Από την ΑΕΡΕ, στην ΕΡΤ…

Κομματικοί διορισμοί, οικογενειοκρατίες, πολυδάπανες παραγωγές, προσλήψεις «έξωθεν» (παρά το ότι είχε υπερεπάρκεια προσωπικού), προκλητικές αμοιβές κάποιων προνομιούχων. «Πατρίκιοι» και «Πληβείοι» μεταξύ του δυναμικού της κρατικής τηλεόρασης, άνθρωποι που έπαιρναν χρήματα χωρίς να εργάζονται, την μετέβαλαν σε ένα υδροκέφαλο τέρας. Αλλά για όλα αυτά, υπεύθυνα είναι ΟΛΑ τα κόμματα. Αυτά καλλιέργησαν την φαυλοκρατία. Και βέβαια, υπήρχε πάντοτε το φαινόμενο, η κρατική τηλεόραση, να μεταβάλλεται σε προπαγανδιστή της εκάστοτε κυβερνήσεως. Τον ασθενή όμως, για να τον θεραπεύσεις, του δίνεις φάρμακα. Δεν τον θανατώνεις. Ο αψυχολόγητος, αυταρχικός τρόπος με τον οποίο ο κ. Σαμαράς θέλησε να βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ, άναψε την σπίθα της λαϊκής οργής. Και αυτή η κατακραυγή, ξεκινά από την πληθώρα αντιλαϊκών μέτρων που οδήγησαν την κοινωνία σε εξαθλίωση. Αλλά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ήταν ο τελευταίος που θα μπορούσε να γίνεται κήνσορας κατά των διαμαρτυρομένων. Διότι κατά το πρόσφατο παρελθόν, ο κ. Κεδίκογλου, εξέφραζε με τρόπο κατηγορηματικό, τελείως αντίθετες απόψεις για την ΕΡΤ, απ’ αυτές που διατυπώνει σήμερα. Και φυσικά, γελοιοποιείται, αφού μετεβλήθη σε κατήγορο του εαυτού του! Εάν είχε ίχνος ευαισθησίας, θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί. Υπάρχει όμως και το θέμα της νοοτροπίας. Όλα αυτά που βλέπουμε εδώ και μια εβδομάδα, γίνονται για να ικανοποιηθούν οι εντολές της «τρόικας». Δεν διαφεύγει της προσοχής μας, ότι οι Γερμανοί κατακτητές ζητούν να ξεπουλήσουμε τα πάντα. Απαιτούν να παραδώσουν την Ελλάδα, και η συγκυβέρνηση την παρέδωσε. Το ζήτημα της ΕΡΤ δεν πρέπει να υπερκαλύψει το γενικότερο φαινόμενο της γερμανικής κατοχής. Η κυβέρνηση απεδείχθη κατώτερη και από την κατοχική του μακαρίτη Τσολάκογλου, και στο ειδικό θέμα που πυροδότησε την πρόσφατη κρίση. Το 1941 βέβαια, δεν υπήρχε τηλεόραση. Υπήρχε όμως ραδιόφωνο. Στην νεοσύστατη ραδιοφωνία (επί Μεταξά) κύριο ρόλο διαδραμάτισε ο επιχειρηματίας Ιω. Βουλπιώτης, πληρεξούσιος της «Ζήμενς» και της «Τελεφούνκεν». Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα (όπως τώρα) υπεγράφη νέα συμφωνία με την «Τελεφούνκεν» (5 Ιουνίου 1941) την οποία υπέγραψαν οι υπουργοί Οικονομικών και Συγκοινωνιών, Σωτ. Γκοτζαμάνης και Σωτήρης Κουτούσης, με τον Βουλπιώτη, ως πληρεξούσιο εκπρόσωπο της «Τελεφούνκεν». Ακολούθησαν δημόσιες διθυραμβικές ανακοινώσεις για το αναπτυξιακό πρόγραμμα, που επρόκειτο να εκτελεστεί για την επέκταση της ραδιοφωνίας. Ο Βουλπιώτης ανέλαβε αμέσως και τυπικά την γενική διεύθυνση της ελληνικής ραδιοφωνίας, που την κράτησε μέχρι το τέλος της κατοχής. Θεσμικά, ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1941 η νέα εταιρεία, γνωστή ως ΑΕΡΕ. Δηλαδή, ακόμα και τότε, έγινε επέκταση της ραδιοφωνίας και όχι κατάργηση ή κλείσιμο. Φυσικά, βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο των Γερμανών. Αλλά και σήμερα, τα πάντα δεν βρίσκονται κάτω από τον δικό τους έλεγχο; Οι ακροβατισμοί του Σίμου Κεδίκογλου, αυτές οι… «πιρουέτες», που θα αποσπούσαν χειροκροτήματα σε τσίρκο, επισύρουν γιουχάισμα και κατακραυγή στην πολιτική. Δυστυχώς, η πολιτική μας ζωή, έγινε τσίρκο, και οι «παλιάτσοι» της συγκυβέρνησης, μετεβλήθησαν σε τραγικές φιγούρες. Το ζήτημα όμως έχει χειρότερες προεκτάσεις. Διότι η κυβέρνηση προχώρησε σε μια επονείδιστη ενέργεια, που φτάνει στα όρια της εθνικής μειοδοσίας. Για τα εγωιστικά μικροκομματικά της συμφέροντα, διέκοψε την επαφή και αναμετάδοση των εκπομπών του ΡΙΚ. Ούτε ο αιμοσταγής στρατάρχης Χάρντιγκ της περιόδου της βρετανικής αποικιοκρατίας δεν ετόλμησε την διακοπή εκπομπών από Αθήνα σε Λευκωσία, και περιορίσθηκε να παρεμβάλει παράσιτα μόνο στις ειδικές εκπομπές. Είχε το θράσος ο υπουργός να φιμώσει την φωνή των αδελφών μας Κυπρίων, επειδή στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων στην ΕΡΤ. Αδιαφόρησε ο κ. Σαμαράς και οι συνεταίροι του, για το ότι στις ακριτικές περιοχές ακούγεται μόνο ραδιόφωνο των Σκοπιανών και των Τούρκων. Αλλά δεν ενοχλούνται που μας έχουν κατακλύσει τα… τούρκικα σήριαλ… Σίγουρα, δικαιούνται εύσημα από τον Ερντογάν. Συνυπεύθυνοι είναι και οι Βενιζέλος – Κουβέλης, η αρχομανία των οποίων, τους περιέπλεξε σαν τα φίδια του Λαοκόωντος, και θα τους θανατώσει πολιτικά. Ο κ. Σαμαράς, μέσα στην τύφλωση του αυταρχισμού του, έχασε την ψυχραιμία του, και προέβη σε πράξεις, που μόνο ένας δικτάτορας θα απεφάσιζε. Βλέποντας το κύμα οργής του λαού και την γιγαντιαία κινητοποίηση των αγανακτισμένων πολιτών, που συνέρρεαν στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής, εξετόξευσε απειλές εναντίον όλων των σταθμών που μετέδιδαν τις εκδηλώσεις συμπαράστασης.

Ο κ. Σαμαράς μου θύμισε τον στρατηγό Ραφαηλάκη, στρατιωτικό διοικητή Αθηνών επί δικτατορίας Ιωαννίδη, ο οποίος απειλούσε τους εκδότες των εφημερίδων, προέβαινε σε κατασχέσεις φύλλων και έκλεινε έντυπα, όπως την «Βραδυνή». Το μόνο που κατόρθωσε ο κ. Σαμαράς, είναι να γίνει στόχος των διεθνών Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως. Κι όλα αυτά, για να έχει την εύνοια του δυνάστη, δηλαδή της Μέρκελ. Πανικόβλητοι Βενιζέλος και Κουβέλης, μιλάνε για την «ανάγκη πολιτικής σταθερότητας», τρέμουν τις κάλπες και ουσιαστικά δίνουν σήμερα στο Βερολίνο, ότι αυτοί είναι τα… «καλά παιδιά», και ο Σαμαράς μόνο θέτει σε κίνδυνο την γερμανική αποικιοκρατία και το ευρώ, με την «βεβιασμένη» ενέργειά του, να κλείσει την ΕΡΤ. Συναγωνισμός δουλοφροσύνης απέναντι στο Δ’ Ράιχ. «Προάγγελος της θύελλας» ήταν ο τίτλος ενός ποιήματος του Γκόρκυ. Το μοιραίο πραξικοπηματικό σφράγισμα της κρατικής τηλεόρασης, αποτελεί προάγγελο πολιτικής θύελλας. Η οργή του κόσμου όμως, δεν εντοπίζεται αποκλειστικά στο ζήτημα της ΕΡΤ. Απλώς, ο αυταρχικός τρόπος με τον οποίο την έκλεισαν, ήταν η σπίθα που άναψε στην μπαρουταποθήκη της λαϊκής αγανάκτησης για όλα τα επαίσχυντα μέτρα κατά των πολιτών, τα οποία επιβάλλει η συγκυβέρνηση κατά διαταγήν των Γερμανών. Το ζήτημα της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, φανέρωσε όμως και το γεγονός, ότι εξ αιτίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από την κηδεμονία και τον πλήρη έλεγχο των ξένων. Φυσικά, το γνωρίζαμε, αλλά το συγκεκριμένο θέμα της ΕΡΤ, μας έδωσε μια ακόμα απόδειξη. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς έστειλε επιστολή στον Σαμαρά, με την οποία τον «κατσαδιάζει» για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται αυτό το θέμα, απειλεί με επιβολή κυρώσεων κατά της χώρας, επειδή τους δημιουργούμε προβλήματα στην αποικιοκρατία τους, και ωμά του εδήλωσε, ότι αμφισβητεί το δικαίωμα στις ελληνικές αρχές να λαμβάνουν αποφάσεις, χωρίς να ρωτούν τους κηδεμόνες τους… Παράλληλα, ξένες πρεσβείες στην Αθήνα, χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και η αμερικανική πρεσβεία, εκφράζουν ανησυχία, μήπως τους χαλάσουμε τα σχέδια με τα παιχνίδια που παίζουν όχι μόνο σε βάρος μας, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό με τις ταραχές που γίνονται στην Τουρκία. Στέλνουν λοιπόν τελεσίγραφα οι πρεσβείες, να χαμηλώσουν οι τόνοι, διότι φοβούνται για το τι θα προκύψει από πρόωρες εκλογές. Γυρίζουμε στην εποχή του Πιουριφόι, τότε το 1950, όταν ο Αμερικανός πρεσβευτής καθόριζε αυταρχικά τους κανόνες της πολιτικής μας ζωής, και ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις. Η Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη και στο ευρώ, έχει πάψει να είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα. Αυταπατάται τραγικά ο πρωθυπουργός εάν νομίζει ότι «διαπραγματεύεται» όταν πηγαίνει στις Βρυξέλλες. Με τον κ. Σαμαρά συμβαίνει ότι συνέβαινε με τον Κόμητα Μώλμσμπερυ. Ο Κόμης, απεσταλμένος του Πίτ (ικανότατος πολιτικός που ανόρθωσε τα οικονομικά της χώρας του) πήγε να διαπραγματευτεί με το Γαλλικό Διευθυντήριο. Έλεγε τότε γι’ αυτόν ο Φοξ (από τους καλύτερους ρήτορες του βρετανικού κοινοβουλίου του 1768) ότι ο Μώλμσμπερυ, «Πήγε στο Παρίσι με απόλυτη εξουσιοδότηση να συμφωνήσει, δίχως κανένα περιθώριο να διαπραγματευθεί…». Κι ο κ. Σαμαράς, με την Μέρκελ και τον Σόιμπλε απέναντι, δεν έχει κανένα περιθώριο διαπραγματεύσεων. Απλώς μεταφέρει διαταγές των κατακτητών. Και ας μην ξαναμιλήσει η κυβέρνηση για «φιλελεύθερη οικονομία», διότι στην Ελλάδα δεν έχουμε, ούτε φιλελεύθερη, ούτε εθνική οικονομία, αλλά οικονομία… ελευθερίων ηθών! Για να επανέλθουμε όμως στην δραματική σύσκεψη της Δευτέρας, ο κ. Σαμαράς υπέστη ένα τριπλό «στραπατσάρισμα» α) Από τους ξένους πάτρωνες που ενοχλήθηκαν για τα προβλήματα που τους εδημιούργησε απρόοπτα, β) Από το Συμβούλιο της Επικρατείας και γ) από τους αρχηγούς των δύο κομματιδίων, που εμφανίσθηκαν να επιβάλλουν τις θέσεις των και να θέτουν τον κ. Σαμαρά υπό ομηρία, με τις πομπώδεις δηλώσεις των. Κι αντί του πρωθυπουργού, μετά την συνεδρίαση στου Μαξίμου, βγήκε ο «λαογδάρτης» Στουρνάρας και τραύλισε την… δικαστική απόφαση! Θα συναντηθεί σύντομα ο Σόιμπλε, ως Ανώτατος Διοικητής των αρχών Κατοχής με τον Στουρνάρα, για να επιθεωρήσει τα πάντα και να τον ελέγξει, εάν εκτελεί αποτελεσματικά τις εντολές του Δ’ Ράιχ. Εκείνη την μέρα, θα άξιζε να γίνει περίπου κάτι σαν αυτό που συνέβη στην προηγούμενη Κατοχή. Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1944, ένα απόσπασμα του ΕΛΑΣ κατέλαβε τον ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών, κι ο αείμνηστος διαπρεπής δημοσιογράφος Ντίνος Τσαλόγλου, σε ένα θάλαμο αντικατέστησε για τρία λεπτά τον σπήκερ, και είπε από το μικρόφωνο: «Πατριώτες! Σας μιλάει το ΕΑΜ. Η ώρα της λεφτεριάς πλησιάζει. Όλοι στ’ άρματα -όλα για τη νίκη!»… Οι Γερμανοί σκύλιασαν και η Αθήνα αναστατώθηκε. Μακάρι (χωρίς καμία κατάληψη φυσικά) να δοθεί πάλι το αισιόδοξο μήνυμα από ραδιοφώνου ότι πλησιάζει η ώρα της λεφτεριάς μας από την ”τρόικα”… Δυστυχώς, οι ευρωλάγνοι πολιτικοί, στάθηκαν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή κρίση που μαστίζει την χώρα μας. Και η κρίση δεν θα ξεπεραστεί εφόσον παραμένουν μέσα στην γερμανική Ευρωζώνη. Στο μεταξύ, οι πολίτες φθείρονται καθημερινά από τα αισχρά οικονομικά μέτρα και βρίσκονται σε απελπισία. Ο Τσέχωφ έλεγε: «Οποιοσδήποτε ηλίθιος μπορεί να αντιμετωπίσει μια κρίση. Αυτό που σε φθείρει, είναι η καθημερινή ζωή…».