Τρέχει αντίστροφα ο χρόνος για την κυβέρνηση

Κι ενώ μέχρι πρότινος στο Μέγαρο Μαξίμου υπήρχε η προσδοκία ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να μακροημερεύσει, να φτάσει τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο του 2014, τώρα το ερχόμενο φθινόπωρο φαντάζει ιδιαίτερα «απειλητικό» κι ενδεχομένως να αποδειχθεί καθοριστικό. Όλα τα δεδομένα θα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, όλοι ανεξαιρέτως οι δείκτες, πολιτικοί και οικονομικοί, θα έχουν επιδεινωθεί και η κατάσταση στη χώρα θα είναι εκρηκτική. Από την άλλη, σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν υπάρχει προ-διάθεση για αλλαγή πολιτικής πριν από τα μέσα του 2014, όταν ενδεχομένως θα είναι πολύ αργά.

Την ίδια στιγμή, η ρευστότητα που υπάρχει στο εσωτερικό των δύο κυβερνητικών κομμάτων εγκυμονεί πρόσθετους κινδύνους για τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης. Τον προσεχή Σεπτέμβριο, οι δανειστές θα επανέλθουν (μέσω της «τρόικας») δριμύτεροι, ακόμη πιο πιεστικοί, ακόμη πιο απαιτητικοί και με ακόμη πιο ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα.

Πέραν των άλλων, διότι θα υπάρχουν και νέες καθυστερήσεις στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Επιπλέον θʼ αρχίσουν να κορυφώνονται οι αντιδράσεις για τα μέτρα, ιδίως για την κινητικότητα και τις απολύσεις δημ. υπαλλήλων, η αναταραχή από την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα περάσει στο χώρο της εκπαίδευσης και σταδιακά θα προχωρήσει σε όλο το Δημόσιο. Πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές προβλέπουν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις εντός του 2013 με τις απόψεις να διχάζονται: Αν δηλαδή η χώρα θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές ή θα έχουμε ανασύνθεση της κυβέρνησης με ταυτόχρονη αλλαγή πρωθυπουργού.

Δεν κερδίζεται…

Παρά τις διαβεβαιώσεις (διακηρύξεις) του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά για τη «μάχη που κερδίζεται» και για τις «καλύτερες ημέρες» που θα έρθουν, η κατάσταση της οικονομίας δείχνει μη αναστρέψιμη και η χώρα κινείται στη «κόψη του ξυραφιού».

Οι αποκρατικοποιήσεις καρκινοβατούν, οι ξένες επενδύσεις δεν έχουν φανεί ακόμη στον ορίζοντα και το περίφημο success story πήρε θέση στο… χρονοντούλαπο της ιστορίας!

Αντίθετα η ύφεση είναι παρούσα θα είναι εδώ και το 2014, κόντρα στις αισιόδοξες προβλέψεις του οικονομικού επιτελείου. Μέρες δόξας θα συνεχίσει να ζει και η ανεργία, η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ προβλέπει ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται και τον επόμενο χρόνο. Καθώς οι αποκρατικοποιήσεις καθυστερούν και οι επενδύσεις δεν έρχονται, οι επιπτώσεις στα δημόσια έσοδα θα είναι σημαντικές.

Η κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω αφού εκτός απίθανου απροόπτου θα διαψευσθούν και οι προσδοκίες του οικονομικού επιτελείου για… ραγδαία αύξηση των εσόδων από τους φόρους. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, μετά από τρία χρόνια σκληρής λιτότητας και αλλεπάλληλων φοροεπιδρομών, έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Και προφανώς δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στο νέο μπαράζ φόρων (εισοδήματος, ακινήτων, πολυτελείας κ.α.).

Που σημαίνει, ότι η υστέρηση στα έσοδα θα μεγαλώσει και η κυβέρνηση κατʼ απαίτηση της «τρόικας» θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο λήψης νέων οριζόντιων μέτρων.

Ωστόσο, οι πάντες γνωρίζουν ότι η χώρα δεν αντέχει νέα μέτρα, η οικονομία δεν αντέχει μέτρα, η κοινωνία δεν αντέχει νέα μέτρα. Αλλά και οι βουλευτές έχουν διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν νέα μέτρα. Στην περίπτωση αυτή ο δρόμος για τον κ. Σαμαρά και τον κυβερνητικό εταίρο του Β. Βενιζέλο είναι… μονόδρομος. Πρόωρες εκλογές και… όποιον πάρει ο χάρος! Εκτός κι αν οι δανειστές εξακολουθούν να μην επιθυμούν εκλογές και αποφασίσουν να επιβάλλουν μια άλλη λύση. Μια νέα κυβέρνηση, με την στήριξη περισσότερων πολιτικών δυνάμεων και αλλαγή πρωθυπουργού (η κινητικότητα της Ντ. Μπακογιάννη για ορισμένους δεν είναι άσχετη με τις προδιαγραφόμενες εξελίξεις).

Ρευστότητα

Το κλίμα αστάθειας και αβεβαιότητας ενισχύει η ρευστότητα που επικρατεί στο εσωτερικό των κυβερνητικών κομμάτων. Στη Νέα Δημοκρατία η αναστάτωση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι μεγάλη, μετά και την «περιπετειώδη» υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Αρκετοί βουλευτές έχουν αυτονομηθεί, αμφισβητούν στην πράξη της επιλογές της ηγεσίας, αλλά δεν περιορίζονται εκεί, φέρονται αποφασισμένοι να επιβάλλουν τις απόψεις τους, όταν και όπου χρειαστεί.

Από την άλλη, η κοσμοσυρροή στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, τις ημέρες που στη Βουλή συζητείτο πολυνομοσχέδιο, διαμορφώνει νέα δεδομένα και ορισμένοι έσπευσαν να μιλήσουν για «σκηνές διχασμού». Κάτι τέτοιο είναι το τελευταίο που επιθυμεί ο κ. Σαμαράς, αλλά άλλο τόσο δεν το θέλει και ο κ. Καραμανλής. Το βέβαιο όμως είναι, ότι η επιρροή της ηγεσίας στους βουλευτές έχει μειωθεί δραματικά και οι «απειλές» περί πρόωρων εκλογών χειροτερεύουν, παρά βελτιώνουν τα πράγματα.

Στην αντίπερα όχθη στο ΠΑΣΟΚ, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Τα χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και η αμφισβήτηση της στρατηγικής του κ. Βενιζέλου από μεγάλη μερίδα στελεχών, διαμορφώνει συνθήκες… κρίσεως διαρκείας.

Η διαφοροποίηση του Π. Κουκουλόπουλου στο πολυνομοσχέδιο (για το άρθρο που αφορούσε τη δημοτική αστυνομία), έδειξε ότι πρόβλημα υπάρχει και είναι σοβαρό, ακόμη και στο στενό πυρήνα των συνεργατών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.