Ακόμα πιο βαθειά στο «σιδερένιο κλουβί»
Μετά την πλήρη κατάρρευση της προπαγανδιστικής εκστρατείας της κυβέρνησης, υπό τον τίτλο «success story», διαλύεται τώρα και το δεύτερο τμήμα της επικοινωνιακής της στρατηγικής που προέβλεπε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές, ώστε το χρέος αυτό να καταστεί «διαχειρίσιμο» και να ξεκινήσει το «ταξίδι» προς τις αγορές…
Εδώ και αρκετούς μήνες πολλοί σοβαροί διεθνείς αναλυτές είχαν εκτιμήσει ότι καμιά αλλαγή στρατηγικής, όσον αφορά το εφαρμοζόμενο «μοντέλο» στην Ευρωζώνη, δεν πρόκειται να συντελεσθεί μετά τις εκλογές στη Γερμανία. Σ’ αυτό το πλαίσιο το ελληνικό «πειραματόζωο» όχι μόνον δεν πρόκειται να ελαφρύνει τα δεσμά τους, αλλά θα βυθιστεί ακόμα βαθύτερα στην υποταγή και στην απώλεια δυνατότητας να προασπίσει τον εθνικό του πλούτο.
Νέο πρόγραμμα ενίσχυσης, νέο Μνημόνιο, νέα μέτρα…, η συνταγή είναι πλέον γνωστή. Τώρα όμως θα προστεθεί μια νέα σημαντική παράμετρος: Το νέο δάνειο θα περιλάβει και τμήμα του ταμείου στήριξης… Αυτό συνεπάγεται «αυτόματα» -σύμφωνα με την μνημονική λογική- ότι ο μέχρι σήμερα μηχανισμός «εκποίησης», υπό τον τίτλο ΤΑΙΠΕΔ θα περάσει επίσημα στην εξουσία του μηχανισμού αυτού. Το «ξεπούλημα» θα γίνεται απευθείας από το γερμανικό «τιμ» και τους δορυφόρους του. Φυσικά στη νέα συμφωνία πλην των γνωστών προς εκχώρηση δημοσίων επιχειρήσεων, υποδομών, κοινωνικών αγαθών, θα περιληφθεί σαφώς ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ.
Εκεί βρίσκεται το κλειδί των εξελίξεων. Γι’ αυτό και προθυμοποιούνται να μας δανείσουν, δηλαδή να μας χρεώσουν εφ’ όρου ζωής, τα γερμανικά αφεντικά μας… Ο υπόγειος πλούτος, η εκμετάλλευση του, δεν θα επιφέρει μόνο τεράστια έσοδα στους δανειστές μας… Παράλληλα θα επιτρέψει στη Γερμανία να αποκτήσει, έστω και έμμεσα, ένα σημαντικό γεωστρατηγικό ρόλο στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και ταυτόχρονα στο θέμα της ενεργειακής τροφοδότησης της Ευρώπης, ένα ρόλο που δεν μπορεί να ασκήσει σήμερα σε στρατιωτικό επίπεδο. Οι ΗΠΑ άλλωστε δεν είναι διατεθειμένες να αποδυναμώσουν την γεωπολιτική τους ισχύ στην περιοχή, σε μια περίοδο μάλιστα όπου επέρχονται κρίσιμες και συχνά μη ελεγχόμενες εξελίξεις.
Όλοι υποκρίνονται και ψευδολογούν πάνω από το «άταφο πτώμα» της ελληνικής οικονομίας. Το επίσημο χρέος της χώρας, παρά τα αλλεπάλληλα «ευεργετικά» μέτρα τραβά, με επιταχυνόμενους ρυθμούς, την ανηφόρα. Στο πρώτο τρίμηνο του 2013 ανήλθε στο 160% του ΑΕΠ, έναντι του 136% πριν από ένα χρόνο. Σε απόλυτους αριθμούς ξεπερνά τα 320 δισ. ευρώ, ενώ πέρυσι υπολογίζονταν σε 280 δισ. ευρώ. Η συνολική μείωση του ΑΕΠ έφθασε στα τέσσερα χρόνια το 25%, ενώ η επίσημη ανεργία ανέρχεται στο ποσοστό του 27% δηλαδή σε 1.500.000 ανέργους, που δεν έχουν καν την ελπίδα να βρουν δουλειά τα επόμενα χρόνια.
Σωστά επισημαίνεται ως κρίσιμο το ποσοστό ανεργίας του 60% που αφορά στις νεαρές ηλικίες. Όμως σε απόλυτους αριθμούς τα πράγματα είναι όντως τραγικά στις μέσες ηλικίες. Στα επίσημα στοιχεία της απογραφής της «περίφημης» ΕΛΣΤΑΤ (Α’ τρίμηνο του 2013) καταγράφονται 575.000 άνεργοι ηλικίας 30-44 ετών και 356.000 άνεργοι ηλικίας 45-64 ετών… Ιδιαίτερα οι απολυόμενοι μεταξύ 45-55 ετών αποτελούν τον κεντρικό κορμό της εργασιακής-διοικητικής δομής και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Η γνώση, η εμπειρία, η επίλυση κρίσιμων προβλημάτων, η επιτυχής διαχείριση της παραγωγικής – διοικητικής δομής αποτελούν τα αναντικατάστατα πλεονεκτήματα του ηλικιακού αυτού φάσματος, που συνιστά την «σπονδυλική στήλη» της παραγωγικής δραστηριότητας. Όσοι από αυτούς απολύονται δεν πρόκειται, στην μεγάλη τους πλειοψηφία να βρουν μια νέα αξιοπρεπή εργασία ενώ έχουν μια οικογένεια να στηρίξουν και στη μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν παιδιά να σπουδάσουν…
Αυτή τη ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ – ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ κανένας στατιστικός πίνακας δεν μπορεί να την αποτυπώσει.
Άνοιξε ήδη ο ασκός του Αιόλου για την απόλυση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, ενώ η «τρόικα» προτείνει μειώσεις της τάξεως του 38% στις νέες συμβάσεις των ιδιωτικών υπαλλήλων… Νοσοκομεία μετατρέπονται σε κέντρα υγείας, χιλιάδες κλίνες ασθενών καταργούνται και στην «κινητικότητα» τίθενται χιλιάδες εργαζόμενοι στον τομέα Υγείας.
Όμως οι μνημονιακές υποχρεώσεις δεν έχουν τελειωμό. Ο υπερ-υπουργός Γ. Στουρνάρας -σε μια νέα επίδειξη νομιμοφροσύνης προς τα αφεντικά του- προαναγγέλλει πλειστηριασμούς στην πρώτη κατοικία… «Να σπάσουν τα ταμπού», «να χυθεί αίμα», αυτά είναι τα κεντρικά ιδεολογικά προτάγματα των δανειστών μας… Η κατοχή ιδιόκτητης κατοικίας αποτελεί ακραίο παράπτωμα στην εποχή του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Η μικρο-μεσαία ιδιοκτησία, η μικρο-μεσαία επιχείρηση αποτελούν ενοχλητικά εμπόδια στις «μεταρρυθμίσεις» που θα μας οδηγήσουν στην «ανάπτυξη»…
Μια κοινωνία σε απόγνωση, χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς το κουράγιο να αντιμετωπίσει την ιστορική καταστροφή. Απέναντί της, ένα πολιτικό σύστημα διαλυμένο με το «ζόμπι» του κλασικού δικομματισμού να παριστάνει ότι κυβερνά… Και μια δημοκρατία που εκπίπτει καθημερινά υποτασσόμενη στην εξουσία, στη δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των υπηρετών του. «Ζητείται ελπίς» όπως κωδικοποίησε αντίστοιχα το αδιέξοδο ο Α. Σαμαράκης.