Η ληστοκρατία ξαναζεί…

Διότι στις μέρες μας εφαρμόζεται… ανάποδα! Τότε, διάσημοι λήσταρχοι, όπως ο Νταβέλης, ο καπετάν Μπίμπισης, ο Χατζησταύρος και άλλοι –η εξουσία των οποίων έφτανε μέχρι τις… πλαγιές του Λυκαβηττού- δεν δίσταζαν να πίνουν τον καφέ και να καπνίζουν τον ναργιλέ τους στο καφενείο της «Ωραίας Ελλάδος»!

Οι «βασιλείς των Ορέων» -όπως τους αποκαλούσαν- ελήστευαν πλουσίους, Έλληνες και ξένους, κρατούσαν αιχμαλώτους, κι αν δεν έφερναν οι δικοί τους τα λύτρα που ζητούσαν, τους έσφαζαν. Το πρόβλημα της ληστοκρατίας είχε τις ρίζες του στη διανομή της εθνικής γης και των τσιφλικιών στους ακτήμονες αγρότες και στον ανελέητο διωγμό των δημιουργών του έπους του 1821. Σήμερα, η ληστοκρατία ασκείται από τη μνημονιακή συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ σε βάρος όχι των πλουσίων αλλά των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ανέργων. Την εθνική γη τη διανέμουν στους ξένους και ο ανελέητος διωγμός περιλαμβάνει όλους τους πρώην νοικοκυραίους, τους οποίους κατήντησαν παρίες, επειδή το θέλουν οι πάτρωνες της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βαυαροί ήσαν τότε οι δυνάστες μας, Γερμανοί σήμερα. Κι αν οι πολίτες δεν δώσουν τα «λύτρα», δηλαδή τα «χαράτσια», στους λήσταρχους, τότε τους παίρνουν τα σπίτια. Αυτό ούτε οι Βαυαροί δεν το έκαναν. Στις φυλακές του Παλαμηδιού στʼ Ανάπλι έστελναν τους κρατουμένους τα χρόνια εκείνα. Τώρα δεν θα μας φτάνουν οι υπάρχουσες φυλακές για να μαντρώσουν τους αναξιοπαθούντες. Θέλουν να μεταβάλουν τις φυλακές σε… «πρώτη κατοικία» των ελλήνων πολιτών… Η αντιβασιλεία των Βαυαρών ασκείται σήμερα από την «τρόικα». Κι ο Στουρνάρας είναι ο νέος Γιουσούφ Αράπης, εκείνος ο δερβέναγας που έστελνε τα κεφάλια των «απείθαρχων» Ρωμιών στο σαράι του Αλή Πασά.

Ο νέος «δερβέναγας» της οικονομίας μας στέλνει τους καταλόγους των απολυμένων στο σαράι της Μέρκελ και του Σόιμπλε προκειμένου να απολαμβάνει την εύνοιά τους. Ο Μακρυγιάννης, με το οξύτατο πολιτικό του κριτήριο, μας δίνει μια έξοχη και επιγραμματική εικόνα των λυμεώνων της κοινωνικής ζωής του καιρού του: «Αυτείνοι αφεντάδες μας και μεις είλωτές τους. Πήραν τα καλύτερα υποστατικά, τις καλύτερες θέσεις, τους σπιτότοπους, στα υπουργεία βαριούς μισθούς…». Ίδια η εικόνα των σημερινών λυμεώνων της συγκυβέρνησης. «Γιόμωσαν οι χάψες του κράτους», έγραφε ο Μακρυγιάννης. Οι «χάψες», οι φυλακές τώρα, θα γεμίσουν από αυτούς που με τους πλειστηριασμούς θα τους κλέψουν την πρώτη κατοικία και επειδή δεν μπορούν να πληρώνουν τα απανωτά «χαράτσια» –μέχρι και… σεισμόσημα- «θα τους κόβουν στην γκιλοτίνα», στην γκιλοτίνα της εφορίας… Μπροστά στο κύμα οργής που ξεσηκώθηκε για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο, για να μην τους πάρει ο κόσμος με τις πέτρες, προσπάθησαν να μπαλώσουν την κατάσταση. Έτσι, «σκαρφίστηκαν» τη λεγόμενη «χρυσή τομή»! Δηλαδή, ότι οι πλειστηριασμοί δεν θα συμπεριλάβουν τους οικονομικά ασθενέστερους κ.λπ. Δεν καθησύχασαν όμως τον λαό. Διότι η συγκυβέρνηση είναι παντελώς αναξιόπιστη. Οι υπουργοί της αλλάζουν αποφάσεις δύο και τρεις φορές την ημέρα! Κυρίως όμως διότι από τη στιγμή που θα λειτουργήσουν οι αρπαγές σπιτιών με πλειστηριασμούς –έστω για ορισμένες κατηγορίες- κανείς δεν γνωρίζει με τι κριτήρια και κόλπα οι διεστραμμένοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι θα χωρίσουν –κατά την κρίση τους- τους «έχοντες» από τους «μη έχοντες».

Κι άλλωστε, εάν η κηδεμόνας των Σαμαρά – Βενιζέλου, η «μαμά ʽʽτρόικαʼʼ», αποφασίσει διαφορετικά, οι αρχηγοί των δύο χρεοκοπημένων κομμάτων που ασκούν συγκυβέρνηση θα τα αναποδογυρίσουν όλα. Και βέβαια, τα προβλήματα δεν τερματίζονται εδώ, διότι οι γερμανοί πάτρωνες δεν σταματούν πουθενά. Νέα «χαράτσια», νέες επιβαρύνσεις έρχονται, με διάφορες ονομασίες, για έναν λαό που του τα πήραν όλα. Και οι πολιτικοί αγύρτες Βερολίνου και Βρυξελλών, ο Σόιμπλε, ο Όλι Ρεν κ.ά., μιλούν για Γ΄ Πρόγραμμα Στήριξης, για νέα δάνεια, δηλαδή προγράμματα και μέτρα τα οποία η χώρα μας δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει και θα μας έχουν υπόδουλους για αιώνες. Η ληστοκρατία δεν πρόκειται να τερματιστεί ποτέ. Η Γερμανοευρωπαϊκή Ένωση θα μεταβάλει την Ελλάδα σʼ ένα μεγάλο ξενοδοχείο, για να περνούν τις διακοπές τους οι ξένοι. Κι όλοι οι Έλληνες θα μεταβληθούν σε γκαρσόνια, υπηρέτες και γκρουμ των απανταχού τουριστών.

Η γη μας θα πέσει στη δικαιοδοσία που ασκούν τα κοράκια των διεθνών τραπεζιτών και τοκογλύφων. Κι έχουμε μια συγκυβέρνηση διατεθειμένη να δέχεται ραπίσματα από τους ξένους. Μικρό αλλά σημαντικό παράδειγμα: Έκαναν οι Αλβανοί αυτά τα αίσχη κατά του ελληνικού ορθόδοξου στοιχείου, αυτές τις πρωτοφανείς βαρβαρότητες, γκρεμίζοντας και διαλύοντας τις εκκλησίες μας, και η συγκυβέρνηση, αντί να προχωρήσει σε άμεσες ομαδικές απελάσεις Αλβανών, έβγαλε μια νερόβραστη ανακοίνωση. Αφού, λοιπόν, ούτε σε ένα τέτοιο ζήτημα δεν είναι ικανοί Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ να αντιδράσουν και να επιδείξουν πυγμή, πώς μπορούν να ορθώσουν ανάστημα μπροστά στην «τρόικα»; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία υπηρετούν τα κόμματα της εθνικής υποτέλειας, στάθηκε αδιάφορη στα αίσχη που διεπράχθησαν από τους Αλβανούς στη Βόρειο Ήπειρο, δηλαδή σε εδάφη ελληνικά αλλά σκλαβωμένα. Η κατάσταση δεν μπορεί να προχωρήσει με νόθες κυβερνητικές επιλογές. Η Νέα Δημοκρατία με άλλες υποσχέσεις κατήλθε προεκλογικά. Τα μετέπειτα μέτρα που πήρε δεν τα είχαν υπʼ όψιν τους οι ψηφοφόροι της. Όσο για το ΠΑΣΟΚ, ανεσύρθη από τον πάτο των εκλογικών αποτελεσμάτων για να χρησιμεύσει σαν δεκανίκι της ανάπηρης Νέας Δημοκρατίας. Η πολιτική μας ζωή είναι θολή. Στην ουσία αποτελεί ένα μνημονιακό «παζλ» που κατασκεύασε το Βερολίνο.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας, που είναι και σύμβουλος των συμβούλων του, θα πρέπει να επισημάνει στον κ. Σαμαρά ότι η πολιτική ζωή του τόπου δεν μπορεί να προχωρήσει με «ευκαιριακά κατασκευάσματα». Χρειάζεται νωπή λαϊκή ετυμηγορία, ασχέτως εάν δεν το επιθυμεί η Γερμανοευρωπαϊκή Ένωση. Απόδειξη για το ότι η λαϊκή κυριαρχία είναι βαριά τραυματισμένη αποτελεί το γεγονός ότι εκλογές στη χώρα μας θα γίνονται μόνο εάν υπάρχει η έγκριση του Βερολίνου. Η ληστοκρατία όμως από ξένους και ντόπιους μνημονιακούς θα τερματιστεί μόνο εάν υπάρξει ριζική στροφή στην εξωτερική και οικονομική πολιτική της πατρίδας μας. Το είπαμε πολλές φορές: Αντίθετα απʼ ό,τι παπαγαλίζουν οι μνημονιακοί αμύντορες, η Ελλάς για να επιζήσει οφείλει να βγει έξω από το «γκέτο» της Ευρωζώνης, να καταργήσει το ευρώ, με το οποίο διαχειρίζονται ξένοι την οικονομία μας, και να προχωρήσουμε ταχύτατα σε συμμαχίες και σε συμφωνίες με Ρωσία, Κίνα, αραβικό κόσμο και όποιον άλλον δεν είναι οργανέτο των Βρυξελλών. Για τέτοια ιστορική «στροφή», όμως, χρειάζονται ηγέτες. Και αυτό το «είδος» στις μέρες μας είναι δυσεύρετο. Γύρω στα 1854, στην εποχή της ληστοκρατίας εκείνης της περιόδου, η αντιβασιλεία των Βαυαρών έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την καρμανιόλα, την έστησε στʼ Ανάπλι και η απαίσια μηχανή άρχισε το μακάβριο έργο της. Οι Γερμανοί σήμερα μας έφεραν την «εκσυγχρονισμένη» καρμανιόλα, τα «χαράτσια», για να εκτελεί το ίδιο μακάβριο έργο. Ο «δήμιος» Στουρνάρας βρίσκεται στην υπηρεσία των «Βαυαρών» της εποχής μας και στην υπηρεσία της «αντιβασιλείας» της «τρόικας». «Και είναι τόσοι οι κομμένοι και όλα τα μπουντρούμια και οι χάψες γιομάτες», γράφει ο Μακρυγιάννης. Χιλιάδες σήμερα οι «κομμένοι», δηλαδή οι αγρίως φορολογούμενοι, οι απολυμένοι, οι άνεργοι, που τους απειλούν οι τράπεζες να τους στείλουν στα μπουντρούμια επειδή με τη λεηλάτηση μισθών και συντάξεων δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους, δεν μπορούν να ζήσουν και πολλοί αυτοκτονούν από απελπισία. Κι ο μεγάλος πατριδοφύλακας στιγματίζει εκείνους «που κρύπτουν την αλήθειαν και φροντίζουν μόνον να δώσουν ανταμοιβάς εις τους δούλους και κόλακάς των, εις ανθρώπους αναξίους, εις τους οποίους η πατρίς δεν γνωρίζει κανένα χρέος…». Μήπως αυτό δεν συμβαίνει σήμερα με τους μνημονιακούς κόλακες και τα κυβερνητικά φερέφωνα; Όλους αυτούς που κρύβουν την αλήθεια; Ο Δημ. Βερναρδάκης στη μελέτη του «Καποδίστριας και Όθων», επικρίνοντας την υποδούλωση της χώρας στους βαυαρικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς, αναφέρει: «Αφήκαμεν τον εθνικόν ημών στρατόν και εδανείσθημεν τον τακτικόν της Ευρώπης…». Στην ουσία, κάτι ανάλογο δεν παρατηρείται σήμερα; Με τα μέτρα της επαίσχυντης «τρόικας» δεν έχουμε αποδυναμώσει τον Στρατό μας; Στις Ένοπλες Δυνάμεις στηρίζεται η εθνική μας ακεραιότητα, κι εμείς κάνουμε περικοπές σʼ αυτόν τον καίριο τομέα, την ίδια ώρα που η Τουρκία ενισχύει τον δικό της Στρατό. Εάν υπήρχε κράτος δικαίου, τους μισθούς που παίρνουν οι βουλευτές θα έπρεπε να τους παίρνουν οι άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων. Και οι βουλευτές να αρκεσθούν στους μίζερους μισθούς των αξιωματικών. Οι ένστολοι έχουν οξυτέραν αντίληψιν των εθνικών κινδύνων. Σʼ αυτούς στηριζόμαστε ως έθνος. Η Ελλάδα σήμερα είναι καράβι που το χτυπούν τα μνημονιακά κύματα και δεν διαθέτει έμπειρο καπετάνιο ούτε το κατάλληλο πλήρωμα. Στον ορίζοντα προβάλλει κίνδυνος χειρότερος από εκείνον της συμφοράς στη Μικρά Ασία. Τότε χάσαμε ένα τμήμα του Ελληνισμού. Τώρα, με τη γερμανοευρωπαϊκή υποδούλωση, κινδυνεύει ολόκληρος ο Ελληνισμός. Το 1909 η επανάσταση με τον Νικ. Ζορμπά αντιμετώπισε την αδράνεια της πολιτικής ηγεσίας, τη διαφθορά, τον παλαιοκομματισμό, την οικονομική αδυναμία, την κοινωνική καταπίεση και τις ξένες επεμβάσεις. Κι από τις φλόγες που άναψαν στο Γουδί ξεπετάχθηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Ελλάς επέζησε και έμεινε ακεραία χάρη στην Επανάσταση του 1922 και στον Πλαστήρα. Στην προηγούμενη Κατοχή του 1941-1944 το σάλπισμα της Εθνικής Αντίστασης έδωσε ελπίδα στον σκλαβωμένο λαό. Τον ξεσήκωσε. Κι έγινε η Αντίσταση τιμωρός των γερμανών κατακτητών. Τώρα οι Γερμανοί μάς εκδικούνται. Χρειάζεται μια εθνική ανάταση για να αποτινάξουμε τη νέα Κατοχή. Από της εκρήξεως της μνημονιακής συμφοράς συνυπάρχει η τραγική αποτυχία της συγκυβέρνησης με την ηθική κρίση σε όλους τους τομείς. Οι συμφωνίες με την «τρόικα» επήραν απίθανες, πρωτοφανείς διαστάσεις σκανδάλων. Ξεπούλημα των πάντων. Η Κίρκη των Βρυξελλών μετέβαλε τους μνημονιακούς βουλευτές σε ανδράποδα. Για να μη χάσουν τις βουλευτικές έδρες, δίνουν τα πάντα. Τα ληστρικά μέτρα του Στουρνάρα –κατά διαταγήν των Γερμανών- δεν έχουν τέλος. Δεν έχουμε πλέον δημοκρατία αλλά ληστοκρατία. Ο λαός δεν αντέχει άλλο. Ο κρατικός μηχανισμός είναι σαπισμένος από τη φαυλοκρατία. Η σημερινή ασύδοτη εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου από το ξένο κεφάλαιο μαρτυρεί την καταδυνάστευση την οποία υφιστάμεθα από τον καπιταλισμό, που δείχνει πλέον απροκάλυπτα το απαίσιο πρόσωπό του και τις διαθέσεις του. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία ο καπιταλισμός, μέσα από την πανοπλία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ασκεί ολομέτωπη επίθεση εναντίον της πλατιάς εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων, χωρίς να έχει απέναντί του ισχυρό, οργανωμένο αντίπαλο. Διότι δεν υπάρχουν πλέον σοσιαλιστικά κόμματα, ενώ τα κομμουνιστικά είναι εξαφανισμένα ή υποβαθμισμένα και αδύναμα, σκιά του παλαιού εαυτού τους. Όσοι παρουσιάζονται σαν «σοσιαλδημοκράτες» είναι μεταμφιεσμένοι καπιταλιστές. Εάν υπήρχαν αληθινά σοσιαλιστικά κόμματα και ισχυρά κομμουνιστικά, θα είχαν σηκώσει το λάβαρο για τη διάλυση της καπιταλιστικής Ευρωζώνης, που καταδυναστεύει τους λαούς. Πάντως, αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα πρέπει να σημάνει ανένδοτος αγώνας για την κατάλυση της ληστοκρατίας και την επαναφορά της δημοκρατίας. Οι στίχοι που ξεσήκωναν τον λαό για να γίνει η Δωδεκάνησος ελληνική έρχονται πάλι, επίκαιροι, στο μυαλό μας, τώρα που στενάζουμε κάτω από την πίεση της «τρόικας»:

«Να ʼρθει, ναι, μια μέρα, που θα ξεσκισθούν συνθήκαι,
και όποιος σε άλυσσες εμβήκε, πάλι ελεύθερος θα βγει…».