχη που θα στελεχώσουν τις κατ’ ελάχιστον θέσεις ευθύνης για την εκτέλεση των υπηρεσιών, και έχουν τεθεί ως προαπαιτούμενο συμμετοχής, ζητείται να έχουν εξωπραγματική εμπειρία: διευθυντής έργου διπλωματούχος μηχανικός ΑΕΙ, με ελάχιστη εμπειρία σε αντίστοιχα καθήκοντα 10 έτη, υπεύθυνος μηχανικός λειτουργίας χημικός μηχανικός, διπλωματούχος ΑΕΙ, με ελάχιστη εμπειρία σε αντίστοιχα καθήκοντα 7 έτη κ.ο.κ.
Φαίνεται καθαρά ότι η διακήρυξη παραβιάζει στα θέματα αυτά την κείμενη κοινοτική και εσωτερική νομοθεσία και στην πραγματικότητα προδιαγράφει μία μόνο ελληνική επιχείρηση.
Ένα άλλο θέμα είναι ότι και το αντικείμενο του διαγωνισμού δεν είναι σαφές, ούτε για τους υποψηφίους ούτε για τα ελεγκτικά όργανα.
Ενώ προκηρύσσεται ένας διαγωνισμός υπηρεσιών, παρεισφρέει και ένα έργο: Η «Ενεργειακή Βελτιστοποίηση του ΚΕΛΨ». Αυτή όμως η βελτιστοποίηση ούτε περιγράφεται τεχνικά ούτε και προϋπολογίζεται σε επιμέρους τιμές, ανά υλικό και εργασία, αλλά εντάσσεται αόριστα στο συνολικό πακέτο των 220.000.000 ευρώ, χωρίς να ξεχωρίζουν οι υπηρεσίες συντήρησης και λειτουργίας από το έργο βελτιστοποίησης. Δεν υπάρχει ακριβής και αναλυτική περιγραφή των αναγκαίων εργασιών, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί τι θα κατασκευασθεί και τι πληρώνει η ΕΥΔΑΠ, αλλά ζητείται απλώς ένα ενεργειακό αποτέλεσμα, ποσοστιαίας και ποσοτικής βελτίωσης. Έτσι, καλούνται οι υποψήφιοι να υποβάλουν προσφορές στα τυφλά.
Ακόμη, είναι αδύνατον να ελεγχθεί αν η βελτιστοποίηση αυτή επικαλύπτεται συνολικά ή εν μέρει από προγενέστερες συμβάσεις στο πλαίσιο λειτουργίας και συντήρησης του ΚΕΛΨ.
Ενώ, λοιπόν, τα κριτήρια συμμετοχής είναι εξαιρετικά περιοριστικά και πολύ εξειδικευμένα, το αντικείμενο της ανάθεσης είναι εξόφθαλμα ασαφές. Αυτό που έχει ξεκινήσει είναι μια διαδικασία που καταργεί τον ανταγωνισμό και θα επιβαρύνει την ΕΥΔΑΠ με ιδιαίτερα υψηλό τίμημα!
Πολλές οι αμαρτίες…
Πολύ σημαντικό είναι επίσης το ερώτημα πώς μπορεί μια εταιρεία σαν την ΕΥΔΑΠ, η οποία επικαλείται τεχνογνωσία, know-how expertise κ.λπ. στον τομέα του νερού και των λυμάτων, να μην έχει τη δυνατότητα να διαχειρίζεται μόνη της την εγκατάσταση του ΚΕΛ Ψυττάλειας, ύστερα από τόσες δεκαετίες…
Δεν αποτελεί αυτό τη χειρότερη διαφήμιση της εξαγγελθείσας αποκρατικοποίησης; Υπενθυμίζεται ότι, παρά την παρουσία του εργολάβου με περισσότερα από 40 άτομα, η ΕΥΔΑΠ εξακολουθεί να διατηρεί στο ΚΕΛ Ψυττάλειας πολυάριθμο προσωπικό (της τάξεως των 30-35 ατόμων).