Σκεπτόμαστε με το χρήμα και όχι με το πνεύμα!

Το σύστημα καλλιεργεί την αμορφωσιά σε παγκόσμιο επίπεδο. O εχθρός είναι αόρατος. Βιώνουμε μια από τις χειρότερες ανθρωπότητες…» λέει ο νικητής του μουσικού σόου μιμήσεων «Your face sounds familiar» Θανάσης Αλευράς. Ο ταλαντούχος ηθοποιός μιλά στο «ΠΑΡΟΝ» και για τα καλοκαίρια των παιδικών του χρόνων στα Γιάννενα με το μπόλικο παιχνίδι και για τις προσωπικές σχέσεις και τον έρωτα που αν θες να τον διατηρήσεις πρέπει να σκύβεις καθημερινά το κεφάλι, αλλά και για τα «Βαφτίσια» του Νίκου Μουτσινά που όπου πάνε φωτίζουν τον κόσμο με χαρά…

// Μετά από δώδεκα ζωντανές εκπομπές στο «Your face sounds Familiar», με 1.500.000 τηλεθεατές να σας παρακολουθούν πιστά κάθε Κυριακή, παραλάβατε το βραβείο του νικητή; Τι σημαίνει για εσάς αυτό το βραβείο;
Το βραβείο το έχω σαν ένα μεγάλο μπράβο. Σαν κάποιος στο τέλος να αναγνωρίζει τον κόπο σου και να σου το λέει. Και αλήθεια, στο τέλος δεν θες να ακούσεις τίποτα άλλο. Είναι μεγάλη η χαρά. Σαν να σου επιβεβαιώνει κάποιος ότι το πώς σκέφτηκες, το πώς δούλεψες, ήταν και το σωστό.
// Πάντως οι περισσότεροι θαυμαστές σας που ερχόντουσαν στο σόου έλεγαν ότι έφταναν μέχρι το στούντιο Κάπα για να δουν εσάς. Όσοι κάναμε θεατρικό ρεπορτάζ ξέραμε το πόσο ταλαντούχος είστε και ότι έχετε βραβευτεί με το βραβείο «Δημήτρης Χoρν». Όταν είπατε ναι στον ANT1 το κάνατε και για να γνωριστείτε από ένα μεγαλύτερο κοινό;
Δεν θα το αρνηθώ, η αναγνωρισιμότητα είναι μέρος της δουλειάς μου. Η τηλεόραση δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο μέσο. Με το πάτημα ενός κουμπιού μπαίνεις στα σπίτια όλης της Ελλάδας. Αλλά και στα σπίτια των ομογενών στην Αυστραλία, στην Αμερική, στη Γερμανία. Το θέατρο είναι περιορισμένο στην Αθήνα. Είναι φυσικό ο κόσμος στην επαρχία να μην γνωρίζει την δουλειά σου. Η αλήθεια είναι ότι μου έλειπε η προβολή αλλά δεν ήταν κάτι που το κυνηγούσα. Μου ήρθε ως δώρο, ως κέρδος μέσα από το σόου.
Τώρα είμαι περιοδεία με την παράσταση «Τα βαφτίσια» του Νίκου Μουτσινά και ευχαριστιέμαι αυτό το αγκάλιασμα του κόσμου.
// Τι είναι το ταλέντο;
Το ταλέντο, ε; Δεν το έχω καταλάβει ακόμη. Μπορεί να είναι μια κλήση σε κάτι, μπορεί σε ένα πεδίο μεταφυσικό να είναι και ο σκοπός της ζωής σου, μπορεί να είναι μια τεράστια αγάπη, μπορεί να είναι και ένα αστέρι πάνω από το κεφάλι σου.
// Ο Δημήτρης Χορν σταθμός για εσάς. Μιμούμενος το μεγάλο ηθοποιό και τραγουδώντας τις «Θαλασσιές τις χάντρες» του Κώστα Πρετεντέρη η κριτική επιτροπή και το κοινό σας αντάμειψε με την πρωτιά… Είναι καρμικός για εσάς ο Xoρν;
Ξανασυναντηθήκαμε. Και νομίζω ότι αυτή την φορά τον τίμησα εγώ. Τον επέλεξα γιατί αισθάνθηκα ότι έπρεπε να τον τιμήσω. Διαπιστώνω με λύπη μου ότι πολλά νέα παιδιά δεν τον γνωρίζουν το Δημήτρη Χoρν. Δεν τον θυμούνται και κάποιοι πιο μεγάλοι. Το άσχημο με την τέχνη μας και ίσως η είναι μοναδική τέχνη που έχει αυτό το μείον, είναι ότι γεννιέται και πεθαίνει την στιγμή της παράστασης. Ένα ζωγραφικό έργο, ένα γλυπτό θα μείνει, ένα τραγούδι θα βγει σε δίσκο, αλλά μια παράσταση είναι σαν μην υπήρξε ποτέ. Υπάρχει βέβαια στη μνήμη των θεατών που την παρακολούθησαν… Ήθελα να γνωρίσω στους νέους την κομψότητα και την φυσική ευγένεια αυτού του υπέροχου ηθοποιού.
// Υπάρχουν νέοι ηθοποιοί με το χάρισμα του Χορν;
Έχουμε ωραίο υλικό. Καλά εκπαιδευμένους ηθοποιούς αλλά δεν έχουμε την ψυχή της γενιάς του Χορν. Αλλά δυστυχώς ζούμε την εποχή της αποδόμησης. Δεν ξέρω τί είναι αυτό που αφήνει στον άνθρωπο ταυτότητα αλλά νομίζω ότι υπάρχει φοβερή ανάγκη να γεννηθούν άνθρωποι σε όλους τους τομείς και στην τέχνη με προσωπικότητα.
// Θανάση, πως βλέπετε το «μαύρο» που έχει πέσει εδώ και ένα μήνα στην ΕΡΤ;
Αυτό ήταν η αρχή του παγόβουνου. Σοκαριστικό. Η αίσθηση του μαύρου όμως έχει πέσει πάνω από τα κεφάλια μας εδώ και πάρα πολύ καιρό. Κάτι πρέπει να αλλάξει σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχει να κάνει με τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Σκεφτόμαστε με το χρήμα και όχι με το πνεύμα. Είμαι με σφιγμένο το στομάχι παρά πολύ καιρό τώρα, γιατί η κοινωνία μου νοσεί.
Θέλει, επιβάλλεται, ένας δρόμος πνευματικός. Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Η γενιά μου πρέπει να τα βάλει με ένα αόρατο εχθρό που την έχει κάνει μαλθακή.
// Οσμίζεσαι άσχημες εξελίξεις;
Σαν τι; Εμφύλιο; Γιατί έχουμε ταλέντο και σ’ αυτό ως έθνος. Εδώ για να παλέψεις τον αόρατο εχθρό χρειάζεται κοινή γραμμή. Να μονιάσουμε. Αυτό που λείπει είναι ένας εθνάρχης, ένας πνευματικός ηγέτης. Να φτιάξει ξανά την παιδεία μας. Μας αποπροσανατόλισαν. Μας θέλουν φοβισμένους για να μην μάθουμε ποτέ πόση δύναμη έχουμε.
// Και να πεις ότι δεν γνωρίζουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται τόσο σύντομα γιατί λείπει η γνώση. Επαναλαμβάνεις ένα λάθος όταν δεν έχεις κάτσει να σκεφτείς γιατί σου έχει συμβεί ξανά το ίδιο. Δεν έχεις διδαχθεί από αυτό. Αυτό σημαίνει αμορφωσιά. Το σύστημα καλλιεργεί την αμορφωσιά σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρειάζεται γρήγορη αντίδραση γιατί είμαστε στο χείλος του γκρεμού και έχουμε λίγο καιρό μπροστά μας να το ανατρέψουμε…
// Τα στοιχεία μιλάνε για 1.500.000 άνεργους; Πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι και δεν έχουν βγει στους δρόμους;
Έλα μου ντε; Εγώ δεν κρίνω τους Γερμανούς, την τρόικα και τα σχέδια τους. Όσο μεγαλώνω, ωριμάζω και πολιτικά και σκέφτομαι για ό,τι συμβαίνει στο έθνος μου είναι γιατί εμείς ως λαός το έχουμε επιτρέψει. Σε μια νύχτα κατατίθενται και υπογράφονται νομοσχέδια. Υπάρχει μεγαλύτερος φασισμός από αυτόν; Θα έπρεπε να είχαμε βγει στους δρόμους, αλλά μας λείπει ως κοινωνία το κοινό όραμα. Για να θυσιαστείς πρέπει να έχεις κοινό όραμα. Πιστεύω σε παγκόσμιο επίπεδο βιώνουμε την χειρότερη ανθρωπότητα. Όταν μεγαλώνει ο αριθμός των ανθρώπων που ψάχνει στα σκουπίδια μεγαλώνει ο αριθμός της ανισότητας.
// Ο καπιταλισμός στο απόγειο της δόξας του;
Νομίζω ότι ζούμε τα Σόδομα και τα Γόμορα των Γραφών… Και ότι μετά την ύβρη, την εξαθλίωση των φτωχών από την πλουτοκρατία θα έρθουν οι πείνες, οι κατακλυσμοί, οι καταστροφές… Το σύστημα κατάφερε και εξαφάνισε τη μεσαία τάξη. Η γειτονιά μας, η κοινωνία μας, η χώρα μας είναι η μικρογραφία του πλανήτη μας. Βρισκόμαστε σε παρακμή. Θα το ξαναπώ. Ζούμε μια από τις χειρότερες ιστορικές στιγμές και τις χειρότερες ανθρωπότητες πάνω στη γη.
// Πως αλλάζει αυτό;
Για να μη ζήσουν ακόμα χειρότερα τα ανίψια μου, τα παιδιά μου; Με το να πάμε δυο βήματα μπροστά από την καταστροφή. Οι προφητείες και οι αποκαλύψεις είναι για να μην επιβεβαιώνονται. Αν τρέχεις με εκατό και πέσεις σ’ ένα τοίχο θα σκοτωθείς. Το θέμα είναι να το προβλέψεις και να στρίψεις το τιμόνι.
// Πως τα βγάζετε εις πέρας οικονομικά;
Πολύ δύσκολα. Μόνο από το θέατρο. Έχω περιορίσει τις ανάγκες μου επί της ουσίας. Αντιστέκομαι πλέον σθεναρά σε όλες τις ανάγκες που προσπαθούν να μου δημιουργήσουν. Βέβαια για να αγωνιστείς με το σύγχρονο μάρκετινγκ πρέπει να έχεις αξίες. Είμαι πολύ τυχερός που με μεγάλωσαν δυο γονείς πολιτικοποιημένοι, φιλοσοφημένοι και μετά άρχισα να σκέφτομαι και να λειτουργώ μέσα στο θέατρο. Αλλά αν στην ζωή σου δεν έχεις ένα ψαγμένο γονιό η δεν σου βρεθεί ένας φωτισμένος δάσκαλος τότε ποιος θα σου μάθει τις αλήθειες;
// Στο θέατρο ποιος ήταν ο φωτισμένος δάσκαλος;
Ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης. Όλα τα έργα μιλάνε με σύμβολα. Για το καλό, τον ευπατρίδη ηγέτη, τον άγραφο νόμο, την αλαζονεία προς τους θεούς, το μέτρο, την ισορροπία.
// Το θέατρο τι προσφέρει στον άνθρωπο;
Μπορεί να εξυπηρετεί ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό όπως την ψυχαγωγία για να γελάσει ο κόσμος, για να ευφρανθεί η ψυχή του, γιατί την χαρά την έχει ανάγκη ο άνθρωπος.
Το θέατρο μπορεί να φτιάξει και ένα πολιτικό κείμενο για να προβληματίσει τον κόσμο και να τον ξυπνήσει για να μην σκέφτεται μ’ ένα τρόπο μονοδιάστατο. Γι αυτό και όλη αυτή τη συζήτηση περί εμπορικού θεάτρου και ποιοτικού θεάτρου τη βρίσκω πολύ χαζή και την βαριέμαι. Και ο Χίτλερ άκουγε μόνο κλασσική μουσική, ήταν φοβερός θαυμαστής αλλά έγινε αυτό που έγινε και δεν το άγγιξε πουθενά.
Καλύτερα λοιπόν να βλέπεις Μπένι Χίλ και να το ευχαριστιέσαι από το να το παίζεις κουλτουριάρης και να είσαι μισάνθρωπος…
// Ποιο είναι το όνειρό σας;
Να ξαναφτιάξουμε τη χώρα μας. Αρκεί να ξέρουμε τι θέλουμε. Αν θέλω την πόλη μου καθαρή αρχίζω από εμένα πρώτα. Δεν πετάω χαρτιά στους δρόμους. Αν αυτό το κάναμε όλοι μας, δεν θα υπήρχαν χαρτιά. Να δουλεύουμε λοιπόν όλοι μας για αυτό που θέλουμε, για το ωραίο.

// Πως βλέπετε τις προσωπικές σχέσεις σήμερα;
Τα προβλήματα στον έρωτα νομίζω ότι σ’ όλες τις εποχές είναι τα ίδια. Απλά στις μέρες μας ο έρωτας δηλητηριάζεται από το στρες, το κυνήγι της επιτυχίας, την πολλή δουλειά για να αντεπεξέλθεις στις δυσκολίες της ζωής. Δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Θα έχουμε το χρόνο να ακούσουμε τον άνθρωπο μας, τον σύντροφο μας; Δεν ευνοεί η εποχή. Η εποχή σε θέλει μόνο, καταθλιπτικό, σε αδιέξοδο, ικανοποιημένο με το εγώ σου. Πρέπει να πάμε κόντρα σ’ αυτό. Το μεγαλύτερο φάρμακο για κρατήσεις σθεναρή την σχέση σου είναι κάθε μέρα να βάζεις κάτω τον εγωισμό σου, να κατεβάζεις το κεφάλι σου και τη μύτη σου. Και αυτό να γίνεται από τις δύο πλευρές.
// Που θα σας δούμε τον χειμώνα;
Μαζί με τον Πάνο Μουζουράκη και την Ελένη Γκασούκα σε μια παράσταση που θα κάνουμε και θα είναι ό,τι μας έρθει στο κεφάλι χωρίς καμία φόρμα, χωρίς κανένα στόχο. Θα είμαι όμως και τον νέο έργο του Νίκου Μουτσινά «Το ΚΤΕΛ».
// Και τηλεοπτικά; Μαθαίνω ότι σου έχουν γίνει αρκετές προτάσεις μετά την επιτυχία του σόου, ακόμη και για παρουσιαστής;
Δε νομίζω για παρουσιαστής. Δεν το επιθυμώ. Αν κάνω κάτι στην τηλεόραση πρέπει να το επιθυμώ ψυχικά.
// Τι θυμάστε από τα καλοκαίρια σας;
Γεννήθηκα στα Γιάννενα. Μεγάλωσα σε μια ήσυχη πόλη. Με πολύ παιχνίδι, χωρίς κανένα φόβο. Τα καλοκαίρια μου ήταν γεμάτα από παιχνίδι στην Ήπειρο, ατελείωτες ώρες με τους φίλους μου.
Από μικρός ήμουν πολύ περίεργος, είχα την τάση να σκαρώνω πράγματα, οι δικοί μου δεν έβρισκαν ησυχία από την ενέργεια μου.
Έτσι όταν τους είπα ότι θα κατέβω στην Αθήνα να ασχοληθώ με το θέατρο δεν παραξενεύτηκαν…
// Που σπουδάσατε;
Στο Θέατρο Τέχνης και δεν είχα ιδέα τι είναι στα αλήθεια το θέατρο.
// Οι δικοί σας τι λένε για την εξέλιξη σας;
Είναι πολύ χαρούμενοι. Η μάνα μου, οι συγγενείς μου, ο πατέρας μου δεν ζει. Είναι χαρούμενοι και υπερήφανοι γιατί ακούν καλά πράγματα που δεν λέγονται εύκολα. Γνωρίζουν τον κόπο μου όλα αυτά τα χρόνια και σαν να ξεκουράζονται ψυχικά και αυτοί μαζί μου..
// Από εδώ και στο εξής τι να περιμένουμε από εσάς;
Από εδώ και στο εξής είμαι ανοιχτός σε όλα, δεν θέλω να μπλοκάρω αλλά να δημιουργώ. Και να μην δημιουργώ υποχρεώσεις οικονομικές που θα με σκλαβώσουν. Έτσι θα κάνω αυτά που πραγματικά θέλω στη ζωή μου.
// Τέλος, πείτε μας ποια μίμηση ευχαριστηθήκατε πιο πολύ στο σόου;
Όλες! Η κάθε περίπτωση ήταν μοναδική. Από τον Κώστα Χατζή μέχρι τον Πασχάλη, τον Θηβαίο, την Στέλλα Κονιτοπούλου, τον Χόρν. Άλλο να φτιάχνεις ένα ρόλο και άλλο η μίμηση. Η μίμηση είναι ξεχωριστή τέχνη. Θέλει εκπαίδευση. Δεν το είχα ξανακάνει. Στον Θηβαίο που δεν είχα κάπου να πατήσω εξωτερικά έπρεπε να βάλω ψυχή για να δώσω έκφραση. Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Ήμουν υπό πίεση πέντε ημέρες την εβδομάδα, μαθήματα, πρόβες στο στούντιο, τζενεράλε Παρασκευή και Κυριακή. Αλλά ήταν εβδομάδες πολύ γεμάτες που τις χάρηκα πάρα πολύ. Υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την δημιουργία;