ΜΠΟΝΟΥΣ 1 εκατ. ευρω από τον Σαμαρά για το Δημοτικό Θέατρο

Την επιχορήγηση του Δημοτικού Θεάτρου ανακοίνωσε ο δήμαρχος κατά τη διάρκεια ειδικής ημερίδας που διοργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά την περασμένη Δευτέρα όπου μίλησε και ο υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού Κ. Αρβανιτόπουλος, ο οποίος δήλωσε ότι είναι δεδομένη και δεσμευτική η υπόσχεσή του να βοηθήσει όπως και όσο μπορεί την επαναλειτουργία του Δημοτικού Θεάτρου, το οποίο είναι το καμάρι και το καύχημα των Πειραιωτών. Ο δήμαρχος, δήλωσε ότι δεν θα αφήσει τη γραφειοκρατία να χαλάσει ό,τι πιο όμορφο πάει να γίνει στην πόλη και υπογράμμισε ότι το Δημοτικό Θέατρο δεν θα λειτουργήσει, όπως στο παρελθόν, ως προέκταση κομματικών απόψεων δημοτικών αρχών και δημοτικών συμβούλων, αλλά θα είναι ανεξάρτητο, θα διοικείται από καλλιτεχνικό διευθυντή που θα είναι υψηλού κύρους και θα επιλεγεί μετά από προκήρυξη. Επίσης θα διοικείται και από Εφορεία στην οποία θα μετέχουν πειραιώτες καλλιτέχνες μεγάλου βεληνεκούς. Την επομένη ο δήμαρχος Πειραιά, μιλώντας για το θέμα στο Κανάλι 1, ζήτησε προτάσεις από τον κόσμο για το πώς θα ήθελε την πρεμιέρα της επαναλειτουργίας του Θεάτρου, με τι εκδηλώσεις, τι παραστάσεις και ενδεχομένως με ποιους καλλιτέχνες.

Επειδή όμως υπήρξαν και αντιδράσεις από ακροατές του τύπου «πώς είναι δυνατόν ενώ δεν έχουμε να φάμε να δίνουμε 1 εκατ. ευρώ για το Θέατρο» και άλλες που ανέφεραν πως ίσως είναι προτιμότερο να δοθεί το Δημοτικό Θέατρο σε ιδιώτη για να το λειτουργήσει και να εισπράττει ο δήμος ανταποδοτικά τέλη ή μέρος των εσόδων, ο Β. Μιχαλολιάκος τόνισε:

«Ο πολιτισμός, όπως και η δημοκρατία έχουν ένα κόστος και εγγυώνται την ποιότητα, η οποία δεν συμβαδίζει πάντοτε με την εμπορικότητα. Ο επιχειρηματίας, για να δώσει χρήματα στο Δήμο, πρέπει να βγάλει τα έξοδά του και να κερδίσει. Ενδεχομένως να μην έχουμε τέτοια απόδοση, ωστόσο μπορεί να έχουμε και κέρδη. Αν έχουμε κέρδη, θα το καλύψουμε το ένα εκατομμύριο ευρώ. Αλλά, αυτό το κτήριο, αυτό το κέλυφος και αυτή η ιστορία αξίζουν πολλά δισεκατομμύρια. Δεν μπορούμε να πάμε σε ακραίες μορφές νεοφιλελευθερισμού, γιατί το επόμενο βήμα θα είναι η ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας της Ακρόπολης. Μην τα ισοπεδώσουμε όλα. Με σεβασμό ακούω και την άλλη άποψη, αλλά μπορούμε και χωρίς.»