Στην πόρτα εξόδου ο Ντάουνερ

Ως εκ τούτου, αυτό που μελετάται είναι η έντιμη αποχώρησή του. Δηλαδή η αντικατάστασή του, κατά τρόπον ώστε να μη φύγει ηττημένος και αποτυχημένος. Ήδη το πρώτο βήμα γίνεται με την ανάληψη των καθηκόντων του ως προέδρου των Φιλελευθέρων στην Αδελαΐδα, ενώ πληροφορίες τον θέλουν να αναλαμβάνει σε κάποια φάση τη θέση του μόνιμου αντιπροσώπου της χώρας του στα Ην. Έθνη. Επειδή η πιθανή αποχώρηση Ντάουνερ θα προκαλέσει αναστάτωση στις συνομιλίες που αναμένεται να ξανά αρχίσουν τον προσεχή Οκτώβριο, τα Ην. Έθνη δεν θα διορίσουν νέο Ειδικό Σύμβουλο του ΓΓ του ΟΗΕ και ως εκ τούτου, καθήκοντα κύριου διαμεσολαβητή θα αναλάβει τουλάχιστον για κάποιο μεταβατικό στάδιο η άλλη Ειδική Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ Λίζα Μπάτενχαϊμ, η οποία έχει άμεση επαφή με τις συνομιλίες και γνωρίζει αρκετά καλά τι συμβαίνει, ενώ ταυτοχρόνως φαίνεται να είναι αποδεκτή και από τις δυο πλευρές.

Ταλάτ και Κιουτσούκ

Η απαγκίστρωση του κ. Ντάουνερ σχεδιάζεται να γίνει μετά τον Οκτώβριο. Τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Βρετανοί τον θέλουν παρόντα στην επανέναρξη των συνομιλιών, οι οποίες πλέον θα πραγματοποιείται μέσω των διαπραγματευτών εκ μέρους των δύο κοινοτήτων και όχι εκ μέρους των ηγετών τους. Πάντως, στο τουρκοκυπριακό στρατόπεδο η Άγκυρα προγραμματίζει αλλαγές στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Ευνοεί εμφανώς τον Κιουτσούκ, ως τον άνθρωπο του τουρκικού συστήματος και δη του ίδιου του Ταγίπ Ερντογάν, ενώ θα ήθελε να δει στη λεγόμενη Προεδρία του «ψευδοκράτους» εκ νέου τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Ούτως ή άλλως, οι εντολές της τουρκικής κυβέρνησης μεταβιβάζονται στα κατεχόμενα μέσω Κιουτσούκ. Η Άγκυρα έχει διαμηνύσει ήδη προς τις ΗΠΑ και τη Βρετανία καθώς και προς τα Ην. Έθνη ότι οι συνομιλίες δεν θα είναι ανοικτές, δηλαδή δεν θα πραγματοποιηθούν επʼ άπειρον. Αντιθέτως, θέτει ένα πρώτο χρονοδιάγραμμα τις ευρωεκλογές προκειμένου να έχει το επιχείρημα ότι δικαιούται να διαθέτει δυο τουλάχιστον τουρκοκύπριους παρατηρητές.

Κοινή βάση και χρονοδιαγράμματα

Επί του παρόντος, οι συνομιλίες για το Κυπριακό ξεκινούν χωρίς να υπάρχει κοινή βάση. Και αν υπάρχει είναι αυτή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και του σχεδίου Ανάν, που η κάθε πλευρά δίδει τη δική της ερμηνεία. Η τουρκική πλευρά έχει τονίσει διά της διπλωματικής οδού προς όλους τους εμπλεκομένους, από τους Βρετανούς, τους Αμερικανούς, τα Ην. Έθνη ως την ΕΕ ότι: 1. Επιδιώκει λύση το συντομότερο, η οποία θα είναι στη βάση του Σχεδίου Ανάν, που ενδεχομένως και εκ των πραγμάτων, όπως υποστηρίζει ο Εγκεμένς Μπαγίς θα είναι σχέδιο Μπαν. 2. Θα πρέπει να τεθεί χρονοδιάγραμμα περί τα δύο, με δύο και μισό έτη, για την τελική λύση. Προς τον κ. Κιουτσούκ, ο κ. Ερντογάν φαίνεται να έχει εξηγήσει -όπως το έπραξε και σε επίπεδο πρέσβεων των κρατών-μελών της ΕΕ- ότι είναι ένα βήμα πριν από το κλείσιμο του Κουρδικού επί του οποίου υπάρχει συμφωνία και παρατήρησε ότι θα κλείσει και το Κυπριακό. Εάν εντός των δύο και μισό ετών δεν εξευρεθεί λύση, τότε όπως υποστηρίζει ο Ταγίπ Ερντογάν θα προχωρήσει στο σχέδιο Β, δηλαδή τη διεθνή διεκδίκηση της αναγνώρισης του «ψευδοκράτους» με τη στήριξη κυρίως μουσουλμανικών κρατών στο χώρο των οποίων θεωρεί ότι διαδραματίζει ηγετικό ρόλο.

Το πρόβλημα των Ελληνοκυπρίων

Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι μόνο εάν θα μείνει ή εάν θα φύγει ο Ντάουνερ, αλλά τι θέτει ως στόχο η ελληνοκυπριακή πλευρά. Για τους βρετανούς και τους αμερικανούς η σταδιακή απαγκίστρωση του κ. Ντάουνερ από το Κυπριακό είναι θετική εξέλιξη, καθότι φεύγει το κόκκινο πανί της ελληνοκυπριακής πλευράς και είναι ευκολότερο να περάσουν μια λύση ανάλογη με εκείνη του Ανάν, αλλά με άλλο όνομα. Συνεπώς, ας μην πανηγυρίσουν όσοι εκ των Ελληνοκύπριοι ήθελαν δικαίως στην αποχώρηση Ντάνουνερ που είναι ενδεχόμενο να συμβεί στο επόμενο διάστημα. Με τα λάθη του, την αλαζονεία και τις επιλογές του θα ήταν δύσκολο να αποδεχθούν οι Ελληνοκύπριοι μια λύση στην οποία θα ήταν ο ίδιος εμπλεκόμενος. Ενδεχομένως, όλοι εκείνοι που αντιτίθενται στην επαναφορά του Σχεδίου Ανάν και στη συγκαλυμμένη διχοτόμηση χάνουν ένα ισχυρό σύμμαχο, ο οποίος προωθούσε και προωθεί φανερά τις τουρκικές θέσεις της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, που έλαβε συνταγματική μορφή εντός του σχεδίου Ανάν. Και που είναι ταυτοχρόνως η σημαία συμβιβασμού, δηλαδή ο στόχος της ελληνοκυπριακής πλευράς στις συνομιλίες! Συνεπώς, το πρόβλημα δεν είναι μόνο εάν θα φύγει ή όχι ο Ντάουνερ, αλλά εάν εμείς έχουμε ως στόχο τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας ή τη δημιουργία ενός σύνθετου πολιτειακού μοντέλου που θα τη διαλύει και θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής.


Σχολιάστε εδώ