Πως να σώσουν το καράβι όταν τρεις λαλούν και ένας χορεύει;
Παρ’ όλο που οι τρεις αρχηγοί ήταν μεγαλύτερης ακτινοβολίας στην κοινή γνώμη και απήχησης στην παράταξη τους. Εκείνη η συμμαχία ήταν παρά φύση. Πιο ακραίας μορφής από την σημερινή. Με κατάσταση πολεμική ανάμεσα τους, μια και οι δυο, Μητσοτάκης και Φλωράκης, είχαν παραπέμψει στο σκαμνί τον Ανδρέα. Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Κουβέλης συμμετείχαν τότε ως υπουργοί και έζησαν πολλά.
Έριξε τότε ο Μητσοτάκης την κυβέρνηση Ζολώτα, γιατί ένα πρωινό αποφάσισε να κάνει αλλαγές στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, με τις οποίες διαφώνησαν οι άλλοι δυο.
Είκοσι τρία χρόνια μετά, καρμπόν η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα. Ίδια η αφορμή. Ανατροπή και λουκέτο στην λειτουργία της ΕΡΤ που έβαλε ο Σαμαράς, με τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη να διαφωνούν. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σαμαράς φέρνει προ τετελεσμένων τους δυο κυβερνητικούς εταίρους, που από αυτή την κολεγιά είναι οι μεγάλοι χαμένοι. Απέφευγαν όμως να συγκρουστούν γιατί ο δικός τους κόσμος έχει πολλές ενστάσεις με αυτή την συγκυβέρνηση και αυτό φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, όπου ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ καταγράφουν απώλειες, ενώ η ΝΔ κρατάει τις δυνάμεις, έστω και αν σε ένα ποσοστό αυτό οφείλεται στη λαθεμένη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποια όμως στιγμή τα όρια ανοχής εξαντλούνται και από κει και πέρα υπάρχει ο γκρεμός και η αυτοκτονία. Οπότε το αίσθημα της αυτοσυντήρησης δεν έχει άλλη επιλογή, από την αλλαγή στρατηγικής. Και η οποία οδηγεί στην αυριανή κρίσιμη σύσκεψη των τριών αρχηγών.
Η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά, που ως γνωστό ξέρει καλά από μπάσκετ. Θέλει να γίνει παιγνίδι και όποιος βάλλει τα περισσότερα καλάθια θα έχει το πάνω χέρι; Ή θα μοιράσει παιγνίδι και οι δυο εταίροι δεν θα είναι φτωχοί συγγενείς, όπως συμβαίνει σήμερα;
Μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα πλαίσιο λειτουργίας της κυβέρνησης, όπου οι αποφάσεις θα παίρνονται από κοινού από τους τρεις αρχηγούς και όχι από τον Χρύσανθο και τον Μουρούτη; Και στη συνέχεια θα συζητούνται στο υπουργικό Συμβούλιο, που έχει αραχνιάσει, αφού στον ένα χρόνο θητείας της κυβέρνησης μόλις 2 – 3 φορές συνεδρίασε κάτι που δεν έχει ποτέ ξανασυμβεί και δεν συνάδει με το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Μπορούν οι τρεις αρχηγοί Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης να συμπέσουν στην ίσαλο γραμμή, που δεν θα κινδυνεύει το καράβι να μπατάρει από την μια ή την άλλη πλευρά; Ή δεν θα προχωράει καθόλου κωπηλατώντας ο ένας δεξιά και ο άλλος αριστερά; Ο πρόεδρος της ΝΔ έχει την πρώτη ευθύνη της ενιαίας πλεύσης της κυβέρνησης προς την κατεύθυνση που θα δείχνει η πυξίδα.
Αν δεν μπορούν τότε ας λύσουν το συντομότερο τον γάμο και ας αναζητηθεί καλύτερος καπετάνιος. Το να συνεχιστεί το τρεις λαλούν και ο ένας χορεύει θα είναι ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
ΥΓ.: Αλλά εδώ που τα λέμε πως να εμπιστευθείς να σου ξαναφτιάξει το σπίτι ο μάστορας που το είχε φτιάξει και το έφτιαξε τόσο καλά και στέρεα που γκρεμίστηκε…