Το Γουοτεργκέιτ της ΓΓΠΣ
Σε αυτή τη χώρα, όμως, που έχει προ πολλού χαθεί η αίσθηση υπευθυνότητας των δημοσίων λειτουργών, δεν είδαμε να ιδρώνουν πολλά αυτιά για το… Γουοτεργκέιτ της ΓΓΠΣ. Απλώς, μια ζεστή Παρασκευή του Αυγούστου, μάθαμε από μια ανακοίνωση της Αρχής για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ότι το σύστημα πληροφορικής μιας μικρομεσαίας επιχείρησης είναι πολύ ασφαλέστερο από τα συστήματα της ΓΓΠΣ, όπου (θα έπρεπε να) φυλάσσονται με ασφάλεια τα φορολογικά δεδομένα όλων των Ελλήνων. Και ότι η Αρχή επέβαλε στην ΓΓΠΣ πρόστιμο 150.000 ευρώ, το ανώτερο προβλεπόμενο από το νόμο, ενώ η Γραμματεία απλώς δεσμεύθηκε ότι στο μέλλον θα διορθώσει τα προβλήματα, που είχαν επιτρέψει, όπως διαπιστώθηκε από έρευνα της Αρχής και της Διεύθυνσης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας, να αποσπάσουν επιτήδειοι ιδιώτες και να εμπορεύονται τα φορολογικά στοιχεία εκατομμυρίων πολιτών!!!
Όσοι είχαν την υπομονή, αυγουστιάτικα, να διαβάσουν και το 20σέλιδο πλήρες κείμενο της απόφασης της Αρχής, ιδιαίτερα αν έχουν κάποιες γνώσεις για το πώς λειτουργούν τα συστήματα πληροφορικής, θα πρέπει να έμειναν αποσβολωμένοι από την απίστευτη προχειρότητα, με την οποία έχουν στηθεί οι μηχανισμοί προστασίας των δεδομένων που διαχειρίζεται η ΓΓΠΣ. Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην απόφαση, μέτρα ασφαλείας έχουν προβλεφθεί, αλλά δεν εφαρμόζονται πλήρως: μεταξύ άλλων, διαπιστώθηκε ότι η απομακρυσμένη πρόσβαση διαχειριστών στα συστήματα της ΓΓΠΣ δεν ελέγχεται, ενώ και οι κωδικοί πρόσβασης δεν είναι ισχυροί.
Επίσης, τα τερματικά όπου γίνεται επεξεργασία δεδομένων είναι συνδεδεμένα στο διαδίκτυο, ενώ επιτρέπεται να συνδέουν οι χρήστες εξωτερικά μέσα αποθήκευσης (π.χ.: μνήμες USB), αλλά ακόμη και να εγκαθιστούν λογισμικό! Οι χρήστες μπορούν να κάνουν πολλά, αλλά στα αρχεία καταγραφής, που αποτελούν το «μαύρο κουτί», για να ελεγχθούν εκ των υστέρων κακόβουλες ενέργειες, το μόνο που καταγράφεται είναι πότε μπήκαν και πότε βγήκαν από το σύστημα, χωρίς να καταγράφεται τι έκαναν! Ξέφραγο αμπέλι, δηλαδή…
Έστησαν μαγαζί και πούλαγαν φορολογικά δεδομένα!
Από το πόρισμα είναι, επίσης, σαφές ότι με τέτοια απίστευτα κενά στην ασφάλεια των συστημάτων, κάποιοι υπάλληλοι της ΓΓΠΣ έχουν στήσει παραμάγαζα εμπορίας φορολογικών δεδομένων, τα οποία βρέθηκαν στην κατοχή (προφανώς κατόπιν πληρωμής σχετικού αντιτίμου στους επίορκους υπαλλήλους) τριών εταιρειών εμπορίας δεδομένων. Η ΓΓΠΣ έκανε έρευνα, πήρε μάλιστα και πλήρες αντίγραφο του υπολογιστή από τον οποίο διέρρευσαν τα στοιχεία, αλλά… αποτέλεσμα ουδέν, προς το παρόν.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι έχουμε δίπλα μας το Μεγάλο Αδελφό, μια δημόσια υπηρεσία συγκέντρωσης και διαχείρισης ενός τεράστιου όγκου πληροφοριών για όλους μας (πλέον η ΓΓΠΣ «μαθαίνει» όχι μόνο πόσα βγάζουμε, αλλά και πόσα ακριβώς πληρώνουμε για δάνεια, κάρτες, λογαριασμούς, αλλά και τι έχουμε στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς). Και αυτή η υπηρεσία, που έπρεπε να θωρακισθεί με τα πιο αποτελεσματικά συστήματα και διαδικασίες αποτροπής «διαρροών», λειτουργεί με υποτυπώδεις ελέγχους, οι οποίοι αφήνουν πεδίον δόξης λαμπρόν σε κάθε επιτήδειο, εντός και εκτός της υπηρεσίας. Αν αυτό δεν αποτελεί τεράστιο σκάνδαλο, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους…
Τα στρώματα και τα… ψίχουλα
Τα… στρώματα των Ελλήνων αναδεικνύει ο Γ. Στουρνάρας ως επικίνδυνο εχθρό της οικονομίας, αφού εκεί έχουν κρυφτεί, όπως υπολογίζει ο υπουργός Οικονομικών, περί τα 20 δισ. ευρώ, τα οποία δεν λένε να κάνουν την εμφάνισή τους σε τραπεζικά γκισέ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ρευστότητα στις τράπεζες, για να κινηθεί η οικονομία.
Καλά τα λέει ο υπουργός Οικονομικών, αν και φαίνεται να ξεχνάει τα τρομοκρατικά σενάρια για τους καταθέτες, που εκπορεύονται από το ίδιο το υπουργείο του: αυτόματες χρεώσεις τραπεζικών λογαριασμών οφειλετών του Δημοσίου, κεντρικό μητρώο για να γνωρίζει το υπουργείο τι έχει κάθε Έλληνας στο λογαριασμό του και να τον κυνηγάει αναλόγως και άλλα πολλά.
Πέρα από όλα αυτά, όμως, η στήλη έψαξε λίγο τι θα πάρει από τις τράπεζες ένας καταθέτης, αν κάνει το μεγάλο βήμα από το… στρώμα ως το τραπεζικό γκισέ. Δυστυχώς, η απάντηση είναι: ψίχουλα! Μόνο δυο-τρεις λογαριασμοί προθεσμιακών καταθέσεων δίνουν απόδοση (προ φόρων) πάνω από 3%.
Και το ερώτημα είναι απλό: αν είναι τόσο σημαντική για τις τράπεζες και για την οικονομία η επιστροφή των καταθετών, γιατί πληρώνουν ψίχουλα στους καταθέτες; Και γιατί η «τρόικα», η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος πιέζουν, όπως πληροφορούμαστε, να μειωθούν ακόμη περισσότερο οι αποδόσεις των προθεσμιακών καταθέσεων;
Όπως και να’ χει, όσο οι τραπεζικές καταθέσεις συνδέονται με πιθανούς και απίθανους κινδύνους, ενώ αποδίδουν ελάχιστα, ας μην περιμένει ο κ. Στουρνάρας να… ανοίξουν τα στρώματα. Εκτός και αν έχει βαθιά πίστη στη γνωστή παροιμία που λέει ότι κάθε λεπτό γεννιέται και ένα κορόιδο…