Για μια «Κίνηση Πολιτών»…
Κι ακριβώς, αυτό το χτύπημα στην πόρτα ακόμα και Κυριακές, εορτές, μέσα στην άγρια νύχτα από τα κοράκια της συγκυβέρνησης και του παχυλά αμειβόμενου λαογδάρτη Στουρνάρα, αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη ότι δεν υπάρχει πλέον δημοκρατία στη χώρα μας. Αυτός είναι ο αληθινός φασισμός για τον οποίο επαίρεται ο κ. Σαμαράς και τον θεωρεί «δίκαιο και αποτελεσματικό»! Με τέτοια μέτρα πιστεύει ότι θα δημιουργηθούν… νέες θέσεις εργασίας και θα ανακάμψει η οικονομία… Με το να ξεσπιτώσει τους πολίτες και να τους μετατρέψει από νοικοκύρηδες σε ζητιάνους για να κοιμούνται στους δρόμους και κάτω από γέφυρες. Διότι οι υπηρέτες της «τρόικας», εφαρμόζουν με δουλοφροσύνη το σχέδιο του Βερολίνου, που επιδιώκει τη διάλυση της ελληνικής οικογένειας, που σημαίνει ταυτοχρόνως και τη διάλυση αυτής της χώρας, την οποία μισούν. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε εφαρμόζουν τα μέτρα των πατεράδων τους του Γ’ Ράιχ, με διαφορετικό, «ευρωπαϊκό» τρόπο. Εκείνοι έστελναν τους Έλληνες στο Δίστομο, στην Καισαριανή, και σε πλείστες άλλες περιοχές, στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Οι σημερινοί δυνάστες του Δ’ Ράιχ, στέλνουν τους Έλληνες στο «απόσπασμα» με «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου». Κι όπως στην προηγούμενη Κατοχή βρέθηκαν και κάποιοι «δικοί μας» με κουκούλες να τους συνδράμουν στο απαίσιο έργο τους, έτσι και σήμερα, οι Γερμανοί βρήκαν εύκολα συνεργάτες, που έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι… δεν θα επιβάλουν νέα μέτρα! Και μας ετοιμάζουν οι «Ψευτοθόδωροι» τα χειρότερα… Ο ιστορικός του μέλλοντος σίγουρα θα γράψει πολλά για την τεράστια πλάνη γύρω από τις πραγματικές σκοπιμότητες της ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Διότι δεν επρόκειτο για Ευρώπη των Λαών, αλλά για Ευρώπη-παγίδα των τραπεζιτών και των τοκογλύφων του άκρατου καπιταλισμού. Φοβούμαι ότι εθελοτυφλούν σήμερα όσοι νομίζουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον χαρακτήρα αυτής της αμαρτωλής «Ένωσης». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ενώ όλοι οι λαοί αυτής της ηπείρου δυστυχούν και εξεγείρονται, οι κυβερνήσεις των είναι οργανέτα και υπακούουν τυφλά στα κελεύσματα των εγκεφάλων της Μαφίας των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Η έξοδος απ’ αυτό το γκέτο είναι επιβεβλημένη, εάν θέλουμε να επανακτήσουμε τη χαμένη εθνική ανεξαρτησία μας. Και βέβαια, η οικονομική ανάκαμψη δεν πρόκειται ποτέ να έλθει με το ευρώ. Θέλουμε μια εθνική επανάσταση, που θα τολμήσει την ηρωική έξοδο από το «τείχος» του «ευρωπαϊκού αίσχους», μέσα στο οποίο έχουμε παγιδευτεί. Μην περιμένουμε όμως τα πάντα από κάποια κόμματα. Μια μορφή αντίστασης μπορούν να κάνουν και οι πολίτες μόνοι τους. Με δεδομένο ότι κύριος εχθρός της Ελλάδος είναι το Δ’ Ράιχ του Βερολίνου, είναι εφικτή η δημιουργία μιας «Κίνησης Πολιτών» που θα έχει αποστολή να ξεκινήσει μια μεθοδευμένη πολεμική κατά της Γερμανίας. Εκπρόσωποι απ’ όλους τους επαγγελματικούς χώρους, προσωπικότητες του επιστημονικού, του πανεπιστημιακού κόσμου, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων, της Τέχνης και των Γραμμάτων, να κάνουν διαλέξεις, διαμαρτυρίες, να παρεμβαίνουν στα όσα τραγικά διαδραματίζονται. Να διατυπώνουν υπομνήματα προς τη γερμανική πρεσβεία και σε οργανισμούς του εξωτερικού. Να κινηθούν και σε χώρες όπως η Ρωσία, τα αραβικά κράτη κ.λπ., καταγγέλλοντας το «ολοκαύτωμα» που εφαρμόζει το Βερολίνο σε βάρος της Ελλάδος. Να σαμποτάρουμε τα γερμανικά προϊόντα και να στηρίζουμε τα ελληνικά. Κι άλλα πολλά μπορούν να γίνουν, μακράν κομματικών επιρροών, με γνώμονα την έξοδό μας από την Ευρωζώνη. Να ζητήσουμε δημοψήφισμα γι’ αυτό το θέμα. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε με σχέδιο προχωρούν σε συγκεκριμένα μέτρα, που έχουν ολοφάνερο στόχο να φέρουν σε πλήρη εξαθλίωση τους έλληνες πολίτες και να πάρουν στα χέρια τους τον φυσικό και τον ορυκτό πλούτο της πατρίδος μας. «Έξω τώρα η ”τρόικα” και οι Γερμανοί», πρέπει να είναι το σύνθημα.
Όταν έρχονται εδώ τα «Ες-Ες» της «τρόικας», να κατακλύζονται από διαμαρτυρίες, κι ας τις πετάνε στο καλάθι των αχρήστων. Θα μεταδίδεται όμως από τα ξένα πρακτορεία ότι υπάρχει στην Αθήνα οργάνωσις Αντιστάσεως. Να επιδιωχθεί συνεργασία και συντονισμός κινήσεων και δραστηριοτήτων με αντιμνημονιακές δυνάμεις των χωρών του Νότου. Αυτή η «Κίνηση Πολιτών» θα καταγράφει και τους μνημονιακούς βουλευτές που θα ψηφίζουν κατά διαταγήν των Γερμανών αντιλαϊκά μέτρα, θα μπορεί να ανοίξει «μαύρη λίστα» γι’ αυτούς που θα γίνονται συνένοχοι στην εξαθλίωση του λαού. Πρώτη φορά στην Ιστορία μας παρουσιάζεται κυβέρνηση η οποία καμαρώνει σαν «επίτευγμα» την επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα, επειδή το απαιτούν οι Γερμανοί. Μας μισούν εκείνοι, επειδή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αντέξαμε και δεν υποκύψαμε. Δεν μας συγχώρεσαν, επειδή αναπτύξαμε ένα από τα μεγαλύτερα κινήματα εθνικής Αντιστάσεως στην Ευρώπη. Στο μυαλό των Γερμανών που λειτουργούν σαν ρομπότ (και η τυφλή πειθαρχία είναι γι’ αυτούς… θεά) η ανυπακοή τούς φαίνεται αδιανόητη! Γι’ αυτό και τώρα, εξοργίζονται με το να μην θέλουμε να ακολουθήσουμε τη «συνταγή» τους, ώστε να φθάσουμε σε επίπεδα κατώτερα της Βουλγαρίας! Θεωρούν… «θράσος» να ζητάμε την επιβίωσή μας.
Αναίσχυντοι από τη φύση τους, θέλουν να μας γονατίσουν. Δεν τους ενδιαφέρει που λεηλάτησαν την Ελλάδα, βασάνισαν και εξόντωσαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τους Έλληνες. Θεωρούν «φυσικό» το ότι χιλιάδες πέθαιναν από την πείνα. Γνωρίζουν ότι η Ελλάδα τότε έχασε το 13% του πληθυσμού της, και θέλουν να συμπληρωθεί τώρα αυτός ο αφανισμός. Μέχρι και ο Μουσολίνι είχε παραδεχθεί τότε σε συνομιλία του με τον Τσιάνο ότι: «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους…». Το 1941 μας επήραν τα κορδόνια. Σήμερα θέλουν να μείνουμε ανυπόδητοι… Ο τάφος του Ράιχ δεν έσβησε. Υπάρχουν οι βρικόλακές του, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, πολύμορφοι και «εφευρετικοί». Τώρα με το Δ’ Ράιχ, εφαρμόζουν «ευρωπαϊκές» μεθόδους! Ο καπιταλισμός στάθηκε το ύστατο απαίσιο όπλο τους για την κυριαρχία του πάνω στους λαούς του Νότου. Ένα από τα αναπάντητα ερωτήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι: Γιατί δεν πρόλαβαν οι Γερμανοί να κατασκευάσουν πρώτοι την ατομική βόμβα, παρά το ότι συγκέντρωναν βαρύ ύδωρ; Ένας πυρηνικός επιστήμονας του Γ’ Ράιχ, ο Γκέρλαχ, έλεγε μετά το τέλος του πολέμου: «Πίστευα ότι έπρεπε να κάνουμε το κάθε τι, για να εκμεταλλευθούμε τις πηγές ενέργειας και τις μελλοντικές τους προοπτικές…». Χάρις στην αφέλεια πολλών Ευρωπαίων και Αμερικανών, οι Γερμανοί αξιοποίησαν αυτές τις «προοπτικές» με την οικονομική ατομική βόμβα του ευρώ! Μ’ αυτό το «υπερόπλο» επέφεραν τις ίδιες -ίσως και περισσότερες- καταστροφές στα κράτη του Νότου. Μεταξύ των θυμάτων αυτού του οικονομικού ολέθρου συγκαταλέγεται και η Ελλάδα. Στη δικαιοδοσία του Δ’ Ράιχ, μας παρέδωσαν ο Σημίτης, ο Γιωργάκης Παπανδρέου, ο Παπαδήμος, και άλλοι θιασώτες του «γερμανικού θαύματος». Εξετέλεσαν την αποστολή που τους ανέθεσαν. Κι άνοιξαν τον δρόμο στην νέα Κατοχή. Λησμονεί όμως κάτι η «τρόικα» και οι εγχώριοι υπηρέτες της:
Η Κατοχή το 1941-1944 εδημιούργησε στον λαό μια παράδοση πάλης, ενέργειας, δράσης, που τίποτε δεν μπόρεσε να καταβάλει και να σπάσει. Τώρα ξαναζεί η Κατοχή! Μαζί όμως με την τρομοκρατία και τα αντιλαϊκά μέτρα «τρόικας» και συγκυβέρνησης, ξαναζεί και το ακατάβλητο πνεύμα της Λαϊκής αντίστασης, που έθρεψε και θέριεψε η δοκιμασία της Κατοχής. Κάνουν λάθος οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας και ο «θίασος ποικιλιών» στον οποίο μετέχουν, εάν νομίζουν, ότι η κραυγή διαμαρτυρίας που φτάνει από τον λαό είναι μόνο κραυγή απόγνωσης, ή φωνή των σκλάβων, που είναι έτοιμοι να παραδοθούν στον τύραννο. Είναι και φωνή ελεύθερων ανθρώπων, που θα αγωνιστούν για την ελευθερία τους από τον ζυγό της «τρόικας» και των υπηρετών της. Και θα είναι υπεύθυνη η συγκυβέρνηση εάν χυθεί αίμα. Διότι εκεί μας οδηγούν. Ας ξαναζήσει, λοιπόν, η Κατοχή, αφού το θέλει η «τρόικα». Δεν είναι δύσκολο να το πετύχει, αφού έχει στη δούλεψή της τον λαογδάρτη Στουρνάρα και όλο το επιτελείο μιας συγκυβέρνησης προσκυνημένων. Ξαναζεί η Κατοχή, αλλά θα ξαναγίνει και η Απελευθέρωση. Και τότε, θα έχουμε πάλι δίκες «δωσίλογων». Η λαϊκή Νέμεσις θα είναι σκληρή, και να το γνωρίζουν. Θα δώσουν λόγο και οι «πλουτίσαντες επί Κατοχής». Και μέσα σ’ αυτούς, υπάγονται και εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που πραγματοποιούνται ξένες επεμβάσεις στην Ελλάδα.
Παμπάλαιο το φαινόμενο και πάντα το πληρώναμε ακριβά. Ποτέ όμως δεν υλοποιήθηκε με τόσο ωμό τρόπο. Και ποτέ άλλοτε, οι επηρεαζόμενοι από ξένες δυνάμεις δεν υπηρέτησαν τους ξένους πάτρωνες με τέτοια αδιαφορία, γνωρίζοντας ότι βυθίζουν τον λαό στη φτώχεια και τη δυστυχία. Το 1947-1948, είχαμε αμερικανική «τρόικα». Τραγικά εκείνα τα χρόνια με τις συνέπειες της ένοπλης κομμουνιστικής ανταρσίας, που πήρε όλο το αριστερό κίνημα στον λαιμό της. Ο βρετανός βουλευτής Κόννι Ζιλλιάκους, σε μακρά ανάλυσή του για τη βοήθεια των ΗΠΑ στην Ελλάδα, παρατηρούσε ότι: «Η Ουάσινγκτον υποστηρίζει την Ελλάδα, όχι για χατίρι του ελληνικού λαού, αλλά για την επιδίωξη των δικών της συμφερόντων…». Εάν σήμερα η επισήμανση αυτή φαίνεται πολύ φυσιολογική, τότε, το 1948, προκάλεσε αίσθηση, διότι επικρατούσε η αντίληψη ότι ο Τρούμαν μάς συμπονούσε στα κατάβαθα της ψυχής του!… Το «σκεπτικό» του Λευκού Οίκου παραμένει πάντα το ίδιο. Εδόθησαν πολλές ερμηνείες για τα αποτελέσματα της συναντήσεως Σαμαρά – Ομπάμα. Οι «αναλυτές» έβγαλαν συμπεράσματα από λέξεις, κινήσεις, «παρασκήνια» -κατά φαντασίαν τα περισσότερα- για στήριξή μας από τον αμερικανό Πρόεδρο και για «μηνύματα» προς το Βερολίνο. Εκείνο που δεν μας είπαν οι λαλίστατοι φιλοκυβερνητικοί χειροκροτητές είναι:
Τι εζήτησε από τον Σαμαρά ο Ομπάμα. Διότι δεν μας… ερωτεύθηκε ξαφνικά ο πλανητάρχης! Ήδη τα πρώτα σύννεφα καλύπτουν τον κυπριακό ορίζοντα, διότι επαναφέρουν «Σχέδιο Ανάν», χειρότερο του προηγουμένου. Δεν μας είπαν επίσης τι ελέχθη πίσω από τις βαριές κλειστές πόρτες του αμερικανοεβραϊκού λόμπι. Κι αυτό έχει ξεχωριστή σημασία. Υπάρχει η απορία: Μέσα σε 55 λεπτά, τι «αλληλοενημέρωση» μπορούσε να υπάρξει για πληθώρα θεμάτων της «ατζέντας» μεταξύ Σαμαρά – Ομπάμα; Μήπως μιλούσε -σχεδόν αποκλειστικά- ο αμερικανός Πρόεδρος; Ίσως περισσότερα μπορούμε να μαντέψουμε γι’ αυτή τη συνάντηση από όσα… ΔΕΝ είπε ο κ. Σαμαράς! Κι εξηγούμεθα: όσην ώρα έκανε δηλώσεις ο Ομπάμα, ο πρωθυπουργός μας είχε ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του μια έντονη απογοήτευση. Φαινόταν προβληματισμένος. Δεν είχε κουράγιο ούτε για ένα χαμόγελο. Το λάθος του κ. Σαμαρά ήταν ότι πήγε να ζητήσει βοήθεια από τον αμερικανό Πρόεδρο σαν υπόδουλος στο Δ’ Ράιχ. Δεν είχε το σθένος να δηλώσει ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες εμείς θα φύγουμε από την Ευρωζώνη! Τέτοιο πράγμα δεν τολμάει να διανοηθεί. Δεν τολμά να πει στην Ουάσινγκτον; «Ελάτε να συζητήσουμε για τα γεωπολιτικά θέματα, αλλά με εμάς εκτός του γερμανοευρωπαϊκού γκέτο». Οι γερμανικές εκλογές έρχονται, και ο γερμανικός λαός, όπως το 1933 εστήριξε τον Χίτλερ, τώρα στηρίζει τη Μέρκελ. Κι εκείνη με την αλαζονεία της, δεν πρόκειται να καμφθεί από τις υποτιθέμενες πιέσεις του Ομπάμα. Η Γκεστάπο της «τρόικας» θα επανέλθει για να ελέγξει εάν εκτελέσαμε τις διαταγές της. Έντρομος ο Σαμαράς τηλεφωνούσε από την Αμερική στους υπουργούς του: «Τελειώνετε τις ”υποχρεώσεις μας” (δηλαδή τις εκτελέσεις) που μας διέταξαν, διότι έρχονται τον Σεπτέμβριο οι αφέντες μας της ”τρόικας”, και αλίμονό μας εάν δεν τα βρουν όλα όπως τα θέλουν». Οι ορίζοντες κλείνουν για την τραγική συγκυβέρνηση. Ο Τσέχωφ έγραφε κάπου: «Καλύτερα να είσαι θύμα παρά δήμιος»… Ο κ. Σαμαράς είναι θύμα της ευρωλαγνείας του, και δήμιος (μαζί με τον Στουρνάρα) με τα μέτρα που επιβάλλει στους πολίτες…