ΚΚΕ: Να μην πέσει ο λαός στην παγίδα που του στήνουν ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ
Η πολιτική σταθερότητα, λένε τα στελέχη του κόμματος, είναι μόνιμη επωδός των δηλώσεων κυβερνητικών, ευρωενωσιακών, παραγόντων του ΔΝΤ, στελεχών άλλων αστικών κομμάτων, της αρθρογραφίας σε αστικά μέσα ενημέρωσης και στην ουσία πρόκειται για την «ηχώ» της ανησυχίας τους που πηγάζει απ’ το ότι η κρίση βαθαίνει, η διαχείρισή της αποδεικνύεται ζόρικη υπόθεση, οι ανταγωνισμοί οξύνονται παγκόσμια και στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας, ακόμα και στους κόλπους της ίδιας της αστικής τάξης της χώρας, παρά την ενιαία επίθεσή της στο λαό.
Η ανησυχία, τονίζουν, αντανακλάται σε διεργασίες για αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού με την ελπίδα να προωθήσει αυτό πιο αποφασιστικά τις αναδιαρθρώσεις που έχουν ανάγκη και να λειτουργήσει σαν αμορτισέρ για την απορρόφηση των κραδασμών της λαϊκής δυσαρέσκειας και οργής.
Την ανησυχία αυτή, εκτιμούν, απηχούσε ο Γ. Στουρνάρας όταν δήλωνε ότι ο κίνδυνος στη χώρα είναι πολιτικός και όχι οικονομικός και συνδέεται με «την κόπωση των βουλευτών» όπως επίσης και οι επισημάνσεις του ΔΝΤ ότι στην Ελλάδα μπορεί να υπάρξει πολιτική αποσταθεροποίηση.
Όλα τα παραπάνω κατά το ΚΚΕ δείχνουν, ότι το έδαφος τρέμει κάτω απ’ τα πόδια τους, έστω κι αν οι τριγμοί είναι ακόμα ανεπαίσθητοι, αφού αντιλαμβάνονται τις τάσεις ριζοσπαστικοποίησης στις εργατικές – λαϊκές συνειδήσεις σαν βόμβα που απειλεί να τινάξει στον αέρα τα θεμέλια της εξουσίας τους. Επιπρόσθετα, τονίζουν, τα επιτελεία της άρχουσας τάξης προβληματίζονται από το γεγονός ότι ξέμειναν από μέσα χειραγώγησης και ενσωμάτωσης του λαού, στένεψαν τα περιθώρια ελιγμών και για αυτό προσπαθούν να αναμορφώσουν το πολιτικό σκηνικό και να δημιουργήσουν εφεδρείες, με στόχο να ενσωματώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να τη στρέψουν σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια και να προχωρήσουν οι αντιδραστικές ανατροπές που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Σ’ αυτή τη διαδικασία, λένε τα στελέχη του κόμματος, το σύστημα ξέρει ότι κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή με απώλειες στο πολιτικό του προσωπικό και γιʼ αυτό προσπαθεί να το εμψυχώσει ή να προετοιμάσει διάδοχες καταστάσεις, προκειμένου ο όποιος κλονισμός να μην το ταράξει συθέμελα και υπογραμμίζουν:
«Στο πλαίσιο της προσπάθειας προσαρμογής και θωράκισής του απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια που μεγαλώνει, χωρίς ακόμα να έχει ριζοσπαστικοποιηθεί, εντάσσεται η δημιουργία νέων σχηματισμών από κομμάτια που αποσπάστηκαν απʼ το ΠΑΣΟΚ (τα σχήματα του Λοβέρδου, της Κατσέλη, του Τζουμάκα κ.ά.) και τη ΝΔ (οι ΑΝΕΛ) ή προσχώρηση κομματιών τους σε άλλους κομματικούς σχηματισμούς, π.χ. του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η δημιουργία διαύλων επικοινωνίας ανάμεσά τους, π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ συνομιλεί με τους ΑΝΕΛ, αλλά και διερευνά τη δυνατότητα σύμπηξης κυβερνητικού κεντροαριστερού μετώπου με Κατσέλη, Ξενογιαννακοπούλου κ.ά. Οι πάλαι ποτέ μονομάχοι του δικομματισμού συνεργάζονται αγαστά απ’ όταν το επέβαλλε το συμφέρον της τάξης που εκπροσωπούν. Η ΔΗΜΑΡ που μέχρι χτες συγκυβερνούσε με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σήμερα αναζητά νέο ρόλο, ψάχνεται για την ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατίας.
Στο ΣΥΡΙΖΑ αν και η κυβερνητική προοπτική αποτελεί ισχυρή συγκολλητική ουσία, δεν λείπουν οι αντιθέσεις για τους όρους και τις συνθήκες της προσαρμογής στο νέο ρόλο, τους προσανατολισμούς ως προς τις συμμαχίες και τα εργαλεία με τα οποία θα επιτευχθεί ο στόχος για χειραγώγηση του λαού στους άμεσους πολιτικούς του στόχους και ενσωμάτωσης στους γενικότερους της αστικής τάξης, όπου αυτοί υπάγονται».
Με βάση την παραπάνω ανάλυση στο ΚΚΕ εκτιμούν ότι η διαμόρφωση του δίπολου, απ’ τη μια με επίκεντρο το ΣΥΡΙΖΑ κι απ’ την άλλη με επίκεντρο τη ΝΔ, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη όμως «η σούπα» που ετοιμάζουν για το λαό αποτελείται «απ’ τα παλιά υλικά του αστικού πολιτικού σκηνικού που διεκπεραίωσε κάθε βρώμικη υπόθεση σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων».
Ο λαός, ξεκαθαρίζουν, δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που του στήνουν και η εναλλαγή κυβερνήσεων δεν έχει να του προσφέρει παρά πρόσθετα βάρη στις ήδη βαριά φορτωμένες πλάτες του, αφού η όποια κυβέρνηση θα αναφέρεται στην ίδια εξουσία, των εκμεταλλευτών του και αυτήν ακριβώς οφείλει να στοχεύει με την πάλη του, δημιουργώντας καθημερινά όρους «ανασύνταξης του κινήματος, ενίσχυσης της κοινωνικής συμμαχίας, πάλης σε αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό και μέχρις ότου βγάλει απ’ τη μέση το εμπόδιο προς την ευημερία του».