Πώς θα πάμε σ’ εκλογές;

Ξεπουλούν την Ελλάδα. Αυτή είναι η αλήθεια. Σε άλλα χρόνια, αυτό το κατάντημα θα είχε προκαλέσει επανάσταση. Για μικρότερες αιτίες το 1909, χτυπήθηκε η αδράνεια και η διαφθορά της πολιτικής ηγεσίας, μιας ηγεσίας που παρέμενε αδιάφορη και στις ξένες επεμβάσεις. Κι από τα ερείπια, μετεπήδησε από την Κρήτη στην Αθήνα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για να πάρει στα στιβαρά του χέρια τα ηνία της χώρας. Σήμερα, η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ, διατυπώνει την τακτική της απέναντι στο Βερολίνο, με τον τίτλο του έργου του Σαίξπηρ: «Όπως σας αρέσει»! Όσο για τον κ. Κουβέλη, ο οποίος αφού συνυπέγραψε όλα τα αισχρά Μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα, υποδύεται τον «ανένδοτο» μόνο για την ΕΡΤ (χωρίς να κλονίζει την κυβέρνηση), πάλι ο Σαίξπηρ μπορεί να τον «σκιαγραφήσει». Του ταιριάζουν τα λόγια που βάζει ο μέγας Άγγλος συγγραφέας και ποιητής, στον Ριχάρδο τον Γ’: «Κάνω εγώ το κακό, κι ύστερα είμαι εγώ ο πρώτος που βάζω τις φωνές… Και φαίνομαι άγιος, ίσια-ίσια όταν κάνω χρέη διαβόλου…»!

Οι προβολείς της δημοσιότητας στράφηκαν αποκλειστικά στην κρατική τηλεόραση, για να αφήσουν στο σκοτάδι το τσουνάμι των νέων χαρατσιών, φόρων ιδιοκατοίκησης, και απολύσεων σε άλλους τομείς, που είναι μπροστά μας. Θα μας μεταβάλλουν σε Βραζιλία. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες περιέγραψαν πολύ παραστατικά αυτό που συνέβη τελευταία: «Ο θεατρικός επιχειρηματίας Σόιμπλε, δίνει εντολές στους κομπάρσους της Ελληνικής Δημοκρατίας». Οι αποικιοκράτες διατάσσουν πως θα παιχθεί εδώ το κακόγουστο θέατρο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα δικά τους συμφέροντα. Κι έχουμε τους κυβερνητικούς «βαστάζους» που υπακούουν τυφλά στα κελεύσματα του Βερολίνου. Κι αυτή την πολιτική γονυκλισίας, αποκαλούν… «πολιτική σταθερότητα»! Η μαντάμ Μέρκελ απροσχημάτιστα απείλησε την συγκυβέρνηση Σαμαρά, να μην τολμήσει να πάει σε κάλπες, διότι τώρα εκείνη έχει εκλογές στην πατρίδα της, και πρέπει να πείσει τους ψηφοφόρους της, ότι η πολιτική της να εξαθλιωθούν και να γονατίσουν οι λαοί του Νότου, επέτυχε πλήρως.

Στο μεταξύ, η ύπατη αρμοστεία της «τρόικας», πάει κι έρχεται, απαιτώντας νέες θυσίες και ολοκαυτώματα. Είναι ο Μινώταυρος που συνεχώς ζητάει καινούργιο αίμα. Βενιζέλος και Σαμαράς δεν λένε λέξη για την πραγματική τραγωδία του ελληνικού λαού, και μας «καθησυχάζουν» ότι η ΕΡΤ θα ξανανοίξει! Κι οι δύο τους είναι κατάλληλοι για το «Θέατρο των Σκιών» του Σπαθάρη, αλλά στην πολιτική σκηνή, δεν πείθουν! Η δημοκρατία μας, είναι βαριά άρρωστη. Ο Ζωρές έλεγε, ότι: «Θέσπιση της Δημοκρατίας σημαίνει προκήρυξη, ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα ξέρουν αυτοί οι ίδιοι να χαράξουν τον κοινόν κανόνα της δράσης τους». Σήμερα, ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να χαράξει κοινόν κανόνα προκειμένου να αποκτήσει την ελευθερία του από τον γερμανικό ζυγό. Συνηθίζουν άπαντες, όταν φθάνουμε στο ζενίθ κρίσεων, να παπαγαλίζουν το σλόγκαν, ότι: «Στην δημοκρατία, δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Η έννοια είναι σχετική και όχι απόλυτη. Διότι τα σφάλματα, σχεδόν πάντοτε οδηγούν σε τραγωδίες που τραυματίζουν θανάσιμα την ίδια την δημοκρατία. Και κάποιες φορές μπορεί και να την θανατώσουν. Έχουμε παραδείγματα από το παρελθόν, αλλά σκοπίμως κανείς δεν τα μνημονεύει.

Ο λαός, λοιπόν, σήμερα δεν μπορεί να χαράξει «κοινόν κανόνα», όπως συνιστούσε ο Ζωρές, διότι οι πολιτικές του ηγεσίες είναι ανεπαρκείς, δεν διαθέτουν το χάρισμα να εμπνέουν, και δεν δίνουν όραμα. Γι’ αυτό ακριβώς, η ασθένεια της δημοκρατίας μας, φαίνεται ανίατη. Οι ξένοι και οι υποτακτικοί τους της συγκυβέρνησης, επιθυμούν να έχουν μπροστά τους τον λαό άβουλο, απογοητευμένο, ανίσχυρο, για να του επιβάλουν αυτά που θέλουν. Τον προτιμούν «ευάγωνον ποίμνιον». Η «Εθνική ανάγκη» και η «πολιτική σταθερότητα» που διατυμπανίζουν Σαμαράς – Βενιζέλος, δεν είναι τίποτε άλλο, από δικαιολογία για την καταπάτηση της ελευθερίας, «το μόνιμο επιχείρημα των τυράννων και η πίστη των σκλάβων», όπως έλεγε ο Ουίλιαμ Πίττ.

Στις 4 Ιουλίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, γιορτάζουν την εθνική τους επέτειο. Η «διακήρυξη της Ανεξαρτησίας», το ιστορικό κείμενο της 4ης Ιουλίου 1776, που από τον Νέο Κόσμο άνοιξε νέους δρόμους στην ζωή των ανθρώπων και των λαών, δυστυχώς στα χρόνια που κύλισαν, το ελησμόνησαν πρώτοι, και τα παραμόρφωσαν οι ίδιοι οι Αμερικάνοι. Οι διακηρύξεις των δικαιωμάτων των διαφόρων Πολιτειών, ήσαν οι πρώτες κραυγές στο νεότερο κόσμο του ανθρώπου που ζητούσε ελευθερία, δικαιώματα, που πίστευε στον εαυτό του. Μεγίστη πλάνη! Βιρτζίνια, Μασσαχουσέτη, Νιού Χαμσάιρ, Πενσυλβάνια, ονόματα γνωστά για τις περίφημες διακηρύξεις των δικαιωμάτων τους -διακηρύξεις που ήσαν πρόδρομοι ακόμη και της Γαλλικής Διακηρύξεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτου, ακούγονται σήμερα πολύ μακρινές και άγνωστες. Διότι, οι έννοιες της ανθρώπινης προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας των λαών, που τότε έγιναν λάβαρο, σήμερα μετεβλήθησαν σε κουρέλια. Ποια αξιοπρέπεια μπορούν να έχουν οι λαοί του Νότου μέσα στην γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποια αξιοπρέπεια έχει πλέον η Ελλάδα κάτω από την μπότα της «τρόικας»; Διάφοροι εθνικοί ολετήρες, έκαναν το παν προκειμένου να μας πείσουν για το «ιδεώδες» της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, και για την ανάγκη «εθνικής ενότητος», ώστε να μην κλονισθεί το «Ευρωπαϊκό συμφέρον».

Ο Παν. Κανελλόπουλος σε ένα άρθρο του στις 14-7-1935 στην «Ακρόπολη», έγραφε: «Εάν η Εθνική Ενότης λαού τινός, ή μάλλον η περί αυτής συνείδησις έχει ανάγκην ενός ψεύδους διά να συντηρηθεί, είναι απλούστατα περιττή η ύπαρξις της. Δεν έχει ιστορικόν λόγον υπάρξεως η Εθνική εκείνη Ενότης η οποία εξαγοράζεται με αναξιοπρέπεια και δουλοφροσύνην…». Τα λόγια του συγγραφέως του σπουδαίου εκείνου φιλοσοφικού έργου «Ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος», αποκτούν τώρα, απίστευτη επικαιρότητα. Διότι σήμερα, ψεύδος αποτελεί η «ανάγκη» παραμονής μέσα στην γερμανοκρατούμενη Ευρωζώνη, και δείχνουμε αναξιοπρέπεια και δουλοφροσύνη σκύβοντας την μέση σαν Χατζηαβάτες, στις ανώμαλες ορέξεις της «τρόικας»… Ο αταίριαστος «πολιτικός γάμος» των αρχηγών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στηρίζεται σε φθηνό μικροκομματικό υπολογισμό, και δεν έχει μακρύ μέλλον.

Η συγκυβέρνηση έχει από μακρού χρεοκοπήσει και στον εθνικό, και στον οικονομικό, και στον πολιτικό και στον ηθικό τομέα. Η πείσμων εξυπηρέτησις των «ευρωπαϊκών συμφερόντων», δεν ήταν δυνατόν, παρά να οδηγήσει σε εθνικό τιτανικό και σε οικονομική εξαθλίωση του λαού. Το ξεπούλημα των πάντων στους ξένους άρπαγες, θεωρούν οι δύο αρχηγοί ως «ανάπτυξη». Γνωρίζουν οι Σαμαράς – Βενιζέλος, ότι η αναδομημένη κυβέρνηση συμφοράς δεν έχει «προοπτική τετραετίας», όπως κομπάζουν. Η θητεία της -αντιθέτως- έχει ημερομηνία λήξης, πολύ κοντινή. Κι αυτό θα φανεί, μόλις ο «λαογδάρτης» Στουρνάρας ανακοινώσει τα νέα φορομπηχτικά μέτρα, τα κρυφά και φανερά χαράτσια. Οι εκλογές δεν θα είναι μακριά. Άλλο είναι το πρόβλημα: Πώς θα πάμε στις εκλογές; Δηλαδή, με ποια μορφή θα αντιμετωπίσουν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις τους οσφυοκάμπτες ευρωλάγνους; Τα συνθήματα που συνοψίζουν την επιθυμία της συντριπτικής πλειονότητος του λαού, είναι δύο: α) Η Ελλάδα και η δημοκρατία για να ζήσουν, πρέπει να αποχωρήσουμε από την γερμανοκρατούμενη Ευρωζώνη, β) Η «τρόικα» να φύγει οριστικά, και να χαράξουμε την οικονομική μας πολιτική χωρίς την κηδεμονία του Βερολίνου.

Σε περασμένα άρθρα, αναφερθήκαμε στην ανάγκη συνεργασίας των αντιμνημονιακών δυνάμεων, και φέραμε παραδείγματα μέσα από την Ιστορία. Η άμεση δημιουργία Λαϊκού Μετώπου περισσότερο από κάθε άλλη φορά, καθίσταται επιτακτική εθνική ανάγκη, για να σταθούν αντιμέτωποι ο Ελληνικός λαός, με τους εκφραστές των ξένων συμφερόντων. Το Λαϊκό Μέτωπο παρέχει την δυνατότητα συστράτευσης για την σωτηρία του Έθνους, όλων των συνεπών αντιμνημονιακών δυνάμεων, είτε βρίσκονται εντός Βουλής, είτε εκτός, ανεξαρτήτως ιδεολογικής όχθης. Παλαιοί Κεντρώοι, Αριστεροί και Δεξιοί, όλοι οι τίμιοι Έλληνες, καλούνται στον αγώνα. Θα απευθυνθούμε ιδιαίτερα στον κ. Τσίπρα, ο οποίος δεν στερείται ικανοτήτων: Να διαφοροποιήσει την μορφή του κόμματός του, να παρακάμψει κάποιες θολές αριστερίζουσες «συνιστώσες», και να προσανατολισθεί στον Κεντρώο, κεντροαριστερό χώρο. Ας αλλάξει και τίτλο το κόμμα. Δίνουμε έμφαση στον χώρο του προοδευτικού Κέντρου, διότι ο αστικός κόσμος είναι αυτός που με το βάρος του δίνει πλειοψηφίες. Αντίθετα, ακατάληπτες σουρεαλιστικές «συνιστώσες», τρομάζουν και απομακρύνουν τους ψηφοφόρους. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι αστοί, και όχι… Τροτσκιστές, Μαοϊκοί, ή οτιδήποτε άλλο. Ο μύθος ότι για να λέγεσαι προοδευτικός πρέπει οπωσδήποτε να είσαι Αριστερός, έχει πλέον καταρρεύσει. Άλλωστε, οι σημερινοί Κομμουνιστές, από δική τους τύφλωση και ανικανότητα, πήραν την θέση τους στο Μαυσωλείο της Ιστορίας. Μακάρι κάποτε στο μέλλον, να δημιουργηθεί ένα κομμουνιστικό κόμμα, που θα μπορέσει να συντονίσει το βήμα του με το βήμα της Ιστορίας. Προς το παρόν, δεν το βλέπουμε.

Πάντως, εάν οι σημερινές Αριστερές δυνάμεις χωλαίνουν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν μέλλον, υπό την προϋπόθεση, ότι μελετούν και παραδειγματίζονται από την Ιστορία του προοδευτικού κινήματος. Μέχρις ενός σημείου, δικαιολογούνται όσοι πελαγοδρομούν μέσα στους ιδεολογικούς χώρους, διότι οι έννοιες παραμορφώθηκαν. Στην Μεταπολιτευτική Ελλάδα, και διεθνώς, πολλοί ασέλγησαν πάνω στην ιερή έννοια του σοσιαλισμού. Κάποτε αυτή η ιδεολογία, θα πρέπει να στηθεί πάλι στο ιστορικό βάθρο της. Διότι το ΠΑΣΟΚ την γκρέμισε στην λάσπη. Σήμερα, ας αφήσουμε κατά μέρος τα «αριστερά» και τα «δεξιά», κι ας περιοριστούμε στην ταμπέλα των «συνεπών αντιμνημονιακών δυνάμεων». Αυτό αρκεί. Τα αστικά προοδευτικά στοιχεία μπορούν να προσελκύσουν ευρύτατες μάζες. Έτσι, διευκολύνονται οι μορφές ενότητος και συνεργασίας, διότι αποκτούν μεγαλύτερη ευλυγισία. Έτσι, το γνήσιο αντιμνημονιακό δημοκρατικό στρατόπεδο, ενωμένο και όχι ανάπηρο από την στέρηση ζωντανών δυνάμεων και αξιόλογων προσώπων, θα μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, χωρίς να έχει ανάγκη Βενιζέλους και Κουβέληδες, αλλά ούτε και το ΚΚΕ που επιμένει στην μοναξιά του, με την νοσταλγική ανάμνηση του… Στάλιν! Μόνο με την ενότητα θα αποκτήσουμε δύναμη. Διαφορετικά, όπως έλεγε ο Μπρέχτ, «Απ’ τον κόσμο φεύγει ο αδύναμος, και πίσω μένει το ψέμα…».