«Πόλο» για επιβίωση αναζητεί το ΠΑΣΟΚ

Στόχος αυτής της προσπάθειας η «αυτόνομη» εκλογική επιβίωση αυτού του μικρού πόλου, εάν είναι δυνατόν ακόμα και στις ευρωεκλογές, ώστε να μην αναγκαστεί να συρθεί το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ και να «ενσωματωθεί» και επίσημα με τη ΝΔ.

Η επέτειος για τη συμπλήρωση 39 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και το διήμερο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε, έδωσε κάποια στοιχειώδη ευκαιρία στον κ. Βενιζέλο να καταγράψει αυτό το εγχείρημα, ωστόσο επισκιάστηκε σε ένα μεγάλο βαθμό από τις τοποθετήσεις και την παρουσία των δύο πρώην πρωθυπουργών και πρώην προέδρων του ΠΑΣΟΚ, Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου. Παράλληλα, αίσθηση προκάλεσαν οι παρεμβάσεις πρωτίστως του Δημήτρη Ρέππα, που άνοιξε θέμα προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ (για να δεχθεί στη συνέχεια την κριτική του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου), αλλά και των Μιλτιάδη Παπαϊωάννου και Κώστα Σκανδαλίδη που προσπάθησαν να «μιλήσουν» σε ό,τι έχει απομείνει από τη λεγόμενη σοσιαλιστική και αριστερή βάση του ΠΑΣΟΚ και να επισημάνουν την ανάγκη μιας προσπάθειας διαλόγου και προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ και την λήψη σαφών και διακριτών αποστάσεων από την ΝΔ.

Το βασικό χαρακτηριστικό πάντως του συνεδρίου για την επέτειο των 39 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, ήταν η παντελής έλλειψη αυτοκριτικής, τόσο από τους δύο απελθόντες ηγέτες του, τον Κ. Σημίτη και τον Γ. Παπανδρέου, όσο και από τον νυν πρόεδρό του Ε. Βενιζέλο. Ωστόσο και οι τρεις κατέγραψαν το στίγμα τους, ενώ οι κ. Σημίτης και Παπανδρέου επιχείρησαν, σύμφωνα με εκτιμήσεις έμπειρων πολιτικών στελεχών, να δημιουργήσουν και κάποιες παρακαταθήκες, ενδεχομένως κοιτώντας στο κοντινό μέλλον.

Χαρακτηριστικό επίσης ότι στην αίθουσα των εκδηλώσεων ήταν παρόντες κυρίως κρατικοί αξιωματούχοι του παρελθόντος, αλλά και του σήμερα, ενώ ήταν απόλυτα αισθητή η απουσία εκπροσώπων της λαϊκής βάσης του ΠΑΣΟΚ.

Πάντως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, φαίνεται ότι τουλάχιστον κέρδισε μια μάχη εσωτερικών εντυπώσεων, καθώς επιχείρησε να φανεί και ενωτικός (και προς τους δύο τ. προέδρους του ΠΑΣΟΚ) και να μην γυρίσει πολύ πίσω στο παρελθόν, στρεφόμενος προς το μέλλον, με την επαναφορά –με έμφαση– της πρότασής του για την Κεντροαριστερά και την ανασυγκρότησή της. Όμως ο κ. Βενιζέλος με την παρέμβασή του κατέγραψε και την αντιφατικότητα που βρίσκεται και ο ίδιος και το κόμμα του, καθώς από την μια υπερασπίστηκε την κυβερνητική πολιτική και τη συνεργασία με την ΝΔ και από την άλλη επιχειρούσε να μιλήσει για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς. Ωστόσο ο κ. Βενιζέλος τράβηξε και πάλι διαχωριστική γραμμή με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας να εννοηθεί ουσιαστικά ότι δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε επαφή και συζήτηση με έναν χώρο «η ηγεσία του οποίου βασίζει την ύπαρξή του στη συκοφάντηση, την υπονόμευση, την ακύρωση όχι απλά και μόνο του σημερινού ΠΑΣΟΚ, αλλά της ιστορικής διαδρομής της παράταξης».

Ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ότι ούτε υπήρχε ούτε υπάρχει «σχέδιο Β» εκτός ΕΕ και ζώνης του Ευρώ, αναφορικά με τη διαχείριση της κατάστασης που παρέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009 «με τη χώρα να είχε οδηγηθεί στον εθνικό εγκλωβισμό, στον άμεσο κίνδυνο της ασύντακτης χρεοκοπίας».

Μικρόψυχος ο Σημίτης

Η παρέμβαση του κ. Σημίτη προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Μια σειρά από στελέχη υπογράμμιζαν ότι «είναι ακόμα και τώρα μικρόψυχος, δεν μιλάει καθόλου για τα λάθη επί θητείας του και κυρίως για τη διαφθορά που υπήρχε και στο τότε περιβάλλον του». Ωστόσο, έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σημείωναν ότι μόνο τυχαία δεν ήταν η παρέμβαση Σημίτη και ότι δεν στόχευε μόνο να κρατήσει την υστεροφημία του, αλλά και στο να ανοίξει προσεχτικά ένα έστω και μικρό παράθυρο για το κοντινό μέλλον και εφόσον υπάρξουν απρόοπτες εξελίξεις. Τόνιζαν, μάλιστα, χαρακτηριστικά ότι δεν είναι τυχαίο πως με τον τρόπο του «έστησε στον τοίχο» τους δύο διαδόχους του στην πρωθυπουργία, τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου, φορτώνοντάς τους όλες τις ευθύνες για την σημερινή κατάσταση.

Πρόσθεταν μάλιστα τα ίδια στελέχη πως ακριβώς αυτή η κριτική προς Παπανδρέου και Καραμανλή, αλλά και οι αποστάσεις που συνεχίζει να κρατάει από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, δείχνουν ότι τηρεί μια στάση αναμονής, ζυγίζει τις καταστάσεις και ετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο. Έλεγαν, εξάλλου, πως πλέον ο κ. Σημίτης ξαναμάζεψε γύρω του επιφανή στελέχη του άλλοτε κραταιού εκσυγχρονιστικού μπλοκ και αυτή η συνεκτική ομάδα που επανασυσπείρωσε (Τ. Γιαννίτσης, Ν. Χριστοδουλάκης κ.ά.), παρά τις αποχρώσεις σε ορισμένες προσεγγίσεις, φαίνεται πλέον να πορεύεται ενιαία και να επιχειρεί να επανασυσπειρώσει και άλλα στελέχη του ίδιου μπλοκ. Ενδεικτική επίσης, όπως λένε, είναι και η εμφατική επισήμανση του Κώστα Σημίτη για τη δημιουργία της «μεταρρυθμιστικής Κεντροαριστεράς», ένα θέμα που έχει ανοίξει και ο κ. Βενιζέλος, αλλά και στελέχη από τη ΔΗΜΑΡ και με τον δικό του προσεκτικό τρόπο και ο Φώτης Κουβέλης. Μάλιστα όπως επισημαίνουν τα ίδια στελέχη, ο «φορέας της Κεντροαριστεράς» θα είναι κεντρικό διακύβευμα, τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές και είναι μάλιστα ένας χώρος μέσα από τον οποίο θα καταγραφούν και οι επόμενες κινήσεις και του Κώστα Σημίτη και του Ευάγγελου Βενιζέλου και μιας σειράς στελεχών της ΔΗΜΑΡ».

Αθώος του αίματος και ο Γιώργος…

Όμως σύμφωνα με κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε με τον τρόπο του «παρών» στις όποιες εξελίξεις, καθώς με την παρέμβασή του όχι απλά προσπάθησε να καλύψει και να δικαιολογήσει τις κυβερνητικές επιλογές του, αλλά γιατί κυρίως διεμήνυσε πως «η δική του πολιτική είναι αυτή που και τώρα δικαιώνεται, καθώς και η τρικομματική, αλλά και συνέχεια η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, κινούνται υποχρεωτικά στα χνάρια της πολιτικής του που ήταν αναγκαία για τη σωτηρία της χώρας». Όπως παραδέχονται στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπανδρέου είναι μεν «στη συνείδηση του κόσμου ένα πολιτικά καμένο χαρτί, ωστόσο ο ίδιος είναι υπομονετικός, ξέρει να περιμένει και να προετοιμάζεται».

Φαίνεται, πάντως, πως ιδιαίτερη αξία είχε η παρέμβαση του Δημήτρη Ρέππα, ο οποίος ευθέως τάχθηκε υπέρ ενός διαλόγου με τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα, τονίζοντας μάλιστα με έμφαση πως η πορεία του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να είναι μονοσήμαντη και πως δεν πρέπει για κανένα λόγο να υπάρξει πλήρης ταύτιση με την ΝΔ: « …ο ΣΥΡΙΖΑ κατέχει ποσοστό ως αποτέλεσμα των δικών μας αστοχιών. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από δύο ΝΔ ή από δύο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ανάγκη από ένα ΠΑΣΟΚ…», είπε χαρακτηριστικά.

Πάντως με το κλείσιμο του συνεδρίου, η Χαριλάου Τρικούπη έσπευσε να «αδειάσει» τον Δημήτρη Ρέππα, όχι μόνο απορρίπτοντας την πρότασή του για πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κυβερνητική σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον, αλλά και προβαίνοντας σε νέα επίθεση προς την Κουμουνδούρου.

«Πρόκειται για δική του άποψη», είπε για τον κ. Ρέππα ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος. «Έπρεπε να αρχίσει η πρώτη προσπάθεια για συνεννόηση όταν ο κ. Ρέππας και η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν στην εξουσία», είπε, θυμίζοντας ότι «τότε, κάποιοι άνθρωποι από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχαν συγκεκριμένες κατευθύνσεις».

Μη θέλοντας πάντως να χάσει και την επαφή με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κωνσταντινόπουλος υποστήριξε ότι «αν εννοεί τον απλό κόσμο, τους πολίτες, βεβαίως είναι ανοιχτό το κάλεσμα για την Κεντροαριστερά». Επιτέθηκε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντάς την ανεύθυνη απέναντι στο πρόβλημα της χώρας, θυμίζοντας ότι «την τριετία που ήταν ο κ. Ρέππας στην κυβέρνηση, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κυνηγούσε τον κ. Πεταλωτή με πέτρες» και προσκαλώντας όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να διαβάσουν το κεντρικό άρθρο της «Αυγής» που εύχεται στο ΠΑΣΟΚ «καλά σαράντα»…

Πάντως, βολές κατά της μονόπλευρης συμπόρευσης με τη ΝΔ εξαπέλυσε από το βήμα του συνεδρίου και ο Κώστας Σκανδαλίδης, ενώ απευθυνόμενος προς τον κ. Βενιζέλο, του είπε πως το ΠΑΣΟΚ «πρέπει να ξεκαθαρίσει τον χρονικό ορίζοντα των συνεργασιών μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αυτές αν γίνουν και να αγωνιστεί για μια πραγματικά προοδευτική κυβέρνηση».