Η «αγωνία» ενός διπλωμάτη

Η αγωνία του Ιλχάν Σενέρ άρχισε να γίνεται ορατή στις αρχές Ιουλίου, όταν πραγματοποιήθηκε το ιφτάρ στην Αδριανούπολη.

Παρά την προκλητική και αλυτρωτική, προς τη χώρα μας, στάση του τουρκο-καθεστώτος, ο τούρκος πρόξενος είχε επισημάνει την έλλειψη ενότητας μέσα στους κόλπους της μειονότητας αλλά και τη φθίνουσα μειονοτική εκπαίδευση…

Ο Σενέρ επανήλθε στους προβληματισμούς του στο ιφτάρ που παρατέθηκε πριν από μερικές μέρες στο κτίριο του παράνομου συλλόγου «τουρκικής νεολαίας» στην Κομοτηνή και το οποίο διοργάνωσε, το όργανο του προξενείου, η Συμβουλευτική Επιτροπή της «Τουρκικής Μειονότητας», αλλά και σε αντίστοιχη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο δήμο Αρριανών.

Μιλώντας στην εκδήλωση της «Τουρκικής Νεολαίας», ο Ιλχάν Σενέρ ανέφερε πως η μειονότητα περνά μια πολύ δύσκολη περίοδο και κάλεσε τους παρισταμένους να αφήσουν στην άκρη τους προσωπικούς υπολογισμούς και να γίνουν μια γροθιά στον αγώνα της μειονότητας.

«Πρέπει αφήνοντας στην άκρη το «εγώ το έκανα», να μπορείτε να λέτε «εμείς το κάναμε»! Αν αφήσετε κατά μέρος τις προσωπικές συγκρούσεις, αλήθεια σας λέω ότι δεν θα ηττηθείτε ποτέ» τόνισε χαρακτηριστικά.

Αλλά και στο ιφτάρ στο δήμο Αρριανών, ο τούρκος πρόξενος επεσήμανε ότι οι Δυτικοθρακιώτες κατέχουν σημαντικές θέσεις στην Τουρκία, στηρίζοντας τον εδώ αγώνα, πρέπει όμως και οι ντόπιοι να τον στηρίξουν.

«Πολύ όμορφη είναι μεν η σημερινή εικόνα ενότητα και ομοψυχίας, αλλά αυτό δεν πρέπει να παραμείνει μόνο στα τραπέζια» ανέφερε και επικεντρώθηκε στο θέμα της εκπαίδευσης καλώντας τους παριστάμενους να «κρατήσουν σφιχτά τις «γραμμές τους» όχι μόνο στα τζαμιά, αλλά πάντοτε.

Υπογράμμισε πως η μειονότητα αντιμετωπίζει προβλήματα στην εκπαίδευση και τους επέστησε την προσοχή πως αν τα μειονοτικά σχολεία μείνουν χωρίς μαθητές θα κλείσουν. «Αυτό ισχύει παντού σε όλο τον κόσμο.

Για αυτό εσείς πρέπει να στηρίξετε τα μειονοτικά σχολεία. Διότι αν δεν τα στηρίξετε σήμερα και αυτά μείνουν δίχως μαθητές, στο μέλλον και τα τζαμιά θα μείνουν».

Γιατί όμως ο Σενέρ όλο και πιο συχνά στις δημόσιες ομιλίες του επαναλαμβάνει το γνωστό μοτίβο περί ενότητας και ομοψυχίας;

Αυτό που ουσιαστικά κάνει ο Σενέρ είναι να στείλει ένα δημόσιο μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες.

Είναι γεγονός ότι αυτές οι «προτροπές» δίνονται όχι στα απλά μέλη της μειονότητας, αλλά σε αυτούς που ηγούνται αυτής και που εδώ και αρκετό καιρό οι αντιθέσεις και οι προσωπικές φιλοδοξίες καθιστούν τη συνεργασία μεταξύ τους αδύνατη.

Ενδεικτικό το παράδειγμα των κακών σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ του Ιλχάν, που αυτόν τον καιρό «πολιτεύεται» με τη ΔΗΜΑΡ, ο οποίος έχει έρθει ουκ ολίγες φορές δημόσια και παρασκηνιακά σε άγρια αντιπαράθεση με τον Αϊχάν Καραγιουσούφ, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που προς το παρόν, παρουσιάζει μια πιο «ανεξάρτητη» στάση -θυμίζουμε ότι πριν από μερικούς μήνες είχε επισκεφθεί επισήμως τον μουφτή Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλί, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στους τουρκοκίνητους.

Η κόντρα αυτή που επί της ουσίας, είναι μια κόντρα ανάμεσα στους λεγόμενους σκληροπυρηνικούς και τους (επίσης λεγόμενους) μετριοπαθείς δεν είναι η μόνη, αφού και μεταξύ των πρώτων, η κατάσταση φτάνει να γίνεται ανεξέλεγκτη με αλληλοκατηγορίες και ανταγωνισμούς.

Το δεύτερο ζήτημα, που συχνά-πυκνά επαναλαμβάνει ο Σενέρ είναι το θέμα της μειονοτικής εκπαίδευσης.

Η άρνηση όλων και περισσότερων γονέων της μειονότητας να στείλουν τα παιδιά τους στα μειονοτικά σχολεία, αφού έχουν πλέον καταλάβει (ίσως γιατί έχουν φοιτήσει κι εκείνοι σε αυτά) πως η εκπαίδευση που παρέχεται οδηγεί σε αναλφάβητους αποφοίτους, προβληματίζει τον διπλωμάτη κι αυτό φαίνεται από τις πολλές αναφορές του στο θέμα.

Το κοινό μέτωπο παρουσιάζει ρωγμές.

Το σίγουρο είναι ότι αυτή η «νέα κατάσταση» θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο δράσης για την ελληνική πλευρά.

Αν δηλαδή αυτή αποφασίσει κάποτε να δραστηριοποιηθεί…