ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Χωρίς περιστροφές, πιστεύουμε ότι στο συνέδριο επιβεβαιώθηκε η επικράτηση μιας ηγετικής ομάδας περί τον Αλ. Τσίπρα, ευθυγραμμισμένης με την πολιτική του Ομπάμα και του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ. Η σημερινή φάση του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει, σε χειρότερη έκδοση, τη φάση μετάβασης του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 1981.
[Με την ευκαιρία και σε ότι μας αφορά: Διαχωρίσαμε τότε τη θέση μας από το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο γιατί δεν υλοποίησε τις βασικές του εξαγγελίες (ΕΟΚ, βάσεις, σοσιαλιστικός μετασχηματισμός κ.λπ.), αλλά κυρίως γιατί δεν επεχείρησε καν να τις υλοποιήσει. Όχι μόνο για ό,τι έγινε τότε το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως για ό,τι προβλέψαμε ότι θα γίνει.]
Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ συγκαλύπτεται εν μέρει πίσω από ασάφειες, γενικότητες και συνθήματα, όμως αποκαλύπτεται κυρίως με όσα προσπαθεί να αποσιωπήσει. Ολόκληρη η εισήγηση του Τσίπρα στο συνέδριο δεν είχε μία λέξη ούτε για τα εθνικά θέματα, ούτε για τους αγωγούς ενέργειας, ούτε για το ζήτημα των λαθρομεταναστών, ούτε για το βασικό ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας, τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να κυβερνήσει, η ηγετική ομάδα θα περιέλθει σύντομα σε δεινή θέση, γιατί θα υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις και από την κοινωνία και από τα συνδικάτα και από το ίδιο το κόμμα. Αξίζουν κάποιες συγκρίσεις:
Α) Σύσσωμη η προδικτατορική αριστερά είχε σαφέστατα αντιταχθεί στην ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ. Μετά τη μεταπολίτευση προεξάρχει στην ένταξη και παραμονή στην ΕΟΚ/ΕΕ. Ο επικεφαλής χαρακτηρίζει το γερμανικό ευρώ ως «εθνικό μας νόμισμα»! Μήπως σήμερα η ΕΕ είναι πιο ανθρώπινη από την τότε ΕΟΚ;
Β) Η αριστερά μεγαλούργησε στον τόπο μας όταν πρωτοστάτησε στην Εθνική Αντίσταση 1940-45 και μετά στην υποστήριξη του αγώνα της ΕΟΚΑ. Σήμερα υποστηρίζει όλα τα σχέδια κατά του ελληνισμού, από το σχέδιο Ανάν μέχρι τις σύνθετες ονομασίες για το κράτος των Σκοπίων. Παραβλέπει ότι η παρουσία ξένων στην Ελλάδα πήρε τέτοιες διαστάσεις, ώστε από πρόβλημα της παραδοσιακής ελληνικής φιλοξενίας έχει μετατραπεί σε πρόβλημα δημογραφικής αλλοίωσης και ασφάλειας της χώρας και των πολιτών της.
Γ) Το 1992 όχι μόνο υπερψήφισε την πρωτοφανούς αντιδημοκρατικότητας Συνθήκη του Μάαστριχτ, με την οποία ενταχθήκαμε στην ΕΕ (μετεξέλιξη της ΕΟΚ), αλλά δεν είχε τη δημοκρατική ευαισθησία να ζητήσει έναν ανοιχτό δημόσιο διάλογο, που θα κορυφωνόταν με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, όπως έγινε σε πολλές άλλες χώρες. Ούτε τώρα ζητεί να ερωτηθεί ο λαός για την παραμονή μας, παρά τα δεινά που μας έφεραν το ευρώ και η ΕΕ.
Δεν είναι τυχαίο που από τους πρώην προέδρους η Δαμανάκη έγινε επίτροπος της ΕΕ, διορισμένη από το Γιωργάκη, ο Κουβέλης «τροϊκανός» και ο Κωνσταντόπουλος «προσωπική επιλογή του κ. Βαρδινογιάννη» για πρόεδρος του Παναθηναϊκού.
Η επικράτηση της ηγετικής ομάδας περί τον Τσίπρα υποβοηθείται σήμερα από την προσχώρηση στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που ανέχθηκαν όλα τα αίσχη του Σημίτη και του Γιωργάκη και μετακόμισαν στο ΣΥΡΙΖΑ μόνον όταν είδαν ότι το ΠΑΣΟΚ πέφτει στις δημοσκοπήσεις!
Γνωρίζουμε ότι σε όλη αυτή τη μετάλλαξη υπήρξαν και υπάρχουν σφοδρότατες αντιδράσεις από αγωνιστές που ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ, π.χ. η θέση υπέρ του σχεδίου Ανάν επεκράτησε οριακά και μετά από σκληρή μάχη. Αυτοί οι αγωνιστές θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να λειτουργήσουν απελευθερωτικά, όμως αυτές τις προϋποθέσεις, τουλάχιστον σήμερα, δεν τις βλέπουμε.