Κέρδη, κίνδυνοι και… χρυσή τροπολογία

Ο κύκλος της επικερδούς συναλλαγής κλείνει, όταν το fund πουλάει τα ίδια δάνεια στο βασικό μέτοχο της επιχείρησης στο 25% ή στο 30% της αξίας τους. Έτσι, στην κατάληξη του κόλπου, αν υποθέσουμε ότι τα δάνεια ήταν ύψους 100 εκατ. ευρώ, ο επιχειρηματίας πληρώνει τελικά μόνο τα 30 εκατ. ευρώ και «καθαρίζει», ενώ το fund εξασφαλίζει μια θαυμάσια προμήθεια 5-10 εκατ. ευρώ, χωρίς στην πραγματικότητα να αναλαμβάνει κινδύνους. Το μόνο και πολύ σοβαρό πρόβλημα μέχρι στιγμής, για να προχωρήσουν τέτοιες συναλλαγές, είναι ότι ο τραπεζίτης που θα τις εγκρίνει ίσως κινδυνεύσει να κατηγορηθεί για απιστία και να καταλήξει στη… VIP πτέρυγα του Κορυδαλλού.

Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Σε αυτή τη χώρα όλα γίνονται, όπως είδαμε πρόσφατα και με τη διάταξη-ομπρέλα για τις ποινικές και αστικές ευθύνες τραπεζιτών, οι οποίοι έδωσαν θαλασσοδάνεια σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, όπως τα πολιτικά κόμματα.

Μια ανάλογη διάταξη χρειάζεται να περάσει από τη Βουλή, σε κάποια από τις κατεπείγουσες συζητήσεις μνημονιακών νόμων, για να προστατευθούν από Εισαγγελείς και δικαστές οι τραπεζίτες που θα παίξουν αυτό το μεγάλο παιχνίδι του… πλάγιου «κουρέματος» δανείων. Αν δούμε, λοιπόν, κάποια τροπολογία με τέτοιο περιεχόμενο να περνά από τη Βουλή τους επόμενους μήνες, θα ξέρουμε ποιο «μεγάλο κόλπο» προορίζεται να διευκολύνει. Καλά κέρδη σε όλους, όρνεα και τσακάλια…