Όραμα-εφιάλτης από Σόιμπλε για την Ελλάδα!
Στις λίγες ώρες της επίσκεψής του στην Αθήνα, σε μια Αθήνα που μπήκε αίφνης σε… γύψο, για να μην υπάρξουν δυσάρεστες, για το «μεγάλο αφεντικό» από το Βερολίνο, συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων, ο εγκέφαλος της οικονομικής πολιτικής της Άνγκελα Μέρκελ έδωσε δύο κρίσιμες απαντήσεις σε ερωτήματα που βασανίζουν όλους τους Έλληνες, σκιαγραφώντας το ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσει η γερμανική πολιτική και διαψεύδοντας τις καλλιεργούμενες προσδοκίες για «καλύτερες μέρες» μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου:
Μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου και απαντώντας σε μια πολύ σωστά αναπτυγμένη σχετική ερώτηση του Κώστα Μίχαλου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών «έθαψε» οριστικά και με μάλλον προσβλητικό τρόπο για την Ελλάδα όσες προσδοκίες έχουν καλλιεργηθεί για ένα κούρεμα του χρέους προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το μηχανισμό στήριξης, το οποίο αποτελεί, σύμφωνα με όλους τους σοβαρούς οικονομολόγους, απαραίτητη προϋπόθεση για να «αναπνεύσει» και να ανακάμψει η ελληνική οικονομία. «Ξεχάστε τη συζήτηση για το κούρεμα, δεν σας κάνει καλό», τόνισε ο Σόιμπλε. «Δεν συζητούμε για δεύτερο κούρεμα. Εάν το 2014 έχουν τηρηθεί οι υποχρεώσεις και έχει υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα, τότε θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για πιθανή βοήθεια και πρόσθετα μέτρα προς την κατεύθυνση ελάφρυνσης του χρέους. Όμως εάν συζητάτε για κούρεμα πέρα από το 53% στον ιδιωτικό τομέα, δεν το συζητάμε καθόλου. Εάν μιλάτε για κούρεμα στο μηχανισμό στήριξης, τότε είμαστε εντελώς αντίθετοι. Εφόσον παίρνετε βοήθεια και μιλάτε για κούρεμα, τότε είσαστε ψεύτες»! Πιο διπλωματικά, την επόμενη ημέρα, η Άνγκελα Μέρκελ επανέλαβε τα ίδια, προειδοποιώντας για τις επιπτώσεις ενός κουρέματος του ελληνικού χρέους στην ευρωζώνη: «Πρέπει να σκεφθούμε τις συνέπειες. Αν κουρευτεί το ελληνικό χρέος θα ζητήσουν και άλλες χώρες το ίδιο, με κίνδυνο να καταρρεύσει η εμπιστοσύνη των αγορών στην ευρωζώνη», τόνισε η Γερμανίδα καγκελάριος. Η πιο σοβαρή, όμως, για την καθημερινή ζωή κάθε Έλληνα, δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών ήταν αυτή που έκανε μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, όπου για πρώτη φορά αποκάλυψε πώς ακριβώς οραματίζεται το Βερολίνο το μέλλον των Ελλήνων πολιτών. Ερωτηθείς αν υπάρχει κάποια χώρα «καλός μαθητής» της περιοριστικής οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει η Γερμανία στην Ευρώπη, ο Σόιμπλε υπέδειξε χωρίς δισταγμό το παράδειγμα της Λετονίας, που, όπως είπε, εφάρμοσε πολύ σκληρότερα μέτρα από την Ελλάδα, αλλά έχει επιτύχει και ανταμείβεται για αυτό με μια θέση στη ζώνη του ευρώ. Το παράδειγμα της εξαθλιωμένης Λετονίας, λοιπόν, είναι το… success story για την Ελλάδα, όπως το οραματίζονται στο Βερολίνο.
Ένα «success story» ανείπωτης μιζέριας…
Ποια είναι, λοιπόν, η «επιτυχία» της Λετονίας, που θα πρέπει να επαναληφθεί και στην Ελλάδα; Ορισμένα βασικά στοιχεία αυτού του «success story» ανείπωτης μιζέριας για τους πολίτες αρκούν για να δείξουν πού ακριβώς θέλει η Γερμανία να οδηγήσει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και όλες τις άλλες «απροσάρμοστες» οικονομίες της ευρωζώνης:
Ύστερα από πέντε χρόνια ύφεσης και ακραίων μέτρων λιτότητας, το ΑΕΠ της Λετονίας συρρικνώθηκε σωρευτικά κατά 20%, περίπου δηλαδή όσο και το ελληνικό, ενώ η ανεργία εκτινάχθηκε κοντά στο 20%. Η κυβέρνηση της χώρας εφάρμοσε το πιο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που έχει δει χώρα της ευρωπαϊκής ηπείρου, αλλά οι Λετονοί, παρότι προσπάθησαν αρχικά να αντισταθούν, με μαζικές διαδηλώσεις, στην πορεία συμβιβάσθηκαν με τη μοίρα τους και συνέχισαν να υπερψηφίζουν την κυβέρνηση που εφάρμοσε αυτή την πολιτική. Η «επιτυχία» της Λετονίας ήταν ότι πέρυσι η οικονομία της ανέκαμψε, με αύξηση του ΑΕΠ κατά 5%, το έλλειμμα έχει μειωθεί, το χρέος είναι πολύ μικρό και η χώρα παίρνει μια θέση στην ευρωζώνη.
Σώθηκε η Λετονία αλλά έφυγαν οι πολίτες της
Ποιο ήταν το τίμημα, όμως, αυτής της «επιτυχίας» για τους πολίτες; Η Λετονία σώθηκε, αλλά οι πολίτες της υποχρεώθηκαν να την εγκαταλείψουν μαζικά, για να βρουν δουλειές στο εξωτερικό. Ανάμεσά τους, τα καλύτερα μυαλά της χώρας. Όπως έγραφε αναλυτής του αμερικανικού περιοδικού Forbes, η μετανάστευση ήταν τόσο μαζική, που ο πληθυσμός της Λετονίας μειώθηκε στο επίπεδο του… 1957! Αν γινόταν κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, θα έπρεπε να φύγουν από τη χώρα ως μετανάστες τρία εκατομμύρια πολίτες και να μειωθεί ο πληθυσμός στα 8 εκατομμύρια!
Όσοι έχουν μείνει πίσω, βρίσκονται αντιμέτωποι με φτώχεια, εξαθλίωση, διαλυμένες υποδομές του κοινωνικού κράτους, δουλειές που πληρώνουν ελάχιστα και με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα, ενώ βρίσκονται αντιμέτωποι με εξοντωτικά υψηλό κόστος ζωής. Το σημαντικό για τους ιθύνοντες της οικονομικής πολιτικής του Βερολίνου είναι ότι στη Λετονία η πιο ακραία εκδοχή νεοφιλελεύθερης, γερμανικού τύπου λιτότητας εφαρμόσθηκε χωρίς να καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και χωρίς να εξεγερθούν οι πολίτες, οι οποίοι στωικά υπομένουν το… «οικονομικό θαύμα», αντιδρώντας μόνο με τη μαζική φυγή τους από τη χώρα. Και πολύ θα ήθελαν να καταφέρουν να επαναλάβουν τα ίδια στην «απείθαρχη» Ελλάδα, που από το 2010 βρίσκεται συνεχώς στα όρια της κοινωνικής αναταραχής, με ένα πολιτικό σύστημα να δοκιμάζεται στα πιο ακραία όρια αντοχής του.