Οι σύγχρονοι γεννήτορες του νεοφασισμού
Τα φασιστικά και νεοναζιστικά φαινόμενα που εμφανίσθηκαν στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρο σχεδόν τον ευρωπαϊκό χώρο, δεν αναδύονται εν κενώ, αλλά παράγονται από δύο θεμελιώδεις, ιστορικού χαρακτήρα, αιτίες:
Η μια πλευρά αφορά την οικονομική κρίση και την εξαθλίωση ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Όταν επικρατεί η απόγνωση και η απελπισία, τότε η λογική ανάλυση και κατανόηση της πραγματικότητας αποδυναμώνεται. Δίνει τη θέση της στο θυμό, στην παρόρμηση, στη βία. Ο εχθρός είναι ο «άλλος»… ο «γείτονας». Η άλλη όψη, ίσως η περισσότερο σημαντική και αποθεμελιωτική, αφορά την κρίση μιας ιστορικής κουλτούρας, ενός ιστορικού πολιτισμού που θεμελιώνεται σε αξίες, σε κανόνες, σε κοινές κοσμοαντιλήψεις, ερμηνείες και πεποιθήσεις.
Αυτό το φαινόμενο ζούμε σήμερα και στην πατρίδα μας, αλλά και σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο. Πρόκειται για μια ιστορική κατάσταση την οποία ο «πατέρας» της κοινωνιολογίας Ε. Durkheim προσδιόρισε ως «ανομία». Η «ανομία» δεν αφορά, βεβαίως, την απλή παραβατική στάση απέναντι στο νόμο, αλλά το γεγονός ότι μια κοινωνία παύει να πιστεύει στις αξίες, στις αρχές και στους κανόνες που συγκροτούσαν τους θεμελιώδεις ιστορικούς όρους για τη μέχρι τώρα αναπαραγωγή της.
Σ’ αυτό το ιστορικό κενό διεισδύει την περίοδο αυτή το ακροδεξιό-νεοναζιστικό φαινόμενο. Πρέπει, πριν απ’ όλα, να κατανοήσουμε όμως ότι το νεοφασιστικό φαινόμενο δεν είναι «αυτοφυές». Αντίθετα ΕΚΚΟΛΑΦΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΝΑΔΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΡΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ.
Ο σύγχρονος νεοφιλελευθερισμός, με ηγεμονική βαθμίδα το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, αλλά ιδιαίτερα από την πτώση του Τείχους μέχρι σήμερα -με επιταχυνόμενους μάλιστα ρυθμούς-, διαμόρφωσε τους δύο βασικούς όρους για την πολιτικοϊδεολογική αντεπανάσταση που ζούμε σήμερα:
Κατά πρώτον οδήγησε σε οικονομική εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, αποδυνάμωσε, αποδιοργάνωσε ή και διέλυσε τη μεσαία τάξη και ισοπέδωσε τους κοινωνικούς θεσμούς, εντάσσοντάς τους στο ιδιωτικό-κερδοσκοπικό κεφάλαιο.
Κατά δεύτερον, με την υποταγή της πολιτικής στην οικονομική-επιχειρηματική ελίτ, αποδυνάμωσε και απαξίωσε τους δημοκρατικούς θεσμούς και «εργαλειοποίησε» τα συστήματα διακυβέρνησης και τα κομματικά συστήματα. Γι’ αυτό και οι κοινωνίες δεν αντιπροσωπεύονται πλέον από τα πολιτικά συστήματα, από τους φορείς της διακυβέρνησης. Την πειθώ, τον κοινωνικό διάλογο, τα κοινωνικά συμβόλαια έχουν «αντικαταστήσει» σήμερα η χυδαία προπαγάνδα των ΜΜΕ, η καταστολή και η κρατική βία και ο εκφοβισμός, η τρομοκράτηση των πολιτών. Η δημοκρατία εκτελείται καθημερινά στο απόσπασμα.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ, την οποία προωθεί και διαφημίζει ο νεοφιλελευθερισμός, η άσκηση βίας και τρόμου, η αποδυνάμωση και ο ευτελισμός των δημοκρατικών θεσμών διαμορφώνουν το ιστορικό πεδίο της ανάδυσης του νεοφασιστικού φαινομένου. Τους δημοκρατικούς θεσμούς τους απαξιώνουν συστηματικά οι μνημονιακές κυβερνήσεις και τους απορρίπτουν συνολικά οι νεοφασίστες της Χρυσής Αυγής. Την κρατική βία επιβάλλουν οι κυβερνώντες, ως υπέδαφος πάνω στο οποίο θα νομιμοποιηθεί η βία, η επικράτηση του ισχυρού, που αποτελεί πυρηνικό στοιχείο της ταυτότητας του νεοφασισμού. Την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, την υποτελή και δουλοπρεπή στάση των μνημονιακών κυβερνήσεων, την αποδυνάμωση της εθνικής-πατριωτικής ταυτότητας, που συνεπάγεται η στάση αυτή, έρχεται να εκμεταλλευθεί μια ακραία εθνικιστική-ρατσιστική αντίληψη, που δεν έχει σχέση με τον ιστορικό μας πολιτισμό και τον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Η ακροδεξιά μετατόπιση της Νέας Δημοκρατίας και η οργανική της επικοινωνία με τη Χρυσή Αυγή δεν οφείλεται απλώς στο γεγονός μιας ακροδεξιάς καθοδηγητικής ομάδας, ούτε στην προσπάθεια εκλογικής αλίευσης στο πλέον ακραίο τμήμα της συντηρητικής παράταξης. Η ακροδεξιά οικονομικοκοινωνική στρατηγική επιβάλλει ακροδεξιές πολιτικές επιλογές και συμπεριφορές, αφού στους φορείς της διακυβέρνησης, στα κόμματα των εντολοδόχων του Μνημονίου, δεν υπάρχουν ούτε τα ηθικά, ούτε τα πολιτικά, ούτε τα ιδεολογικά όρια, ώστε να αποτραπούν οι συνέπειες της στρατηγικής αυτής.
Οι νεοφιλελεύθερες-ακροδεξιές αντιλήψεις καθορίζουν τα πρόσωπα και τις πολιτικές που θα τις υπηρετήσουν. Γι’ αυτό και η ακροδεξιά μετατόπιση της ΝΔ, όπως η εξαθλίωση του ΠΑΣΟΚ, ΕΙΝΑΙ ΔΟΜΙΚΑ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΕΣ από το νεοφιλελεύθερο-μνημονιακό πρότυπο που υπηρετούν. Γι’ αυτό και η «ομάδα Σαμαρά», που καθορίζει τις πολιτικές επιλογές και το ιδεολογικό-ακροδεξιό «στίγμα» του κόμματός της, στελεχώνεται από πρόσωπα που ασπάζονται πλήρως το πρότυπο αυτό. Γι’ αυτό και εκπαραθυρώθηκαν -έχοντας ήδη ακυρωθεί πολιτικά εδώ και πολλούς μήνες- οι κ. Μανιτάκης και Ρουπακιώτης… ως μη προσαρμόσιμοι…
Η Χρυσή Αυγή δεν χρειάζεται πλέον άλλου τύπου νομιμοποίηση, αφού τα βασικά στοιχεία της δικής της ταυτότητας (βία, αντικοινοβουλευτισμός, αντιπαλότητα προς τους κοινωνικούς θεσμούς και τους εργαζόμενους) αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής…
Το νεοφασιστικό φαινόμενο αποτελεί, δυστυχώς, οργανικό τμήμα της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας. Το «αυγό του φιδιού» το ζέσταναν οι υπηρέτες, οι εθελόδουλοι των Μνημονίων. Εκείνοι που παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία, που ευτέλισαν την αξιοπρέπεια της χώρας και του λαού της, εκείνοι που διέλυσαν την παραγωγική της δομή και οδήγησαν την πατρίδα μας πολλές δεκαετίες πίσω… Εκείνοι που εξακολουθούν χωρίς αιδώ να εμπαίζουν, να λοιδορούν, να εκβιάζουν τον ελληνικό λαό.